ΣΥΡΙΖΑ: Η στρατηγική για τη συσπείρωση του αντιδεξιού μετώπου μετά τη στροφή ΠΑΣΟΚ
Σε μια σειρά από μέτωπα αποφάσισε η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ να εξαπολύσει επίθεση διαρκείας – έως τις επόμενες εκλογές-, ώστε να επιταχύνει τη φθορά της κυβέρνησης από τη μια, και να ξεκαθαρίσει σε κάθε ενδιαφερόμενο ότι δεν πρόκειται να μετάσχει σε παιχνίδια εξουσίας, δηλαδή «οικουμενικές κυβερνήσεις» ή «μεγάλους συνασπισμούς» μετά τη λαϊκή ετυμηγορία.
Όπως φάνηκε στην πρόσφατη ομιλία του Αλέξη Τσίπρα προς τους βουλευτές της αξιωματικής αντιπολίτευσης, Ο ΣΥΡΙΖΑ θα δώσει τη μάχη του επόμενου, κρίσιμου εκλογικά διαστήματος κυρίως σε θέματα θεσμών και δημοκρατίας.
Με αυτό τον τρόπο οι επιτελείς της Κουμουνδούρου σχεδιάζουν να πλήξουν ταυτόχρονα το αξιακό στοιχείο του πολιτικού τους αντιπάλου, αλλά και να συσπειρώσουν το σύνολο των λεγόμενων «αντιδεξιών» ψηφοφόρων που έφτασαν τον ΣΥΡΙΖΑ στο 31,5% το 2019.
Ζήτημα Δημοκρατίας οι παρακολουθήσεις
«Φύγετε» είναι το σύνθημα Τσίπρα προς την κυβέρνηση, αλλά και «η Δημοκρατία σε χρειάζεται» είναι το αντίστοιχο προς τους πολίτες.
Με την εκστρατεία αυτή ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης θέλει να ενδυναμώσει τη σχέση του με τη βάση της κοινωνίας και να απευθυνθεί σε ένα μεγάλο τμήμα της που έχει αποδειχθεί ότι είναι ευαίσθητο σε θέματα Δημοκρατίας και δικαιωμάτων του πολίτη, συνεπώς βλέπει με προβληματισμό τα όσα αποκαλύπτονται για παρακολουθήσεις από την ΕΥΠ και για το ότι «αλωνίζουν» στη χώρα τα παράνομα, κακόβουλα λογισμικά.
Στην Κουμουνδούρου έχουν σημειώσει τη στροφή «κατά μοίρες» της πολιτικής του ΠΑΣΟΚ, που πλέον έχει αμβλύνει τις αναφορές του στο θέμα των παρακολουθήσεων, συνεπώς τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ εύλογα θεωρούν ότι μπορούν ευκολότερα να καταγραφούν στις συνειδήσεις των αντιδεξιών πολιτών ως οι μεγαλύτεροι πολέμιοι τέτοιων πρακτικών, οι οποίες ιστορικά έχουν αποδοθεί στην ευρύτερη δεξιά παράταξη.
Παράλληλα, οι συνεχείς αναφορές Τσίπρα στο θέμα αποσκοπούν στο να αναδείξουν τον ΣΥΡΙΖΑ ως τον εγγυητή της δημοκρατικής λειτουργίας, κάτι που είναι πολιτικά κρίσιμο σε μια περίοδο ουσιαστικά προεκλογική, ενώ ταυτόχρονα ελκύει προς το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης εκλογείς που στην πλειοψηφία τους το είχαν επιλέξει το 2019, μετά όμως πέρασαν -και παραμένουν έως τώρα- στις τάξεις των αναποφάσιστων.
Πρόκειται για τη στρατηγική της πόλωσης, σε συνδυασμό με εκείνη της ανάδειξης του ΣΥΡΙΖΑ ως του κύριου, αν όχι του μοναδικού πολιτικού φορέα που εγγυάται μια αντιδεξιά πολιτική τόσο στο κυβερνητικό, όσο και στο θεσμικό πεδίο.
Η ορολογία και οι στοχεύσεις Τσίπρα
Ο Αλέξης Τσίπρας διάλεξε προσεκτικά την ορολογία που χρησιμοποιεί, ώστε να επιτύχει τα μέγιστα δυνατά αποτελέσματα υπέρ του κόμματός του, χωρίς να κατηγορηθεί για αντιπολιτευτικό μαξιμαλισμό.
Τα λεκτικά δίπολα με τα οποία χαρακτηρίζει τον ΣΥΡΙΖΑ από τη μια και τη Νέα Δημοκρατία από την άλλη, δείχνουν ότι δίνει μια μάχη Αρχών, χωρίς να βγαίνει από τα όρια της κριτικής εντός του θεσμικού πλαισίου της δημοκρατίας μας: «Δημοκρατία εναντίον ασυδοσίας», «Δικαιοσύνη απέναντι στην αυθαιρεσία» και «Ασφάλεια απέναντι στον φόβο».
Δεν οδηγεί τα πράγματα στα (θεσμικά) άκρα, αλλά με την πολωτική οξύτητα κάνει στα μάτια των πολιτών σαφείς τις πολυεπίπεδες διαφορές του ΣΥΡΙΖΑ με την κυβερνώσα παράταξη.
Στο θεσμικό- αξιακό πεδίο ο κ. Τσίπρας (όπως είπε στους βουλευτές του) θέλει το κόμμα του να γίνει «το όχημα της λύτρωσης για την κοινωνία που υποφέρει. Για τη δημοκρατία που απειλείται. Δεν δίνουμε πια μια μάχη θέσεων, αλλά μια μάχη αρχών για την Ελλάδα της επόμενης ημέρας…».
Η στρατηγική προσέγγισης κάθε «αντιδεξιού πολίτη εκ μέρους του ΣΥΡΙΖΑ και του προέδρου του θα συνεχιστεί και θα κορυφωθεί τις παραμονές των εκλογών, σε μια προσπάθεια να σωρεύσει τη μεγάλη αυτή δεξαμενή πολιτών πίσω από τα ψηφοδέλτια της Κουμουνδούρου.
imerisia.gr
