Πώς να «θωρακιστούμε» απέναντι στις συνέπειες του covid 19 και της καραντίνας – Τι μας συμβουλεύει Χανιώτισσα ψυχολόγος
Στο Zarpa Radio και στην Ανδρονίκη Κοκοτσάκη μίλησε η ψυχολόγος Έλενα Παπαδομαρκετάκη για το πώς μπορούμε να θωρακιστούμε ψυχολογικά απέναντι στις συνέπειες του covid 19 και της καραντίνας.
Αρχικά η κυρία Παπαδομαρκετάκη τόνισε ότι πρέπει να δείξουμε ψυχραιμία και να μην υποτιμούμε την σοβαρότητα της νόσου. Δυστυχώς είναι ένας αόρατος εχθρός, δεν ξέρουμε πώς θα αντιδράσει ο κάθε οργανισμός αν νοσήσει. Δεν μπορούμε να λέμε αβίαστα: «Δεν πειράζει, ας νοσήσουμε». Οφείλουμε να δείξουμε σεβασμό και συνέπεια στις υποδείξεις των ειδικών, να τηρούμε τα μέτρα υγιεινής, να φοράμε την μάσκα και κυρίως όταν συναναστρεφόμαστε με ευπαθή άτομα.
Τόνισε μεταξύ άλλων ότι ο εγκλεισμός στο σπίτι επιδρά στην ψυχολογία μας και γι’ αυτό τον λόγο θα χρειαστεί να παίρνουμε έγκυρη ενημέρωση από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, τον ΕΟΔΥ, και γενικά να δείξουμε εμπιστοσύνη στους ειδικούς.
Η παραπληροφόρηση δημιουργεί έξτρα άγχος, στρες, φόβο και ανασφάλεια.
Καλό θα είναι να επικοινωνούμε με τους δικούς μας ανθρώπους μέσω οθόνης ακόμα και με τους γείτονες μας από απόσταση ιδιαίτερα όταν ο καιρός είναι καλός και μπορούμε να βγούμε έξω.
Όταν δεν μπορούμε να ελέγξουμε τις αρνητικές σκέψεις που μας κατακλύζουν η πιο ενδεδειγμένη λύση είναι να μιλήσουμε με τους ειδικούς, τους ψυχολόγους.
Ανέφερε χαρακτηριστικά: «Θα χρειαστεί να καταλάβουμε ότι οι θετικές σκέψεις είναι μονόδρομος «.
Ερωτηθείσα για το πώς μπορούμε να περνάμε δημιουργικό χρόνο με τα παιδιά μας στο σπίτι αυτές τις μέρες επεσήμανε ότι στο σπίτι τα πράγματα δυσκολεύουν, η πρώτη καραντίνα ήταν πιο ευχάριστη κι έρχεται η δεύτερη καραντίνα που μας βρίσκει πιο πιεσμένους ψυχολογικά, το δεύτερο κύμα πανδημίας είναι πιο έντονο και τα μέτρα πήραν παράταση.
Είναι σημαντικό να σκεφτόμαστε ότι όλο αυτό θα τελειώσει κάποια στιγμή. Οι γονείς θα πρέπει να κάνουν ένα πρόγραμμα καθημερινής ρουτίνας με τα παιδιά, να βρουν κοινές και χωριστές ώρες.
Οι γονείς να αφιερώσουν πιο ποιοτικό χρόνο στα παιδιά τους, να τα κοιτάξουν στα μάτια, να αφουγκραστούν τις ανάγκες τους, να γίνουν πιο ευέλικτοι με την τεχνολογία.
Το κυριότερο όμως είναι οι γονείς να «αυτορυθμιστούν», να μην βγάζουν τον θυμό και τη γκρίνια τους στα παιδιά τους, δηλαδή οι ίδιοι να θεραπευτούν και να δώσουν στα παιδιά τους ασφάλεια, νοιάξιμο, αγάπη κι αυτά με την σειρά τους θα μας δείξουν εμπιστοσύνη. Τα παιδιά περνάνε πιο δύσκολα αυτή την συνθήκη σε σχέση με μας τους ενήλικες.
«Έχουμε δικαίωμα να μην είμαστε σε καλή ψυχολογική κατάσταση;» Ναι, είναι απαραίτητο να το βιώσουμε και αυτό, δεν είναι εύκολο να μην στεναχωρηθείς όταν χάσεις την δουλειά σου, όταν χάσεις ένα αγαπημένο σου πρόσωπο.
Κάθε «πένθος » έχει κι ένα χρονικό όριο αλλιώς μιλάμε για επιπλεγμένο πένθος. Αυτό που χρειάζεται είναι διαχείριση.
Οι θετικές σκέψεις και προσδοκίες είναι μονόδρομος. Το άγχος και ο φόβος μπλοκάρει την φαντασία, θολώνει την κρίση, επηρεάζει τις σχέσεις μας, επομένως ψυχραιμία, αισιοδοξία, θετική στάση ζωής και μην ξεχνάμε ότι οι θετικές σκέψεις είναι τζάμπα, δεν τις πληρώνουμε!!!!
