Στυλιανίδης, ο «εισαγόμενος» για να ξεχαστεί ο… Αποστολάκης

Ο Πρωθυπουργός για συμβολικούς λόγους «ψώνισε» από Κύπρο αλλά κυρίως από Βρυξέλλες τον Υπουργό, αλλά στο τέλος της ημέρας αν δεν είναι αποτελεσματικός το κόστος θα είναι πολλαπλάσιο, προσωπικά για τον πρωθυπουργό και φυσικά για την κυβέρνηση.

Το φετινό καλοκαίρι ήταν τραυματικό για την κυβέρνηση και τον Πρωθυπουργό αλλά και ένα σκληρό πάθημα ότι με την επικοινωνία κερδίζεις πρόσκαιρα γιατί τα προβλήματα και οι αδυναμίες είναι οι τελικοί νικητές. Το, επιπλέον, πρόβλημα που δημιουργήθηκε ήταν, ό,τι από τις στάχτες θάμπωσε το επιτελικό και διαχειριστικό προφίλ της κυβέρνησης.

Η τραγική διαχείριση των πυρκαγιών τραυμάτισε την εμπιστοσύνη των πολιτών προς το πρόσωπο του πρωθυπουργού, αλλά προκάλεσε και πολιτικό κόστος για την κυβέρνηση. Προφανώς, όμως, και δεν έγινε μάθημα το πάθημα και με όρους επικοινωνίας καταλήξαμε στο φιάσκο με τον ανασχηματισμό που έγιναν μετακινήσεις και καρατομήσεις «επιτυχημένων» υπουργών με αποκορύφωμα τα γεγονότα με τον κ. Αποστολάκη.

Ο Πρωθυπουργός για συμβολικούς λόγους «ψώνισε» από Κύπρο αλλά κυρίως από Βρυξέλλες τον Υπουργό, αλλά στο τέλος της ημέρας αν δεν είναι αποτελεσματικός το κόστος θα είναι πολλαπλάσιο, προσωπικά για τον πρωθυπουργό και φυσικά για την κυβέρνηση.

Το αδιέξοδο που προκλήθηκε ήταν μεγάλο, καθώς οι προδιαγραφές για το υπερκομματικό πρόσωπο που θα αναλάμβανε το νέο Υπουργείο καταστροφών αλλά και οι αστοχίες στους χειρισμούς περιόριζαν τις επιλογές. Αλλά και μετά την εξέλιξη της επιλογής Αποστολάκη, ποιος σοβαρός άνθρωπος θα δεχόταν να είναι η «αναπληρωματική» λύση του πρώην Υπουργού του ΣΥΡΙΖΑ; Πέρα από τις θεωρητικές ικανότητες του κ. Στυλιανίδη, αυτές θα αποδειχτούν στην πράξη στο πολιτικό πεδίο, όμως, αποτελεί μεταγραφή εξωτερικού που ενισχύει ακόμα περισσότερο το Σημιτικό μπλοκ στην κυβέρνηση, γεγονός που προκαλεί αντιδράσεις. Μετά τις διευρύνσεις έχουμε, λοιπόν, και εισαγωγές και «επίτροπο» όπως λέμε Αβραμόπουλος…

Το άλλο χαρακτηριστικό του νέου Υπουργού είναι ότι είναι «ευέλικτος» και από την ανανεωτική αριστερά βρέθηκε να συνεργάζεται στην Κύπρο με την δεξιά κυβέρνηση Κληρίδη και στη συνέχεια με αυτήν του Αναστασιάδη και φυσικά πολιτικός φίλος του Κώστα Σημίτη και υπέρμαχος του σχεδίου Ανάν.

Ανεξάρτητα από τα προσόντα του κ. Στυλιανίδη που εκ του αποτελέσματος, η ΕΕ δεν έχει δείξει και καμία επιτυχία ούτε στο προσφυγικό αλλά ούτε και στις φυσικές καταστροφές καλείται να «χτίσει» ένα νέο Υπουργείο χωρίς να έχει υπηρετήσει σε αντίστοιχη «μάχιμη» θέση και χωρίς να γνωρίζει την ελληνική γραφειοκρατική πολιτική πραγματικότητα.

Μάθαμε, μάλιστα, ότι ήταν μέχρι τον διορισμό του από τον Κυριάκο Μητσοτάκη άμισθος σύμβουλος του αντιπροέδρου της κομισιόν, Μαργαρίτη Σχοινά. Δηλαδή τόσο άξιος ήταν που μετά τη μη ανανέωση της θητείας του από τον Κύπριο Πρόεδρο δεν τον αξιοποίησε κανείς;

Είναι ξεκάθαρο ότι το τελευταίο διάστημα σπαταλήθηκε σημαντικό απόθεμα πολιτικού κεφαλαίου του Πρωθυπουργού και πλέον άστοχες αποφάσεις του θα επιταχύνουν τη φθορά αλλά και θα φουντώνουν τις γκρίνιες στο εσωτερικό του κόμματος του. Ίσως το φιάσκο με τον ναύαρχο Αποστολάκη να αποδειχθεί υποσημείωση σε περίπτωση αποτυχίας του νέου Υπουργού που αποτελεί υψηλού ρίσκου προσωπική επιλογή του Πρωθυπουργού.

Το πολιτικό κλίμα έχει αλλάξει και για να χρησιμοποιήσω ποδοσφαιρικό όρο το γήπεδο είναι ανηφορικό και δεν υπάρχει, πλέον, ο αέρας των δημοσκοπήσεων αλλά κυρίως έχει βαρύνει στην κοινωνία. Παράλληλα πολλές είναι οι φωνές εντός της ΝΔ που κατηγορούν τον Κυριάκο Μητσοτάκη ότι θεωρεί πως η παράταξη του δεν έχει κάποιον ικανό για να αναλάβει κρίσιμες θέσεις.

Και βέβαια ενδιαφέρον θα έχει η αντίδραση του Κύπριου Προέδρου, Νίκου Αναστασιάδη, καθώς βρίσκεται σε ανοιχτή σύγκρουση με τον κ. Στυλιανίδη που τον έκοψε από επίτροπο. Απομένει να δούμε αν θα επιβεβαιωθεί ο νόμος του Μέρφι, «οτιδήποτε μπορεί να πάει στραβά, θα πάει στραβά»…

Γράφει ο Νίκος Παναγιωτόπουλος