Στο στρατόπεδο Μαρκοπούλου δεν υπάρχει δίλημμα «πάρκο ή πάρκινγκ»

Στη συζήτηση, τί θα γίνει τελικά με το πρώην στρατόπεδο Μαρκοπούλου, αυτό που απαιτείται είναι η κοινή λογική.

Καταρχάς, ας δούμε για τί πράγμα μιλάμε. Μπορείτε να δείτε το στρατόπεδο παρακάτω. Η επιφάνεια που «ζωγραφίσαμε» είναι 57 στρέμματα, γιατί πιθανόν να μην πετύχαμε απόλυτα τις γωνίες. Πρακτικά είναι η ίδια με τα 58 στρέμματα που περιέρχονται στα χέρια του δήμου.

Τι βλέπουμε;

Καταρχάς, είναι ένας πολύ μεγάλος χώρος. Αν τον συγκρίνει κανείς με τα οικοδομικά τετράγωνα που βρίσκονται δίπλα, θα μπορούσε να κατατμηθεί σε τουλάχιστον άλλα οκτώ τέτοια τετράγωνα. Σε σύγκριση με τον Δημοτικό Κήπο,  ο οποίος είναι 16 στρέμματα, το στρατόπεδο μπορεί να χωρέσει τρεισήμισι Δημοτικούς Κήπους:

Επίσης βλέπουμε ότι οι δρόμοι γύρω από το στρατόπεδο είναι ιδιαίτερα στενοί, ενώ γύρω, προς κάθε κατεύθυνση, έχουμε σπίτια και πολυκατοικίες.

Απαιτείται λοιπόν να γίνει χώρος πρασίνου, γιατί απλά δεν υπάρχει άλλη δυνατότητα να δημιουργηθεί. Δεν υπάρχουν παρόμοιοι χώροι πουθενά.

Ταυτόχρονα όμως χρειάζονται και θέσεις στάθμευσης, καθώς πρόκειται για πυκνοκατοικημένη περιοχή και στα Χανιά υπάρχει χρόνιο πρόβλημα στάθμευσης. Μπορεί να μην έχει κίνηση και εμπορικά καταστήματα, αλλά απαιτούνται θέσεις  για όσους θελήσουν να επισκεφθούν το πάρκο και δεν μένουν κοντά, ενώ ταυτόχρονα θα είναι διευκόλυνση και για τους κατοίκους της περιοχής.

Όπως φαίνεται από τους χάρτες, η έκταση είναι τόσο μεγάλη, που αν το 10% της επιφάνειας, περίπου 5 στρέμματα δηλαδή, χρησιμοποιηθεί για θέσεις στάθμευσης, το πάρκο δεν θα υποστεί καμία ζημιά. Ο χώρος που θα απομείνει, θα είναι και πάλι μεγαλύτερος από τρεις Δημοτικούς Κήπους.

Αν πιστεύει κανείς ότι ένα πάρκινγκ είναι υποχρεωτικά μια τεράστια αλάνα με άσφαλτο, στην Αμερική έχουν βρει εδώ και δεκαετίες τη λύση. Αν γίνει υπόγειο βέβαια θα είναι ακόμα καλύτερα, αλλά μπορεί εύκολα να γίνει κάπως έτσι:

Τα ποδήλατα, τα ηλεκτρικά πατίνια και άλλα ελαφρά μέσα κυκλοφορίας προφανώς και πρέπει να είναι ευπρόσδεκτα σε έναν τέτοιο χώρο. Δεν ισχύει όμως το ίδιο για τη δημιουργία κόμβου μεταφορών, όπως είχει αναφερθεί σε πρόσφατο δημοτικό συμβούλιο.

Καταρχάς, οι δρόμοι είναι ιδιαίτερα στενοί και η περιοχή κατοικημένη. Ακόμα κι αν η υποδομή δεν κόψει έκταση από το πάρκο, δεν νοείται κυκλοφορία λεωφορείων σε ολοήμερη βάση εκεί, ούτε και έντονη κίνηση οχημάτων γενικότερα. Σκοπός είναι η βελτίωση της ζωής των κατοίκων άλλωστε, όχι η δημιουργία πρόσθετης όχλησης.

Η αξιοποίηση του στρατοπέδου κοινώς, δεν πρέπει να γίνει με όρους «ή το ένα, ή το άλλο». Στόχος πρέπει να είναι το καλύτερο για τους πολίτες, οι οποίοι και πράσινο θέλουν, και στάθμευση χρειάζονται, και αναψυχή εντός του πάρκου θα αναζητήσουν, και καφέ εκεί θα πιουν, και τα παιδιά τους θα φέρουν.

Κοινώς, χρειάζεται και πάρκινγκ, και αναψυκτήριο, και υποδομή για απλές αθλητικές δραστηριότητες. Η επιτυχία της παιδικής χαράς στον Δημοτικό Κήπο, δείχνει επίσης τον δρόμο για τη δημιουργία ενός ακόμα μεγαλύτερου χώρου για παιδιά στο πρώην στρατόπεδο, το οποίο, αν αξιοποιηθεί σωστά, έχει τα φόντα να μετατραπεί σε ορόσημο των Χανίων για πολλές δεκαετίες.

Ναι, είναι καλό να δημιουργήσουμε και υπόγειους χώρους για άλλες χρήσεις, αλλά στα Χανιά αυτό δεν έχει ακόμα συμβεί πουθενά, υπάρχει πάντα το πρόβλημα με τα αρχαία που μπορεί να ανακαλυφθούν οπουδήποτε και σε… ποσότητες, υπάρχει ζήτημα κόστους και, επίσης, οι εργολάβοι στη χώρα και το ελληνικό δημόσιο μαζί έχουν δείξει διαχρονικά ότι είναι ικανοί να καθυστερήσουν οποιοδήποτε έργο για οποιοδήποτε χρονικό διάστημα, όσο απλό ή δύσκολο κι αν είναι τεχνικά.

Γι’ αυτό, ας διαμορφώσουμε χωρίς να χάσουμε πολύ χρόνο την επιφάνεια του στρατοπέδου για να γίνει ευχάριστο και χρήσιμο για τους Χανιώτες και τα… υπόγεια ας έρθουν μετά. Η κοινωνία των Χανίων περίμενε δεκαετίες.

Περίμενε αρκετά…

zarpanews.gr