Σοκάρουν τα περιστατικά γυναικοκτονιών – Τι λέει η Χανιώτισσα δικηγόρος Μαρία Παπαδάκη

Στο Zarpa Radio 89,6 και στην Ανδρονίκη Κοκοτσάκη μίλησε η δικηγόρος Μαρία Ευαγγέλου Παπαδάκη με αφορμή την δολοφονία της άτυχης Καρολάιν από τον σύζυγό της φέρνοντας στο προσκήνιο για άλλη μια φορά το φλέγον θέμα της γυναικοκτονίας.

Αρχικά η κυρία Παπαδάκη τόνισε ότι η γυναικοκτονία είναι ένας όρος που αμφισβητείται από μία μικρή μερίδα της κοινωνίας. Στην Ελλάδα δεν αποτελεί νομικό όρο, δηλαδή η ανθρωποκτονία με θύμα γυναίκες δεν αποτελεί διακεκριμένη περίπτωση, συνεπώς νομικά ο όρος γυναικοκτονία δεν υφίσταται.

Ο όρος πρωτοεμφανίζεται το 1801 ως femicide στην Αγγλία για να αποδώσει την δολοφονία μίας γυναίκας, ενώ το 1848 συμπεριλαμβάνεται ως νομικός όρος στην νομολογία των Αγγλοσαξόνων.

Ωστόσο μπαίνει δυναμικά στην σύγχρονη εποχή από το Ευρωπαϊκό Ινστιτούτο Ισότητας που δίνει τον ορισμό της γυναικοκτονίας ως την δολοφονία γυναικών, αποτέλεσμα βίας που διαπράττεται εξαιτίας του φύλου τους και γίνεται ανεκτή από ιδιώτες και φορείς.

Ο όρος περιλαμβάνει την δολοφονία γυναικών ως αποτέλεσμα άσκησης σωματικής βίας, τον βασανισμό της ως αποτέλεσμα μισογυνισμού, ως έγκλημα για λόγους τιμής καθώς και η στοχευμένη δολοφονία γυναικών και κοριτσιών στα πλαίσια του οργανωμένου εγκλήματος.

Η γυναικοκτονία εισάγεται ως όρος για να αναδείξει, επισήμανε μεταξύ άλλων η κυρία Παπαδάκη, την ανάγκη προστασίας που χρήζει η γυναίκα και μάλιστα έχει εισαχθεί ως αίτημα στην ελληνική κοινωνία να αποτελέσει νομικό όρο και να καταστεί ιδιαίτερη περίπτωση ανθρωποκτονίας.

Αναφέρθηκε στις πολύκροτες υποθέσεις γυναικτονιών όπως αυτή της Φραντζή που τεμαχίστηκε από τον σύντροφό της, η σύζυγος του Κατσιλάμπρου που τσιμεντώθηκε από τον σύζυγό της, η περίπτωση της Ελένης Τοπαλούδη και τόσες άλλες περιπτώσεις. Μόλις το 2020 καταγράφηκαν 10 γυναικτονίες.

Η κυρία Παπαδάκη τόνισε ότι η αυξητική τάση εντάσσεται στο γενικότερο κλίμα αύξησης της εγκληματικότητας και συμπαρασύρει τις γυναίκες λόγω ευαισθησίας και φυσικής μυϊκής αδυναμίας.

Αυτό που σίγουρα παραμένει προβληματικό είναι ότι η γυναικοκτονία εμπεριέχει την μομφή ανοχής από ιδιώτες και αποτυπώνει την συγκάλυψη και » ηρωποίηση » του γυναικοκτόνου.

Αν αποτελέσει νομικό όρο θα πρέπει να αποβεί προς την κατεύθυνση προστασίας της γυναίκας. Οι γυναίκες θα πρέπει να είναι ενημερωμένες, αφυπνισμένες και να απομακρύνονται πολύ γρήγορα από κακοποιητικές καταστάσεις πριν να είναι αργά.

Η δομή φιλοξενίας κακοποιημένων γυναικών που λειτουργεί στα Χανιά είναι άρτια οργανωμένη και στελεχωμένο από επιστήμονες, όμως το κέντρο ψυχικής Υγείας όπου φτάνουν καταγγελίες κακοποιημένων γυναικών δεν είναι δυνατόν να λειτουργεί μόνο με ένα ψυχίατρο!

Τέλος, η κυρία Παπαδάκη ανέφερε ότι οι γυναίκες θύματα βίας έχουν πολλές διακυμάνσεις.

Η γυναίκα πολλές φορές αυτοενοχοποιείται, θεωρεί δίκαιη την κακοποιητική συμπεριφορά του συντρόφου, συζύγου. Και επειδή σε αυτές τις σχέσεις υπάρχει στην αρχή αγάπη, το θύμα θεωρεί ότι δικαιούται αυτή την συμπεριφορά!

Τέλος, τόνισε ότι στην περίπτωση της άτυχης Καρολάιν, το Ευρωπαϊκό Δίκτυο βίας επεσήμανε ότι θύμα δεν είναι μόνο το άτομο που του αφαιρέθηκε η ζωή αλλά και το παιδί ουσιαστικά που ήταν παρόν σε όλη αυτή την σκηνή.

Χρειάζεται ενημέρωση και κοινωνικό κράτος γιατί η γυναικτονία είναι ένα πολυπαραγοντικό πρόβλημα.