Σαν σήμερα πέθανε ο λυράρης Γιώργος Τσουρουπάκης – Το συγκινητικό μήνυμα του Μανώλη Κονταρού
Με ένα συγκινητικό μήνυμα ο Μανώλης Κονταρός θυμάται τον Χανιώτη λυράρη Γιώργο Τσουρουπάκη, ο οποίος έφυγε από τη ζωή σαν σήμερα πριν 11 χρόνια.
Από τους βασικούς συνεργάτες του Μανώλη Κονταρού, ένας αξιόλογος άνθρωπος και ταλαντούχος καλλιτέχνης, ο οποίος έφυγε ξαφνικά από ανακοπή καρδιάς.
Με αφορμή την θλιβερή επέτειο. ο Μανώλης Κονταρός συγκινεί με το μήνυμά του:
«Σήμερα η σκέψη μου γίνεται φλόγα για να ανάψει ένα κερί στη μνήμη του αλησμόνητου Γιώργου Τσουρουπάκη, του μονάκριβου αδερφού μου, του μπιστεμένου φίλου μου, του ανεπανάληπτου συνεργάτη μου…του δικού μας Γιώργη…Οι σκέψεις πολλές, μα οι λέξεις φτωχές και ασήμαντες μπροστά στον τεράστιο Γιώργο Τσουρουπάκη στην ανθρώπινη και καλλιτεχνική του υπόσταση, μπροστά στο μεγαλείο της ψυχής του! Ένας άνθρωπος που σημάδεψε τη ζωή και την καλλιτεχνική μου πορεία…
Ένας άνθρωπος μερακλής, με ευγενικό χαρακτήρα, με ήθος και αρχές, αγαπητός σε όλους δοτικός και ταπεινός, με κέφι και ζωντάνια, με ευαίσθητη ψυχή και ανήσυχο πνεύμα που έλαμπε πάντα με το χαμόγελο του!
Η αγάπη του Γιώργη για την κρητική μουσική και τον τόπο μας τον ώθησε να αφιερώσει τη ζωή του για να την υπηρετήσει με τρόπο μοναδικό… προσθέτοντας το δικό του κομμάτι στο πάζλ της κρητικής μας μουσικής και παράδοσης. Καλλιτέχνης πολυτάλαντος…δεξιοτέχνης στη λύρα…μια λύρα που είχε ζωντάνια μια λύρα που έπαιζε,τραγουδούσε και χόρευε μαζί…με το δικό του «όπα λέω» που έδινε ένταση και ρυθμό…με καλή φωνή που θυσίαζε δίνοντας χώρο και χρόνο στη δική μου…με τις δικές του καλλιτεχνικές ανησυχίες σύνθεσε τα δικά του μουσικά κομμάτια έχοντας το δικό του όραμα, που δυστυχώς δεν πρόλαβε να πραγματοποιήσει…γιατί η μοίρα είχε άλλα σχέδια για το Γιώργη…για το δικό μας Γιώργη…που έκοψε πολύ νωρίς το νήμα της ζωής του …τόσο απροσδόκητα και αναπάντεχα σκορπίζοντας πόνο και θλίψη σε όλους μας.
Η ύπαρξη του Γιώργη δώρο ακριβό για αυτούς που τον γνώρισαν και τον άκουσαν, η προσφορά του στην παράδοση ανεκτίμητη και η απουσία του απώλεια ανυπολόγιστη…Αισθάνομαι τυχερός που σμίξαμε με το Γιώργη φιλικά και καλλιτεχνικά και που παρέα περάσαμε τα καλύτερα χρόνια της ζωής μας! Ο δικός μας Γιώργης παραμένει ζωντανός στη σκέψη και στην καρδιά μας!
Η σκέψη μου παραμιλεί
κάθε που σ’ ανταμώνει
φίλε, μου λείπεις πιο πολύ
όσο περνούν οι χρόνοι.
Παρέα θα γεράσουμε
υπόσχεση σου δίνω
γιατί από τη σκέψη μου
να φύγεις δε σ’ αφήνω.
Ο Γιώργος Τσουρουπάκης γεννήθηκε στις 19 Οκτωβρίου του 1968 στο Τορόντο του Καναδά. Γονείς του ήταν ο Νίκος και η Άλκηστις Τσουρουπάκη.
Οι γονείς του λάτρευαν την κρητική μουσική και από μικρός ο Γιώργος Τσουρουπάκης είχε ακούσματα κρητικής μουσικής και μεγάλωνε μέσα σε ένα πληθωρικό κρητικό περιβάλλον, μια και ολόκληρη η Ομογένεια του Καναδά φρόντιζε και φροντίζει να διατηρεί με πάθος την επαφή και την διατήρηση της Κρητικής και Ορθόδοξης παράδοσης στον Καναδά. Από πολύ μικρός, σχεδόν 12 ετών αρχίζει να ασχολείται με τη λύρα με παρότρυνση του πατέρα και της μητέρας του.
Έφηβος ξεκινά συνεργασίες με διάφορους λυράρηδες και στην στρατιωτική του θητεία υπηρέτησε ως Εύζωνας και χρίστηκε επίσημος λυράρης της Προεδρικής Φρουράς.
Το 1990 γνωρίζεται με τον Μανόλη Κονταρό και ξεκινούν μαζί μια κοινή πορεία και μια λαμπρή συνεργασία.
Γίνονται αχώριστοι. Δημιουργούν, τραγουδούν, βγάζουν δίσκους και ταξιδεύουν μαζί σε ολόκληρο τον πλανήτη. Όπου υπάρχουν Κρητικοί. Συμμετέχουν σε κάθε είδους κοινωνικές εκδηλώσεις και όλος ο κόσμος συνδέει τους δύο καλλιτέχνες. Όταν λες Γιώργος Τσουρουπάκης εννοείς ταυτόχρονα και Μανόλης Κονταρός. Τόσο μεγάλη είναι η ταύτιση του κόσμου απέναντι στους δύο καλλιτέχνες και δημιουργούς.
Η δουλειά τους χαρακτηρίζονταν από τέλεια αρμονία, μεγάλη συνεργατικότητα, δημιουργική παραγωγικότητα και ευρεία αναγνώριση και επιτυχία.
Ο θάνατος του Γιώργου Τσουρουπάκη ήταν εντελώς ξαφνικός. Έφυγε από ανακοπή καρδιάς, μόλις 40 ετών. Μέσα στο Νοσοκομείο Χανίων όπου είχε πάει για να επισκεφθεί τη μητέρα του, η οποία έκανε κάποιες προληπτικές εξετάσεις υγείας…
Ο θάνατός του θεωρήθηκε ως μεγάλη απώλεια για την Κρητική μουσική και την Κρήτη. Η λύρα του χαρακτηρίστηκε από «ευγενική» έως «στιβαρή» και με εξαιρετικό ήθος. Σίγουρα ήταν ένα σπουδαίο ταλέντο με σπουδαίες ικανότητες, φυσικό χάρισμα στο χειρισμό της λύρας, αλλά και μοναδική χροιά της φωνής.
Πέραν του τεράστιου ταλέντου που είχε στη λύρα ήταν και ο ίδιος ένας άνθρωπος ευγενικός, με ένα χαμόγελο στα χείλη διαρκώς, πάντα εγκάρδιος και φιλικός με μεγάλη συναίσθηση της κρητικής καταγωγής του.
