Λες να μας σώσουν τα γερόντια; | Επιμήκυνση τουριστικής περιόδου μέσω τρίτης ηλικίας
Διαχρονικά για τους φορείς του τουρισμού στη χώρα μας το μεγάλο στοίχημα λέγεται επιμήκυνση της τουριστικής περιόδου κατά τουλάχιστον ένα μήνα. Αυτό, όμως, δεν έχει επιτευχθεί, αν λάβουμε υπ’ όψιν ότι σε σχέση με τη δεκαετία του 1990, που η τουριστική περίοδος διαρκούσε 7 μήνες, σήμερα αυτή περιορίζεται σε μόλις 5 μήνες, ακόμα και για τις πιο μαζικές τουριστικές βιομηχανίες, όπως είναι η Κρήτη άλλα και η Ρόδος.
Ο τουρισμός τρίτης ηλικίας θα μπορούσε να αποτελέσει τη βάση, έτσι ώστε η επιμήκυνση της τουριστικής περιόδου να γίνει πραγματικότητα για την Ελλάδα, τώρα μάλιστα που οι κρατήσεις είναι κάτι παραπάνω από ενθαρρυντικές. Πώς μπορεί όμως αυτό να γίνει άμεσα και οργανωμένα, έτσι ώστε επιτέλους η χώρα μας να αγγίξει το όνειρο που λέγεται «τουρισμός όλο το χρόνο»;
Προς την κατεύθυνση αυτή κινείται το υπουργείο Τουρισμού, άλλα και οι ξενοδόχοι, σε μια περίοδο που τα μηνύματα για τον ελληνικό τουρισμό είναι εξαιρετικά. Η υπουργός Τουρισμού Όλγα Κεφαλογιάννη, μιλώντας σε εκδήλωση του Ξενοδοχειακού Επιμελητήριου Ελλάδος, αναφέρθηκε στην αναγκαιότητα του τουρισμού τρίτης ηλικίας, κυρίως στην αρχή και το τέλος κάθε τουριστικής περιόδου. Μάλιστα, αν αυτό επιτευχτεί, θα μπορούσε να γίνει βασική αίτια επιμήκυνσης της τουριστικής περιόδου τους μήνες Μάρτιο αλλά και Νοέμβριο.
Σύμφωνα με έρευνα του Ξενοδοχειακού Επιμελητήριου:
- Το 34,6% των ξενοδόχων είναι διατεθειμένοι να προσφέρουν ειδικά πακέτα διακοπών εκτός των 3 βασικών μηνών.
- Το 9,5% των ξενοδόχων θα εντάξει πρόσθετες δραστηριότητες στις παρεχόμενες υπηρεσίες των μονάδων τους.
Ψήφος από Ρωσία-Αυστρία
Τα τελευταία χρόνια στη γειτονική μας Τουρκία έχουν δημιουργηθεί όλες εκείνες οι υποδομές που έχουν καταφέρει τουρισμό ακόμα και σε παραλιακά μέρη όπως την Αττάλεια σχεδόν εννέα μήνες το χρόνο. Μάλιστα οι Αυστριακοί τουρίστες αλλά και οι Ρώσοι τα τελευταία πέντε χρόνια τους λεγόμενους «νεκρούς» μήνες Νοέμβριο αλλά και Φεβρουάριο επιλέγουν για διακοπές την Τουρκία που διαθέτει όλες εκείνες τις υποδομές που αφορούν τον τουρισμό ευεξίας και υγείας αλλά και τα μεγάλα συνέδρια.
Μάλιστα στην Τουρκία υπάρχουν 12 μεγάλα ξενοδοχεία που μπορούν να καλύψουν τις ανάγκες τουριστών που αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα υγείας όπως π.χ. οι νεφροπαθείς. Δηλαδή, ουσιαστικά η τουριστική βιομηχανία της Τουρκίας τους μήνες χαμηλής ζήτησης διαθέτει πάνω από 9 χιλιάδες κλίνες συγκεκριμένες μορφές τουρισμού.
Δυστυχώς, η Ελλάδα σε αυτόν τον τομέα είναι πολύ πίσω, μιας και δε διαθέτει ανάλογες υποδομές πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, ενώ από το κομμάτι του συνεδριακού τουρισμού τα τελευταία χρόνια τείνει να βγει και εκτός του τουριστικού χάρτη.
Αγροτουρισμός και θρησκεία
Η Κρήτη διαθέτει μια μοναδική φύση που θα μπορούσε να αποτελέσει σημείο αναφοράς για προσέλκυση χιλιάδων τουριστών και το χειμώνα. Στο παιχνίδι μπορούν να μπουν δυναμικά οι αγροτουριστικές μονάδες που, μέσα από μια ουσιαστική διαφημιστική καμπάνια του υπουργείου Τουρισμού, θα μπορούσαν να γίνουν οι χοροί φιλοξενίας ανθρώπων κάθε ηλικίας, που θέλουν να δουν από κοντά άγνωστες πτυχές της κρητικής καθημερινότητας όπως είναι το λιομάζωμα αλλά και η τυροκομία. Παράλληλα, με αυτή τη δομή θα μπορούσε να αναπτυχθεί και ο εκκλησιαστικός τουρισμός, ο οποίος απευθύνεται κυρίως σε Ρώσους τουρίστες, λόγω της ορθοδοξίας.
Οι 40.000 συνταξιούχοι
Και ενώ η Ελλάδα έχει χρυσές ευκαιρίες που εδώ και πολλά χρόνια τις έχει αφήσει ανεκμετάλλευτες, μια ακόμη τουριστική αγορά όπως αυτή της Αυστρίας ψηφίζει σταθερά τη χώρα μας για διακοπές το 2013. Μάλιστα, με βάση τα στοιχεία από τη συγκεκριμένη αγορά, αναμένεται αύξηση που μπορεί να αγγίξει ακόμα και το 40%.
Πριν από μερικά χρόνια Αυστριακοί συνταξιούχοι έκαναν ποδαρικό στην Ελλάδα και μάλιστα σε μήνες όπως το Μάρτιο μέσω προγράμματος διακοπών για ηλικιωμένους.
Άραγε η χώρα μας έχει εκμεταλλευτεί αυτά τα προγράμματα έτσι ώστε να επιτύχει αποτελέσματα ανάλογα με την Τουρκία, που ως χώρα εδώ και χρόνια δεν κάνει απλά βήματα αλλά άλματα στο κομμάτι της τουριστικής βιομηχανίας; Αξίζει να σημειωθεί ότι το 2007 σε μήνες χαμηλής ζήτησης είχαν έρθει στην Ελλάδα 40 χιλιάδες Αυστριακοί συνταξιούχοι, με τα χρόνια που ακολούθησαν να πηγαίνουν Ισπανία αλλά και Τουρκία.
