Οι «Αμαζόνες» των Χανίων από την Kydonas Team
Τα Χανιά είναι και δικαίως ένας από τους καλύτερους παγκοσμίως τουριστικούς προορισμούς! Πλέον όμως είναι και ένα μέρος που βγάζει πολύ καλές αθλήτριες στο χώρο των πολεμικών τεχνών! Ο προπονητής Δημήτρης Κυδωνάκης με τη σχολή του Kydonas Team, κατάφερε να αναδείξει με τις ικανότητες του, την αγάπη του για το άθλημα και το συνεχές πείσμα του, αθλητές και αθλήτριες που κεντρίζουν το ενδιαφέρον και κάνουν τη διαφορά!
Δημήτρη πώς ξεκίνησες τις πολεμικές τέχνες; Οι πολεμικές τέχνες μπήκαν πολύ νωρίς στην ζωή μου. Η πρώτη μου επαφή ήταν όταν ήμουν περίπου 12 ετών, όμως δυστυχώς ο τόπος διαμονής μου ήταν αρκετά μακριά από την κοντινότερη σχολή πολεμικών τεχνών κι έτσι, σε κάθε ευκαιρία έφευγα από το χωριό μου και πήγαινα στο κέντρο τον Χανίων να κάνω προπόνηση… Μπορεί και να περίμενα ένα μήνα κάθε φορά για να καταφέρω να ξανά πάω καθώς δεν είχα μεταδοτικό μέσο σε αυτή την ηλικία!
Δεν άργησε όμως να μου δοθεί η ευκαιρία να ταξιδέψω σε μια άλλη χώρα για σπουδές, όπου και βρήκα ότι χρειαζόμουν και άμεσα σχεδόν, έπαιξα αγώνα στο Ελσίνκι με γρήγορη νίκη στον πρώτο γύρο… Αυτό ήταν…. Μετά δεν σταμάτησα καθόλου καθώς είχα την ευκαιρία να παίζω σε αγώνες κάθε εβδομάδα, δεν άργησα να έχω την τιμή να επιλεχτώ στην εθνική Φιλανδίας καθώς και 3 συνεχόμενες φορές ήμουν στη Πρώτη θέση στο παν φιλανδικό πρωτάθλημα!
Ταξιδέψαμε με τον προπονητή μου Petri Martinez σε αρκετές χώρες όπου και καταφέραμε ένα δυνατό σερί κάνοντας την σχολής την πιο δημοφιλή τις πόλης του Ελσίνκι! Τέσσερα χρόνια έως και το 2016 ήταν όλα ένα όνειρο, έως ότου ήρθε η στιγμή που έπρεπε να γυρίσω πίσω στα Χανιά…. Αγωνιστικά στην Φιλανδία, Εσθονία, Λιθουανία, Πολωνία, Ουγγαρία και τερματίσαμε έως το open Baltic τις Ρωσίας.
Βρίσκεσαι σε μία πανέμορφη γωνιά της Ελλάδας. Πιστεύεις ότι ο κόσμος έχει αγκαλιάσει την προσπάθεια σου; Πιστεύω ότι ο κόσμος έχει αγκαλιάσει την προσπάθεια μου και επίσης έχει αναγνωρίσει την ταυτότητα μου στο άθλημα ακούγοντας αρκετά συχνά όλα αυτά τα χρόνια το όνομα μου σε media και τοπικές εφημερίδες…. Ήταν πρόταση με το που γύρισα από Φιλανδία από το Studio Flow Chania για το αν θα με ενδιέφερε να αναλάβω τμήμα Muay Thai.
Χάρηκα στην αρχή αλλά δεν ήμουν σίγουρος… Ένιωθα μόνο αθλητής δεν ήξερα αν θα μπορούσα να συμπεριφερθώ ως προπονητής και αν θα έβγαινε σε καλό όλο αυτό. Το δοκίμασα, μου άρεσε και άρχισε να βλέπω τους αθλητές μου να αποκτούν επίπεδο αρκετά αντάξιο τον αντίπαλων τους, οι οικογένεια του Muay Thai στην Ελλάδα με αγκάλιασε και μου έδωσε τα φώτα της πολύ γρήγορα ώστε να εξελιχθώ ως προπονητής.
Τι θα πρόσθετες ακόμη ώστε να γίνεις ανταγωνιστικότερος, με σκοπό της προσέλκυση περισσότερου κόσμου στον παρεξηγημένο ίσως χώρο των πολεμικών τεχνών; Δεν θα πρόσθετα τίποτα παραπάνω έχουμε ήδη αρκετά…. Αλλά όμως θα αφαιρούσα πράγματα αν μπορούσα…. Όπως το ότι δεν χρειάζεται να το βλέπουμε ανταγωνιστικά, γιατί ο καλύτερος πάντα θα υπερτερεί και πάντα θα υπάρχει καλύτερος, αντί για ανταγωνισμό θα έβαζα την λέξη συνεργασία, έτσι ανεβάζουμε επίπεδο σαν χώρα στο άθλημα και όχι σαν σχολή… Με συνεργασία τα παιδιά μοιράζονται εμπειρία και επίπεδο.
Ο κόσμος έρχεται και τον χάνουμε όταν του θέτουμε όρια όπως να του απαγορεύουμε να πάει σε άλλη σχολή και τέτοιου είδους κανόνες… Τα παιδιά πρέπει τουλάχιστον μια. Φορά την εβδομάδα να πηγαίνουν σε άλλη σχολή για κοινή προπόνηση…
Δε μπορώ να μην σε ρωτήσω για το ποια θα είναι η επόμενη μέρα στο χώρο των πολεμικών τεχνών γενικότερα, ύστερα από την επίσκεψη της πανδημίας και των μέτρων που έχουν παρθεί; Αρχικά εύχομαι να το ξεπεράσουμε και να επανέλθουμε στις όμορφες συνήθειες μας απολαμβάνοντας την πανέμορφη Ελλάδα μας… Ο αθλητισμός θα επιβιώσει σε όλες τις καταστάσεις διότι είναι το φάρμακο της ψυχής και του σώματος μας!
Μας καλεί από μόνο του το σώμα μας να μπούμε στον αθλητισμό… Υποσυνείδητα χτυπάει συνέχεια συναγερμός στο κεφάλι μας ότι πρέπει να προπονηθούμε.
Ακολουθώντας τα μέτρα που μας δίνουν οι ειδικοί βοηθάμε να επανέλθουμε πιο σύντομα κι επίσης μπορούμε με εξωτερικές προπονήσεις αν όχι σε κλειστό χώρο να καλύψουμε ότι χρειάζεται!
Μίλησέ μας για τις αθλήτριες σου, οι οποίες αν μη τι άλλο, είναι ο καθρέφτης σου!
Στη περίπτωση μας, θα «βγάλουμε στόχους» στην Χριστίνα Κτιστάκη 23 ετών, στην Ιωάννα Τσάνα 17 ετών και στη μικρή Δήμητρα Χριστοπούλου 14 ετών!
Χριστίνα να ξεκινήσω από εσένα και να σου πω ότι σε θεωρώ τυχερή, όχι μόνο εγώ αλλά και όσοι διαβάζουν αυτό το άρθρο, γιατί μένεις και γυμνάζεσαι σε ένα από τα πιο όμορφα μέρη της Ελλάδος! Πες μας πως είναι να προπονείσαι καθημερινά στα όμορφα Χανιά; Μπορώ να πω ότι τα Χανιά είναι στα σίγουρα ένα υπέροχο μέρος και αυτό το συνειδητοποιούμε όλο και περισσότερο τώρα που έχουμε ξεκινήσει προπονήσεις σε εξωτερικούς χώρους! Βέβαια με την σωστή ομάδα όπου και αν είσαι θα προπονηθείς εξίσου καλά και θα το διασκεδάσεις το ίδιο.
Ποιες είναι οι προσδοκίες σου όσον αφορά το άθλημα που εξασκείς, αλλά και τις δικές σου προσωπικά; Δεν έχω κάποιον συγκεκριμένο στόχο με το muay thai. Το κάνω κυρίως επειδή το αγαπώ ως είδος άσκησης, αλλά και το αγωνιστικό του κομμάτι. Θέλω να είμαι ανταγωνιστική και ο κάθε μου ο αγώνας να είναι μια πρόκληση έτσι ώστε να ανεβαίνει η πίεση και αντίστοιχα και το επίπεδο. Βλέπω τον κάθε αγώνα σαν ένα μάθημα! Το ρινγκ είναι μια τάξη εγώ είμαι η μαθήτρια και η αντίπαλος το τεστ. Προσωπικά έχω σαν στόχο να ασχοληθώ με το design επίπλων λόγω του ότι έχω ήδη κάποιες γνώσης στην εποποιία και στο design.
Θεωρείς αναστρέψιμο το πρόβλημα που προέκυψε παγκοσμίως με την έλευση της πανδημίας για τους στόχους όχι μόνο τους δικούς σου, αλλά του ιδίου του Muay Thai, ή θεωρείς ότι φρέναρε μια μεγάλη γενιά ίσως αθλητών; Σίγουρα όλο αυτό που μας έχει πάει πίσω και μας φρενάρει. Αλλά πιστεύω ότι μπορούμε να αξιοποιήσουμε αυτόν τον χρόνο στο να προετοιμαστούμε, να σκληραγωγηθούμε και να βγούμε πιο δυνατοί. Η γνώμη μου είναι πως αν πραγματικά το θέλεις δεν σε σταματάει τίποτα.
Ιωάννα είσαι σε μία ηλικία που το μέλλον σου ανήκει δικαιωματικά! Με αφορμή το ότι το Muay Thai έγινε ολυμπιακό άθλημα, πιστεύεις ότι αυτό θα σου δώσει ακόμη μία αφορμή ώστε να προπονηθείς σκληρότερα και δια μέσου του αθλητισμού να κατακτήσεις περισσότερα πράγματα και ίσως μάλιστα να ανοίξουν και ορισμένες «πόρτες» εκπαίδευσης-σπουδών;
– Βρίσκομαι σε μια κρίσιμη ηλικία όπου θα πρέπει να κατασταλάξω τις αποφάσεις μου ως προς το τι θα ήθελα να σπουδάσω!! Ήδη λοιπόν δια μέσου του Muay Thai, έχω πάρει την απόφαση ότι οι σπουδές θα γείρουν προς την Γυμναστική Ακαδημία. Όπως προείπατε, πλέον το Muay Thai έγινε ένα ολυμπιακό άθλημα με αποτέλεσμα να βάζει πολλούς αθλητές σε σκέψεις αλλά και ταυτόχρονα και στην δοκιμασία για να δουν αν θα μπορέσουν να κατασταλάξουν προς εκείνο το επίπεδο, άρα σαφώς είναι μεγάλη ευκαιρία για περισσότερες και πιο σκληρές προπονήσεις!
Τέλος, πιστεύω πως θέλοντας να ασχοληθώ στο μέλλον με τον αθλητισμό επαγγελματικά, αρκετές έως και πολλές «πόρτες» θα ανοίξουν, θα διευρυνθούν οι πνευματικοί μου ορίζοντες, μα και θα μάθω μέχρι που φτάνουν οι αντοχές μου! Εκτός αυτού, σίγουρα θα έχω και την βοήθεια τον προπονητών- δασκάλων μου όπου μέχρι στιγμής με έχουν βοηθήσει αρκετά!!!
Γιατί το Muay Thai; Τι σου έδωσε και σου δίνει το κίνητρο να ασχολείσαι με αυτό και να πηγαίνεις κάθε μέρα στην προπόνηση;
Έχω περάσει από πολλά αθλήματα αλλά κανένα ως τώρα δεν έχει «διαβάσει» την προσωπικότητα μου. Από μικρό παιδί , δεν θα το έλεγα όνειρο αλλά επιθυμία! Είχα λοιπόν την επιθυμία να φτάσω κάπου ψηλά , δοκιμάζοντας λοιπόν τα όσα αθλήματα που έκανα κανένα δεν μου έδινε αυτό που ήθελα. Μέσα από το Muay Thai όμως, μου δόθηκε η ευκαιρία καθημερινά, να μαθαίνω την «Ιωάννα» ως αθλήτρια, αλλά και ως προσωπικότητα! Έχω μάθει πολλά και έχω να μάθω ακόμα περισσότερα και είναι ο λόγος που δεν θα σταματήσω να ασχολούμαι ποτέ με το συγκεκριμένο άθλημα!! Οι κόποι ανταμείβονται όταν προσπαθώ και αυτό μου δίνει το κίνητρο να πηγαίνω κάθε μέρα στις προπονήσεις και να δίνω όλο μου το είναι κάθε φορά!!!
Συναναστρεφόμενη καθημερινά με το αντίθετο φύλο, συναθλητές σου και μη, θα ήθελα να σε ρωτήσω ποια πιστεύεις ότι είναι η οπτική τους γωνία; Ποιο είναι το feedback που δέχεσαι και πως το αντιμετωπίζεις;
– Προσωπικά δεν δίνω καμία σημασία στα σχόλια που ίσως δέχομαι!! Άλλωστε αν τα έπαιρνα στα σοβαρά δεν θα συνέχιζα να κάνω αυτό που κάνω… ίσα ίσα θα έλεγα το αντίθετο, μου δίνουν παραπάνω κίνητρο ώστε να καταφέρω ακόμα πιο πολλά από αυτά που ήδη μπορώ. Όσο για τον «μέσα» χώρο , δεν έχω κανένα μα κανένα παράπονο!! Από την πρώτη στιγμή που πάτησα το πόδι μου ένιωσα ότι αυτοί οι άνθρωποι θα με προσέχουν σαν να είμαι παιδί τους!! Τους ένιωσα σαν οικογένεια!! Άλλωστε, είμαστε μια οικογένεια. Το κλίμα μέσα είναι πολύ διαφορετικό από αυτό που θα μπορούσε κανείς να φανταστεί μιας και στην ομάδα Kydonas team υπάρχει το καλύτερο κλίμα διότι έχουν παλέψει για αυτό το κλίμα προπονητές με ΨΥΧΗ!
Δήμητρα είσαι μόλις 14 ετών! Να σε ρωτήσω, ποιες είναι οι σκέψεις σου και τα όνειρα σου κοιτάζοντας προς ένα χρονικά «αχανές» μέλλον με άπειρες πιθανότητες για αθλητικές επιτυχίες και εμπειρίες;
– Ίσως το ότι είμαι μόνο 14 ετών μου αφήνει τα περιθώρια να είμαι λίγο απρόβλεπτη στα όνειρα μου. Εννοώ πως έχω ακόμα μέλλον μέχρι να κατασταλάξω. Σε αυτό όμως που θα μπορούσα να απαντήσω είναι για τους στόχους μου. Ιδανικά θα επιδιώξω από μένα ως Δήμητρα, να με φτάσω αθλητικά στο καλύτερο δυνατό σημείο που μπορώ, ακόμα και αν αυτό σημαίνει σε επαγγελματικό επίπεδο. Παρόλα αυτά θα ήθελα μελλοντικά να ακολουθήσω το Muay Thai αλλά να το κάνω να συνυπάρξει και μέσα στα πλαίσια κάποιων σπουδών.
– Ο συνδυασμός προπόνησης, σχολείου και προσωπικών ασχολιών, είναι δύσκολος, είναι εύκολος και πως καταφέρνεις να τον χειριστείς καθημερινά;
– Νομίζω πως δεν υπάρχει ευκολία και δυσκολία, αυτό άλλωστε αντικατοπτρίζει την θέληση του καθενός. Κάνοντας λοιπόν κάτι το οποίο αγαπώ μαθαίνω να το προσαρμόζω στο πρόγραμμα μου σωστά, έτσι ώστε να διαχειρίζομαι το φόρτο της καθημερινότητας μου τόσο σε σχολικό επίπεδο όσο σε προσωπικό και αθλητικό.
– Κορίτσια η ερώτηση απευθύνεται και στις τρείς σας. Αν δια μέσου του Muay Thai σας δινόταν στη κάθε μία από εσάς μία μαγική ευκαιρία, ώστε με την ολοκλήρωση ενός αγώνα σας, να αλλάζατε κάτι σημαντικό, είτε σε προσωπικό, είτε σε τοπικό επίπεδο στη πόλη σας τα Χανιά, είτε παγκοσμίως γιατί όχι, τι θα ήταν αυτό που θα διορθώνατε;
– (Ιωάννα): Θα προσπαθούσα να αλλάξω την έλλειψη σεβασμού από αθλητή προς αθλητή και ίσως να έδινα σε όλους τους αθλητές την οικονομική δυνατότητα που λείπει ως γνωστών από τους περισσότερους!
– (Δήμητρα): Νομίζω δεν θα ήταν άλλο παρά να παροτρύνω κάποιον έξω από το ρινγκ να θέλει και να ενασχοληθεί ομοίως με οποιοδήποτε είδος πολεμικής τέχνης.
