Έλια Ψυλλάκη: «Η αντιμετώπιση της ρύπανσης να γίνει προσωπική υπόθεση του καθενός»

Στο Zarpa Radio 89,6 και την Ανδρονίκη Κοκοτσάκη μίλησε το Σάββατο η καθηγήτρια στη σχολή Μηχανικών Περιβάλλοντος του Πολυτεχνείου Κρήτης, Έλια Ψυλλάκη. Η κυρία Ψυλλάκη ρωτήθηκε για την πρόσφατη διάκρισή της, καθώς συμπεριλήφθηκε στους 100 κορυφαίους επιστήμονες παγκοσμίως στην αναλυτική χημεία:

«Είναι πολύ μεγάλη τιμή για μένα και το Πολυτεχνείο και σημαντική διάκριση, ειδικά καθώς δεν προέρχομαι από σχολή χημικών, αλλά χημικών μηχανικών και μηχανικών περιβάλλοντος, που δείχνει πόσο πολύ προωθούνται όσοι κινούνται ανάμεσα σε επιστήμες και εγώ θα προσπαθήσω να φτάσω και στο top-10», ανέφερε η κυρία Ψυλλάκη και εξήγησε στη συνέχεια ποιο είναι το αντικείμενο των ερευνών της:

«Προσπαθούμε να δούμε τι χημικά υπάρχουν σε διάφορα πράγματα με τα οποία ο άνθρωπος έρχεται σε επαφή. Ασχολούμαστε με ρύπους που είναι σε πολύ χαμηλά επίπεδα, κυρίως στο νερό αλλά και σε στερεά μορφή, όπως σε τροφές. Οι τεχνολογικές εξελίξεις τα τελευταία 10-15 χρόνια μας έδωσαν εργαλεία που μας επιτρέπουν να «δούμε» πιο μακριά. Υπάρχει πολύ μεγάλη δραστηριότητα και χάρη σε ερευνητικές ομάδες σαν τη δική μου γίνονται έρευνες και εξετάζονται διάφορες χημικές ενώσεις που ρυπαίνουν και προτρέπουμε να νομοθετούνται περιορισμοί για τις καινούριες ομάδες ενώσεων που ανακαλύπτουμε. Παλαιότερα δεν είχαμε τέτοιες ταχύτητες.»

Στην ερώτηση, ποιος είναι ο πιο επικίνδυνος ρύπος, η καθηγήτρια του Πολυτεχνείου απάντησε ότι είναι αδύνατον να ξεχωρίσει κανείς μόνο έναν:

«Είναι πολλές οι ομάδες ουσιών που πρέπει να κάνουμε κάτι γι’ αυτές. Εμείς βλέπουμε τα χημικά αυτά σαν να έχουν προσωπικότητα. Κάποιες ουσίες θέλουν να παραμείνουν στο ανθρώπινο σώμα όσο περισσότερο γίνεται, ας πούμε. Και επειδή εμείς ξέρουμε τις ιδιότητες της κάθε ομάδας ουσιών, μπορούμε να προβλέψουμε τι θα κάνει η κάθε χημική ένωση. Δεν μπορώ να ξεχωρίσω μια μόνο ουσία ως την πιο επικίνδυνη, είναι πολυσύνθετη υπόθεση. Υπάρχουν ουσίες που από μόνες τους δεν είναι επικίνδυνες, αλλά σε συνδυασμό με άλλες, γίνονται επικίνδυνες.»

Η Χανιώτισσα επιστήμονας ρωτήθηκε για την αντιμετώπιση της ρύπανσης και τόνισε ότι πρέπει να γίνει προσωπική υπόθεση του καθενός:

«Πρέπει να δούμε τη ρύπανση σε ατομικό επίπεδο πια. Δεν πρέπει να περιμένουμε από το κράτος να μεριμνήσει για μας, πρέπει να δούμε ο καθένας μας, πώς μπορούμε να μειώσουμε το φορτίο ρύπανσης του περιβάλλοντος. Στη χώρα μας υπάρχει ελλιπής ενημέρωση των πολιτών σχετικά με τους ρύπους. Ο πολίτης εδώ πρέπει να βρει μόνος του την πληροφορία. Δεν υπάρχουν ενημερωτικές καμπάνιες που να εξηγούν από τι πρέπει να προστατευόμαστε. Και γι’ αυτό μπορεί κανείς να πέφτει και θύμα παραπληροφόρησης. Στο εξωτερικό είναι διαφορετικά, υπάρχει ενημέρωση για τα πιο σύγχρονα θέματα ρύπανσης.»

Αναφορά έγινε και στις προοπτικές των νέων που θέλουν να ακολουθήσουν την… επιστημονική οδό:

«Βλέπω την ανησυχία των παιδιών, αλλά δεν χρειάζεται άγχος. Υπάρχει μεγάλη ευελιξία ανάμεσα στις ειδικότητες. Αυτό που λέω είναι να επιλέξουν τον τρόπο σκέψης που τους ενδιαφέρει και μετά να το εξειδικεύσουν. Το πρώτο πτυχίο βασικά είναι επιλογή τρόπου σκέψης, αλλά αν δεν τους αρέσει τελικά, μπορούν με ένα μεταπτυχιακό να αλλάξουν εντελώς τον τομέα τους. Ναι, σήμερα υπάρχει μια πληθώρα εξειδικεύσεων που δεν ξέρεις αν θα σου αρέσουν και το πρώτο πράγμα που πρέπει να κάνουν είναι να ακολουθήσουν αυτό που τους αρέσει και βήμα βήμα να προχωρούν.»

Ωστόσο, υπάρχουν και προβλήματα:

«Στην Ελλάδα τα παιδιά δεν πάνε πάντα στη σχολή που τους αρέσει. Το πρόβλημα όμως σε αυτή τη γενιά είναι ότι είναι γενιά της εικόνας. Βλέπουν εικόνες από πράγματα και δεν τις συνδέουν με πληροφορίες. Ο χημικός γι’ αυτούς είναι κάποιος σε ένα εργαστήριο που κρατάει μπουκαλάκια. Αλλά δεν μπορούν να φανταστούν γιατί τα κρατάει, τι είναι αυτό που κάνει, τι είναι η έρευνα. Αλλά αν ξεκινήσει κανείς τη διαδρομή του, όλα θα ξεδιπλωθούν μπροστά του μετά», είπε η κυρία Ψυλλάκη.

Τέλος, στην ερώτηση για τα σχέδια που κάνει η ίδια για το μέλλον, η Χανιώτισσα καθηγήτρια έδωσε την εξής απάντηση:

«Έχω μπει στην πιο παραγωγική δεκαετία και μπορώ πια να κάνω σύνθεση γνώσεων. Το όραμά μου είναι η ερευνητική μου ομάδα να γίνει ακόμα πιο δυνατή και με πιο σύγχρονο εξοπλισμό για να μπορέσουμε να αντιμετωπίσουμε ακόμα πιο δύσκολα προβλήματα. Τρέχουμε πολλά projects στο εργαστήριο και οι στόχοι μας είναι μεγάλοι.»

zarpanews.gr