Ούτε ιερό ούτε όσιο…
Ο πρωθυπουργός πίστεψε ότι θα περάσει χωρίς προβλήματα το σχέδιο συμφωνίας για το Εκκλησιαστικό. Λογάριασε όμως χωρίς τον ξενοδόχο. Εμφανιζόταν βέβαιος ότι δεν θα συναντούσε προβλήματα στο υπουργικό συμβούλιο και έπαιρνε τοις μετρητοίς τις διαβεβαιώσεις που του έδινε ο προκαθήμενος της Ελλαδικής Εκκλησίας ότι έχει εξασφαλίσει άνετη πλειοψηφία στην ιεραρχία.
Ο ένας (Τσίπρας) έκανε το βοερό λάθος να εμπιστευτεί την ηγεσία της Εκκλησίας (δεν ήξερε, δεν ρώταγε;), ο άλλος (Ιερώνυμος) τρόμαξε από τις αντιδράσεις και επέλεξε την προσφιλή στον χώρο αυτό οπορτουνιστική στάση.
Το «όχι» στο μισθολογικό των κληρικών ήταν ομόφωνο, αναφέρεται στην ανακοίνωση της Ιεράς Συνόδου. Αυτό σημαίνει ότι συμφώνησαν ο αρχιεπίσκοπος και οι μητροπολίτες που συμμετείχαν στην επιτροπή, η οποία είχε καταλήξει στο σχέδιο. Ποιος κορόιδεψε ποιον; Ποιος πούλησε στον άλλο φύκια για μεταξωτές κορδέλες; Είναι προφανές. Αλλωστε η κακή μέρα από την αρχή είχε φανεί. Στην ημερήσια διάταξη το επίμαχο θέμα παρουσιάστηκε ως «ενημέρωση του αρχιεπισκόπου στους ιεράρχες για το σχέδιο της κυβέρνησης».
Το σχέδιο όμως δεν ήταν της κυβέρνησης, ήταν το αποτέλεσμα των συζητήσεων ανάμεσα στις δύο πλευρές και ως τέτοιο κατατέθηκε στη συνέντευξη Τύπου από τον πρωθυπουργό χωρίς να διατυπώσει ούτε καν ψιθυριστό αντίλογο ο παριστάμενος Ιερώνυμος. Εκτός από τον αρχιεπίσκοπο θέση άλλαξε και ο αρχηγός της Νέας Δημοκρατίας Κυριάκος Μητσοτάκης.
Η πρώτη αντίδραση του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης -λίγα λεπτά μετά την ανακοίνωση στο μέγαρο Μαξίμου- ήταν θετική. Οι συντάκτες του δελτίου Τύπου, που υποθέτω πως ήταν σε συνεννόηση με τον κ. Μητσοτάκη, όχι μόνο χαιρέτισαν την προσπάθεια, αλλά διεκδίκησαν για λογαριασμό του κόμματός τους την πατρότητα της ιδέας.
Και ο πρόεδρος της Ν.Δ. όμως υπολόγισε χωρίς τον ξενοδόχο. Στη δική του περίπτωση οι… ξενοδόχοι ήταν τρεις και κινήθηκαν συντεταγμένα: η ακροδεξιά φράξια του κόμματός του, οι φανατικοί της Εκκλησίας και τα δεξιά μέσα ενημέρωσης.
Μετά τις αντιδράσεις του Συνδέσμου Κληρικών (βλέποντας τους επικεφαλής αναρωτιέσαι αν έχουν σχέση με τον ιδρυτή της θρησκείας τους), ορισμένων δεσποτάδων (βλάσφημοι, που παρίσταναν τους ευσεβείς, είχαν πιάσει στασίδι στα τηλεοπτικά παράθυρα και υπονόμευαν με την εμπρηστική ρητορική τους το αγαπητικό μήνυμα του χριστιανισμού), των ακροδεξιών της Ν.Δ (με τον φανφαρόνικο ακτιβισμό τους έστειλαν μήνυμα στην ηγεσία) και γνωστών δημοσιολόγων (θεομπαίχτες με πλάκα τα γαλόνια), ο αρχηγός της Ν.Δ. λιποψύχησε και σάλπισε άτακτη υποχώρηση, ενισχύοντας την εντύπωση που έχει δημιουργηθεί ότι είναι αιχμάλωτος.
Οπως με το Μακεδονικό, έτσι και με το Εκκλησιαστικό, ο κ. Μητσοτάκης ακύρωσε τον εαυτό του, απολάκτισε τις φιλελεύθερες αρχές του και συνθηκολόγησε για να μη δυσαρεστήσει ένα κομμάτι του δεξιού ακροατηρίου. Κατηγορεί τον αντίπαλό του ότι κάνει τα πάντα για να μείνει στην καρέκλα της εξουσίας, ωστόσο δεν διστάζει να μετέλθει όλα τα μέσα προκειμένου να κάτσει στην ίδια καρέκλα.
Γράφει ο Τάσος Παππάς
