Ζούμε τον πάτο

Έχω καιρό να γράψω, από τον Αύγουστο. Δεν μπορώ να εστιάσω σε ένα θέμα. Είναι τα χτυπήματα τόσα, και η θλίψη τόση, από παντού.

Τη Δευτέρα ανοίγουν τα σχολεία. 50-60 τετραγωνικά μέτρα είναι μία αίθουσα διδασκαλίας. Αν ήταν μαγαζί, θα επιτρέπονταν μέσα 8 άτομα. Τώρα που είναι τάξη, επιτρέπονται 25 παιδιά. Και ούτε ένα κανάλι δε λέει το απλό…

Οι Τούρκοι αλωνίζουν έναν μήνα στην ελληνική υφαλοκρηπίδα. Αν είχε συμβεί αυτό με οποιαδήποτε άλλη κυβέρνηση, θα είχε γίνει της κακομοίρας. Τώρα δεν κουνιέται φύλλο… Η κυβέρνηση λέει «φύγετε για να κάνουμε διάλογο». Διάλογο πάνω σε τι; Πήγε να κάνει διάλογο ο Ανδρέας Παπανδρέου με τον Οζάλ, τη δεκαετία του ‘80. Και γύρισε λέγοντας «mea culpa». Και δεν το υπενθυμίζει στον κόσμο κανείς.

Το… εμβόλιο που θα μας έκανε ο Κικίλιας ανεστάλη. Σταμάτησαν οι έρευνες. Κι εκείνος μας έλεγε μέχρι και πόσες δόσεις θα παραγγείλει και πότε θα εμβολιαστούμε… Και δε βγαίνει ένα κανάλι να πει πόσο ανυπόληπτος είναι ο υπουργός υγείας.

Η αξιωματική αντιπολίτευση είναι στο mute – κομμένη από παντού και ο κόσμος έξω λέει «ο Τσίπρας είναι άφαντος, αφήνει τον Μητσοτάκη να αλωνίζει». Γιατί όταν τα ΜΜΕ δε σε δείχνουν, είναι σαν να μην υπάρχεις.

Στις τηλεοράσεις ζόφος. Ποτέ τόσο σκουπίδι μαζεμένο. Γιατί έτσι λειτουργεί η ανακύκλωση: Για να γίνεις σκουπίδι, για να ψηφίσεις σκουπίδια, πρέπει να φας και σκουπίδια. Τα ΜΜΕ στρώνουν φέτος έναν απέραντο μπουφέ για να χορτάσεις.

«Ο ΣΥΡΙΖΑ έφτιαξε τη Μόρια». Τι ψέμα. Ο Σαμαράς το 2013 την έφτιαξε. «Ο ΣΥΡΙΖΑ έφερε τους πρόσφυγες». 5.600 είχε η Μόρια τον Ιούλιο του ‘19, έγιναν πάνω από 20.000 επί ΝΔ. Τι ψέματα. Αλλά πού να τα ακούσεις; Πώς να τα μάθεις;

Οι πρόσφυγες και μετανάστες στη Λέσβο κοιμούνται πάνω στα μάρμαρα των τάφων. Άλλη εποχή θα είχε ξεσπάσει πανελλήνιο κύμα συγκίνησης και αλληλεγγύης. Και τώρα τρεντάρει το «Απελάστε τους».

Πού βρέθηκαν τόσοι φασίστες γύρω; Πότε πολλαπλασιάστηκαν; Πότε γίναμε σκατάνθρωποι; Ποια χρονική στιγμή χάσαμε τον εαυτό μας; Πότε ένας μεταναστευτικός λαός, που πήγε με ένα μπαλωμένο παντελόνι στα τέσσερα σημεία του ορίζοντα για να βρει μια κάποια τύχη, έγινε τόσο απάνθρωπος;

«Χάρηκαν που έβλεπαν τη Μόρια να καίγεται», κατηγορούν τους πρόσφυγες. Ναι, όταν βλέπεις την κόλασή σου να καίγεται, αυθόρμητα χαίρεσαι. Ακόμα κι αν η επόμενη κόλαση που σε περιμένει είναι χειρότερη.

Οι ισχυροί του τόπου δε θα αφήσουν να ξαναγίνει το λάθος του «Πρώτη φορά Αριστερά». Το πάθημα έγινε μάθημα. Τώρα είναι απόλυτα οργανωμένοι. Έχουν κλείσει τις τρύπες από παντού. Δεν περνάει η αντίθετη άποψη. Δεν περνάει ούτε κουνούπι.

Η κυβέρνηση θα έχει φθορά και από τα ελληνοτουρκικά, και από το μεταναστευτικό, και από τους ψεκασμένους αρνητές των μασκών, και από τους ανέργους που θα κατηγορούν τους μετανάστες ότι τους πήραν τις δουλειές. Και οι ψηφοφόροι αυτοί θα πάνε ακόμα πιο δεξιά.

Η επόμενη κυβέρνηση πολύ φοβάμαι ότι θα είναι ΝΔ – φασίστες. Τώρα αν θα ηγείται ο Κασιδιάρης των φασιστών ή κάποιος άλλος, μένει να το δούμε. Ζούμε τον πάτο.

Γράφει ο Νίκος Μωραΐτης