«Άνθρακες ο θησαυρός στη Σούδα, πλωτό συνεργείο το USS Hershel «Woody» Williams»

«Άνθρακες ο θησαυρός» ! Το USS Hershel «Woody» Williams που θα είναι μόνιμα ελλιμενισμένο στην Βάση της Σούδας όπως ανακοίνωσε ο Μάικ Πομπέο από την Κρήτη δεν είναι κάποια υπερσύγχρονη μονάδα Κρούσης που θα μπορούσε να επιφέρει καίριο πλήγμα στον αντίπαλο , ούτε είναι πολεμικό πλοίο αποτροπής , ούτε ελικοπτεροφόρο μάχης, όπως άφηνε να εννοηθεί η ελληνική πλευρά και πανηγύριζε ο συμπολιτευόμενος τύπος με πρωτοσέλιδους τίτλους!

Είναι ένα πλωτό συνεργείο για ελαφρές επισκευές πλοίων του 6ου Στόλου. Για την ακρίβεια είναι μια οδική βοήθεια θαλάσσης. Το συγκεκριμένο πλοίο αποστέλλεται σε ρόλο υποστηρικτικό στο πεδίο των επιχειρήσεων για να καλύπτει άμεσες ανάγκες.

Άλλωστε αυτό προκύπτει αβίαστα και από τα χαρακτηριστικά του πλοίου όπως καταγράφονται στην επίσημη ιστοσελίδα του 6ου Στόλου. «Το αμερικανικό πολεμικό πλοίο-πλωτή βάση ελικοπτέρων, κατασκευάστηκε στο Σαν Ντιέγκο των Ηνωμένων Πολιτειών και παραδόθηκε τον Αύγουστο του 2017, έχει μήκος 230 μέτρα και ανήκει στον 6ο στόλο του αμερικανικού πολεμικού ναυτικού. Το πλοίο υποστηρίζει τη «φιλοξενία» ελικοπτέρων ΜΗ-53 και MH-60, ενώ διαθέτει εγκαταστάσεις για προσωπικό 250 ατόμων. Το προσωπικό του USS Hershel «Woody» Williams αποτελείται από τεχνικούς , ηλεκτρολόγους και ηλεκτρονικούς έτοιμοι να επισκευάσουν τις απολύτως αναγκαίες μικρές βλάβες που προκύπτουν στα πλοία του 6ου Στόλου όταν θα επιχειρούν στην Μεσόγειο.

Εάν οι βλάβες είναι μεγάλες θα κατευθύνονται στα ναυπηγεία της Ρόντας της Ισπανίας στην Ανδαλουσία ή της Αουγκούστα της Ιταλίας στην Σικελία απέναντι από το Ιόνιο Πέλαγος. Πρόκειται για τα δύο μόνο πιστοποιημένα από τον 6ο Στόλο ναυπηγεία της Μεσογείου. Το ετήσιο κόστος που καταβάλλει ο 6ος Στόλος για επισκευές και συντήρηση πλοίων στα ναυπηγεία της Μεσογείου είναι 178 εκατομμύρια δολάρια στο ναυπηγείο της Ισπανίας και 500 εκατομμύρια ευρώ στα ναυπηγεία της Ιταλίας.

Δυστυχώς παρά τις αοριστολογίες κυβερνητικών αξιωματούχων περί επισκευής πλοίων του 6ου Στόλου στα ελληνικά ναυπηγεία αυτό δεν είναι δυνατόν για τρεις βασικούς λόγους:

– Πρώτον διότι τα ελληνικά ναυπηγεία Ελευσίνας και Σκαραμαγκά δεν είναι πιστοποιημένα από τον 6ο Στόλο.

– Δεύτερον διότι δεν είναι δυνατή η πλεύση στον κόλπο της Ελευσίνας των μεγάλων πλοίων με βύθισμα άνω των 9 μέτρων. Στον δίαυλο της Ψυτάλλειας το βάθος είναι 9 μέτρα και με τον καιρό μικραίνει λόγω των στερεών αποβλήτων που συγκεντρώνονται στον πυθμένα.

– Τρίτον διότι τα ναυπηγεία (Ελευσίνας – Σκαραμαγκά) δεν έχουν περάσει από επιθεώρηση ασφαλείας και δεν υπάρχουν οι ανάγκες εγκαταστάσεις.

Επομένως για να μπορέσουν να συντηρηθούν πλοία του 6ου Στόλου σε ελληνικά ναυπηγεία θα πρέπει να γίνουν διαδικασίες και τεχνικές εργασίες τουλάχιστον 2 ετών!

Οι παραπάνω επισημάνσεις που βγαίνουν μέσα από το καμίνι του ρεπορτάζ δεν αναφέρονται για να υποτιμηθεί η σημασία της επίσκεψης Πομπέο στην Θεσσαλονίκη και τη Σούδα. Απεναντίας σαφώς και ήταν χρειαζούμενη και ενδιαφέρουσα η επίσκεψη του Αμερικάνου υπουργού Εξωτερικών σε μια στιγμή που η Ελλάδα βρίσκεται μπλεγμένη με την ωρυόμενη και άκρως επιθετική Τουρκία εξ αφορμής της παρουσίας των Μεγάλων ενεργειακών Δυνάμεων στην Ανατολική Μεσόγειο για την αναζήτηση και την εκμετάλλευση υδρογονανθράκων.

Η παρουσία Πομπέο στην Θεσσαλονίκη και την Σούδα έστειλε δυο μηνύματα. Ένα στη Διεθνή Κοινότητα και ένα άλλο ειδικότερα στην Τουρκία.

Καταρχάς κατέδειξε ότι οι ΗΠΑ εξακολουθούν να έχουν ζωηρό ενδιαφέρον στην Νοτιοανατολική Μεσόγειο και δεν πρόκειται να αφήσουν την Ρωσία και την Κίνα να δραστηριοποιηθούν περαιτέρω στην περιοχή. Και ειδικότερα για την Τουρκία επιφύλασσε «μαστίγιο» και «καρότο». Χάιδεψε την Ελλάδα ως το «υπάκουο» και «καλό παιδί» της Συμμαχίας και περιφρόνησε την Τουρκία. Αν και απέφυγε να προγκήξει την Τουρκία, ωστόσο την προειδοποίησε δια της τεθλασμένης ότι «υπάρχουν και άλλου πορτοκαλιές που κάνουν πορτοκάλια» και ότι η Ελλάδα κάλλιστα θα μπορούσε να προσφέρει τις διευκολύνσεις που προσέφερε η Τουρκία στις ΗΠΑ λαμβάνοντας τις παροχές που έπαιρνε εκείνη.

Ο Πομπέο θεωρεί ότι ο Ερντογάν είναι άτομο «ειδικού χειρισμού» και ότι οι ΗΠΑ , το ΝΑΤΟ και η ΕΕ θα πρέπει να κάνουν τις αναγκαίες κινήσεις ώστε η Τουρκία να μην απομακρυνθεί από την Δύση.

Άλλωστε το ΝΑΤΟ δεν διαθέτει κανένα μηχανισμό για την απέλαση μελών του για παραβατική συμπεριφορά.

Οι Αμερικανοί θεωρούν ότι η απομάκρυνση της Τουρκίας από το ΝΑΤΟ θα επιδεινώσει την τρέχουσα κλίση της Άγκυρας προς τη Ρωσία και τις ισλαμιστικές τάσεις.

Αντ ‘αυτού ελπίζουν να χρησιμοποιήσουν το ΝΑΤΟ για να εξομαλύνουν τις σχέσεις με την Τουρκία αναλαμβάνοντας μεσολαβητικό ρόλο στην διαμάχη Γαλλίας – Τουρκίας που ξέσπασε στην Μεσόγειο.

Οι σχέσεις Τουρκίας με το ΝΑΤΟ

Επί 60 χρόνια με την ένταξή της στο ΝΑΤΟ το 1952, η Τουρκία διαδραμάτισε βασικό ρόλο στη Συμμαχία.

Η Τουρκία εκμεταλλευόμενη την γειτνίαση της με την Σοβιετική Ένωση (Γεωργία και την Αρμενία) και τον έλεγχο των στενών του Βοσπόρου στη Μαύρη Θάλασσα, οι προσέφερε στο ΝΑΤΟ σημαντικά οφέλη και καθώς και τον δεύτερο μεγαλύτερο στρατό εδάφους στη Συμμαχία.

Σε αντάλλαγμα, η Τουρκία έλαβε την προστασία του ΝΑΤΟ εναντίον των Ρώσων, οι οποίοι από τον 19ο αιώνα ήταν η μεγαλύτερη εξωτερική απειλή της Τουρκίας, επίσης κατά τακτά χρονικά διαστήματα ελάμβανε ως βοήθεια κορυφαίο στρατιωτικό υλικό και τεχνογνωσία του ΝΑΤΟ. Εξ ου και η ανατροπή της ισορροπίας δυνάμεων – κυρίως αεροπορικών- στο Αιγαίο.

Ειδικότερα από το 1970 έως και το 2000 η κοσμική Τουρκία έκανε σημαντικές θυσίες εξ ονόματος του ΝΑΤΟ. Μια βάση ραντάρ του ΝΑΤΟ χτίστηκε στο Kurecik στην ανατολική Τουρκία υποστηρίζοντας τις Αμερικανικές βάσεις στην Konya και στο Incirlik.

Η Τουρκία πάντα δήλωνε πρόθυμη στις εκκλήσεις του ΝΑΤΟ για αποστολή στρατευμάτων στις επιχειρήσεις της Συμμαχίας σε διαφορά σημεία του πλανήτη.

Τουρκικά στρατεύματα βρέθηκαν :

– Στον πόλεμο της Κορέας αρχές της δεκαετίας του 1950 και μάλιστα ήταν πολλαπλάσια σε σχέση με το ελληνικό εκστρατευτικό Σώμα.

– Στον πόλεμο του Κόλπου το 1991.

– Στις επιχειρήσεις του ΝΑΤΟ στα Βαλκάνια τη δεκαετία του 1990.

– Στο Αφγανιστάν το 2002, στον πόλεμο ενάντια στους Ταλιμπάν.

Μάλιστα στην περίπτωση του πολέμου του Κόλπου, η συνεργασία της Τουρκίας με τους συμμάχους της στο ΝΑΤΟ είχε τεράστιο οικονομικό κόστος στη χώρα. Εκείνη την εποχή το Ιράκ υπήρξε βασικός εμπορικός εταίρος της Τουρκίας ως προμηθευτής πετρελαίου, παρ όλα αυτά ο Τούρκος πρωθυπουργός Turgut Ozal συμφώνησε με τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ για επιβολή κυρώσεων στον Σαντάμ Χουσεΐν !

Η Τουρκία από τότε που εντάχθηκε στο ΝΑΤΟ το 1952, Τούρκοι στρατιωτικοί αξιωματούχοι εκπαιδεύονταν σε στρατιωτικές ακαδημίες στις ΗΠΑ και ανέπτυξαν στενή σχέση εργασίας με τους ομολόγους τους στο ΝΑΤΟ στις Βρυξέλλες.

Η μόνη πραγματική δυσλειτουργία κατά τα πρώτα 50 χρόνια της ένταξης της Τουρκίας στο ΝΑΤΟ ήταν το 1974 κατά την εισβολή του 1974 στην Κύπρο, όπου για πρώτη φορά δυο χώρες μέλη του ΝΑΤΟ πολεμούσαν μεταξύ τους. Στους κόλπους του κατεστημένου της αμερικανικής διπλωματίας εξακολουθεί να αιωρείται το σενάριο ότι για τον «Αττίλα» του 1974 σημαντικό μερίδιο της ευθύνης έχει η Ελλάδα.

Ο David Romano, Καθηγητής Πολιτικής της Μέσης Ανατολής στο Κρατικό Πανεπιστήμιο του Μιζούρι, σε πρόσφατο άρθρο του υποστηρίζει ευθέως ότι: «Η τουρκική εισβολή του 74 στην Κύπρο κατά κύριο λόγο φαίνεται να οφείλεται στην Ελλάδα και στο γεγονός ότι εθνικιστές στην Αθήνα προσπαθούσαν να ανατρέψουν το status quo στη Μεσόγειο, υποστηρίζοντας την ένωση της Κύπρου με την Ελλάδα και τη εκδίωξη της τουρκικής μειονότητας της Κύπρου». Και ο David Romano κάνει αυτή την αναφορά για να υποστηρίξει στην συνέχεια ότι ο ρόλος στο ΝΑΤΟ στην Τουρκία και την Ελλάδα φαίνεται να αντιστρέφονται σήμερα».

Από το 2003, η Τουρκία γίνεται όλο και πιο επικίνδυνη για άλλα μέλη του ΝΑΤΟ. Η ένταση στην νοτιοανατολική Μεσόγειο προέρχεται τώρα από την Άγκυρα και όχι από την Αθήνα.

Ενώ η Τουρκία ακολουθούσε συνετή εξωτερική πολιτική και απέφευγε τις στρατιωτική εμπλοκή με τους γείτονες της, τα τελευταία χρόνια υπό την ηγεσία του Ερντογάν βρίσκεται διαρκώς με το όπλο παρά πόδας χρησιμοποιώντας άκρως επιθετική ρητορική. Επεμβαίνει στρατιωτικά στην βόρεια Συρία και το βόρειο Ιράκ αγνοώντας το ΝΑΤΟ, συνεργάζεται ανοιχτά με στρατιωτικές και παραστρατιωτικές οργανώσεις (Χαμάς , Χεζμπολάχ , ISI , Αδελφοί Μουσουλάνοι ) που το ΝΑΤΟ έχει χαρακτηρίσει τρομοκρατικές…

Από το 2002 ο κατάλογος των προβλημάτων που έχει προκαλέσει η Τουρκία επί των ημερών Ερντογάν στο ΝΑΤΟ είναι μακρύς και περίπλοκος.

– Εκτός από την υποστήριξή της σε ισλαμιστικές και ριζοσπαστικές ομάδες στη Συρία, τη Λιβύη, την Υεμένη και αλλού, η Τουρκία αρνήθηκε εδώ και πολύ καιρό το δικαίωμα του ΝΑΤΟ να χρησιμοποιήσει κοινές αεροπορικές βάσεις στην Τουρκία εναντίον του Ισλαμικού Κράτους (Daesh).

– Ο Ερντογάν απείλησε επανειλημμένα να απελευθερώσει κύματα προσφύγων στην Ευρώπη εάν η ΕΕ δεν πληρώσει την Τουρκία για την φιλοξενία των προσφύγων. Την ίδια απειλή εκτόξευε και όταν η ΕΕ τολμούσε να ασκήσει κριτική στις τουρκικές εισβολές στη Συρία.

– Κατά τη διάρκεια της απόπειρας πραξικοπήματος το καλοκαίρι του 2016 στην Τουρκία, ο Ερντογάν κατηγόρησε ευθέως τους Αμερικανούς ότι συμμετείχαν στην απόπειρα πραξικοπήματος. Ο Ερντογάν έδωσε εντολή και έκοψαν ακόμη και το ηλεκτρικό ρεύμα στη βάση Ιντσιρλίκ – όπου οι αμερικανικές δυνάμεις διατηρούν 52 πυρηνικές κεφαλές.

– Η κυβέρνηση του Ερντογάν σπάει συστηματικά το εμπάργκο κατά του Ιράν και αγνοεί τον κίνδυνο επιβολής κυρώσεων από τις ΗΠΑ.

– Το 2015 η Τουρκία κατέρριψε ένα ρωσικό πολεμικό αεροπλάνο που πετούσε στα σύνορά της με τη Συρία, το οποίο απειλούσε να οδηγήσει το ΝΑΤΟ σε μια ανεπιθύμητη διαμάχη με την Ρωσία. Και λίγα χρόνια αργότερα η Τουρκία όχι μόνο αποκαθιστά τις σχέσεις της με τη Ρωσία, αλλά προχωράει στην αγορά προηγμένου ρωσικού στρατιωτικού υλικού, συμπεριλαμβανομένων των συστημάτων αεροπορικής άμυνας S400.

– Η προμήθεια των αντιαεροπορικών πυραύλων S-400 είναι η σταγόνα που ξεχειλίζει το ποτήρι της οργής στο Αμερικανικό κατεστημένο που επι δεκαετίες ερωτοτροπούσε διπλωματικά , οικονομικά και εμπορικά με την Τουρκία. Το επιχείρημα των αμερικανών που τους εξαγριώνει είναι ότι ο συγκεκριμένος ρωσικός εξοπλισμός θα πρέπει να διασυνδεθεί με τα νέα αμερικανικά μαχητικά αεροσκάφη F-35, γεγονός που θα επέτρεπε στους Ρώσους να «διαβάσουν» τον ηλεκτρονικό εγκέφαλο των F-35 και να μάθουν τυχόν αδυναμίες του Αμερικανικού «υπερόπλου» -όπως διαφημίζουν το F-35 στην παγκόσμια αγορά.

Ο κατάλογος των προκλήσεων της Τουρκίας κατά του ΝΑΤΟ συνεχίζεται…

– Ολίσθηση της Τουρκίας στον αυταρχισμό και την εμφανή περιφρόνηση του Ερντογάν για την Ευρώπη, τους Αμερικανούς και τη Δύση. Η Τουρκία έχει γίνει μια απρόβλεπτη, επικίνδυνη δύναμη αστάθειας στην περιοχή που φαίνεται πολύ αντίθετη με τα συμφέροντα των συμμάχων του ΝΑΤΟ.

Αμερικανοί αξιωματούχοι άρχισαν να αμφισβητούν δημόσια τη θέση της Τουρκίας στο ΝΑΤΟ πριν από αρκετά χρόνια. Η Dana Rohrabacher, η Ρεπουμπλικανική πρόεδρος μιας υποεπιτροπής του Σώματος για τις αναδυόμενες απειλές, εξέφρασε σοβαρές αμφιβολίες το 2016 όταν είπε: «Πριν από δέκα χρόνια η Τουρκία ήταν ένας συμπαγής σύμμαχος του ΝΑΤΟ και ένθερμος αντίπαλος του ριζοσπαστικού Ισλάμ και ένας φίλος των Ηνωμένων Πολιτειών. Σήμερα ο Ερντογάν καθαρίζει τους φιλοδυτικούς ανθρώπους σε ολόκληρη τη χώρα του που βρίσκονται σε θέσεις επιρροής. Ο ίδιος έχει γίνει πιο επιθετικός στις ισλαμικές του πεποιθήσεις και υπάρχει λόγος να ανησυχούμε σοβαρά »

Η ρήξη του Ερντογάν με το ΝΑΤΟ

Η ρήξη του Ερντογάν με το ΝΑΤΟ είναι πολύ βαθιά.

Σχεδόν το σύνολο των τούρκων αξιωματικών που μέσω του ΝΑΤΟ εκπαιδεύτηκαν στην Αμερική και το Βέλγιο μετά το αποτυχημένο πραξικόπημα του 2016 εγκατέλειψαν την Τουρκία και ζήτησαν πολιτικό άσυλο στην Ευρώπη.

Βεβαίως η Γερουσία δεν χαρίζεται στον Ερντογάν καθώς τον έχει στοχοποιήσει εδώ και καιρό. Το σφυροκόπημα είναι αδιάκοπο απ’ όλες τις πλευρές της Γερουσίας.

Πριν μερικές εβδομάδες ο πρόεδρος της Υποεπιτροπής Εξωτερικών Σχέσεων της Γερουσίας για την Ευρώπη, Wisconsin Sen. Ron Jonson, αποκάλυψε ότι οι ΗΠΑ θεωρούν την βάση της Σούδας ως εναλλακτική λύση για το Ιντσιρλίκ . Ο Τζόνσον είπε ότι η «ενοχλητική» εξωτερική πολιτική του Τούρκου Προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν ώθησε τους Αμερικανούς αξιωματούχους να εντείνουν τις προετοιμασίες για αποχώρηση από την Ιντσιρλίκ.

Στο ίδιο μήκος κύματος και ο Paul Gadalla, αναλυτής, με έδρα την Ουάσινγκτον επικεντρωμένος σε θέματα Ανατολικής Μεσογείου ο οποίος παρατηρεί ότι ο Ερντογάν γίνεται «όλο και πιο αναξιόπιστος σύμμαχος του ΝΑΤΟ και εταίρος στις ΗΠΑ». Ο Gadalla θεωρεί ότι η επίσκεψη Πομπέο στην Ελλάδα έχει και αυτόν τον στόχο. Όχι να μαλώσει , ούτε να εξοργίσει τον Ερντογάν, αλλά να τον συνετίσει με την ελληνική παροιμία : «Υπάρχουν και άλλου πορτοκαλιές που κάνουν πορτοκάλια». Ουσιαστικά ο Πομπέο από την Σούδα λέει στον Ερντογάν; « Ξέρεις τι; Αν θέλετε να μας διώξετε, έχουμε εναλλακτική λύση. Εδώ στην Ελλάδα που είναι κάτι περισσότερο από πρόθυμη και έτοιμη να αναλάβει το ρόλο του νέου, αξιόπιστου συνεργάτη μας».

Ο Gadalla είπε: «Η Αθήνα προσπαθεί πραγματικά να ενισχύσει τη φήμη της και να αποδείξει ότι είναι μια σταθερή δύναμη στην ανατολική Μεσόγειο. Αναζητά επίσης διπλωματική υποστήριξη για την προστασία της ενέργειας και των γεωπολιτικών συμφερόντων της. Η Ελλάδα επιδιώκει επίσης να επεκτείνει τους δεσμούς της με τις ΗΠΑ με την ελπίδα να αποκτήσει νέα όπλα για να ανανεώσει τον στρατό της ».

Πρόσθεσε: «Οι ΗΠΑ, από την πλευρά τους, βλέπουν μια σημαντική ευκαιρία και στην Ελλάδα. Καθώς η χώρα βρίσκεται στη διαδικασία ιδιωτικοποίησης των λιμένων της, οι ΗΠΑ προσπαθούν να περιορίσουν την Κίνα από την αγορά αυτών των λιμένων ».

Οι Κινέζοι διαθέτουν ήδη ένα μερίδιο ελέγχου στο λιμάνι του Πειραιά στην Αθήνα, ένα από τα πιο πολυσύχναστα λιμάνια της Μεσογείου.

Η Κίνα και η Ρωσία πιέζουν να αποκτήσουν μεγαλύτερη επιρροή στην περιοχή. Οι προσπάθειές τους είναι πιθανό να ενταθούν για να καλύψουν το κενό που θα άφηνε η πιθανή αμερικανική αποχώρηση από την Incirlik.

Δήμος Βερύκιος – ieidiseis.gr