Προσπαθεί να κρατηθεί «στο κέντρο» ο Μητσοτάκης

Απανωτά πλήγματα φαίνεται να δέχεται το «κεντρώο» προφίλ που επιθυμεί να καλλιεργήσει ο πρωθυπουργός

Σε ένα ιδιότυπο … πολιτικό stretching φαίνεται να έχει επιδοθεί το τελευταίο διάστημα η ηγετική ομάδα της Νέας Δημοκρατίας και προσωπικά ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Ενώ «αυξάνονται και πληθαίνουν» τα παραδείγματα στελεχών της Ν.Δ που υιοθετούν μία συντηρητική-οπισθοδρομική ατζέντα ο πρόεδρος του κόμματος προσπαθεί να αντιδράσει. Ενίοτε μοιάζει να έχει ακόμη και βεβιασμένες, εμφατικές, αντιδράσεις, προκειμένου να δείξει ότι η Ν.Δ υπο την ηγεσία του παραμένει ένα κόμμα με αναφορές στον κεντρώο χώρο. Δίχως όμως να εγκαταλείπει τον πυρήνα της.

Κυμπουρόπουλος και Ζαγοράκης

Κραυγαλέο παράδειγμα αποτελεί η περίπτωση των δύο ευρωβουλευτών του κόμματος, του Στέλιου Κυμπουρούπουλου και του Θοδωρή Ζαγοράκη που «πίαστηκαν επ αυτοφώρω» να καταψηφίζουν ο πρώτος το δικαίωμα των γυναικών στην άμβλωση και ο δεύτερος την θεσμική περιφρούρηση των δικαιωμάτων των ομοφυλοφίλων.

Στην περίπτωση του Θοδωρή Ζαγοράκη μπορεί η δήλωση του για «εκ παραδρομής ψήφο» να έβγαλε από την δύσκολη θέση το Μέγαρο Μαξίμου. Δεν συνέβη όμως το ίδιο με την περίπτωση του Στέλιου Κυμπουρόπουλου ο οποίος δεν αποκήρυξε την στάση του.

Έτσι με ανακοίνωση της η Νέα Δημοκρατία, έσπευσε να διαφοροποιηθεί από την άποψη του – πρώτου σε σταυρούς στις τελευταίες ευρωεκλογές – ευρωβουλευτή της. Αξιοπρόσεκτο στοιχείο στην σχετική ανακοίνωση ήταν η διευκρίνιση ότι η απόσταση από την ψήφο του Στέλιου Κυμπουρόπουλου αφορά προσωπικά και τον Κυριάκο Μητσοτάκη.

Θυμίζουμε πως στην ανακοίνωση επισημαίνονταν πως «η ΝΔ έχει ξεκάθαρη θέση, σταθερά και διαχρονικά για το δικαίωμα των γυναικών στην άμβλωση. Το θέμα αυτό έχει λυθεί για την ελληνική κοινωνία εδώ και δεκαετίες». Συμπληρώθηκε όμως με την φράση πως «η ψήφος του ευρωβουλευτή κ. Στέλιου Κυμπουρόπουλου δεν εκφράζει το κόμμα και τον Πρόεδρό του».

O Στέλιος Κυμπουρόπουλος

Η υπόθεση του Στέλιου Κυμπουρόπουλου, φαίνεται ότι αποτιμήθηκε ως ιδιαίτερα σημαντικό πλήγμα στο πρωθυπουργικό προφίλ. Ιδίως αν αναλογιστεί κανείς ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης πρόσφατα βρέθηκε πολιτικά «στριμωγμένος» με την υπόθεση Λιγνάδη. Τότε που προκειμένου να υπερβεί την κρίση που δημιουργήθηκε, ανακοίνωσε – στη Βουλή- σειρά μέτρων υποστήριξης του κινήματος #metoo.

Μάλιστα μόλις πριν λίγες μέρες στις 8 Μάρτη φρόντισε να βρεθεί στο πλάι της Κατερίνας Σακελαροπούλου στην ομιλία της στην Βουλή, Δηλαδή της πρώτης γυναίκας Προέδρου της Δημοκρατίας, που προτάθηκε από τον ίδιο. Η παρέμβασή του πρωθυπουργού στην ίδια εκδήλωση είχε πολλές αναφορές υπερ της γυναικείας χειραφέτησης. Μεταξύ άλλων ο Κυριάκος Μητσοτάκης ανέφερε πως «η ιστορία μας και ο τρόπος που τη διδασκόμαστε να είναι μια ιστορία γένους αρσενικού και όχι γένους θηλυκού. Μια ιστορία η οποία μιλάει για ήρωες και όχι για ηρωίδες».

Η αστυνομική βία

Η αντι-δικαιωματική στάση των δύο ευρωβουλευτών της Νέας Δημοκρατίας, ήρθε να «κουμπώσει» με το ζήτημα της αστυνομικής βίας μετά τα γεγονότα της Νέας Σμύρνης. Αυτά που οδήγησαν στο να βρεθεί όλη την προηγούμενη εβδομάδα το θέμα της αστυνομικής βίας κυρίαρχο στην πολιτική αντιπαράθεση. Τόσο ώστε η κυβέρνηση να αντιληφθεί πως «εισπράττει» την αποδοκιμασία των κεντρώων ψηφοφόρων μετά τις εικόνες ακραίας αστυνομικής βίας και τις συνθήκες κοινωνικής αναταραχής τις οποίες πιστώθηκε.

Η προσπάθεια του Κυριάκου Μητσοτάκη να ισορροπήσει ανάμεσα σε ένα συντηρητικό πολιτικό κοινό και το κοινό του πολιτικού κέντρου αποτυπώθηκε και στην ομιλία του στην Βουλή την προηγούμενη Παρασκευή. Απαντώντας στην επίκαιρη ερώτηση του Αλέξη Τσίπρα επιχείρησε να προσεγγίσει το πολιτικό κέντρο μιλώντας για «απαράδεκτη συμπεριφορά ενός αστυνομικού απέναντι σε έναν νεαρό» παραδεχόμενος ότι «μόνον όταν ο ένστολος σέβεται τον πολίτη μπορεί να κερδίσει τον δικό του σεβασμό».

Στην ίδια όμως ομιλία ο πρωθυπουργός φρόντισε να δώσε «τροφή» και στο συντηρητικό κοινό λέγοντας ότι «δεν θα επιτρέψω να ζήσουμε νέα κατάλυση της έννομης τάξης όπως το 2008 και το 2011». Φράση που πιθανότατα να ακούστηκε θετικά και σε ένα τμήμα του «εκσυγχρονιστικού» κέντρου.

Δύσκολες ισορροπίες

Συνολικά, είναι γνωστό ότι ό όρος «κεντροδεξιά» βρέθηκε εξαρχής στο πολιτικό λεξιλόγιο του Κυριάκου Μητσοτάκη, από τότε που ανέλαβε την ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας. Όπως τουλάχιστον αντιλαμβάνεται τον όρο η σημερινή ηγετική ομάδα του κόμματος.

Το στοιχείο αυτό εκφράστηκε και στις επιλογές προσώπων αφού πολύ στενοί συνεργάτες του και κορυφαίοι υπουργοί προέρχονται από τον χώρο του κέντρου (Γεραπετρίτης, Πιερακάκης, Σκέρτσος, Μενδώνη, Χρυσοχοϊδής). Πρόσφατα υπουργοποιήθηκε ο Πάνος Τσακλόγλου και η Αννα Διαμαντοπούλου προτάθηκε για την θέση του γραμματέα του ΟΟΣΑ.

Η τάση αυτή του Κυριάκου Μητσοτάκη είναι εμφανές ότι σχετίζεται κυρίως με τις αλλαγές στο πεδίο της οικονομίας. Ζήτημα στο οποίο υπάρχει ευρύτερη συμφωνία της σημερινής ηγεσίας της Νέας Δημοκρατίας με σειρά στελεχών που έχουν πολιτογραφηθεί στο παρελθόν στους «εκσυγχρονιστές» του ΠΑΣΟΚ.

Όμως μια τέτοια επιλογή απαιτεί και ανάλογες θέσεις στα ζητήματα των κοινωνικών και πολιτικών δικαιωμάτων. Κάτι που φαίνεται να δημιουργεί αρρυθμίες με τις απόψεις της «κλασσικής» ή «λαϊκής δεξιάς» και των ακόμη πιο «σκληρών» απόψεων που καταγράφονται στο εσωτερικό της Ν.Δ.

Γράφει ο Γεράσιμος Λιβιτσάνος