Οι μεζούρες της μιζέριας για το στρατόπεδο Μαρκοπούλου

70 χρόνια μετά την πρώτη διεκδίκηση και μετά από 15 χρόνια συντονισμένων ενεργειών, η παραχώρηση του στρατροπέδου Μαρκοπούλου στον Δήμο Χανίων – οριστικά και αμετάκλητα– φαίνεται πως είναι πλέον θέμα λίγων εβδομάδων.

Ο στρατός αποχώρησε, μετά από δεκαετίες προσχηματικής παρουσίας εκεί, το στρατόπεδο χαρακτηρίζεται για πρώτη φορά ως «επιχειρησιακά ανενεργό», κείμενο τελικής συμφωνίας υπάρχει, όλα είναι γραμμένα και συμφωνημένα και μένουν οι υπογραφές για τελειώσει η υπόθεση άπαξ και δια παντός.

Από ΄κει και πέρα, θα ανοίξει με επίσημο τρόπο η συζήτηση για τις χρήσεις αλλά είναι προφανές ότι όταν μιλάμε για πάνω από 50 στρέμματα ακάλυπτου χώρου, ελεύθερου χώρου μέσα σε μια πόλη που πνίγεται…

Τον πρώτο λόγο θα τον έχει η κάλυψη της ανάγκης για αστικό πράσινο, πάρκα, υπαίθριες δραστηριότητες κλπ, κλπ… Ούτε θα βρεθεί κανείς να πει κάτι εκ διαμέτρου αντίθετο μα ούτε και θα βρεθούν ευήκοα ώτα για να τον ακούσουν…

Το πόσο μεγάλο κεφάλαιο είναι αυτός ο χώρος για την πόλη, το πώς θα αλλάξει τη ζωή μας η διαμόρφωση του και αξιοποίησή του ως ελεύθερου ανοικτού χώρου, είναι δύσκολο να το συλλάβουμε ακόμα και τώρα.

Εξάλλου η τελική διαμόρφωση πιθανόν να είναι μία δεκαετία μακρυά…

Αλλά ότι είναι μια μνημειώδης, μια ιστορική κατάκτηση για τον Δήμο Χανίων, ισάξια με αυτή των Αγίων Αποστόλων, αυτό είναι σίγουρο.

Ποιοι συνέβαλαν; Προφανώς πολλοί, αλλά τρεις είναι οι βασικοί πυλώνες: Η τοπική κοινωνία μέσ από την πρωτοβουλία πολιτών που ξεκίνησε την διεκδίκηση με τις περίφημες γιορτές… Ο πρώην Δήμαρχος που επί Σταθάκη και Αποστολάκη σήκωσε το θέμα ψηλά και πέτυχε πολλά… Και ο νυν Δήμαρχος που πέτυχε και φέρνει την γραπτή, την τελική συμφωνία.

Γιατί γραπτή συμφωνία ως τώρα, η αλήθεια είναι πως δεν έχει υπάρξει.

Με τι συγκρίνουν λοιπόν όσοι μιλούν για χαμένα στρέμματα; Τι ακριβώς μετρούν με τις μεζούρες τους, εκτός από την ίδια τους τη μιζέρια; Πώς χάνεις μέρος από κάτι που δεν έχεις;Τι ακριβώς συγκρίνουν και τι εξυπηρετούν αυτές οι αξιοθρήνητες μετρήσεις; Με ποια μέτρα και ποια σταθμά «ζυγίζουν» τις εξελίξεις;

Γιατί σίγουρα ούτε την κοινωνία  εξυπηρετούν – καιρό τώρα – με τον λόγο τους και την πένα τους – ούτε το κοινό συμφέρον «ζυγίζουν» στον τρόπο που παρεμβαίνουν, μίζερα, αντικοινωνικά, αντιδραστικά και εντελώς μα εντελώς απομονωμένοι…

Στρατόπεδο Μαρκοπούλου, ανάπλαση παραλιακού μετώπου, οικόπεδο ΑΒΕΑ, μαρίνα στη Νέα Χώρα…

Τα Χανιά αλλάζουν…

Τα Χανιά πρέπει να προχωρήσουν και προχωρούν μπροστά, με ή χωρίς αυτούς και τη μιζέρια τους.

ΖΑΡΠ…