Θα επιτρέψετε την «εισπήδηση», Σεβασμιότατε;

Με έκπληξη ανέγνωσα στα τοπικά ειδησεογραφικά μέσα (6 και 7 Νοεμβρίου 2020), στα οποία φέρεται να έχει δηλώσει ο Σεβασμιότατος Ποιμενάρχης μας αναφορικά με τις πρωτοβουλίες Του για τον Άγιο Ιωάννη Ελεήμονα στο χωριό μου (Παζινός), δείτε ΕΔΩ, εις απάντηση ενός σχετικού σχολίου μου.

Η έκπληξή μου οφείλεται στο ότι, γνωρίζοντας την προσωπικότητά Του δεν ανέμενα ποτέ την προσπάθεια ενός πνευματικού Του τέκνου, για την αποκατάσταση της Εκκλησιαστικής και Κρατικής νομιμότητας, να την ερμηνεύει ως δυσφήμιση και συκοφαντική δυσφήμηση.

Θέλω να πιστεύω ότι εκείνοι με τους οποίους συνεννοήθηκε για την καταχώρηση στην πρώτη παράγραφο της απαντήσεώς Του, των περί άρθρων 362 και 363 του Ποινικού μας Κώδικα (συκοφαντική δυσφήμηση κ.λ.π), προφανώς είχαν υπ’όψιν τους τον Ποινικό Κώδικα της περιόδου της Τουρκοκρατίας, όπου ο Τούρκος Πασάς κατήγγελε όποιον ήθελε να αφανίσει, για ανύπαρκτα αδικήματα.

Την άποψή μου αυτή, την ενίσχυσαν τα όσα έχουν εκτυπωθεί στην 4^η και 5^η παράγραφο του ως άνω δημοσιεύματος.

Αναφέρει ο Σεβασμιότατος : >, και συνεχίζει >.

Έτσι λοιπόν εγώ που υπεστήριξα ότι το πρώην Μετόχι του Αγίου Ελεήμονα αποτελεί από το 1962, περιουσία της Ενορίας μας (Παζινού) εμφανίζομαι κατά το Σεβασμιότατο να ψεύδομαι.

Αναγκαίο λοιπόν να απαντήσω, για να δει το πλήρωμα της Εκκλησίας μας, πώς ψεύδομαι.

Κατ’αρχάς η νομοθεσία περί του Ταμείου Εφέδρων Πολεμιστών και περί παραχωρήσεως Μοναστηριακών Εκτάσεων στην Κρήτη, χρονικά τοποθετείται και στην περίοδο που ηγέτης της χώρας μας ήταν ο Πολιτικός, τον οποίο προσωπικά ο Σεβασμιότατος τιμά, συμμετέχοντας στο γνωστό Ιδρυμα που λειτουργεί στην πόλη μας και φθάνει μέχρι και την διακυβέρνηση της χώρας μας από τον υιό του, του οποίου συστηματικά κάθε χρόνο τελεί μνημόσυνο.

Αν στις περιόδους αυτές διοικούσαν την Ελλάδα αυταρχικά καθεστώτα, το ξέρει όλος ο κόσμος και βέβαια πρώτος Εσείς.

Ερωτώ τώρα: αστείο είναι, ο κατά νόμον αρμόδιος Νομάρχης, υπακούοντας στις οδηγίες της Επιτροπής Απαλλοτριώσεων Ν. Χανίων, που είχε την ευθύνη να διαχειριστεί την περιουσία που απέκτησε το Εφεδρικό Ταμείο Χανίων και στην οποία προήδρευσε ο μετέπειτα Πρόεδρος του Αρείου Πάγου Αριστείδης Τέντες, να εκτελεί ως ώφειλε την υπ’αριθμόν 731 της 22-10-1960 απόφαση της ως άνω Επιτροπής σύμφωνα με την οποία κρίθηκε ομόφωνα ότι , εμπίπτει εις την διάταξιν της παραγράφου 1 του άρθρου 5 του Ν. 3194/1955, εξαιρεί τούτον τηςπαραχωρήσεως και εκφράζει την ευχήν όπως ούτος παραχωρηθεί δωρεάν εις τωνΕνοριακήν Επιτροπήν του χωριού Παζινός, δια τους εν τω σκεπτικώ εκτεθέντας λόγους>>.

Υπάκουσε άραγε σε προσταγές αυταρχικού καθεστώτος,ο κατά το έτος 1962 Νομάρχης Χανίων, ο οποίος αφού έλαβε υπ’όψιν του την παραπάνω απόφαση της Επιτροπής Απαλλοτριώσεων Ν. Χανίων και τους Νόμους του Ελληνικού Κράτους που ρητά μνημονεύει : «παραχώρησε δωρεάν εις το Εκκλησιαστικό Συμβούλιο του Ιερού Ναού Πέτρου και Παύλου Παζινού Ακρωτηρίου του Ιερού Ναού Αγίου Παντελεήμονος (σ.σ. η διόρθωση παραπάνω) μετά του προαύλιου και των πέριξ τούτων ευρισκόμενων κελλίων ιδιοκτησίας τέως Εφεδρικού Ταμείου Χανίων» (αριθμός αποφάσεως 44802/31-8-1962);

Σεβασμιότατε,

Υπήρξατε επί χρόνια μοναχός της Ιεράς Μονής Αγίας Τριάδος και εν όψει της Επιστημονικής σας κατάρτισης, είσαστε εκείνος που είχε μελετήσει σε βάθος την ιστορία της Μονής και ιδίως όσα σχετίζονται με την ιδιοκτησία της.

Άραγε αυτά τα επίσημα έγγραφα δεν τα αναγνώσατε;

Και ακόμη τα επίσημα δεν αναγνώσατε το διανεμητήριο συμβόλαιο  με το οποίο χωρίσθηκε η μοναστηριακή περιουσία κατ’ εφαρμογήν του Νόμου περί Εφεδρικών Ταμείων;

Και αν λόγω των υποχρεώσεών Σας, δεν είχατε καταφέρει να τα αναγνώσετε τότε, όταν σας υπέδειξαν να περιλάβετε στην απάντησή Σας αυτά που τελικά περιλάβετε , δεν ζητήσατε να ελέγξετε την βασιμότητα των όσων θα εμφανιζόταν ως απάντησή Σας, για να μην εκληφθεί από πολέμιους της Εκκλησίας μας ότι ψεύδεστε ;

Αναφέρατε ότι ο χώρος των κελίων του Ελεήμονα έχει γίνει χώρος τοξικομανών. Επίσης ότι έχει μετατραπεί σε τόπο περίεργων συναντήσεων και πράξεων. Εμείς στο χωριό δεν το έχουμε αντιληφθεί. Ενδεχομένως βέβαια να υπάρχουν κάμερες ασφαλείας συνδεδεμένες με την Μητρόπολη και να το είδατε Εσείς.

Αφού όμως το αντιληφθήκατε , γιατί δεν επιβάλατε μια εκκλησιαστική τιμωρία στον εκάστοτε υπεύθυνο Ιερέα της Ενορίας μας , που παρέβη τα εκκλησιαστικά του καθήκοντα ;

Και επιπλέον  : αφού ο Ιερέας δεν έκανε αυτό που έπρεπε, γιατί Εσείς που κατά τον νόμο έχετε την ευθύνη για την εύρυθμη λειτουργία των κάθε είδους Ναών, δεν προσφύγατε στον Εισαγγελέα ;

Τελειώνω με το εξής παράπονο: Γράφετε ότι ο χώρος του (κατά την άποψη Σας) Μετοχίου Αγίου Ιωάννου Ελεήμονος , τα τελευταία χρόνια πέρα από την τέλεση κάποιων μυστηρίων κατά τις θερινές περιόδους και της ενοριακής χρήσης πεντάκις ή εξάκις το έτος, ουδέν έτερον έχει να παρουσιάσει.

Διαβάζοντας αυτά διερωτώμαι : Ποιός Μητροπολίτης έρχεται κάθε χρόνο και τιμά την Τοπική Εορτή του Ακρωτηρίου ;

Ποιός Μητροπολίτης έρχεται κάθε χρόνο και τελεί την ακολουθία των Χαιρετισμών επί παρουσία όλου του Δικαστικού Σώματος των δικηγόρων και πλήθους Χανιωτών κατά την οποία εκφωνεί θεόπνευστους λόγους;

Και εν πάση περιπτώση αν σε ένα εξωκλήσι τελούνται μόνο 10 ή 20 ακολουθίες κάθε χρόνο, αυτό τελεί υπό κατάργηση ;

Σεβασμιότατε στείλατε μια επιστολή στο χωριό μας εκφράζοντας την απαίτηση να μνημονεύεται όταν γίνεται λειτουργία- ακολουθία στον Ελεήμονα , το όνομα του Τιτουλάριου Επισκόπου Δορυλαίου , ο οποίος πρόσφατα εξελέγη Ηγούμενος της Ιεράς Μονής Αγίας Τριάδος.

Αυτό κατά την εκκλησιαστική νομοθεσία γίνεται μόνο στους χώρους που υπάγονται στην Ιερά Μονή.

Αν γίνεται οπουδήποτε αλλού συνιστά :«εισπήδηση» κατά την Εκκλησιαστική ορολογία.

Εδώ με τον νόμο ο Ελεήμονας δεν είναι Μετόχιον της Ιεράς Μονής. Θα επιτρέψετε λοιπόν την εν λόγω «εισπήδηση» ;

 Υ.Γ. 1. Η κατά τους συμβούλους σας νομοθεσία περί Μετοχίων Ιερών Μονών υπό το νομικό καθεστώς περί Εφεδρικού Ταμείου, δεν αγγίζει άλλα πρώην μετόχια που σήμερα βρίσκονται στα χέρια ιδιωτών; Αφού ηγείσθε της Τοπικής Εκκλησίας γιατί δεν τα προστατεύετε και αυτά;

2. Αν πράγματι ο Καθηγούμενος της Ιεράς Μονής θέλει να βοηθήσει στην ανακαίνιση του παρόντος μετοχίου, είναι ανάγκη να αποκτήσει η Μονή την κυριότητα; Γιατί δεν ενισχύει την Ενορία μας εκχωρώντας τα εκατομμύρια που οφείλει στη Μονή το Δημόσιο, από την παράνομη κατά το παρελθόν, είσπραξη αποζημιώσεων για τη χρήση των κτημάτων του Σταυρού και η Ενορία μας με τη βοήθεια της Αρχαιολογίας, όπως και παλαιότερα, να ενεργήσει νόμιμα;
3. Ζητείστε από τους συμβούλους σας να σας πουν ποια τύχη θα έχει κατά τον νόμο ο Ελεήμονας, αν φύγει από την κυριότητα της Ενορίας μας.

Έτσι για να ακούσετε ένα όπως γράφεται «αστείο», πέραν των όσων έγραψα εγώ παραπάνω ως κατά τη γνώμη μου θιασώτης των αυταρχικών καθεστώτων.

​4. O κος Εισαγγελέας με κάλεσε τις 09.11.2020 στο γραφείο του, ύστερα από αίτημα  -όπως µου είπε – του Επισκόπου Δορυλαίου και Πρωτοσυγγελεύοντος και Ηγουμένου της Αγίας Τριάδας για να μου συστήσει ,μεταξύ άλλων …,να ζητήσω και από τους χωριανούς μου να μην αντιδράσουν αν στο πανηγύρι 12.09.20, ιερουργήσει. Το αίτημα το κρίνω τουλάχιστον περίεργο, αφού οι χωριανοί μου σεβόμενοι τους νόμους του Κράτους για τον κορωνοΪό, είχαν κάνει δημόσια γνωστό ότι δε θα παρακολουθούσαν την λειτουργία. Τελικά βέβαια, όπως έδειξαν τα πράγματα, το χωριό μας την παραμονή του πανηγυριού το τίμησε πλήθος Αστυνομικών>. Οι  Αστυνομικοί απαγόρευαν την προσέγγιση ακόμα και των Επιτρόπων που κατά τον Νόμο φροντίζουν την Εκκλησία, για να προεξάρχει απερίσπαστα από τον Επισκοπικό θρόνο, ο Τιτουλάριος Επίσκοποςμε τη συνδρομή χορού ψαλτών στους οποίους, όπως δημοσίευσαν οι χωριανοί μου, είσαστε χοράρχης.

Έτσι λοιπόν στην πραγματικότητα, η Αστυνομία που κατά το Σύνταγμα παρεμβαίνει για να τηρούνται οι Νόμοι, στην περίπτωσή μας παρενέβη για να ευλογηθεί ακίνδυνα αλλά πάντως παρά τον νόμο ένας ξένος προς την Ενορία μας Ηγούμενος ο οποίος επιχειρεί να αποστερήσει την Ενορία μας από τα νόμιμα περιουσιακά της δικαιώματα. > για τις μέρες μας.

5. Φαντάζομαι ότι η τελευταία παράγραφος του άρθρου σας, «Ωστόσο, θα ήθελα να επισημάνωότιεύκολοείναι να σμικρύνεικάποιοςένανάνθρωπο και την ιδιότητα του και να μεγεθύνει τον εαυτό του αλλάαυτόείναιαποτέλεσμαμπερδεμένου και εμπαθούςπροσώπουπού δεν τον σώζει η κατοχήενόςχώρουαλλά η μετοχή του στα μυστήρια της εκκλησίας, πούαπαλλάσσειαπόιδιοτέλειες και καιροσκοπισμούςανάλογα με την δεκτικότητά του», να γίνει αντιληπτή από εκείνον ή εκείνους, όπως αντιλαμβάνομαι, απευθείνεται.

Με βαθύ σεβασμό, Χρήστος Μυλώνακης