Ποιος δικάζει στην Ελλάδα;
Στην Ελλάδα είναι σύνηθες το φαινόμενο να υποδύονται τους ειδικούς άνθρωποι που δεν έχουν σχέση με το αντικείμενο που καλούνται να αναλύσουν. Οι δημοσιογράφοι δεν εξαιρούμαστε. Μαθήματα και οδηγίες προς ναυτιλλομένους δίνουν και άλλοι παράγοντες του δημόσιου βίου.
Ιδιαίτερα αν βρεθούν σε δύσκολη θέση εξαιτίας πράξεων ή παραλείψεών τους. Πριν από λίγες μέρες ο εισαγγελέας του Αρείου Πάγου, Ισίδωρος Ντογιάκος, άσκησε κριτική σε ορισμένα μέσα ενημέρωσης για τον τρόπο που συμπεριφέρονται και νοστάλγησε την εποχή όπου οι εκδότες ήταν σοβαρά και υπεύθυνα πρόσωπα, σέβονταν τους νόμους και τη δεοντολογία.
Δεν ξέρω σε ποια εποχή αναφέρεται, αλλά ορισμένοι απ’ αυτούς που έφεραν τον τιμητικό, όπως λέει, τίτλο του εκδότη είχαν λερωμένη τη φωλιά τους. Οι αιμομικτικές σχέσεις τους με την εξουσία ήταν γνωστές, τα πάρε-δώσε (οικονομικά και πολιτικά) με τις κυβερνήσεις ήταν καθεστώς. Αν έμενε εκεί, μικρό θα ήταν το… κακό. Προχώρησε όμως και σε απειλές.
Ο νόμος περί Τύπου σύμφωνα με την άποψή του είναι αναποτελεσματικός. Συνεπώς; Πρέπει να αλλάξει. Προς ποια κατεύθυνση δεν μας είπε, αλλά δεν είναι δύσκολο να φανταστούμε τι έχει στο μυαλό του. Για το ζήτημα αυτό πήρε απαντήσεις από τις οργανώσεις των δημοσιογράφων.
Η κυβέρνηση σιώπησε. Για την ώρα. Είπε επίσης ότι τα οικονομικά στοιχεία κάποιων επιχειρήσεων που δραστηριοποιούνται στην περιοχή της ενημέρωσης είναι προβληματικά και «ίσως ένας εκτεταμένος φορολογικός έλεγχος σε αυτούς τους ολίγους αποκαλύψει πολλά και ενδιαφέροντα σχετικά με τις επαγγελματικές τους δραστηριότητες».
Δηλαδή οι φορολογικές αρχές δεν κάνουν σωστά τη δουλειά τους; Μάλιστα. Ξέρει κάτι ο κ. Ντογιάκος; Υποψιάζεται ότι τα πράγματα δεν είναι και πολύ καθαρά και παροτρύνει την κυβέρνηση να δώσει εντολή στις φορολογικές αρχές να πράξουν τα αυτονόητα; Θα δείξει.
Μάλλον σύμπτωση είναι ότι ανάλογου περιεχομένου καταγγελίες εναντίον μέσων ενημέρωσης έκανε και ο πρωθυπουργός πριν από λίγες εβδομάδες στο Λονδίνο: «Εγώ ποτέ δεν έχω πάει δημοσιογράφο σε δικαστήριο, αλλά με ορισμένα πράγματα που έχουν γραφτεί στην Ελλάδα για μένα και την οικογένειά μου, στο Ηνωμένο Βασίλειο θα είχες σοβαρό πρόβλημα».
Ούτε που τον απασχολεί ότι η Ελλάδα βρίσκεται στην 108η θέση στον κατάλογο των χωρών για την ελευθερία του Τύπου. Κι αυτό είναι… επίτευγμα της δικής του κυβέρνησης. Σιγά που θα δώσει σημασία στις γελοίες κατηγορίες κάποιων ανυπόληπτων οργανώσεων. Τις γράφει στα παλαιότερα των υποδημάτων του και καθαρίζει.
Ενοχλήθηκε ο κ. Ντογιάκος γιατί θεώρησε ότι δημοσιογράφοι και κόμματα τού κάνουν υποδείξεις για το πώς πρέπει να λειτουργήσει στο σκάνδαλο των υποκλοπών. Δεν σηκώνει μύγα στο σπαθί του. Πιστεύει ότι υπηρετεί τον νόμο με θρησκευτική ευλάβεια. Δεν θα υποκύψει στους εκβιασμούς, αλλά δεν θα αφήσει τους εκβιαστές στο απυρόβλητο. Γι’ αυτό και υπερασπίστηκε την ανεξαρτησία της Δικαιοσύνης και εγκάλεσε όσους προσπαθούν να την επηρεάσουν.
Να θυμίσουμε στον κ. Ντογιάκο τρεις σκαστές περιπτώσεις παρέμβασης στη Δικαιοσύνη. Οι δύο υποθέσεις ήταν σε εξέλιξη, η τρίτη είναι ακόμη. Πρωταγωνιστές; Υψηλόβαθμοι κυβερνητικοί παράγοντες. Ο υπουργός Δικαιοσύνης από το βήμα της Βουλής προέτρεψε τους οικονομικούς εισαγγελείς να στείλουν στο αρχείο τους δύο φακέλους πολιτικών προσώπων για το σκάνδαλο Novartis που ερευνούσαν. Ούτε κιχ από τον χώρο της Δικαιοσύνης. Ο πρωθυπουργός από το βήμα της Βουλής αποκάλεσε συμμορίτες τους κατηγορούμενους δημοσιογράφους.
Το Δικαστικό Συμβούλιο τους απάλλαξε και ο κ. Μητσοτάκης έκανε την πάπια. Απόλυτη σιγή ξανά. Ο υπουργός Ανάπτυξης την Παρασκευή, κι αυτός από το βήμα της Βουλής, είπε «ότι πρέπει να μπει η Τουλουπάκη φυλακή το λέω και σήμερα». Δεν έχουμε και στις τρεις περιπτώσεις απόπειρες επηρεασμού της Δικαιοσύνης; Εχουν ασυλία οι δράστες; Γιατί; Δεν τολμώ να πιστέψω ότι είναι εκτός ελέγχου επειδή ανήκουν στο κόμμα των ιδιοκτητών της χώρας.
Γράφει ο Τάσος Παππάς
