Στο Zarpa Radio ο Χανιώτης Παπαδάκης για τον τίτλο με την Ομόνοια στην Κύπρο

στο-zarpa-radio-ο-χανιώτης-παπαδάκης-για-τον-τίτ-1218519

Δηλώσεις στο Zarpa Radio παραχώρησε ο πρωταθλητής με την κυπριακή Ομόνοια, ο Λεωνίδας Παπαδάκης.

Ο Χανιώτης προπονητής φυσικής κατάστασης μίλησε στην εκπομπή του Μάκη Καρτσωνάκη την Παρασκευή, εξηγώντας πώς η ομάδα του κατάφερε να φτάσει στην κατάκτηση του τίτλου, που είναι ο πρώτος της μετά από 11 ολόκληρα χρόνια.

Παράλληλα μίλησε για τις μεγάλες διαφορές που παρουσιάζει πλέον το ποδόσφαιρο της Κύπρου σε σχέση με την Ελλάδα, ενώ σε ερώτηση για το τι σκοπεύει να κάνει σχετικά με το μέλλον του παρουσιάστηκε αινιγματικός όσον αφορά το αν θα παραμείνει στο κυπριακό σύλλογο.

Ακολουθούν οι δηλώσεις που παραχώρησε…

Για το αν αισθάνεται δικαιωμένος για την επιλογή του να πάει στην Ομόνοια: «Μετά από σχεδόν τρία χρόνια στην ομάδα αισθάνομαι, θα έλεγα, ολοκληρωμένος ως προς την επιλογή μου. Ειδικά η φετινή χρονιά έσπασε κάθε προηγούμενο ρεκόρ ως προς το ιστορικό της ομάδας απ’ το ξεκίνημα, με τη συμμετοχή στους ομίλους του Europa League και καταλήξαμε να πανηγυρίσουμε το πρωτάθλημα μετά από 11 χρόνια. Ενας τεράστιος σύλλογος που είχε μείνει άτιτλος για όλο αυτό το διάστημα, δώσαμε αρκετή χαρά σε όλο τον κόσμο της ομάδας».

Για το αν κρίνει σαν γεγονός αναμενόμενο πως η Ομόνοια έφτασε στην κατάκτηση του τίτλου: «Η Ομόνοια είναι ο μεγαλύτερος σύλλογος στην Κύπρο μαζί με τον ΑΠΟΕΛ, έχουν τον περισσότερο κόσμο και έχουν και τους περισσότερους τίτλους. Ομως η ομάδα ταλανιζόταν από διάφορα προβλήματα για πάνω από μια δεκαετία. Τα τελευταία 2,5 χρόνια άλλαξε το ιδιοκτησιακό καθεστώς. Οταν βρισκόμουν στον Αστέρα Τρίπολης και με πλησίασαν οι άνθρωποι της Ομόνοιας μου παρουσίασαν ένα πρότζεκτ μέσω του καινούργιου ιδιοκτήτη όπου ήθελαν ξανά ν’ αποκτήσει η ομάδα την χαμένη της αίγλη, τη δυναμική που είχε τα παλαιότερα χρόνια. Για μένα, αυτό ήταν μία πρόκληση και επειδή μου αρέσουν οι προκλήσεις γενικά δέχτηκα να πάω στην Κύπρο, κάτι που στο τέλος με ικανοποιεί. Η επιλογή μου με δικαιώνει και με ικανοποιεί. Ομως δεν μπορούμε να πούμε ότι ήταν κάτι αναμενόμενο γιατί η ομάδα μας είχε το τέταρτο μπάτζετ στην κατηγορία. Δεν ήμασταν εμείς με το ακριβότερο μπάτζετ, είχαμε ένα πολύ προσεγμένο και στοχευμένο οικονομικό προφίλ ως ομάδα όπου προσπαθούσε σιγά-σιγά να ξαναβρεί τους βηματισμούς της. Πέρσι, αν θυμάστε, με τη διακοπή λόγω του κορονοϊού ήμασταν πάλι στην 1η θέση. Οταν διακόπηκε το πρωτάθλημα μας ήμασταν στην 1η θέση με αποτέλεσμα να πάρουμε και το εισιτήριο για το Champions League, που σημαίνει ότι η ομάδα προσπαθούσε σταδιακά ν’ αυξήσει τη δυναμική της, κάτι που κορύφωσε την φετινή χρονιά με τη συμμετοχή όπως είπα στους ομίλους του Europa League και με την κατάκτηση του πρωταθλήματος. Είχαμε όμως πολύ ισχυρούς αντιπάλους απέναντι μας και με μεγαλύτερα μπάτζετ».

Για το λόγο που το κυπριακό ποδόσφαιρο δείχνει τα τελευταία χρόνια τόσο ανταγωνιστικό και ενδεχομένως πιο ισχυρό πλέον από το ελληνικό: «Δε φαίνεται, είναι πιο ισχυρό και τη μεγάλη διαφορά μεταξύ κυπριακού και ελληνικού ποδοσφαίρου την κάνει μόνο ένας σύλλογος στην Ελλάδα, ο Ολυμπιακός. Ομως, ένας σύλλογος, ο οποίος έχει ξεφύγει από τα δεδομένα της χώρας του δεν μπορεί ν’ αντικατοπτρίζει και τη δυναμική του πρωταθλήματος. Αρα, εάν ο Ολυμπιακός ή “Χ” Ολυμπιακός τη δεδομένη στιγμή είναι πολύ μπροστά για τα ελληνικά δεδομένα δεν πάει να πει ότι και για το ελληνικό ποδόσφαιρο είναι πολύ μπροστά για τα ίδια δεδομένα… Αυτή τη διαφοροποίηση διάφορες άλλες χώρες, όπως και η Κύπρος, την εκμεταλλεύτηκαν με αποτέλεσμα όχι να φαίνονται ισχυρότερες, αλλά να είναι. Εάν δείτε το ranking της UEFA, το κυπριακό ποδόσφαιρο θα βγάλει την επόμενη χρονιά πέντε ομάδες στην Ευρώπη, με δύο ομάδες στο Champions League ενώ η Ελλάδα θα είναι με τέσσερις ομάδες με μία στο Champions League. Αυτό δείχνει ότι το ελληνικό ποδόσφαιρο βρίσκεται σε μία καμπύλη, σε μία πτώση. Διάφορα άλλα πρωταθλήματα όπου κατά τη γνώμη μου υπερισχύουν άνθρωποι τεχνοκράτες οι οποίοι ζητούν ανθρώπους-κλειδιά ν’ αναλαμβάνουν πόστα αξιοκρατικά, διότι όταν μπαίνει ένας ιδιοκτήτης σε μία ομάδα ή ένας επικεφαλής σ’ ένα τμήμα μίας ομάδας και επιλέγει τον “Χ” άνθρωπο για εργαζόμενο είτε στο αγωνιστικό είτε στο διοικητικό κομμάτι, αυτός κρίνεται με αξιοκρατικά κριτήρια. Γιατί αυτό που θέλουν πάνω απ’ όλα οι ιδιοκτήτες είναι επιτυχίες οι οποίες θα τους φέρουν και περισσότερα έσοδα και δεν θα κριθεί κάτω από ένα φάσμα πολυπλοκότητας και διαφορετικών αποφάσεων… Μέσα από αυτό το τεχνοκρατικό status και μέσα σε αυτή τη μη έλλειψη χρημάτων – πόρων που έχει το κυπριακό πρωτάθλημα, διότι διαθέτει ιδιοκτήτες που μπορούν να στηρίξουν τις ομάδες οικονομικά, γι’ αυτούς τους λόγους τα τελευταία χρόνια βρίσκεται το κυπριακό ποδόσφαιρο να έχει ξεπεράσει το ελληνικό».

Για το ότι το κυπριακό ποδόσφαιρο διαθέτει ενδεχομένως πιο σοβαρούς επενδυτές που ενδιαφέρονται για το ίδιο το ποδόσφαιρο: «Καλοί και κακοί γνώστες και μη γνώστες υπάρχουν παντού. Μπορεί να είναι περισσότεροι ή λιγότεροι, το θέμα είναι ποιοι υπερισχύουν στο τέλος και πώς λαμβάνονται διάφορες αποφάσεις. Θα δώσω ένα απλό παράδειγμα: Η κυπριακή ομοσπονδία πριν πάρει την απόφαση να διακόψει τα πρωταθλήματα πέρσι με πήρε τηλέφωνο προσωπικά, πήρε τηλέφωνο όλους τους υπευθύνους των τμημάτων εκγύμνασης και αποκατάστασης των ομάδων για να τους ρωτήσει ποιο είναι το καλύτερο δυνατό ως προς την απόφαση γιατί τα σωματεία ήθελαν να προχωρήσουν την επόμενη χρονιά μεταξύ άλλων και στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις. Εμπαινε και μπαίνει ακόμη στη διαδικασία η ομοσπονδία ν’ αναβάλει αγώνες από το πρωτάθλημα για να μπορούν οι ομάδες να ξεκουράζονται. Φέτος αυτό δεν το έκανε σε μας, αλλά τα προηγούμενα χρόνια το έκανε με άλλες ομάδες ώστε να ξεκουράζονταν και να μπορούσαν να δίνουν απρόσκοπτα τις μάχες τους στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις. Με κάποιο τρόπο προσπαθούν να ωθήσουν δηλαδή το προϊόν προς μια κατεύθυνση συνολικά και να μην υπερισχύσει η γνώμη και ο εγωισμός του ενός ή του άλλου… Κάπου εκεί ίσως να χάνεται το παιχνίδι και υπάρχουν κάποιοι παράμετροι που δεν αφήνουν το ελληνικό ποδόσφαιρο να προχωρήσει εκεί που αξίζει να βρίσκεται και τα τελευταία χρόνια βλέπουμε αυτή την πτώση».

Για το αν η Ομόνοια θέτει σαν στόχο την επόμενη σεζόν να βρεθεί στους ομίλους του Champions League: «Η ομάδα θα μπει στο 2ο προκριματικό γύρο και σε περίπτωση που κερδίσει έστω και το πρώτο της παιχνίδι θα μπει κατευθείαν στο Conference League, δηλαδή θα έχει συμμετοχή σε ομίλους στην τρίτη τη τάξει ευρωπαϊκή διοργάνωση, την καινούργια δηλαδή που δημιουργείται του χρόνου. Η λογική των ιθυνόντων είναι η ομάδα να έχει ξανά μία όσο το δυνατόν καλύτερη πορεία γίνεται. Δεν μπορώ να πω ακριβώς πού στοχεύει γιατί τελειώνει και μένα το συμβόλαιο μου. Εχουμε κάνει κάποιες συζητήσεις με την ομάδα, αυτές οι συζητήσεις θα συνεχιστούν. Προσωπικά δεν έχω πάρει ακόμα τις αποφάσεις μου γιατί θέλω να έχω και προσωπικά κίνητρα. Η Ομόνοια το ν’ αναγεννηθεί και από μία ομάδα άτιτλη για 11 χρόνια να καταλήγει δύο χρονιές στην 1η θέση, να μπαίνει στους ομίλους, ήταν ένα ισχυρό κίνητρο. Θα πρέπει να τεθούν εφικτοί στόχοι και αυτοί οι στόχοι να κάνουν “κλικ” στα δικά μου εσωτερικά κίνητρα για να μπορέσω να συνεχίσω διότι ως άνθρωπος προσπαθώ συνεχώς να βρίσκω κίνητρα για να εξελίσσω εμένα, αλλά και αυτούς με τους οποίους συνεργάζομαι».

Για το αν έχει κάποια πρόταση από κάποιον μεγάλο ελληνικό σύλλογο ή από σύλλογο του εξωτερικού: «Οχι, αλλά ως ζήτημα δεν είναι του παρόντος. Εγώ μιλάω για την επόμενη μέρα της Ομόνοιας και δεν μπορώ ν’ απαντήσω 100% γιατί δεν μπορώ να γνωρίζω 100%, ούτε μπορώ να ξέρω αν θα είμαι του χρόνου στην ομάδα».

Για το αν συνεχίζει να δουλεύει με τον ίδιο τρόπο που το έκανε τα προηγούμενα χρόνια στο ελληνικό ποδόσφαιρο ή κρίνει πως έχει εξελιχθεί περαιτέρω: «Προσωπικά θεωρώ ότι έχει περάσει σε άλλο επίπεδο η δουλειά μου όχι μόνο από την λογική της εξέλιξης και του καλύτερου αποτελέσματος, αλλά και προς την οπτική των πραγμάτων, την λειτουργικότητα, τη διαχείριση προσώπων και πραγμάτων. Την τελευταία τριετία στην Ομόνοια αλλά και στον Αστέρα Τρίπολης, αλλά περισσότερο στην Ομόνοια, είμαι υπεύθυνος ενός ολόκληρου τμήματος, ενός performance department όπου έχω ανθρώπους από κάτω μου οι οποίοι δουλεύουν για μένα. Δεν είναι ο στενός όρος του προπονητή φυσικής κατάστασης που είχα π.χ. στον Πλατανιά με τον Παράσχο και όπου προσπαθούσα να κάνω κάποια πράγματα αλλά τα επωμιζόμουν όλα ο ίδιος διότι δεν είχαμε το εργατικό δυναμικό, η ομάδα δεν είχε τη δυνατότητα να το υποστηρίξει λόγω της μικρής οικονομικής επιφάνειας. Οπότε, προφανώς όλα αυτά έχουν εξελιχθεί, έχουν περάσει σε μία διαφορετική σφαίρα, σε μία άλλη λογική και οι συνεργασίες είναι πλέον διαφορετικές. Θα πω μονάχα ένα πράγμα, ότι η φετινή Ομόνοια κατέληξε τον Μάρτιο στις επιλογές των Εθνικών ομάδων να έχει 13 διεθνείς παίκτες από 6 διαφορετικές χώρες… Αυτό για μένα εκτός από κίνητρα μου έδωσε πολλά διαφορετικά ερεθίσματα μέσα από τη διαφορετική προσέγγιση που πρέπει να έχω σε κάθε ποδοσφαιριστή που έχει άλλα βιώματα! Δηλαδή είχα διεθνή ποδοσφαιριστή της Νιγηρίας, διεθνή ποδοσφαιριστή Ουγγαρίας, Σλοβακίας. Είχα διαφορετικές χώρες, διαφορετικά προφίλ τα οποία έπρεπε να τα διαχειριστώ. Ολα αυτά μου δημιουργούσαν εσωτερικά κίνητρα που έλεγα πριν ότι με κάνουν να βελτιωθώ και να βλέπω συνεχώς τα πράγματα από μια άλλη σκοπιά».

Για τη συνέχεια της καριέρας του: «Δεν ξέρεις ποτέ πού μπορείς να καταλήξεις. Η λογική μου είναι να βελτιώνω τον εαυτό μου και πιστεύω ότι αν βελτιώνομαι εγώ σίγουρα θα βελτιώνω και τους γύρω μου ή τουλάχιστον τους σκοπούς που μου έχουν αναθέσει. Εκεί θέλω να μείνω προς το παρόν ούτως ώστε να μην ονειρεύομαι, να μη φαντάζομαι διάφορα πράγματα. Ο καιρός θα δείξει πού μπορεί να καταλήξουμε διότι το ποδόσφαιρο κάνει κύκλους, έχει καλά και άσχημα, έχει ανεβάσματα και κατεβάσματα, οπότε κρατάμε μικρό καλάθι και απλά προχωράμε»…

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Ακολουθήστε το ZARPANEWS.gr
στο Google News και στο Facebook