Σπουδαία συνεργασία: Δημιουργίες της Χανιώτισσας Κατερίνας Μακρυγιάννη στη νέα συλλογή του οίκου Louboutin | Photos
Μία σπουδαία συνεργασία και συγχρόνως μία μεγάλη αναγνώριση σε παγκόσμιο επίπεδο «κατέκτησε» η Χανιώτισσα σχεδιάστρια κοσμημάτων Κατερίνα Μακρυγιάννη.
Η ταλαντούχα δημιουργός συμμετέχει στη νέα σειρά προϊόντων «Greekaba» που υπογράφει για τον Christian Louboutin ο εικαστικός Κωνσταντίνος Κακανιάς, αναλαμβάνοντας με την ομάδα της τη δημιουργία υφασμάτινων χαντρών που κοσμούν όλες τις τσάντες της σειράς, ενός βραχιολιού που ήταν και το μοναδικό κόσμημα του πρότζεκτ, καθώς και μοναδικών limited edition δημιουργιών με την αντίστοιχη αρίθμηση στο εσωτερικό των παπουτσιών.
Το zarpanews.gr συνάντησε την Κατερίνα Μακρυγιάννη η οποία είπε για τη σημαντική αυτή συνεργασία: «Ο Christian Louboutin ήθελε να αφιερώσει ένα κομμάτι της καλοκαιρινής συλλογής του στην φιλία του με τον Κωνσταντίνο Κακανιά, βάσει των εμπειριών τους στην Ελλάδα. Συνδύασαν λοιπόν τα έργα τους, τα σκίτσα δηλαδή του Κακανιά με τα έργα του Louboutin, οπότε ο ένας σκίτσαρε για τα υφάσματα που του έδωσαν και ο άλλος τα εφάρμοσε στα παπούτσια και τις τσάντες του. Στη συνέχεια, επειδή ήθελαν να εντάξουν και κάποιους εγχώριους καλλιτέχνες σε αυτό το project, απευθύνθηκαν σε δημιουργούς που θα μπορούσαν να υλοποιήσουν αυτά τα κομμάτια. Στο πλαίσιο αυτό, με επισκέφθηκε πέρυσι η Τινα Δασκαλαντωνάκη η οποία ήξερε τη δουλειά μου και γνώριζε ότι μπορώ να ανταπεξέλθω σε αυτό που ήθελε να κάνει ο οίκος. Μαζί με την κα Δασκαλαντωνάκη ήρθαν στο εργαστήριό μου εδώ στα Χανιά, ο κ. Κακανιάς και ο Senior Designer Manager του οίκου Louboutin».
Πρόκειται για μία πραγματικά πολύ μεγάλη συνεργασία, την οποία θα ζήλευε κάθε νέος σχεδιαστής. Τι αισθάνθηκε άραγε όταν «έκλεισε» η συνεργασία; δικαίωση; μια εσωτερική φωνή να λέει «τα κατάφερα»;
«Ναι, σίγουρα. Βέβαια δεν ήρθαν, είδαν τη δουλειά μου και είπαν κλείσαμε. Για να φτάσουμε ως εκεί, ξεκίνησε μια διαδικασία δειγματισμού. Έστελνα δείγματα επί 3-4 μήνες, ανταλλάσσαμε διορθώσεις, προτάσεις κλπ. Αυτό γινόταν χωρίς να ξέρω αν θα προχωρήσουμε σε συνεργασία. Εξάλλου γνώριζα ότι είχαν προσεγγίσει και άλλους καλλιτέχνες. Μέχρι που τον Δεκέμβριο μου είπαν, κλείσαμε, είσαι μέσα. Τότε αισθάνθηκα ανακούφιση που κατάφερα να είμαι στο συγκεκριμένο project και μετά μια δικαίωση και μια αυτοπεποίθηση ότι κάνω καλά τη δουλειά μου. Ο Christian Louboutin είναι για μένα ένας σπουδαίος σχεδιαστής. Θαύμαζα από μικρή τις δημιουργίες του και μπορώ να πω ότι δεν είχα καν φανταστεί αυτή τη συνεργασία. Δεν είχα προλάβει να κάνω τόσο μεγάλα όνειρα».
Είναι η πρώτη φορά που η Κατερίνα Μακρυγιάννη συνεργάζεται με έναν τόσο μεγάλο οίκο, ωστόσο το όνομά της δεν ακούγεται πρώτη φορά στον διεθνή κόσμο της μόδας. Τα κοσμήματά της έχουν βγει στο εξωτερικό μέσα από μεγάλα -φυσικά αλλά και online- καταστήματα ειδών πολυτελείας. Επίσης δημιουργίες της έχουν παρουσιαστεί σε μεγάλα περιοδικά μόδας σε όλο τον κόσμο:
«Αυτό ξεκίνησε το 2016. Τότε, στυλίστες από μεγάλα περιοδικά είδαν τα σχέδιά μου και τα επιλέξαν. Θυμάμαι χαρακτηριστικά έναν Άγγλος φωτογράφος της Vogue όταν με είδε πρώτη φορά στο Παρίσι μου είπε: αυτό που παθαίνω με τα σκουλαρίκια σου είναι ότι πρώτα βλέπω αυτά και μετά τη γυναίκα. Τους άρεσαν στιλιστικά. Όλα όμως έγιναν με τη βοήθεια της συνεργάτιδας μου στο Λονδίνο της Μαρίας Καστάνη. Είναι το άτομο που δημιουργεί τις συνθήκες για να κάνουμε αυτές τις συνεργασίες και να έχουμε τις αντίστοιχες παρουσίες στον Τύπο. Δεν μπορεί να γίνει όλο αυτό από ένα άτομο. Μπορείς να κάνεις πολλά πράγματα από τα Χανιά, δε χρειάζεται δηλαδή να είσαι σε μία πρωτεύουσα για να τα καταφέρεις, αλλά δεν μπορείς να τα κάνεις μόνος σου, χρειάζεσαι ομάδα»
Πώς όμως ξεκίνησαν όλα; Η Κατερίνα, έχοντας ολοκληρώσει το τμήμα Θεατρικών Σπουδών στην Πάτρα, επέστρεψε στα Χανιά, ανακοινώνοντας στους γονείς της, την επιθυμία της να ασχοληθεί με το κόσμημα. Εξάλλου το προσεγμένο, χειροποίητο κόσμημα είναι κάτι που γνωρίζουν πολύ καλά ο Νίκος και η Εύα Μακρυγιάννη, έχοντας δημιουργήσει το 1988 το «Τέχνημα» στην οδό Ανδρέα Παπανδρέου.
Όχι όμως μόνο αυτό. Η τέχνη σε κάθε της μορφή ήταν ανέκαθεν στη ζωή της Κατερίνας: «Από μικρή με περιέβαλε ο κόσμος της τέχνης κι έτσι μπορώ να πω πως το περιβάλλον στο οποίο μεγάλωσα καθόρισε απόλυτα την πορεία μου. Σαν παιδί, οι γονείς μου με «έριξαν» στις τέχνες δίνοντάς μου ερεθίσματα από παντού, από το μπαλέτο που έκανα, τα μουσεία που επισκεπτόμασταν, τη μουσική που ακούγαμε στο σπίτι, τις εκθέσεις που πηγαίναμε και φυσικά το θέατρο, στην ομάδα «Αρένα» που ξεκίνησαν τότε οι γονείς μου με τον Γιάννη τον Κύρου. Σε εκείνο το περιβάλλον μεγάλωσα και εκεί μου μπήκε το μικρόβιο να σπουδάσω θέατρο.
Η επόμενη ερώτηση απευθύνεται στην μητέρα της Κατερίνας, την κα Εύα Μακρυγιάννη, η οποία είναι παρούσα στη συζήτηση. Είχε δώσει καλλιτεχνικά δείγματα στην παιδική της ηλικία; «Όπως όλα τα παιδιά. Ζωγράφιζε, χόρευε, τίποτα άλλο όμως δεν προμήνυε τη συνέχεια. Αφού τελείωσε τις θεατρικές τις σπουδές, θυμάμαι πως μας είπε: Λοιπόν, εγώ θα κάτσω εδώ! (εννοώντας το μαγαζί). Και έκατσε.
Κατερίνα: Εγώ ήμουν σίγουρη πως αυτό ήθελα να κάνω. Οι γονείς μου δεν μπορούσαν τότε να καταλάβουν πώς το είχα στήσει στο μυαλό μου γιατί δεν είχα δείξει δείγματα μέχρι τότε. Ήξερα για παράδειγμα ότι αυτό που ήθελα να δείξω, δεν μπορούσα να το κάνω μέσα από το θέατρο. Τότε, μόλις τελείωσα το πανεπιστήμιο, μπήκε σοβαρά και απολύτως συνειδητά στο μυαλό μου το κόσμημα. Συνειδητοποίησα ότι ήταν κάτι που μου αρέσει απόλυτα και ότι θέλω να αφοσιωθώ σε αυτό»
Το «Τέχνημα» όταν δημιουργήθηκε το 1988 από τους γονείς της Κατερίνας, υπήρξε ένας πολύ σημαντικός χώρος για πολλά χρόνια. Έχοντας άλλες σπουδές και εξασκώντας άλλα επαγγέλματα (οικονομολόγος ο Νίκος Μακρυγιάννης, κοινωνική λειτουργός η Εύα Μακρυγιάννη), λάτρεις της τέχνης όμως και οι δύο, ξεκίνησαν πολύ ερασιτεχνικά να ασχολούνται με το κόσμημα. «Όσο μπορώ να θυμηθώ, μας λέει η Κατερίνα, πάντα έχω τη μητέρα μου στο μυαλό μου να φτιάχνει κάτι με τα χέρια της. Ακόμα και τώρα δεν σταματάει ποτέ. Έσπρωξε και τον μπαμπά μου ο οποίος βρήκε χώρο να εκφραστεί και ήταν ένας καλός συνδυασμός»
Η κα Μακρυγιάννη δηλώνει πολύ ικανοποιημένη που η κόρη της κάνει μια δουλειά που της αρέσει τόσο πολύ, ενώ στην ερώτηση αν παρεμβαίνει στη δουλειά της, απαντά η Κατερίνα: «Όχι, καθόλου. Ζητάω όμως την γνώμη της. Το κριτήριό της είναι αλάνθαστο. Μέσα από τους γονείς μου έμαθα. Το γούστο και η αισθητική μου αναπτύχθηκαν μέσα από αυτούς. Ξέρω πού πάω, έχω μια σιγουριά. Χαρακτηριστικό της μητέρας μου: όταν φτιάχνω κάτι και τη ρωτάω «σού αρέσει» και μου λέει «εσένα σου αρέσει» ξέρω κατά βάθος εκείνη τη στιγμή ότι για να τη ρωτάω με αυτόν τον τρόπο, κάποιο πρόβλημα υπάρχει, κάτι δεν μου αρέσει κι εμένα εξαρχής».
Πάνω στον πάγκο εργασίας της, βλέπω να δουλεύει ένα εκπληκτικό σκουλαρίκι: «Το τελείωσα σήμερα», λέει. «Είναι το πρώτο σχέδιο που βγήκε για την κολεξιόν του επόμενου καλοκαιριού»
Είναι η περίοδος που η δημιουργία της κολεξιόν βρίσκεται στο αποκορύφωμά της, κάτι που την κάνει να περνάει τον περισσότερο χρόνο στο εργαστήριο: «Θέλω να είμαι στο κατάστημα, αλλά για να μπορούν να βγαίνουν τα σχέδια πρέπει να είμαι τον περισσότερο χρόνο στο εργαστήριο»
Πόσο διαρκεί η δημιουργία μιας κολεξιόν από την ιδέα μέχρι την υλοποίηση; «Δεν μπορώ να πω με σιγουριά, έχω φτάσει να το κάνω και σε εξάμηνο. Τώρα όμως πρέπει να κάνω τρεις εβδομάδες, δεν έχω άλλο χρόνο. Σε κυνηγάει ο χρόνος. Όταν μπλέκεις σε αυτό το κομμάτι και το κόσμημά σου δεν είναι κλασικό αλλά ακολουθεί τον κόσμο της μόδας, αυτός ο κόσμος ζητάει κάθε έξι μήνες αλλαγή. Τώρα μάλιστα που ασχολήθηκα πολύ με το project του οίκου Louboutin, πρέπει να τρέξω να προλάβω».
Υπάρχουν συγκεκριμένες σκέψεις πριν ξεκινήσεις να σχεδιάζεις κάτι; «Έχω αρχικά την γενικότερη ιδέα στο μυαλό μου, το τι θέλω να αποδώσω. Για παράδειγμα, στην κολεξιόν του φετινού καλοκαιριού ήταν πολύ μεγάλα εντυπωσιακά κομμάτια και όχι τόσο παιχνιδιάρικα. Ήταν πιο αυστηρά δομημένα, είχαν πιο ξεκάθαρες γραμμές και έλεγα ότι το επόμενο καλοκαίρι θέλω να είναι πιο παιχνιδιάρικο. Οπότε πάνω σε αυτό το ύφος κινούμαι και αρχίζω να ψάχνω ιδέες, πέτρες, χρώματα, υλικά».
Προτιμάς σκουλαρίκια; «Ναι, πάντα. Το πρώτο πράγμα που σκέφτομαι είναι σκουλαρίκια. Σε αυτά πάει αυτόματα το μυαλό μου και μετά αναπτύσσω την ιδέα και προχωρώ στα υπόλοιπα».
Η Κατερίνα ασχολείται με όλο το κομμάτι της δημιουργίας. Από τον σχεδιασμό μέχρι την κατασκευή ενός κοσμήματος: «Το κάθε ένα έχει τη δική του δυσκολία», λέει χαρακτηριστικά. «Υπάρχουν κοσμήματα που έχουν πιέτες οι οποίες είναι διπλωμένες μία μία στο χέρι και πατιούνται μία μια. Εξίσου δύσκολο είναι ένα κόσμημα που είναι γεμάτο πέτρες τις οποίες πρέπει να καρφώσεις ή κάποιοι κρίκοι στους οποίους περνάμε τρίχα τρίχα, κλωστούλα κλωστούλα το μετάξι».
Οι δημιουργίες της έχουν πολύ χρώμα, αλλά έχουν και μια τεράστια δυναμική. Ακόμα και οι πιο μίνιμαλ γραμμές, έχουν χαρακτήρα και ένταση. Της αρέσει να σχεδιάζει για τη γεμάτη αυτοπεποίθηση γυναίκα που τολμάει με το στιλ της και επιδιώκει να δημιουργήσει τη δική της στιλιστική πρόταση: «Είναι απίστευτο το συναίσθημα όταν βλέπω μια γυναίκα στο δρόμο να φοράει τις δημιουργίες μου. Νιώθω μια υπερηφάνεια, είναι τιμή μου που με διαλέγουν, μου δίνει δύναμη να συνεχίσω»
Η «ένταση» των κοσμημάτων της και το πολύ χαρακτηριστικό στυλ της, πιθανόν να ήταν και τα στοιχεία που τράβηξαν την προσοχή της Anna Wintour. Μία από τις λίγες σχεδιάστριες που ζήτησε να δει η διευθύντρια της αμερικανικής Vogue όταν ήρθε στην Ελλάδα, ήταν η Κατερίνα Μακρυγιάννη. Πώς ήταν αυτή η συνάντηση; Μπορεί να φαίνεται αυστηρή αλλά είναι ένα πάρα πολύ ευγενικό άτομο. Δεν μπορείς παρά να νιώσεις δέος μπροστά της, είναι η προσωποποίηση της μόδας. Το όνομά της είναι συνυφασμένο με την αμερικάνικη και την παγκόσμια μόδα. Στη συνάντηση αυτή, κυρίως ρωτούσε. Έχω την εντύπωση ότι ήθελε να αφουγκραστεί τι συμβαίνει με τους σχεδιαστές. Ρωτούσε σε ποια μέρη πουλάμε, αν πουλάμε διαδικτυακά, τι συνεργασίες έχουμε κλπ. Αυτό συμβαίνει σε τέτοιους σημαντικούς ανθρώπους που είναι μέσα στα πράγματα, θέλουν να ξέρουν πώς κινείται η μόδα παγκοσμίως»
Το σχέδιο που την έκανε γνωστή είναι φυσικά η «βεντάλια«, ένα σχέδιο το οποίο στη συνέχεια μιμήθηκαν οι πάντες, ακόμα και τεράστιες πολυεθνικές εταιρίες.
Πώς ήρθε η έμπνευση για τη βεντάλια; Κοιτάζει τη μητέρα της και χαμογελάει: «Το συγκεκριμένο ξεκίνησε από τη μαμά μου και από τα κιλίμια της γιαγιάς μου που λυπόταν να πετάξει ακόμα και τα πιο κατεστραμμένα κομμάτια γιατί ήξερε τι δουλειά είχαν από πίσω. Οπότε έπιασε και έκανε αυτό το σκουλαρίκι το οποίο συνέχισα και το έκανα μετάξι, το έκανα κλωστές ψιλές, χρωματιστές, το ταξίδεψα»
Πώς αισθάνθηκες όταν είδες να αντιγράφουν τόσο πολύ τη βεντάλια; Με είχαν προετοιμάσει. Μου είχαν πει ότι από τη στιγμή που θα βγει στο ευρύ κοινό, θέλει έξι μήνες για να ξεκινήσουν να παρουσιάζονται οι αντιγραφές. Οπότε το είχα στο μυαλό μου ότι θα συμβεί. Το είδα, με πείραξε πάρα πολύ, ειδικά όταν σε αντιγράφουν μεγάλα πολυκαταστήματα όπου δεν μπορείς να βρεις το δίκιο σου. Μετά όμως με μάθανε κάτι πολύ πιο πολύτιμο, το πόσο σημαντικό είναι να σε ακολουθούν Ας μην είσαι τόσο διάσημη, ας είσαι μπροστά, συνέχισε, πήγαινε παρακάτω και αυτοί πάντα θα ακολουθούν»
Μετά από όλες αυτές τις επιτυχίες, υπάρχει άγχος για το επόμενο βήμα; «Ναι, φυσικά. ‘Όταν κέρδισα τη συνεργασία με τον Louboutin και ξεκίνησε η παραγωγή, όταν κάπως δρομολογήθηκε η κατάσταση δηλαδή, το μυαλό μου πήγε στο επόμενο βήμα. Στο τι θα κάνω μετά. Αλλά νομίζω ότι συμβαίνει σε κάθε ελεύθερο επάγγελμα.
Ποια είναι τα μελλοντικά σου σχέδια; Η επόμενη κολεξιόν. Το να είναι τόσο πετυχημένη όσο οι προηγούμενες. Και να έχω ιδέες, έμπνευση και όρεξη να συνεχίσω να δημιουργώ καινούργια σχέδια με τον ίδιο ρυθμό. Να είμαι καλά και να συνεχίσω να ζω και να δημιουργώ στα Χανιά. Αυτή η ποιότητα ζωής που προσφέρουν τα Χανιά είναι που με κάνει να μη θέλω να φύγω από την πόλη μου».
zarpanews.gr – Εμμανουέλα Νικολακάκη
