Χανιά | Ας τολμήσουν για Χαλέπα και Ταμπακαριά
Πριν, από τουλάχιστον μια δεκαετία, κατέθεσα δημόσια, ως μη ειδικός, μια πρόταση για την σύνδεση της Παλιάς Πόλης των Χανίων με το ιστορικό σύνολο της Χαλέπας και της βιοτεχνικής – βιομηχανικής της τότε εποχής περιοχής των Ταμπακαριών.
Η σύνδεση αυτή θα μπορούσε να γίνει, σε πρώτη φάση, μέσα από μια πολιτιστική – ιστορική διαδρομή που θα αναδείκνυε τα μνημεία και τα ιδιαίτερα αρχιτεκτονικά τους στοιχεία ως υλικό σε τουριστικούς οδηγούς και ενημερωτικά (σπουδαίο υλικό για προβολή τα όσπρια και τα χόρτα αλλά σημαντικότερη η ιστορία μας αν και αυτός ο τόπος έχει αρκετούς επιλήσμονες), για τους ντόπιους, φυλλάδια. Η πολιτιστική – ιστορική αυτή διαδρομή θα κάλυπτε μια χρονική απόσταση 700 και πλέον χρόνων από την εποχή των Ενετών (1211 – 1645), την Τουρκοκρατία (16 Σεπτεμβρίου 1645 η Κρήτη γίνεται Οθωμανική κτήση έως το 1912), το 1898 ιδρύεται η Κρητική Πολιτεία υπό τον Πρίγκιπα Γεώργιο της Ελλάδας με ιδιότυπο καθεστώς όπου η Κρήτη παραμένει υπο την εποπτεία της Υψηλής Πύλης του Σουλτάνου αλλά με την εγγύηση των μεγάλων δυνάμεων (Αγγλία, Γαλλία, Ρωσία, Ιταλία, Αυστρία, Γερμανία) και τα Χανιά αναδεικνύονται ως πρωτεύουσα της Κρήτης.
Τα μνημεία της περιόδου αυτής είναι ο αψευδής μάρτυρας ότι τα Χανιά είναι η ιστορική πρωτεύουσα της Κρήτης πραγματικότητα την οποία προσπάθησαν να ανατρέψουν οι εξ ανατολών «συντοπίτες μας» με την απογύμνωση από τις Δημόσιες Υπηρεσίες των Χανίων. Η πολύ πρόσφατη ιστορία με το Εφετείο Χανίων (σας θυμίζει τίποτα κ. Σκουλάκη;) και το Πρωτόκολλο Ατιμίας που υπόγραψαν όλοι οι καρεκλοκένταυροι θα μείνει στην ιστορία ως μνημείο ασυνέπειας, ανειλικρίνειας, και ανακολουθίας.
Με ξάφνιασε, ευγνωμόνως και ευδαιμόνως, η πρόταση του Άρη Παπαδογιάννη ως ειδικού αρχιτέκτονα με τίτλο: «Χαλέπα, η ολοκλήρωση μιας προσπάθειας που σταμάτησε», «θέτει τον δάκτυλον επί τον τύπον των ήλων» και αναφέρει μεταξύ άλλων σπουδαίων παρατηρήσεων που κάνει: «Έτσι μόνο θα προλάβουμε την εξέλιξη της Χαλέπας ως δεύτερου πόλου ιστορικού και πολιτιστικού τουρισμού και αναψυχής πού θα εκτονώσει το βάρος από την Παλιά Πόλη και θα μας κάνει περήφανους».
Σχολιάζω την παραπάνω πρόταση, ως την σπουδαιότερη που έχω ακούσει τα τελευταία χρόνια, η υλοποίηση της οποίας θα δώσει την αίγλη και την δυναμική στα Χανιά (χωρίς καμιά διάθεσης σωβινισμού) της ιστορικής πρωτεύουσας της Κρήτης, για ένα και μόνο λόγο: Όλοι οι συνυποψήφιοι του Άρη Παπαδογιάννη να δεσμευτούν, όποιος κι αν εκλεγεί, ενώπιον του Χανιώτικου λαού, ότι θα δουλέψει με πάθος και πείσμα για να υλοποιηθεί αυτή η πρόταση.
Με αυτήν την πρόταση ας εγκαινιάσουμε στα Χανιά μια νέα εποχή πολιτικής συναίνεσης και συνεννόησης. Ας τολμήσουν οι κοινοβουλευτικοί και δημοτικοί άρχοντες του νομού να μετατρέψουν το Πρωτόκολλο Ατιμίας που υπόγραψαν σε Πρωτόκολλο συνέπειας, ειλικρίνειας, ευπρέπειας, αγωνιστικότητας προς όφελος της «γενέθλιας πόλης».
Όλες οι υπόλοιπες δηλώσεις που ακούγονται, εν μέσω προεκλογικής περιόδου από κάποιον επικεφαλής συνδυασμού περί «στρατιωτών στην κοινή προσπάθεια», και «όποιος έρχεται στο συνδυασμό μας κρίνεται με συγκεκριμένα κριτήρια» όταν είναι κοινό μυστικό το αλυσιβερίσι που γίνεται με τα ψηφαλάκια και το αντιδημαρχιλίκι, κρίνονται ως πολιτικός πρωτογονισμός πολύ μακρινός από τα συμφέροντα των Χανίων, τόσο μακρινός όσο ο δεινόσαυρος με το ασανσέρ!!!
Γράφει ο Ανδρέας Σπανουδάκης
