Οι «ανεύθυνοι» νέοι τα θύματα της πανδημίας των… lockdown
«Οι νέοι πληρώνουν τα lockdown και τα σπασμένα της πανδημίας» έγραφε το iEidiseis.gr φέρνοντας στην επιφάνεια ρεπορτάζ από τους New York Times, ενώ πλέον όλο και περισσότεροι οργανισμοί καταλήγουν στο ίδιο συμπέρασμα.
Η νεολαία και οι άνθρωποι που είναι ενεργοί στην εργασία μέσα στην πανδημία τα έχουν ακούσει όλα.
Ότι δεν τηρούν τα περιοριστικά μέτρα, ότι είναι ανεύθυνοι, ότι κάνουν κορονοπάρτι, ότι συνωστίζονται στα πάρκα για να πουν δυο κουβέντες, ότι μαζεύονται σε σπίτια για να δουν μια ταινία… Οι ανεύθυνοι νέοι που έγιναν και γίνονται θυσία για να προστατευτούν οι ηλικιωμένοι.
Κανείς δεν αναγνωρίζει – τουλάχιστον στην Ελλάδα – αυτή τη θυσία των νέων. Ευτυχώς έχει κάπως χαλαρώσει η γραμμή ότι για όλα φταίει η νεολαία, αν και κάπου-κάπου επανέρχεται ακόμα και σήμερα. Αυτοί που με απλά λόγια έδειξαν τη μεγαλύτερη αλληλεγγύη, βρίσκονται διαρκώς κατηγορούμενοι ότι οδηγούν την πανδημία και τα κρούσματα… Πώς να μην την οδηγούν αφού αυτοί είναι ενεργοί και δουλεύουν, αυτοί έχουν την μεγαλύτερη ανάγκη κοινωνικοποίησης, αυτοί έχουν όλη τη ζωή μπροστά τους… Αυτοί βγαίνουν στην αγορά εργασίας και την βρίσκουν κλειστή, Αυτοί θέλουν να προχωρήσουν και να δημιουργήσουν…
Τα στοιχεία έρχονται από το εξωτερικό και δείχνουν ότι η νεολαία δεν είναι ένα τσούρμο από ανεύθυνους που μαζεύονται στην πλατεία για να πιουν καφέ… γιατί δεν σκέφτονται τους ηλικιωμένους.
Έρευνα των Πανεπιστημίων Γκαίτε της Φρανκφούρτης και του Χίλντεσχαϊμ καταλήγει σε διαφορετικά συμπεράσματα. Στην έρευνα συμμετείχαν 7000 έφηβοι και νέοι, οι οποίοι ρωτήθηκαν πώς βιώνουν την περίοδο της κρίσης του κορονοϊού και ιδιαίτερα το δεύτερο κύμα πανδημίας. Οι απαντήσεις τους δίνουν τροφή για σκέψη.
«Για τα βασικά συναισθήματά τους και την στάση τους μπορεί κανείς να την πει γενικά ότι χαρακτηρίζονται από μεγάλη αποδοχή για τα περιοριστικά μέτρα», υπογραμμίζει η Ζαμπίνε Άντρεσεν, καθηγήτρια Παιδαγωγικών στο Πανεπιστήμιο Γκαίτε της Φρανκφούρτης, στο Γερμανικό Ραδιόφωνο DLF. «Από την μια πλευρά οι νέοι δείχνουν ετοιμότητα να συμβάλλουν στην υλοποίησή τους. Από την άλλη ωστόσο πρέπει να πούμε ότι τους τελευταίους μήνες έχουν αναπτύξει αισθήματα απαισιοδοξίας. Διακατέχονται από φόβο για το μέλλον και αποκομίζουν την εντύπωση ότι δεν λαμβάνονται πια υπόψη, ότι κανείς δεν τους ακούει».
Είναι χαρακτηριστικό ότι στην έρευνα ένα 65% των ερωτηθέντων εφήβων και νέων δήλωσε ότι αισθάνεται πώς δεν καταγράφονται οι ανησυχίες του. Κι αυτό κατά την Γερμανίδα καθηγήτρια είναι πολύ σημαντικό, να ρωτούνται οι νέοι για τα προβλήματά τους στο σχολείο, στο σπίτι, στο χώρο που βρίσκονται κάθε φορά. Και οι απόψεις τους να λαμβάνονται υπόψη στη διαμόρφωση των επόμενων μέτρων για τον κορονοϊό. Αυτό αφορά στον τρόπο που μαθαίνουν και διαβάζουν στο σπίτι, τι προβλήματα αντιμετωπίζουν και πώς αυτά μπορούν να διορθωθούν. Δεν έχουν όλα τα παιδιά τις ίδιες τεχνολογικές δυνατότητες στο σπίτι, δεν έχουν όλα τα παιδιά το δικό τους δωμάτιο. Θα δημιουργηθούν δύο κατηγορίες μαθητών;
Θα ήταν λάθος, υπογραμμίζει η γερμανίδα καθηγήτρια, να κάνουμε λόγο ήδη από τώρα για μια λεγόμενη «γενιά του κορονοϊού», να στιγματίσουμε δηλαδή μιαν ολόκληρη γενιά με όλα τα αρνητικά σε σχέση με τις δυσκολίες στο σχολείο και το σπίτι. Αντίθετα θα πρέπει να κάνουμε το παν για να δημιουργήσουμε προϋποθέσεις για να μπορέσουν οι νέοι άνθρωποι να ονειρευτούν, να κάνουν σχέδια και να τα εφαρμόσουν.
Αισθήματα φόβου, άγχους, θυμού, λύπης και συντριβής
Αισθήματα φόβου, άγχους, θυμού, λύπης και συντριβής αισθάνονται σε μεγάλο βαθμό οι νέοι σε όλο τον κόσμο.
«Πολλοί από εμάς έχουν ανησυχίες, νιώθουν άγχος και μοναξιά. Ανησυχούσα για την ασφάλεια της οικογένειας και των φίλων μου και για το μέλλον», είπε η Xiukun Wang, φοιτήτρια από τη Γιουχάν της Κίνας σε διαδικτυακό σεμινάριο για την ψυχική υγεία των νέων το οποίο διοργανώθηκε από την ειδική απεσταλμένη του ΟΗΕ για τους νέους Jayathma Wickramanayake.
Μελέτες στην Ευρώπη ήδη αποδεικνύουν τον αντίκτυπο της πανδημίας στην ψυχική υγεία. Σύμφωνα με την UNICEF του Ηνωμένου Βασιλείου, πάνω από 60% των παιδιών στο Ηνωμένο Βασίλειο ανησυχούν για τον αντίκτυπο του κορονοϊού στις ζωές τους. Το ίδρυμα δημόσιας υγείας Sciensano στο Βέλγιο, διαπίστωσε ότι νέοι άνθρωποι μεταξύ 18-24 και οι μαθητές, έχουν επηρεαστεί πολύ περισσότερο από το άγχος και την κατάθλιψη κατά τη διάρκεια της κρίσης. Οι γονείς στην Ιταλία και στην Ισπανία παρατήρησαν ότι τα παιδιά είχαν δυσκολία στη συγκέντρωση, ήταν ευερέθιστα, ανήσυχα και νευρικά.
Μετά τον κορονοϊό, έρχεται η πανδημία των φτωχών νέων
Αντιμέτωποι με ένα δύσκολο εργασιακό μέλλον που θα επιφυλάσσει χαμηλούς μισθούς σε βάθος δεκαετιών είναι πιθανόν να βρεθούν οι νέοι που θα μπουν στην αγορά εργασίας μετά τη λήξη της πανδημίας.
Σύμφωνα με άρθρο που υπογράφουν οι οικονομολόγοι Ηannes Schwandt και Till von Wachter στο επίσημο blog του ΔΝΤ, για τα εκατομμύρια των νέων σε όλο τον κόσμο η ύφεση που προκάλεσε η πανδημία δεν θα δυσκολέψει απλά την είσοδό τους στην αγορά εργασίας αλλά θα θέσει επίσης σε κίνδυνο τις χρηματικές απολαβές τους για δεκαετίες
Το συμπέρασμα αυτό προκύπτει από σχετικές έρευνες που πραγματοποιήθηκαν σε ΗΠΑ, Καναδά, Γερμανία, Ηνωμένο Βασίλειο, Αυστρία, Ισπανία, Βέλγιο, Νορβηγία και Ιαπωνία.
Το εντυπωσιακό είναι ότι η απειλή δεν αφορά μόνο τους ανειδίκευτους εργαζόμενους, αλλά και αποφοίτους πανεπιστημίων με μεταπτυχιακές σπουδές και υψηλή εξειδίκευση.
Το καμπανάκι του Μακρόν
Ο Εμανουέλ Μακρόν εκτίμησε πρόσφατα πως ποτέ δεν έχουν ζητηθεί τόσες θυσίες από τους νέους στην Ευρώπη όσο σε αυτή την περίοδο της υγειονομικής κρίσης, γεγονός που δημιουργεί για τους ηγέτες μια τεράστια ευθύνη για το μέλλον τους όσον αφορά τα περιβαλλοντικά, διπλωματικά και οικονομικά θέματα.
Αυτό που δεν έχει κάτι αντίστοιχο στη σύγχρονη ιστορία μας είναι ότι ζητάμε τις μεγαλύτερες θυσίες από τους νέους μας για να προστατεύσουμε τους πιο ηλικιωμένους, δήλωσε ο Μακρόν απευθυνόμενος σε φοιτητές στο Βίλνιους.
Ο Γάλλος πρόεδρος αναφέρθηκε επίσης στο στρες που προκαλεί η κατάστασης στους νέους που τελειώνουν την εκπαίδευση, εισέρχονται στην ενεργό ζωή και βρίσκουν έναν κόσμο κλειστό με μια εξαιρετικά σημαντική ανεργία και οικονομικές δυσκολίες.
«Οι νέοι μας στην Ευρώπη περνάνε από τις πιο δύσκολες στιγμές (…) Πότε στη σύγχρονη ιστορία μας δεν έχουμε ζητήσει τόσες θυσίες από τους νέους μας για να αντισταθούμε όλοι μαζί και να προστατεύσουμε τους πιο ευάλωτους, ιδιαίτερα τους μεγαλύτερους», επέμεινε ο Γάλλος πρόεδρος.
Πηγή: ieidiseis.gr
