Οι «καλές δουλειές», ο λαϊκισμός του Μητσοτάκη και ο κίνδυνος να βρεθεί ξανά η Ελλάδα στα βράχια

Μεταξύ των άλλων ο Αλέξης Τσίπρας εξηγώντας την απόφασή του να πάει σε πρόωρες εκλογές είπε πως μια παρατεταμένη προεκλογική περίοδος θα έκανε κακό στην ελληνική οικονομία. Ήταν πριν χτυπήσει καμπανάκια κινδύνου η έκθεση της Κομισιόν για την Ελλάδα -η τρίτη στο πλαίσιο της ενισχυμένης μεταμνημονιακής εποπτείας.

Το καμπανάκι αφορούσε την «επιβράδυνση των μεταρρυθμίσεων» και ασυνέπεια κάποιων θετικών μέτρων με τις υποχρεώσεις που έχει αναλάβει η κυβέρνηση- υπογραμμίζοντας πως εκκρεμεί η επόμενη δόση. Μπορεί να ακούγεται παράλογο, αλλά η αντιπολίτευση και ο φιλικός προς αυτήν Τύπος έσπευσαν να πανηγυρίσουν που η Ελλάδα μπαίνει σε μια περίοδο αβεβαιότητας.

«Το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών άνοιξε την όρεξη στο παλιό πολιτικό κατεστημένο στην Ελλάδα και σε ακραίους συντηρητικούς κύκλους στις Βρυξέλλες» θα πει ο πρωθυπουργός αποδίδοντας στον πρόεδρο της ΝΔ το αίτημα των Βρυξελλών για απολύσεις συμβασιούχων στον Δημόσιο τομέα, ένα θέμα, που όπως είπε, είχαν να εγείρουν από το 2014, όταν αρμόδιος υπουργός ήταν ο κ. Μητσοτάκης.

Τελικά ο Κυριάκος Μητσοτάκης επαναλαμβάνει διαρκώς ότι δεν θα κάνει απολύσεις στο δημόσιο, αλλά «θα προσλαμβάνουμε 1 δημόσιο υπάλληλο για κάθε 5 που θα φεύγουν, όχι έναν για κάθε έναν καινούργιο που θα προσλαμβάνεται και θα δώσουμε τέλος στην στρατιά των συμβασιούχων. Υπάρχουν τεράστια περιθώρια ανακατανομής του προσωπικού του Δημοσίου μέσα από διαδικασία αξιολόγησης και κινητικότητας. Δεν μιλάμε για κατ’ ανάγκη μεγάλο κράτος».

Υπάρχει ακόμα στο διαδίκτυο η παλιότερη δήλωση του: «Το κομματικό κράτος του ΣΥΡΙΖΑ θα ξηλωθεί, όπως και όλη η νέα δομή των δεκάδων ειδικών γραμματέων που διόρισαν με εντελώς αναξιοκρατικό τρόπο για να αλώσουν το κράτος, μαζί με χιλιάδες μετακλητούς υπαλλήλους. Οι δικοί μου υπουργοί δεν θα προσλαμβάνουν ανεπάγγελτους, για να βολέψουν στο Δημόσιο κουμπάρους ή συγγενείς τους».

Ο πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας είναι μάλλον ειλικρινής όταν λέει πως θα μειώσει τους φόρους και ταυτόχρονα τις δαπάνες με «λιγότερο κράτος» -δηλαδή κράτος πρόνοιας. Θα θελήσει να επανδιαπραγματευτεί τα πλεονάσματα με την βεβαιότητα ότι ως πιο «αξιόπιστος» θα βρει τους δανειστές πρόσχαρους να το κάνουν- λες και το πρόβλημά τους ήταν ο Τσίπρας. Άλλωστε οι αγορές -όπως είπε- είναι θετικές προς την Ελλάδα ενόψει της νίκης του κι όχι για τα θετικά επιτεύγματα της κυβέρνησης Τσίπρα.

Ταυτόχρονα ψηφίζει τις παροχές σε μια απίστευτη διγλωσσία όπου τη μια λέει θα μειώσει τις δαπάνες και την άλλη τις ψηφίζει. Λέει π.χ. σε μια γυναίκα στο Άργος δεν θα υπάρχει κανένας ανασφάλιστος και ταυτόχρονα προαναγγέλλει ένα ιδιωτικό σύστημα υγείας αφού όπως συμπληρώνει δίπλα του ο Γιάννης Στουρνάρας «τα δημόσια συστήματα υγείας δεν θα έχουν εσαεί τη δυνατότητα να παρέχουν πλήρεις υπηρεσίες προς όλους».

Προφανώς οι δανειστές δεν πρόκειται να αλλάξουν στάση επειδή πήρε την κυβέρνηση ο Μητσοτάκης και για να επιτυγχάνονται τα πλεονάσματα θα παραμείνουν οι υψηλοί φόροι -που δεν είναι επιλογή αυτής της κυβέρνησης. Η νέα διαπραγμάτευση -αν μπορεί να γίνει- πάνω στη βάση των κατακτήσεων αυτής της κυβέρνησης κι όχι των υποσχέσεων του Μητσοτάκη θα σημαίνει νέο μνημόνιο -που θα σημαίνει νέα βάρη και νέα λιτότητα αφού η ουσία των υποσχέσεων Μητσοτάκη είναι μια ανάπτυξη που υποθέτει ότι θα έλθει με επενδύσεις που εμποδίζει προσωπικά ο… Τσίπρας.

Σύμφωνα με τον κείμενο της έκθεσης «η ποιότητα των πρόσφατων δημοσιονομικών μέτρων προκαλεί ανησυχία, δεδομένου του στόχου να καταστούν τα δημόσια οικονομικά πιο φιλικά προς την ανάπτυξη και να κατευθυνθεί ένα μεγαλύτερο μερίδιο των κοινωνικών δαπανών προς τις ομάδες που αντιμετωπίζουν τη μεγαλύτερη ένταση φτώχειας». Δηλαδή;

Δηλαδή η νέα κυβέρνηση -όποια κι αν είναι- θα βρεθεί μπροστά στο πρόβλημα να πληρώσει τα μέτρα -που όλοι αποδέχονται- μόνο που η κυβέρνηση τα έχει κοστολογήσει, ενώ το πρόγραμμα της ΝΔ είναι ευχολογίες. Η βασική πλάνη είναι πως η μείωση της φορολογίας- σε βάθος χρόνου- θα φέρει ανάπτυξη και «καλές δουλειές» και η βασική ομολογία πως το κράτος πρόνοιας την εμποδίζει.

Προχθές ο Μητσοτάκης χαιρέτισε την μείωση ΦΠΑ και χθες ανακοίνωσε αύξηση του ΦΠΑ στα φάρμακα και την ενέργεια. Η 13 σύνταξη είναι ένα επίδομα, που όμως δεν καταργήσει και δεν εννοεί όσα είπε για επταήμερη εργασία, το «ξεπερασμένο» οχτάωρο και τα δώρα -που θα καταργήσει για να βοηθήσει την οικονομία- μαζί με αλλαγές στις εργασιακές σχέσεις υπέρ των εργοδοτών και κατά των εργαζομένων.

Υπάρχει μια ανατριχίλα καθώς ανακοινώνει πως θα ρυθμίσει τα κόκκινα δάνεια. Ένας φόβος για τους εργαζόμενους της ΕΡΤ που θα «εξυγιάνει». Ανησυχία για τα επιδόματα στέγασης, κοινωνικής αλληλεγγύης κ.α. που εμποδίζουν την ανάπτυξη που ονειρεύεται με λιγότερους φόρους, αλλά για τις επιχειρήσεις. Με λιγότερες δαπάνες για τους εργαζόμενους που εν προκειμένω με τις απαιτήσεις τους εμποδίζουν την ανταγωνιστικότητα και την ανάπτυξη της οικονομίας.

Μεταξύ των άλλων η έκθεση της Ε.Ε. μιλά για αργό ρυθμό των μη εξυπηρετούμενων δανείων, ενώ αργά προχωρούν και οι ηλεκτρονικοί πλειστηριασμοί. Το πακέτο των μέτρων που ανακοίνωσε η κυβέρνηση στην Αθήνα «είναι ακριβό και δεν πάει προς την σωστή κατεύθυνση». Ο Αντιπρόεδρος Ντομπρόβσκις προειδοποίησε ότι δεν πρέπει «να χαραμιστεί η πρόοδος» , «η επιστροφή στις αγορές είναι ευαίσθητη υπόθεση» και «δεν υπάρχει χώρος για λάθη».

Ο μετριοπαθής Ευ. Τσακαλώτος αφού χαρακτήρισε ανοησίες όσα είπε ο Κλάους Ρέγκλινγκ, ότι η χώρα χρεώθηκε με 100 δισ. επί υπουργίας Γιάνη Βαρουφάκη-που αν τον είχε φοιτητή, θα τον …έκοβε-μιλώντας στο Open θύμισε πως την περίοδο 2010-2015 χάσαμε 24% του ΑΕΠ και πως «δύο κόμματα που κυβερνούσαν επί 35 χρόνια μας φέρανε στην χρεοκοπία».

Τώρα αυτά τα κόμματα ετοιμάζονται να επανέλθουν στην κυβέρνηση χρεώνοντας στην κυβέρνηση Τσίπρα την χρεοκοπία και την υπερφορολόγηση της μεσαίας τάξης ενώ συχνά κατηγορούν τον Αλέξη Τσίπρα για τα μνημόνια. Σε μια απώλεια μνήμης βλέπουμε ψηφοφόρους να αγνοούν τον κίνδυνο και να ψηφίζουν αυτούς που θα τους ξανακόψουν τις συντάξεις- η κ. Ξαφά το λέει καθαρά, αυτούς που θα απολύσουν, μασώντας ένα «όραμα» για «καλές δουλειές» και λιγότερους φόρους -που δεν στηρίζεται πουθενά. Είναι μια συλλογική αυταπάτη- πιθανόν από απελπισία.

Μια ρεβανσιστική Δεξιά ετοιμάζεται για γιουρούσι προς την εξουσία και προαναγγέλλει ειδικά δικαστήρια για να τιμωρήσει όσους τόλμησαν να μιλήσουν για κάθαρση ή για Αριστερά στην κυβέρνηση. Μέσα ενημέρωσης με δεκάδες πρόθυμους δημοσιογράφους μετατρέπουν την αλήθεια σε ψέμα με στόχο προσωπικά τον Αλέξη Τσίπρα με ψευδείς ειδήσεις, συκοφαντίες, ανύπαρκτα γεγονότα σε ένα παιχνίδι εικονικής πραγματικότητας όπου η Αριστερά έφερε το ρουσφέτι, το σκάνδαλο Novartis είναι σκευωρία και πλεκτάνη, η Νέα Δημοκρατία -με μέλη της γιους αρχιβασανιστών κι αντικομμουνιστές- αποτελεί δύναμη μεταρρύθμισης.

Το θέμα που ανέδειξαν οι ευρωεκλογές δεν είναι η ήττα του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά το αίτημα ενός δημοκρατικού μετώπου που από λάθη όχι μόνο του ΣΥΡΙΖΑ δεν συγκροτήθηκε έγκαιρα κι όπως πάντα οδηγεί σε μια κυριαρχία μιας δεξιάς που περιλαμβάνει κόμματα σαν του Βελόπουλου δίπλα στην Χρυσή Αυγή και την ακροδεξιά πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας.

Σε τριάντα μέρες δεν γίνονται όσα δεν έγιναν σε τέσσερα χρόνια, αλλά μπορεί να σταλεί ένα μήνυμα πως η δημοκρατική παράταξη είναι εδώ -έστω όχι ενωμένη. Την επόμενη μέρα οι ηγεσίες των κομμάτων της προφανώς θα βρεθούν απέναντι στις ευθύνες τους και μάλλον πολλά θα αλλάξουν. Τουλάχιστο αυτό απαιτεί ο ανώνυμος δημοκράτης που πότε ψηφίζει ΣΥΡΙΖΑ, πότε αποσύρει την ψήφο του, περιπλανώμενος ανάμεσα σε κόμματα που έρχονται και φεύγουν και την αποχή, αλλά δεν αλλάζει στρατόπεδο.

Το μήνυμα των ευρωεκλογών είναι ισχυρό προς τον ΣΥΡΙΖΑ και την ηγεσία του Κινάλ, αλλά δεν είναι λευκή επιταγή προς τη Νέα Δημοκρατία. Δεν είναι μήνυμα παλινόρθωσης, αλλά αίτημα αλλαγής, ανανέωσης, νέας πορείας. Και οι εκλογές δεν θάναι το τέλος, αλλά αρχή πολιτικών εξελίξεων σε όλα τα κόμματα -που αν θέλουν να υπάρχουν στη νέα εποχή, πρέπει να αλλάξουν.

Γράφει ο Νίκος Λακόπουλος