Τρεις άξονες για μια «υγιή πόλη» παρουσίασε ο Τάσος Βάμβουκας
Τους τρεις άξονες πάνω στους οποίους θα ασκήσει την πολιτική του για μια «υγιή πόλη» παρουσίασε το πρωί της Κυριακής ο υποψήφιος δήμαρχος Χανίων Τάσος Βάμβουκας στην αίθουσα εκδηλώσεων του Εμποροβιομηχανικού Επιμελητηρίου Χανίων.
Σε μια κατάμεστη αίθουσα, παρουσία υποψηφίων συμβούλων και φίλων του συνδυασμού «Δήμος Ενεργών Πολιτών» ο Τάσος Βάμβουκας, αναφέρθηκε στους τρεις άξονες της πολιτικής του:
- Κατάρτιση και υλοποίηση ενός τοπικού συμφώνου κοινωνικής ευθύνης για την υγεία, ενεργοποιώντας και δεσμεύοντας θετικά τους επαγγελματίες και τους εθελοντές υγείας στο δημόσιο και τον ιδιωτικό τομέα. Το σύμφωνο θα προσφέρει στους δημότες ένα ολοκληρωμένο πλαίσιο προστασίας της υγείας τους.
- Ριζική αναδιάρθρωση των υπηρεσιών κοινωνικής πολιτικής του Δήμου ώστε να μπορούν να ανταποκριθούν στις ανάγκες των δημοτών χωρίς αποσπασματικές προσεγγίσεις. Δημιουργία ενιαίου φορέα που θα συντονίζει τις επιμέρους υπηρεσίες και τις δομές, με στόχο την παροχή ολοκληρωμένων και όχι αποσπασματικών υπηρεσιών.
- Διαμόρφωση ενός φιλικού και υγιή περιβάλλοντος για τους Δημότες, ανθρωπογενές και φυσικό. (Δημιουργία ελεύθερων χώρων, καταπολέμηση κυκλοφοριακού, αξιοποίηση αθλητικής υποδομής της πόλης κα.).
Στην εκδήλωση αναλυτικότερη και πιο εξειδικευμένη παρουσίαση των τριών αξόνων έκαναν οι:
-Άρης Αναστασάκης, ειδικός καρδιολόγος-επιστημονικός υπεύθυνος μονάδας κληρονομικών καρδιαγγειακών παθήσεων Ειδικού Κέντρου Καρδιολογίας Αθλητών και Νέων Πανεπιστημίου Αθηνών.
-Τάκης Παναγιωτόπουλος, καθηγητής Εθνικής Σχολής Δημόσιας Υγείας, Τομέας Υγείας του Παιδιού.
– Χριστόφορος Σκαμνάκης, επίκουρος καθηγητής Κοινωνικής Πολιτικής και Τοπικής Ανάπτυξης τμήματος Κοινωνικής Διοίκησης Δημοκρίτειου Πανεπιστήμιο Θράκης.
zarpa.gr
Κύριε Βάμβουκα ούτε μία αναφορά στην Δημόσια και Δωρεάν Υγεία ως κοινωνικό αγαθό που οι πολίτες στερούνται εξαιτίας των Μνημονιακών περικοπών;
Όλα τα προβλήματα από το υπό διάλυση Δημόσιο Σύστημα Υγείας θα τα λύσει η «φιλανθρωπία» των ιδιωτών γιατρών μέσω του «τοπικού συμφώνου κοινωνικής ευθύνης»;
H Δημόσια Υγεία θα έπρεπε να επιβραβεύει τους ήρωες υπηρέτες της, αλλά και να κατακεραυνώνει τους επίορκους. Έτσι μόνο θα κρατήσει κάποιο επίπεδο. Όταν κανείς δεν δέχεται να κριθεί, μοιραία θα απαξιώσει την επιστήμη του και στο τέλος τον εαυτό του.