Το νέο σκάνδαλο του ακαταδίωκτου: Προστατεύουν δικούς τους, προσβάλλουν τους επιστήμονες

Ο Γιώργος Καρελιάς γράφει για την ασυλία που παραχώρησε η κυβέρνηση στα μέλη των επιτροπών του υπουργείου Υγείας και γιατί η διάταξη προστατεύει κυρίως τα κυβερνητικά στελέχη και όχι τους επιστήμονες

Ολες οι κυβερνήσεις έχουν παράσχει, κατά καιρούς, ασυλία σε δικούς τους ανθρώπους που πήραν επίμαχες αποφάσεις. Αλλά και σε άλλους, για παράδειγμα τραπεζίτες, που πήραν σκανδαλώδεις αποφάσεις, ευνοϊκές για τα κόμματά τους. Σήμερα το παζλ ολοκληρώνεται με μια ακόμα σκανδαλώδη διάταξη, που προστατεύει όσους διαχειρίζονται την πανδημία(και είναι λάθος να νομίζουμε ότι αυτοί είναι μόνον οι λοιμωξιολόγοι).

Η σκανδαλώδης διάταξη που ήδη ψηφίστηκε αφορά, εκτός από την επιτροπή των λοιμωξιολόγων, την επιτροπή για την προστασία της δημόσιας υγείας(στην οποία μετέχουν μόνο κυβερνητικά στελέχη)και την επιτροπή για τους εμβολιασμούς.

Η επικέντρωση στους λοιμωξιολόγους δίνει άλλοθι στην κυβέρνηση, για να υποστηρίξει ότι διασφαλίζει «την ευθυκρισία και την ανεξαρτησία των μελών της Επιτροπής», όπως είπε, παραπλανητικά, ο υφυπουργός Κοντοζαμάνης. Διότι οι λοιμωξιολόγοι εισηγούνται, δεν παίρνουν αποφάσεις. Αποφάσεις παίρνουν οι υπουργοί, οι γενικοί γραμματείς και άλλοι κυβερνητικοί αξιωματούχοι.

Επομένως, η σκανδαλώδης διάταξη δεν προστατεύει γιατρούς, όπως παραπλανητικά διοχετεύεται, αλλά πρωτίστως κυβερνητικά στελέχη. Ετσι, αν χρειαστεί να διερευνηθούν, για παράδειγμα, τα στοιχεία του ΕΟΔΥ(πριν από μήνες το φιλοκυβερνητικό «Βήμα» είχε γράψει για διπλές καταγραφές), δεν θα μπορεί να κληθεί ούτε κάν για εξέταση ο πρόεδρος του Οργανισμού. Δεν μιλάμε για καταλογισμό ευθυνών και άσκηση δίωξης, αυτά αποκλείονται. Ούτε κάν να κληθεί ως μάρτυρας δεν επιτρέπεται.

Δεύτερο παράδειγμα: Οταν άρχισαν οι έμβολιασμοί, έγιναν καταγγελίες ότι σε νοσοκομεία εμβολιάστηκαν παράτυπα, εκτός σειράς, κυβερνητικοί παράγοντες ή συγγενείς τους. Ηδη έχει διαταχθεί εισαγγελική έρευνα. Αν προκύψουν ευθύνες, δεν θα μπορούν να κληθούν ούτε ως μάρτυρες τα μέλη της επιτροπής.

Τρίτο παράδειγμα: ας υποθέσουμε ότι κάποιος βουλευτής πληροφορείται παράνομες αποφάσεις στη διαχείριση τα πανδημίας και αποφασίζεται να συσταθεί Επιτροπή της Βουλής για να τις διερευνήσει. Ε, λοιπόν, η Βουλή δεν θα μπορεί να καλέσει μέλη των τριών Επιτροπών, στα οποία η σκανδαλώδης σημερινή διάταξη παρέχει ασυλία. Δηλαδή, η Βουλή δεν θα μπορεί να εξετάσει ούτε ένα γενικό γραμματέα, ο οποίος έχει την ευθύνη για τη διαχείριση της πανδημία, αλλά ούτε και έναν επιστήμονα, ο οποίος, ενδεχομένως, θα μπορούσε να βοηθήσει την έρευνα.

Πρόκειται για απόφαση η οποία:

. Προκαλεί το κοινό αίσθημα. Διότι, σε αυτές τις περιπτώσεις, δεν θα έχουμε «διατύπωση γνώμης» ούτε «ψήφο κατά την άσκηση των καθηκόντων τους», όπως παραπλανητικά αναφέρεται στη σκανδαλώδη διάταξη. Θα έχουμε συγκάλυψη πιθανών ευθυνών, αφού απαγορεύεται με νόμο να διερευνηθούν.

. Προσβάλλει τους γιατρούς-μέλη της επιτροπής λοιμωξιολόγων, αφού τους θεωρεί προκαταβολικά πιθανούς υπόπτους για συμμετοχή σε παράνομες πράξεις. Είναι απαράδεκτο να μην επιτρέπεται σε επιστήμονες με καθοριστική συμβολή στις αποφάσεις για την πανδημία να δώσουν έστω εξηγήσεις, αν χρειαστεί.

Ο ισχυρισμός ότι η σκανδαλώδης διάταξη προστατεύει την ανεξαρτησία των επιστημόνων είναι παραπλανητικός. Προστατεύει κυβερνητικούς παράγοντες, όπως το 2013 παρόμοια διάταξη απάλλαξε από κάθε ευθύνη τραπεζίτες που είχαν δώσει χαριστικά δάνεια εκατοντάδων εκατομμυρίων στα τότε κυβερνητικά κόμματα.

Τα πρόσωπα που αναλαμβάνουν δημόσιες θέσεις και εισηγούνται ή παίρνουν αποφάσεις γνωρίζουν ότι αναλαμβάνουν και το ρίσκο. Αν φοβούνται δεν αναλαμβάνουν. Οι σκανδαλώδεις διατάξεις που θεσπίζουν ακαταδίωκτο προσβάλλουν τους επιστήμονες, διότι τους εμφανίζει να επιδιώκουν προστασία. Και αυτό δεν είναι προς τιμήν τους.

Ο Αγγλος συγγραφέας Σάμιουελ Τζόνσον το είχε πει έτσι: «Αυτός που δέχεται προστασία δηλώνει υποταγή».

Γράφει ο Γιώργος Καρελιάς