Τελικά τα πεζοδρόμια είναι για τους πεζούς;

Τα τελευταία χρόνια βλέπουμε στην πόλη μας την συνεχώς αυξανόμενη κατάληψη των πεζοδρομίων αλλά και άλλων δημοσίων χώρων, συνήθως για τοποθέτηση τραπεζοκαθισμάτων.

Από όσο μπορεί να γίνει αντιληπτό μάλλον δεν είναι υπάρχει κάποιο συγκεκριμένο καθεστώς που να προσδιορίζει ακριβώς τους χώρους, τις περιοχές ή τα ποσοστά των πεζοδρομίων που θα μπορούσαν να αξιοποιηθούν για τέτοιου είδους χρήση. Με αποτέλεσμα οι καταστηματάρχες να μπαίνουν, χωρίς να είναι σε θέση να το ελέγξουν, σε έναν άτυπο ανταγωνισμό μεταξύ τους για το ποιος μπορεί να βγάλει περισσότερα τραπέζια στο πεζοδρόμιο.

Αυτή η κατάσταση έχει οδηγήσει στην μετατροπή αρκετών κεντρικών πεζοδρομίων της πόλης μας σε αυλές ταβερνών και καφέ ζαχαροπλαστείων εις βάρος των πεζών συμπολιτών μας αλλά και των υπολοίπων καταστηματαρχών.

Αυτή η γενικότερη ασάφεια είναι ή αιτία που οι πεζοί κινδυνεύουν να απολαύσουν ένα περίπατο στην πόλη μας και ειδικά οι μητέρες με τα καροτσάκια που συχνά υποχρεούνται να μετακινούνται από το οδόστρωμα με ότι κίνδυνους αυτό συνεπάγεται, οι επαγγελματίες να «ρουφιανεύουν» ο ένας τον άλλον προκειμένου να διασφαλίσουν και την δικιά τους βιωσιμότητα και η Δημοτική Αστυνομία να κόβει κλήσεις ή να κάνει συστάσεις προκειμένου να αλλάξει η κατάσταση για τις επόμενες 2-3 μέρες και μετά πάλι από την αρχή.

Αυτός ο φαύλος κύκλος το μόνο που επιτυγχάνει είναι σε μια δύσκολη οικονομική συγκυρία καθημερινά να δημιουργούνται εντάσεις μεταξύ των καταστηματαρχών αλλά και των δημοτών. Η λύση σίγουρα δεν θα έρθει με τα πρόστιμα ή με την αφαίρεση αδειών, ούτε αυτό είναι το ζητούμενο.

Η μόνη λύση είναι ο ξεκάθαρος προσδιορισμός του διαθέσιμου χώρου όσον αφορά τέντες (που δημιουργούν αίσθηση θερμοκηπίου), τραπεζοκαθίσματα είτε εμπορεύματα με «ίδιους κανόνες» για όλους. Η ξεκάθαρη αντιμετώπιση είναι αυτή που θα διασφαλίσει και την εφαρμογή μιας λογικής πρότασης ουσιαστικής συνύπαρξης και όχι μίας εφήμερης και επιφανειακής λύσης του προβλήματος.

Πρώτος στόχος πρέπει να είναι ο προσδιορισμός των κανόνων με τέτοιο τρόπο που θα διασφαλίζουν την ομαλή συνύπαρξη χωρίς την καταπάτηση των δικαιωμάτων των πολιτών η των υπολοίπων καταστηματαρχών και σε καμία περίπτωση χωρίς την περαιτέρω επικράτηση του θράσους απέναντι στην ηρεμία και την διάθεση για ομαλή συνύπαρξη.

Για όλα τα παραπάνω μια εύκολη διαπίστωση θα ήταν ότι φταίει η Δημοτική Αρχή που δεν θέλει να λύσει το πρόβλημα. Η τοποθέτηση του Δημάρχου κ. Σκουλάκη και παρουσία κόσμου αλλά και σε τηλεοπτική εκπομπή ήταν κάθετη και ξεκάθαρη:

«Δεν θα ανεχθώ αυτό το φαινόμενο, το θέμα αυτό θα κλείσει το ταχύτερο δυνατόν!»

Δημιουργείται λοιπόν ο προβληματισμός πως είναι δυνατόν να υπάρχει η πολιτική βούληση, να υπάρχει η προσωπική διάθεση, και ενώ είναι ενημερωμένοι οι Αντιδήμαρχοι, ορισμένοι εξ’ αυτών όταν αναζητάς λύση να σε αντιμετωπίζουν σαν να τους ζητάς προσωπική εξυπηρέτηση;

Η ξεκάθαρη στάση του Δημάρχου νομίζω θα παροτρύνει και τους αρμόδιους αντιδημάρχους να ασχοληθούν ουσιαστικά με το πρόβλημα και να αναζητήσουν άμεσα λύσεις που θα διασφαλίζουν μία όμορφη και λειτουργική πόλη, με σεβασμό στους δημότες και στις επιχειρήσεις.

Αν παρά την διάθεση η νομοθεσία ή άλλοι παράγοντες δεν επιτρέπουν την εφαρμογή της «κοινής λογικής» τότε να συνεργαστούμε και να αναζητήσουμε όλοι μαζί του τρόπους προκειμένου να επιβάλουμε λύσεις που θα βοηθήσουν στην αναβάθμιση της πόλης μας αλλά και της ποιότητας ζωής των κατοίκων της.

Γιάννης Χίνος

Αντιπρόεδρος Εμπορικού Συλλόγου Χανίων