«Να μην είναι ένα ακόμα σούπερ μάρκετ»: Μια πρόταση – μια ευχή για την Δημοτική Αγορά των Χανίων

Μια εμπεριστατωμένη πρόταση για το νέο καθεστώς λειτουργίας της Δημοτικής Αγοράς των Χανίων μετά τον ανακατασκευή της, καταθέτει η Χανιώτισσα Θεοδοσία Κατριτζιδάκη σε άρθρο της με τίτλο «Η ΑΓΟΡΑ ΤΩΝ ΧΑΝΙΩΝ -ΜΙΑ ΠΡΟΤΑΣΗ – ΜΙΑ ΕΥΧΗ» που έστειλε στο zarpanews.gr.

Στην πρότασή της, συνδέει την λειτουργία της νέας αγοράς με την αναβίωση του Βιοεχνικού Πάρκου στην Σούδα και καλεί σε συνεννόηση και συνεργασία μεταξύ των φορέων για να παρθούν οι σχετικές αποφάσεις.

Γράφει αναλυτικά:

Με την ευκαιρία της προσπάθειας που γίνεται για την αναβάθμιση της πόλης μας και την ανάδειξή της σε μια περισσότερο λειτουργική και συντονισμένη σύγχρονη πολιτεία, θα ήθελα να παραθέσω εδώ κάποιες σκέψεις και ιδέες που απορρέουν από το ενδιαφέρον και την αγάπη μου για τον τόπο αυτόν και απευθύνονται σε όσους αποφασίζουν για τον σκοπό αυτής της αναβάθμισης.

Διαβάζω ότι υπάρχει η πρόθεση- σκέψη ,η Δημοτική μας Αγορά να επαναλειτουργήσει ανανεωμένη με το βλέμμα προς το μέλλον, και ότι σκοπός της συντήρησής της δεν είναι να καλλωπιστεί απλώς το συμβολικό αυτό, για τα Χανιά , αρχιτεκτόνημα, αλλά και να γίνει ένας τόπος σύγχρονης αντίληψης ως προς τις διεξαγόμενες εκεί εμπορικές συναλλαγές.

Βρίσκω την οπτική αυτή απολύτως σωστή και επιβαλλόμενη: το μεν οίκημα να παραπέμπει στο παρελθόν και τη διαχρονικότητα , οι δε υπηρεσίες που προσφέρονται μέσα από αυτό να εξυπηρετούν τις σύγχρονες ανάγκες συνδυάζοντας το παρελθόν με το παρόν .

Η δική μου πρόταση πηγαίνει λίγο παρά πέρα, σε έναν συνδυασμό πιο αποδοτικό κατά τη γνώμη μου… και εξηγώ..

Υπάρχει στον Κόμβο Σούδας εκείνο το παραμελημένο Βιοτεχνικό Πάρκο. Όλες οι παλιές βιοτεχνίες των Χανίων έχουν αποδυναμωθεί και σχεδόν εξαφανιστεί, η μάλλον έχουν καταλήξει φολ κλορικά υποκατάστατα, με μικρές απολαβές και ασαφή παρουσία στην αγορά. Θα μπορούσε λοιπόν, αυτό το Βιοτεχνικό Πάρκο να σχεδιαστεί εκ νέου και να συγκεντρωθούν εκεί όλες αυτές οι παραδοσιακές συντεχνίες, τα εργαστήριά τους δηλαδή, και αντιστοίχως μέσα στην ανακατασκευασμένη πλέον Δημοτική αγορά να πωλούνται τα προϊόντα τους.

Με άλλα λόγια να έχουμε την πηγή των προϊόντων και την μεταποίηση τους στο Βιοτεχνικό και τα σημεία πώλησής τους στην Αγορά μας.

Να μην είναι η κεντρική μας εμβληματική αγορά ένα ακόμη SUPER MARKET με παντοειδή και πανταχού παρόντα αγαθά, αλλά ένα εμπορικό κέντρο πώλησης ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ ΚΡΗΤΙΚΩΝ ΠΡΟΙΟΝΤΩΝ πιστοποιημένων και ελεγμένων –με προτεραιότητα στα Χανιώτικα προϊόντα και δευτερευόντως της υπόλοιπης Κρήτης -.

Ο σταυροειδής σχηματισμός της βοηθάει πολύ στην κατηγοριοποίηση των ειδών, ούτως ώστε τα ομοειδή και συναφή είδη να βρίσκουν τη θέση τους όπου ο επισκέπτης θα οδηγείται με τις κατατοπιστικές πινακίδες. Εδώ, τα νωπά είδη, εκεί τα συσκευασμένα, αλλού τα είδη διατροφής , παραπέρα τα προϊόντα τουριστικού ενδιαφέροντος. Αυτή είναι μια λύση τακτοποιημένης εμφάνισης και εικόνας. Ίσως υπάρχει ακόμη και η πρόταση του «χύμα», δηλαδή του ανακατεμένου και εσκεμμένου στυλ «λαϊκής» για πιο χαλαρό κλίμα για ψάξιμο και εξερεύνηση, αλλά ο χώρος δεν είναι ούτε υπαίθριος ούτε αχανής και δεν νομίζω να προσφέρεται για το είδος αυτό.

Φαντάζομαι λοιπόν, συγκεντρωμένα τα Στιβανάδικα, Μαχαιράδικα, Αγγειοπλαστεία, Υφαντουργεία Κρητικών, Κοσμήματα, Ξύλινα π.χ. κατσούνες Κρητικές και έπιπλα Κρητικά, Βότανα Κρητικά συσκευασμένα, Καλτσούνια και άλλα αρτοποιήματα, και γενικά ό,τι έχει αποκλειστικά, τη σφραγίδα της Κρητικής τέχνης και διατροφής, να στεγάζονται συγκεντρωμένα στο ΒΙΟΤΕΧΝΙΚΟ ΠΑΡΚΟ και να εφοδιάζουν απ’ ευθείας τα νέα καταστήματα της σύγχρονης πλέον ΔΗΜΟΤΙΚΗΣ μας ΑΓΟΡΑΣ.

Με τον τρόπο αυτόν, πιστεύω , πως θα αξιοποιηθούν και θα προβληθούν όλα τα υλικά που παράγει ο τόπος μας, από το χώμα και τον πηλό έως το δέρμα και το ξύλο, από τα βότανα και τα τυροκομικά έως το μαλλί και το μέλι.

Αυτό είναι ένα σχέδιο συγκέντρωσης όλου του δυναμικού μας, σε μία «κυψέλη» , όπου θα εργάζονται και θα δραστηριοποιούνται νέοι και παλιοί, παραγωγοί και έμποροι σε μια ΑΛΛΗΛΕΠΙΔΡΑΣΗ προσοδοφόρα με μέλλον και προοπτική. Αρκεί να σχεδιαστεί με όραμα και ανοιχτό μυαλό, να μπουν οι βάσεις, να βρεθούν οι κατάλληλοι άνθρωποι, να μπουν οι κανόνες λειτουργίας όλου αυτού του συνδυασμένου έργου. Διότι ,ως γνωστόν, τίποτε δεν πρέπει να αφήνεται στην τύχη του.

Χρειάζoνται κανόνες κατ’ αρχήν και στη συνέχεια παρακολούθηση, και διόρθωση των ατελειών ενός συστήματος. Σήμερα, ευτυχώς, η τεχνολογία μας παρέχει τεράστιες δυνατότητες και διευκολύνει την οργάνωση κάθε δύσκολου εγχειρήματος. Εννοείται, οτι δεν το θεωρώ πολύ εύκολο να γίνει όλο αυτό, επειδή πάντα παραμονεύει το φάντασμα της γραφειοκρατίας και της εύρεσης πόρων. Πάνω απ’ όλα όμως η αποφυγή ανάληψης ευθύνης είναι ο πιο ανασταλτικός παράγων. Από την άλλη νομίζω πως όταν πρόκειται για το καλό ενός τόπου, όλες οι λύσεις βρίσκονται, όλοι οι πόροι κι αν δεν υπάρχουν «εφευρίσκονται» και τα θαύματα είναι πάντα στο χέρι μας.

Υπάρχουν ευρωπαϊκά προγράμματα, υπάρχουν αφανείς πόροι, υπάρχουν πάντα και οι ενδιαφερόμενοι χορηγοί που θα το στηρίξουν. Αρκεί, και θέλω να το τονίσω αυτό, να εκλείψει η μισαλλοδοξία και η στενομυαλιά που διακρίνει κάποιους, οι οποίοι μπλοκάρουν τις διαδικασίες στο μέτρο των δυνατοτήτων τους, αντιδρώντας στείρα και εγωιστικά για να μην πάρει κάποιος άλλος την «δόξα» της δημιουργίας ενός επιτεύγματος. Ετσι ποτέ δεν θα προχωρήσουμε και όλους θα μας παίρνει η μπάλα της οπισθοδρόμησης και της τελμάτωσης… Ας σκεφτούμε όλοι συλλογικά κάποτε…Καιρός είναι να παραμεριστεί η ιδιοτέλεια και να ομαλοποιηθούν και να διευκολυνθούν τα έργα κοινής ωφέλειας που θα τα απολαμβάνουμε εμείς και οι μεταγενέστεροι.

Αύριο, η προβολή ενός συνδυασμένου και στοχευμένου εγχειρήματος νομίζω πως θα μας κάνει υπερήφανους εντός και εκτός συνόρων, γιατί η διάσπαρτη, αποσπασματική και κατακερματισμένη ύπαρξη όλων των υπαρχόντων μας δεν δίνει μια ολοκληρωμένη εικόνα για το ποιοι είμαστε σήμερα, οι Κρητικοί του επιχειρείν και του ευ ζείν. Πέρα από τα αρχαία Μινωικά μας παλάτια θα μπορούμε να μιλάμε και για σύγχρονη καταξίωση, συλλογική προσπάθεια και δημιουργία… Κομμάτι –κομμάτι χτίζονται τα μεγάλα, σκαλί-σκαλί κερδίζουμε ύψος.

Όποιες κι αν είναι – εν κατακλείδι -οι αποφάσεις που θα ληφθούν, εύχομαι να είναι προϊόν ομοψυχίας, συλλογικότητας και προοδευτισμού.

Θεοδοσία Κατριτζιδάκη 25/1/22

zarpanews.gr