Πώς ο Covid 19 έχει επηρεάσει παιδιά, εφήβους και ζευγάρια – Τί λέει η Χανιώτισσα ψυχολόγος Ελένη Κουράκη
Στον Zarpa Radio 89.6 και στην Ανδρονίκη Κοκοτσάκη μίλησε η ψυχολόγος και ψυχαναλύτρια στο Κέντρο Πρόληψης εξαρτήσεων και Προαγωγής Υγείας του ΟΚΑΝΑ της περιφερειακής ενότητας Χανίων, Ελένη Κουράκη.
Θέμα της συζήτησης ήταν πώς ο Covid 19 επηρέασε τις ανθρώπινες σχέσεις. Η κυρία Κουράκη τόνισε χαρακτηριστικά ότι έχουμε δώσει έμφαση στην υγεία, στο βιολογικό σώμα, ακούμε συνεχώς για κρούσματα και θανάτους ενώ εξίσου σημαντική είναι η ψυχική πραγματικότητα, πώς δηλαδή βιώνουμε ψυχικά την πραγματικότητα της πανδημίας. Μιλάμε για μια ψυχολογική καραντίνα που εγκυμονεί πολλούς κινδύνους σε επίπεδο ανθρωπίνων σχέσεων.
Ειδικά σε παιδιά και εφήβους τα πράγματα είναι πιο επικίνδυνα καθώς βρίσκονται σε μία ηλικία που διαμορφώνουν την σχέση τους με τον άλλον, που ανακαλύπτουν τον κόσμο. Όταν υπάρχει λοιπόν η απειλή του θανάτου προσφιλών προσώπων όπως του παππού ή της γιαγιάς αυτό σηματοδοτεί μία ψυχική ανάγκη, η οποία διαμορφώνει την ψυχική ανάπτυξη μέσα από την απειλή του θανάτου.
Ωστόσο τί συνέπεια θα έχει η πανδημία στην ψυχολογική ανάπτυξη των παιδιών σημαντικό ρόλο φέρουν οι γονείς εννοώντας πώς θα μεταφέρουν οι γονείς στα παιδιά τους με απλά λόγια, χωρίς άγχος την πανδημία και τις συνέπειες της. Να μεταδίδουν στα παιδιά τους την προσμονή, την επιθυμία ότι όλο αυτό θα περάσει και θα επανέλθουμε στην κανονικότητα μας.
Η κα Κουράκη τόνισε την ανάγκη να έχει ο έφηβος σε αυτήν δύσκολη συνθήκη ένα υποστηρικτικό περιβάλλον (οικογένεια, φίλοι, εκπαιδευτικοί).
Μαθητές που ανακουφίστηκαν από την έλλειψη του σχολείου είναι ένα θέμα που πρέπει να διερευνηθεί. Η απουσία σχέσεων διά ζώσης είναι ουσιαστικά μια μορφή πένθους, μία απώλεια, μας λείπουν οι άνθρωποι μας κι αυτό από μόνο του μας δημιουργεί ένα ψυχικό μαρασμό.
Σε επίπεδο γάμου τόνισε μεταξύ άλλων η κυρία Κουράκη, είδαμε ζευγάρια να έρχονται πιο κοντά κι άλλα ζευγάρια να χωρίζουν. Αυτά που δεν λέγονταν, τώρα βρέθηκε ο χρόνος να ειπωθούν και να αντιμετωπιστούν και σε αυτές τις περιπτώσεις το ζευγάρι αναγνώρισε την ανάγκη συνύπαρξης τους ενός με τον άλλον.
Υπήρξαν όμως και περιπτώσεις που δεν υπήρξε η δυνατότητα επεξεργασίας, ήταν πάνω από τις δυνάμεις τους να διαχειριστούν τα όποια προβλήματα που ήρθαν στην επιφάνεια και χώρισαν.
Σημαντικός είναι ο χρόνος της ατομικής μοναξιάς, ο χρόνος και η δυνατότητα που έχει ο άνθρωπος να βρίσκεται μόνος με τον εαυτό του. Πρόκειται για δεξιότητα ιδιαίτερα ευεργετική για τον άνθρωπο γιατί βγαίνει καλύτερος και μπορεί να δημιουργήσει ποιοτικότερες σχέσεις.
Από την άλλη ωστόσο κάποιοι άνθρωποι βρήκαν την ευκαιρία μέσα στην πανδημία να «νομιμοποιήσουν» την μοναξιά τους, την εσωστρέφεια τους, την δυσκολία τους να σχετιστούν με τον άλλον και βαφτίζουν τα ψυχολογικά τους προβλήματα ως νόμιμα και κανονικά.
