Πρωθυπουργός περιορισμένης ευθύνης
Ήρθε η ώρα η ελληνική κοινωνία, να απαλλάξει τον Κ.Μητσοτάκη εντελώς, από τις λιγοστές ευθύνες του – Μόνο έτσι θα αποδοθεί πολιτική δικαιοσύνη
Ο επικεφαλής του επιτελικού κράτους, αλλά μονίμως «αναρμόδιος» κ.Μητσοτάκης, μας είπε ότι, «φταίμε όλοι» για το έγκλημα στα Τέμπη, κατά την διάρκεια της συνεδρίασης του υπουργικού συμβουλίου, την περασμένη Πέμπτη, κάνοντας ειδική αναφορά στους «εργατοπατέρες και στις συντεχνίες».
Σε μια προσπάθεια, να αποποιηθεί των ξεκάθαρων πολιτικών ευθυνών του, ο κ.Μητσοτάκης προχώρησε σε μια επικοινωνιακή διάχυση των κομματικών ευθυνών, προκειμένου τελικά, να μείνει ο ίδιος, εκτός κάδρου.
Τις ποινικές ευθύνες βεβαίως, θα τις αναζητήσει η δικαιοσύνη (ελπίζουμε με μεγαλύτερη ταχύτητα, σε σχέση με την διερεύνηση του σκανδάλου των υποκλοπών) αλλά τις «γαλάζιες» πολιτικές ευθύνες για τις κυβερνητικές πολιτικές, που συνετέλεσαν στην τραγωδία, ο Πρωθυπουργός, είναι αδύνατον να τις απεκδυθεί.
1.Φταίμε όλοι, αλλά εκείνος «ποινικοποίησε» την απεργία των συνδικάτων, που μιλούσαν για το προδιαγεγραμμένο έγκλημα που έρχεται. Ο «νόμος Χατζηδάκη» (ν.4808/2021) ήταν εκείνος που στην φιλοσοφία του, αποσκοπούσε στον περιορισμό της συνδικαλιστικής ελευθερίας και κυρίως στον ακρωτηριασμό του δικαιώματος της απεργίας. Μέσα από το συγκεκριμένο νομοθέτημα, οι συνδικαλιστές αντιμετωπίζονται ως τεμπέληδες, ως εν δυνάμει εγκληματίες, που κινδυνεύουν ακόμα και με την ατομική τους περιουσία, αν μια απεργία βγει παράνομη και καταχρηστική και προκληθεί ζημία στον εργοδότη. Η απεργία πια είναι αδύνατον να γίνει με νόμιμο τρόπο, αφού η θέσπιση απίθανων γραφειοκρατικών διατυπώσεων για την διενέργεια της και κυρίως η μη δυνατότητα αιφνιδιασμού του εργοδότη (που αποτελεί συστατικό στοιχείο της επιτυχίας μια κινητοποίησης) δεν είναι εφικτή. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε, ότι το 99% των απεργιακών διαφορών, που φτάνουν στις δικαστικές αίθουσες, κρίνονται παράνομες από τα δικαστήρια. Αν για παράδειγμα, ένα συνδικάτο απεργήσει για θέματα ασφαλείας, όπως συμβαίνει συχνά στις συγκοινωνίες, αλλά δεν ειδοποιήσει 4 ημέρες πριν την επιχείρηση (ΔΕΚΟ), τότε η απεργία θα κριθεί παράνομη και ας κινδυνεύουν χιλιάδες ανθρώπινες ζωές.
2.Φταίμε όλοι, αλλά εκείνος υποβάθμισε την υγεία και την ασφάλεια στην εργασία, με την κατάργηση του ΣΕΠΕ. Ήταν επίσης ο «νόμος Χατζηδάκη» που μετέτρεψε την Επιθεώρηση Εργασίας σε μια Ανεξάρτητη Αρχή, με το πρόσχημα της λειτουργικής ανεξαρτησίας. Άραγε ποια είναι μέχρι σήμερα τα αποτελέσματα αυτής της επιλογής; Που ήταν η Επιθεώρηση Εργασίας, όταν φώναζαν οι εργαζόμενοι για την ασφάλεια του σιδηροδρόμου και για τους κινδύνους, που αντιμετώπιζαν οι εργαζόμενοι και οι επιβάτες; Πάνω από 10 εργαζόμενοι έχασαν τη ζωή τους στα Τέμπη και η Επιθεώρηση θα πρέπει να απαντήσει, αν είχε κάνει ελέγχους και αν είχε επιβάλει πρόστιμα στην εταιρία, στον ΟΣΕ και στην ΕΡΓΟΣΕ.
3.Φταίμε όλοι, αλλά εκείνος προσλαμβάνει σταθμάρχες, με μπλοκ παροχής υπηρεσιών. Πού ακούστηκε σε τόσο ευαίσθητες και νευραλγικές θέσεις, οι προσλήψεις να γίνονται με προσωπικό που εργασιακά βρίσκεται «στον αέρα». Εξάμηνες συμβάσεις έκανε ο σιδηρόδρομος, με ανθρώπους που μέχρι να εκπαιδευτούν, θα είχαν αποχωρήσει μάλλον από την εργασία τους. Η επισφάλεια σε όλο της το μεγαλείο. Ευέλικτες μορφές απασχόλησης για την ελαχιστοποίηση του εργατικού κόστους, με θύματα δεκάδες ανθρώπινες ζωές…
Για ευελιξία και ασφάλεια (flexicurity) μας μιλούσε κάποτε ο Πρωθυπουργός και αυτά είναι τα αποτελέσματα.
4.Φταίμε όλοι, αλλά εκείνος διόρισε τους managers με τους παχυλούς μισθούς, που απαξίωσαν τον σιδηρόδρομο για να κερδίζουν οι μεγαλοεργολάβοι των διοδίων και οι αεροπορικές εταιρίες. Ο σιδηρόδρομος, ενώ θα έπρεπε να απασχολεί το τριπλάσιο προσωπικό, για να είναι ασφαλή τα τρένα, λειτουργούσε με ελάχιστους εργαζόμενους .Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα την εντατικοποίηση της εργασίας, τις μεγάλες βάρδιες και την φυσική καταπόνηση των εργαζομένων. Δεν υπάρχει μεγαλύτερη ομολογία ενοχής για τον Πρωθυπουργό, ο οποίος ανακοίνωσε ότι, εφεξής τα τρένα θα λειτουργούν με δύο, αντί για ένα σταθμάρχη. Η κυβέρνηση επέλεξε να προσλάβει 4.000 αστυνομικούς σε 4 χρόνια, στην διάρκεια της κυβερνητικής της θητείας, αλλά ούτε έναν υπάλληλο στο σιδηρόδρομο. Η ίδια κυβέρνηση αποφάσισε ουσιαστικά να καταργήσει την τηλεδιοίκηση των τρένων, για να εξοικονομήσει ανθρώπινους πόρους.
5.Φταίμε όλοι, αλλά εκείνος ελέγχεται για ρουσφετολογικές μετατάξεις. Η εκ των υστέρων έκδοση φωτογραφικής υπουργικής απόφασης για την μετάταξη του μοιραίου σταθμάρχη, παρά το γεγονός ότι δεν πληρούσε τις προϋποθέσεις του νόμου, μένει να αποδειχθεί αν είναι προϊόν του «γαλάζιου» πελατειακού κράτους. Οι συνδικαλιστές και οι συντεχνίες έκαναν το ρουσφέτι; Οι εργατοπατέρες υπέγραψαν την υπουργική απόφαση ή ο υπουργός Εσωτερικών της κυβέρνησης της ΝΔ;
6. Τέλος, φταίμε όλοι, αλλά εκείνος αποφάσισε να μην προσλάβει γιατρούς στα νοσοκομεία κατά την διάρκεια της πανδημίας, εκείνος δεν προσέλαβε υπαλλήλους στους δήμους και στα ασφαλιστικά ταμεία, εκείνος είναι υπεύθυνος για την ιδιωτικοποίηση και απαξίωση του κοινωνικού κράτους.
Προσοχή. Η κυβέρνηση θα επιχειρήσει να πει ότι, αφενός πρόκειται για ανθρώπινο λάθος και αφετέρου ότι, οι ευθύνες ανήκουν όλους όσους κυβέρνησαν τα τελευταία 100 χρόνια. Πρόκειται για μία ακόμα απόπειρα συγκάλυψης των τεράστιων ευθυνών που πρέπει να της αποδοθούν. Οι κυβέρνηση έχει την πολιτική ευθύνη που δεν την έχει αναλάβει και ενδεχομένως και άλλες ευθύνες που είναι αρμοδιότητα της δικαιοσύνης να καταλογίσει.
Ο Πρωθυπουργός από την άλλη, μας είπε ότι, ουσιαστικά, είναι ένας αδύναμος, «ανεύθυνος» και αναρμόδιος Πρωθυπουργός, άρα είναι ένας Πρωθυπουργός περιορισμένης ευθύνης.
Ήρθε η ώρα συνεπώς, η ελληνική κοινωνία, να τον απαλλάξει εντελώς, από τις λιγοστές ευθύνες του. Μόνο έτσι θα αποδοθεί πολιτική δικαιοσύνη.
Γράφει ο Διονύσης Τεμπονέρας, Δικηγόρος – Εργατολόγος
