28 Δεκεμβριου 2020

Θα βρεθεί λύση για τους άστεγους των Χανίων; Συζήτηση στο Δημοτικό Συμβούλιο μετά από πρωτοβουλία φορέων

θα-βρεθεί-λύση-για-τους-άστεγους-των-χα-1115506

Στην αποστολή ενός κειμένου σχετικά με το μείζον ζήτημα των αστέγων στην πόλη των Χανίων προχώρησαν οκτώοργανώσεις και σωματεία των Χανίων, με το θέμα να συζητάται στο Δημοτικό Συμβούλιο Χανίων.

Αυτό που συμφωνήθηκε ήταν να γίνει ξεχωριστή συζήτηση για το ζήτημα με εκπροσώπους των φορέων, καθώς και μέλη του Δημοτικού Συμβουλίου, ώστε να εξεταστούν τα εξής αιτήματα:

❏ Να αξιοποιηθεί κάποιο άδειο ξενοδοχείο ή κάποιο κτίριο του Δημοσίου με επαρκή

εξοπλισμό με την αναγκαία πρόσληψη προσωπικού.

❏ Μέχρι ο Δήμος να καλύψει τις ανάγκες, να ανασταλούν οι εκκενώσεις κτιρίων όπου

μένουν προσωρινά άστεγοι και να δοθεί βοήθεια στο μέρος που ζουν με κατάλληλο

τρόπο.

❏ Να γίνει μια οργανωμένη καταγραφή των ανθρώπων που έχουν ανάγκη και να γίνει

μια έρευνα σε επαφή με άλλους Δήμους της χώρας αλλά και του εξωτερικού, που

έχουν διαχειριστεί καλύτερα το ζήτημα έτσι ώστε να κατανοηθεί πόσες και τι δομές

χρειάζονται, τι προσωπικό σε κάθε δομή κλπ. Στο ίδιο πλαίσιο μπορεί να γίνει ένα

ανοιχτό κάλεσμα σε όλους τους ανθρώπους (γιατρούς, ψυχολόγους, κοιν.

λειτουργούς, απλούς εθελοντές κ.α. ) οι οποίοι είτε έχουν εργαστεί, είτε είναι

εξειδικευμένοι στο να εργάζονται με άστεγους και ευπαθείς ομάδες γενικότερα, έτσι

ώστε να αξιοποιηθεί η γνώση και η εμπειρία τους, καταθέτοντας συγκεκριμένες

προτάσεις για το πώς μπορούν να στηθούν και να λειτουργήσουν καλύτερα οι δομές

αυτές.

❏ Να ζητηθεί η αρωγή της Περιφέρειας και να ασκηθεί πίεση για κρατική ενίσχυση και

χρηματοδότηση έτσι ώστε να δημιουργηθούν οι δομές που χρειάζονται. Ο στόχος θα

πρέπει να είναι η μόνιμη επίλυση του ζητήματος και όχι απλά μία προσωρινή λύση

για την περίοδο της πανδημίας.

❏ Τέλος, καθώς τα περιστατικά βίας εις βάρος γυναικών αυξάνονται, πρέπει πέραν των

τυπικών υποχρεώσεων που έχει, να φροντίσει για την επέκταση της δομής για θύματα

έμφυλης βίας τόσο με προσωπικό όσο και με χώρους.»

Η Ελένη Ζερβουδάκη, αντιδημάρχος Κοινωνικής Πολιτικής, επισήμανε οτι τα σωματεία έχουν δίκιο στα αιτήματά τους, επισημαίνοντας, ωστόσο, οτι ο Δήμος Χανίων ήταν παρών σε πολλές περιπτώσεις, στηρίζοντας τους αστέγους με το ανάλογο καταφύγιο, τα συσσίτια της πόλης, βοηθώντας τόσο τυπικά και νομότυπα, όσο και με άλλους τρόπους τους αναξιοπαθούντες.

Ακόμα, επισήμανε οτι ο δήμος έχει στα σκαριά μια νέα και μεγαλύτερη δομή για τους άστεγους της πόλης, ενώ μίλησε και τα δημοτικά κοινωνικά πλυντήρια της πόλης, έργο που δεν αργεί να ολοκληρωθεί.

Ο Παναγιώτης Σημανδηράκης τόνισε οτι όσον αφορά την κοινωνική πολιτική, ο Δήμος Χανίων κάνει το μέγιστο δυνατό, σε ένα κομμάτι με πολλά γραφειοκρατικά κολλήματα, εκτιμώντας οτι μέσα στο 2021 θα έχει ανακοινωθεί ο χώρος, το μέγεθος και το χρονοδιάγραμμα λειτουργίας μιας μεγαλύτερης και πιο πλήρους σε παροχές δομής για τις κακοποιημένες γυναίκες.

Ο Άρης Παπαδογιάννης μίλησε για σοβαρό ζήτημα που υπάρχει εδώ και αρκετά χρόνια, βλέποντας με ενδιαφέρον τις προτάσεις στο κείμενο των φορέων και ζητώντας συζήτηση και εφαρμογή καλών πρακτικών που έχουν εφαρμοστεί και δείχνουν οτι μπορούν να αντιμετωπίσουν σε σημαντικό βαθμό αυτά τα προβλήματα.

Ο Ευτύχης Δαμιανάκης συμφώνησε στην ανάγκη μίας διαδικτυακής συζήτησης για να ακουστούν όλες οι πλευρές και να παρθούν οι καταλληλότερες αποφάσεις, δείχνοντας ικανοποιημένος με τις έως τώρα κοινωνικές δράσεις της νέα δημοτικής αρχής.

Η Νάνσυ Αγγελάκη, εκπροσωπώντας την παράταξη Αρχοντάκη, συμφώνησε με την πρωτοβουλία για πληρέστερο καταφύγιο αστέγων, ζητώντας ενίσχυση του προγράμματος «Βοήθεια στο σπίτι», ζητώντας παράλληλα ένα πιο οργανωμένο δίκτυο αλληλεγγύης για το δήμο.

Ο Τάσος Βάμβουκας έκανε λόγο για πρόβλημα σε εξέλιξη, συμφωνώντας με τη σκέψη για διάλογο με τους φορείς, επισημαίνοντας την σύσταση του καταφυγίου αστέγων από τη δική του δημοτική αρχή, μία ενέργεια που μπορεί να επεκταθεί σε μία ακόμη πιο οργανωμένη δομή για τους άστεγους της πόλης μας.

Ο Γιάννης Σαρρής χαρακτήρισε την κατάσταση ως αποτέλεσμα της παρατεταμένης κρίσης και της νέας κρίσης του κορονοϊού, καταγγέλλοντας ωστόσο τον αργό ρυθμό αναλογικά με το μέγεθος του προβλήματος. Έτσι, ζήτησε ένα κέντρο ημερήσιας φροντίδας για τους άστεγους, ώστε να καλύπτονται σε ημερήσια βάση.

Ο Νίκος Βουρλάκης έδειξε ικανοποιημένος που επιτέλους το σημαντικό αυτό ζήτημα ήρθε στο Δημοτικό Συμβούλιο, καταγγέλλοντας τις κυβερνήσεις και τις πολιτικές που οδήγησαν τους ανθρώπους σε αυτή την κατάσταση. Έτσι, ζήτησε πράξεις από τον δήμο για να αντιμετωπιστεί αυτό το σοβαρό πρόβλημα.

Ο Σεραφείμ Ρίζος μίλησε για πρόβλημα που θα ενταθεί στο ερχόμενο διάστημα, κάτι που σημαίνει οτι οι πολιτικές αποφάσεις που καλείται να πάρει το δημοτικό συμβούλιο είναι επείγουσες και σημαντικές, δεδομένης της αύξησης της ανεργίας και της απουσίας προστασίας για την α’ κατοικία. Έτσι, κατήγγειλε το σύστημα που έχει τους ανθρώπους στο δρόμο, ενώ στην πόλη μας υπάρχουν χιλιάδες άδεια κρεβάτια, χωρίς πολιτικές πρόνοιας.

Αναλυτικά η επιστολή:

«Όσοι βρίσκουν απόλυτα φυσιολογικό, εν έτει 2020, να υπάρχουν άστεγοι και άποροι σε μία

πόλη σαν τα Χανιά, μία πόλη μιας “σύγχρονης” δυτικής δημοκρατικής χώρας, δε χρειάζεται

να συνεχίσουν να διαβάζουν.

Το κείμενο απευθύνεται σε όσους βρίσκουν ένα τέτοιο γεγονός αδιανόητο, παρόλο που

δυστυχώς συμβαίνει, και αποτελεί τη σκληρή πραγματικότητα στην καθημερινή ζωή

αρκετών συνανθρώπων μας.

Απευθύνεται επίσης στους φορείς εκείνους που, ενώ θα περίμενε κανείς ότι εν μέσω

πανδημίας θα ευαισθητοποιούνταν και θα έσκυβαν πάνω στο ζήτημα με στόχο την άμεση

βελτίωση αν όχι την ολική επίλυσή του, λάμπουν δια της απουσίας τους, με αποτέλεσμα το

πρόβλημα καθημερινά να εντείνεται όλο και περισσότερο.

Τα θύματα αυτής της αδιαφορίας και της έλλειψης πολιτικής βούλησης εκ μέρους των

φορέων; Οι συνήθεις ύποπτοι : Άστεγοι, άποροι και μετανάστες.

Ειδικότερα όσον αφορά τους άστεγους, ο πληθυσμός τους στην πόλη μας ολοένα και

αυξάνεται. Άνθρωποι καταλήγουν στο δρόμο, λόγω της οικονομικής κρίσης ή επειδή δεν

είχαν πρόσβαση στην ήδη μικρή και υπερπλήρη δομή φιλοξενίας.

Αυτοί οι συνάνθρωποί μας έχουν βασικές ανάγκες, απαραίτητες για τη διαβίωσή τους, που

όμως δεν μπορούν να ικανοποιήσουν: στέγη, ιατρική φροντίδα, φαγητό, πρόσβαση σε

στοιχειώδεις υπηρεσίες (νερό, προσωπική υγιεινή, καθαριότητα, ηλεκτρισμό)· ούτε καν την

“αυτονόητη” σε εμάς φόρτιση του κινητού τους τηλεφώνου για να επικοινωνούν με τις

αρμόδιες υπηρεσίες και τους δικούς τους ανθρώπους.

Σ’ αυτές τις δύσκολες συγκυρίες θα πρέπει όλες και όλοι να σταθούμε δίπλα σε αυτούς τους

ανθρώπους με όποιο τρόπο μπορούμε. Είτε ενισχύοντας τις δομές αλληλεγγύης της πόλης

προσφέροντας τρόφιμα, ρούχα, κουβέρτες και είδη πρώτης ανάγκης, είτε με την ενεργή

συμμετοχή μας στην οργάνωση δικτύων αλληλοβοήθειας και συμπαράστασης, είτε πιέζοντας

με όποιο τρόπο μπορούμε τους θεσμικούς φορείς (δήμο, αστυνομία, περιφέρεια) να

αναλάβουν τις ευθύνες τους, απέναντι σε όλους αυτούς που τώρα, περισσότερο από ποτέ, το έχουν πραγματικά ανάγκη.

Ας αναλογιστούμε απλά, πώς μπορεί να βιώνει την πανδημία και το lockdown ένας

άνθρωπος που δεν έχει καν σπίτι, γνωρίζοντας ήδη το πόσο δύσκολα τα βιώνουμε εμείς που

έχουμε.

Πρωτίστως, καλούμε το Δήμο Χανίων, να αναλάβει τις ευθύνες του και να μεριμνήσει για

όσους δεν έχουν στέγη, για όσους κοιμούνται στα χωράφια και σε παραπήγματα.

Με βάση την υπ’ αριθμ. 266/22-03-2020 απόφαση του Υπουργείου Εσωτερικών, με θέμα

«Έκτακτα μέτρα για την προστασία αστέγων και τον περιορισμό διάδοσης του κορωνοϊού»,

υποχρεούται νομικά να καλύψει τις ανάγκες των αστέγων και να φροντίσει για τη μετάβασή

τους σε ξενοδοχείο ή άλλο κατάλληλα εξοπλισμένο δημόσιο κτίριο. Επίσης, καλείται να

αναπτύξει υπηρεσία φροντίδας και παροχής υπηρεσιών στο δρόμο (street work) και να λάβει

επιπλέον μέτρα βοήθειας και υποστήριξης όπως: παροχή προμηθειών τροφίμων σε

ανήμπορους συμπολίτες μας μέσω του “Βοήθεια στο Σπίτι”, μέτρα προστασίας για

τοξικοεξαρτημένους και Ρομά και διανομή κατ οίκον της τροφής ατόμων που σιτίζονται στα

συσσίτια.

Σε αυτούς τους έκτακτους καιρούς, απαιτούνται έκτακτες αποφάσεις. Η αφύπνιση του δήμου

είναι υποχρεωτική. Η ανάγκη λήψης μέτρων κρίνεται πιο επιτακτική από ποτέ.

Τι μπορεί να γίνει άμεσα;