Βούλα Πατουλίδου στο Zarpa Radio: Η επική νίκη στους Ολυμπιακούς, η πολιτική και τα… «κάνα δυο κουτσουβελάκια ακόμα» που θα ήθελε να είχε

βούλα-πατουλίδου-στο-zarpa-radio-η-επική-νίκη-στ-1422367

Στο Zarpa Radio 89,6 και στην Ανδρονίκη Κοκοτσάκη, μίλησε η Βούλα Πατουλίδου, η πρώτη γυναίκα χρυσή Ολυμπιονίκης στην Ελλάδα και νυν Αντιπεριφερειάρχης της Περιφερειακής Ενότητας Θεσσαλονίκης.

H κουβέντα κινήθηκε στην λαμπρή πορεία της κας Πατουλίδου και σε όλα αυτά που την στιγμάτισαν.

Αρχικά, αναφερόμενη στον πολλαπλό ρόλο της γυναίκας η κα Πατουλίδου είπε: «Η αξία της γυναίκας δεν αμφισβητήθηκε ποτέ, ήταν ένα δεδομένο, γι’ αυτό και της φόρτωναν συνέχεια ρόλους, χωρίς να την επιβραβεύουν. Αυτό είναι το πρόβλημα. Όταν είσαι πάρα πολύ άξιος και μπορείς να κάνεις πολλά πράγματα ταυτόχρονα, να είσαι και μαμά, να είσαι και επαγγελματίας, να είσαι και νοικοκυρά, να είσαι φίλη, αδερφή, ερωμένη, στο τέλος θεωρείς αυτονόητο, ότι θα κάνεις και κάτι παραπάνω. Τουλάχιστον ας επιβραβεύεται γι’ αυτό.»

Για την επική της νίκη στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Βαρκελώνης το 1992 η κα Πατουλίδου είπε:

«Αν δεν είχε προηγηθεί αυτή η νίκη, δεν θα ήμουν εδώ αυτή τη στιγμή. Δεν θα χρειαζόταν ποτέ να ερωτηθώ για κάποια πράγματα. Έσπασα τα δεδομένα, ανέστειλα το «δε μπορώ», εξαφάνισα τα «δε μπορώ να ονειρευτώ, δε μπορώ να κάνω τις υπερβάσεις, δε μπορώ να ζήσω, δε μπορώ να παλέψω». Γι’ αυτό λοιπόν έψαχναν τον άνθρωπο που έσπασε αυτά τα ταμπού, για να μάθουν πώς μπορεί να γίνει. Έτσι έγινε γνωστό το «Βούλα». Είναι πιο γλυκό να σε φωνάζουν «Βούλα μας». Είναι όμως και ευθύνη, ειδικά για τα νέα παιδιά.»

«Η ηλικία των 21 χρόνων ήταν απαγορευμένη για τον αθλητισμό. Το μεγαλύτερο ποσοστό των ανθρώπων δεν πίστεψε σε εμένα. Ξεκίνησα σε αυτή την ηλικία λόγω του συζύγου μου που μου έλεγε συνέχεια «μπορείς, μπορείς, μπορείς». Ήταν μεγάλος αθλητής στην άρση βαρών, ο μέγας υποστηρικτής, ο μέγας ψυχολόγος, ο μέγας, ο μέγας, ο μέγας… Αν δεν ήταν αυτός, δε θα μπορούσα να τολμήσω να ξαναμπώ στο γήπεδο σε αυτή την ηλικία.»

«Αυτή την κούρσα που είχα κερδίσει τότε μπορεί να την είχα τρέξει και ένα εκατομμύριο φορές στην διάρκεια της προετοιμασίας μου. Ειδικά όταν ξεκίνησα να πιστεύω ότι θα μπορούσα να διεκδικήσω κάτι καλύτερο. Όταν έχεις κάτσει ήδη στο «λάβετε θέσεις» προσπαθείς εκείνη τη στιγμή να μη σκέφτεσαι τίποτα και όλα να βγουν αυτόματα μόνα τους. Εγώ δεν ήμουν τόσο προετοιμασμένη όπως οι άλλες αθλήτριες, που είχαν τουλάχιστον 12 χρόνια προετοιμασίας στα πόδια τους. Σε αντίθεση με εμένα που ήμουν στα 3 χρόνια. Αυτές με κλειστά μάτια ήξεραν τι να κάνουν, ενώ εγώ έπρεπε ακόμα να σκέφτομαι τι πρέπει να κάνω. Κι όταν σκέφτεσαι, αργείς.»

«Είμαι από τη φύση μου χαρούμενος και αισιόδοξος άνθρωπος. Καμιά φορά μου λένε «Χαμογελάς, δεν έχεις προβλήματα;» και τους απαντώ «Κι αν έχω προβλήματα, σε αφορούν; Γιατί να σε στεναχωρήσω;». Υπάρχουν στιγμές που λυγίζεις, εκεί συνήθως κρύβομαι. Δεν έχω μάθει να μοιράζομαι την λύπη μου, μοιράζομαι μόνο την χαρά.»

«Από την ώρα που γεννήθηκα νιώθω ότι κάνω πολιτική. Μπορεί να μην κάνω την κομματική πολιτική, αλλά διεκδικώ. Αυτό που δε μ’ αρέσει θα το διορθώσω, δεν περιμένω από τον άλλον. Πολλοί αθλητές της δικής μου γενιάς δεν έκαναν τίποτα. Άλλοι εφησύχασαν με τον ρόλο του στρατιωτικού, άλλοι έγιναν επιχειρηματίες, εγώ διάλεξα αυτό, γιατί μου αρέσει. Πάνω στο βάθρο και σε όλη τη διάρκεια του πριν και του μετά εισέπραξα πολύ αγάπη, που λες «αυτή την αγάπη, με ποιο τρόπο μπορείς να την ανταποδώσεις;». Στην οικογένειά μου αυτό έχουμε μάθει. Μας δίνουν ένα, δίνουμε δέκα.»

«Όταν είσαι πολιτικός μπαίνεις υποχρεωτικά σε κάποια καλούπια. Εγώ μπαίνω τόσο, ώστε να μην περιμένω τον υποβολέα για να μου πει τι θα πω. Σε καλούπια μπαίνεις μόνο για να μπεις σε μια διαδικασία κανόνων και να παράξεις μια δουλειά. Δε θα μπορούσα να ακούσω κάποιον, για να μου πει τι θα πω. Δεν μαλώνω με κανέναν, απλά διαφωνώ. Κι όταν διαφωνώ, το τεκμηριώνω.»

«Ό,τι έκανα με οδήγησε σε αυτό που είμαι τώρα. Και στα καλά μου και στα κακά μου. Το δύσκολο που δεν μπόρεσε να γίνει ήταν να έχω κανα δυό «κουτσουβελάκια» ακόμα. Είναι αυτό που έλεγαν οι παλιές «όχι όταν θέλεις, αλλά όταν πρέπει». Μακάρι να αποκτήσω 3 εγγόνια. Θέλω να πιστεύω ότι στην Ελλάδα η οικογένεια δεν έχει διαρραγεί παντελώς. Έτσι όπως κι εγώ μπόρεσα να ζήσω και να κάνω τα γούστα μου, έτσι θα προσπαθήσω να είμαι κοντά και να στηρίξω τον γιό μου.»

«Παρακολούθησα και χειροκρότησα τους αθλητές στους φετινούς Ολυμπιακούς Αγώνες στο Τόκυο. Κάθε φορά που ένας κύκλος αθλητών ολοκληρώνεται, έρχεται ο επόμενος. Η παρουσία της Ελλάδας στο Τόκυο ήταν σημαντικότατη και αξιοπρεπέστατη, γιατί δε πρέπει να ξεχνάμε, ότι είμαστε μια χώρα που μπορεί να μην έχει 50 καλούς αθλητές, αλλά έχει τόσους ώστε να καταφέρνουν να την βγάζουν από την αφάνεια.»

«Η οικονομική στήριξη της πολιτείας στους αθλητές αυτούς είναι απαραίτητη. Τα διλλήματα «πρωταθλητισμός ή δουλειά» για τους αθλητές δε θα έπρεπε να υφίστανται. Τον πρωταθλητή τον επιλέγει το κάθε άθλημα. Όταν αυτός θέλει την στήριξη, την ιατρική του παρακολούθηση, την προετοιμασία του, την ξεκούρασή του, την ασφάλειά του, δεν μπορούμε να τον βάζουμε να διαλέξει. Αν δεν είναι απόλυτα αφορισμένος 365 μέρες τον χρόνο για όσα χρόνια μπορεί να κάνει πρωταθλητισμό, τότε δε θα έχουμε καινούρια «μπουμπούκια». Γι’ αυτό θυμώνω πολλές φορές. Γιατί στην Ελλάδα, ή τα δίνεις όλα απλόχερα ή τα μαζεύεις ξανά όλα πίσω.»

«Δεν υπάρχει ένα ξεκαθάρισμα γι’ αυτούς τους ανθρώπους που έχουν διαπρέψει. Το εθνόσημο στο πέτο δεν το έχουν ως λουλούδι, το ‘χουν ως ευθύνη. Αυτό θέλει τρόπο για να το κρατήσεις. Κάποτε είχε βγει ένα σύστημα, με συγκεκριμένες κατηγορίες και ανταποδοτικά αν έκανες μεγάλες διακρίσεις. Όλο αυτό χάλασε λόγω των τελευταίων αθλητών που μέσω πολιτικών διαδρομών έβγαζαν νόμους τέτοιους, όπου έβαζαν τους εαυτούς τους στους μεγάλους και τρανούς. Έτσι, ο πρώτος Ολυμπιονίκης με τον εικοστό μπορεί να ήταν στην ίδια μοίρα. Εκεί χαλάει η ισορροπία.»

«Οι νέοι πρέπει να ασχοληθούν με ότι πραγματικά αγαπούν, ας μην είναι κι ο αθλητισμός. Πρόσφατα διάβαζα τον Τάσο Λειβαδίτη κι έλεγε: «Το κλειδί της φυλακής σου, το έχεις εσύ στην τσέπη σου». Φρόντισε λοιπόν αυτό το κλειδί, να το έχεις στο δικό σου χέρι, στη δική σου τσέπη και να μην αφήσεις κανέναν άλλον να ξεκλειδώσει τα της δικής σου ζωής, ώστε εσύ να ζήσεις τη δική σου ζωή, όπως θες να την δρομολογήσεις.»

zarpanews.gr

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Ακολουθήστε το ZARPANEWS.gr
στο Google News και στο Facebook