Ξαπλώστρα εδώ! -Υπουργείο Οικονομικών ακούει;
Αυτήν την εποχή στα νησιά ο «καρεκλάς» είναι καλύτερος και από τον δήμαρχο, στην ποδιά του σφάζονται παλικάρια.
Αγαπημένοι φίλοι, σας ενημερώνω ότι η ξαπλώστρα τρελάθηκε!
Αν και το συγκεκριμένο θέμα δεν με ακουμπάει γιατί, ως γνωστόν, του «φευγάτου» η τσέπη δεν πόνεσε ποτέ. Και στην συγκεκριμένη περίπτωση, «φευγάτος» είναι αυτός που βλέπει ξαπλώστρα και όπου φύγει φύγει… Άσε που ο «φευγάτος» έχει προμηθευτεί ομπρέλα, καρεκλάκια και δεν έχει ανάγκη τον «καρεκλά».
Αυτήν την εποχή στα νησιά ο «καρεκλάς» είναι καλύτερος και από τον δήμαρχο, στην ποδιά του σφάζονται παληκάρια.
Για να βρεις ξαπλώστρα έπρεπε να την κλείσεις από την προηγουμένη, δεδομένου ότι τα νησιά βουλιάζουν…
Είπαμε ελεύθερη οικονομία! Αλλά όχι και ασυδοσία και μάλιστα πάνω σε δημόσια περιουσία. Γιατί προσοχή, δεν πάμε στον ιδιωτικό χώρο που έφτιαξε κάποιος επιχειρηματίας αλλά στην θάλασσα, στην αμμουδιά που κάποιος πλήρωσε τη χρήση της.
Τι κι αν ο Κυριάκος Μητσοτάκης υποσχέθηκε τη γενναία μείωση του ΦΠΑ από το 24% στο 13% στην εστίαση, μέτρο που ασφαλώς θα ελαφρύνει και θα κάνει πιο ανταγωνιστικό και το τουριστικό προϊόν της Ελλάδας, τι κι αν οι μεγάλες τουριστικές επιχειρήσεις ρίχνουν τις τιμές των πακέτων για να ανταγωνιστούν την πάμφθηνη πλέον Τουρκία, άλλοι είναι αυτοί που καθορίζουν την εικόνα του τουρισμού.
Και μην ξανακούσω να κλαίγονται για τους φόρους! Πόθεν προκύπτει στη Μύκονο, στην Ψαρού που κρατάει τα σκήπτρα, η τιμή για δύο ξαπλώστρες κάτω από μια ομπρέλα να ξεκινάει από 150 ευρώ και να φτάνει όσο κάνει το τετραγωνικό να αγοράσεις σπίτι στην Κυψέλη; Και στην Πάρο έβαλε, που λέτε, ο άβρακος βρακί και σε κάθε πόρτα το έδειχνε, γιατί την είδανε, Μύκονος… από τα Lidl. Και η ξαπλώστρα εκτοξεύτηκε λες και είναι μετοχή στον δείκτη Dow Jones στο χρηματιστήριο της Νέας Υόρκης.
Η ξαπλώστρα σε κάποιες παραλίες στοιχίζει όσο το ημερήσιο μίσθωμα ενός δωματίου στο νησί.
Βέβαια, θα μου πείτε, δεν θέλεις οργανωμένη παραλία, υπάρχουν κι άλλες επιλογές. Ναι αλλά μιλάμε για δημόσια περιουσία, περιουσία του ελληνικού λαού.
Εγώ λοιπόν θέτω ορισμένα θέματα στο Υπουργείο Οικονομικών:
· Εφαρμόζεται η κείμενη νομοθεσία;
· Γίνονται έλεγχοι για την πλήρη αναρχία που επικρατεί στις παραλίες;
· Οι ξαπλώστρες και ομπρέλες αναπτύσσονται όπως προβλέπεται από τη νομοθεσία κατά μήκος της ακτογραμμής;
· Τηρούνται οι αποστάσεις σύμφωνα με τα όσα προβλέπονται από το Νόμο;
· Τουαλέτες και άλλες υγειονομικού ενδιαφέροντος υπηρεσίες παρέχονται;
Κανείς όμως δεν φαίνεται να ενδιαφέρεται για την τήρηση του Νόμου που ως στόχο του έχει να διαφυλάξει τα συμφέροντα των πολιτών ειδικά εκείνων που δε διαθέτουν τα χρήματα για να πληρώνουν υποχρεωτικά καφέ ή το αντίτιμο για τις ξαπλώστρες.
Πάμε τώρα στο σοβαρότερο θέμα που δεν είναι άλλο, όχι μόνο οι εξωφρενικές τιμές στις ξαπλώστρες αλλά σε σχέση με τις συμβάσεις παραχώρησης του Δημοσίου.
· Να μας εξηγήσει το Υπουργείο Οικονομικών πως γίνεται η μίσθωση μιας ομπρέλας και ξαπλώστρες για δύο άτομα να είναι όσο το ετήσιο μίσθωμα-στην καλύτερη περίπτωση-των ίδιων τετραγωνικών που μισθώνει ο επιχειρηματίας από το κράτος;
· Θα μας εξηγήσουν αυτήν την τεράστια απώλεια εσόδων σε σχέση με τα τεράστια κέρδη από την εκμετάλλευση δημόσιας περιουσίας;
Το άλλο μεγάλο θέμα για τις ξαπλώστρες με το υψηλό, ανεξέλεγκτο κόστος για τους επισκέπτες, είναι τελικά από αυτά που θα καθορίσουν την πορεία του τουρισμού τα επόμενα χρόνια… Η φήμη της ακρίβειας μπορεί να καταστρέψει νησιά γιατί φυσικά δεν είναι όλα Μύκονος που εκτός από ξαπλώστρες παρέχει και άλλου είδους απολαύσεις…
Όπως γνωρίζουν οι επιχειρήσεις του τουρισμού, άλλες χώρες – με πρώτη την Ισπανία που προσφέρει αυτές τις υπηρεσίες δωρεάν σε όλες τις παραλίες της – η ξαπλώστρα «εκδικείται»…
Το Υπουργείο Οικονομικών ακούει; Το Υπουργείο Τουρισμού; Γιατί έχουμε κι από αυτό, τρομάρα μας…
Γράφει ο Νίκος Παναγιωτόπουλος
