Ο βιασμός της λογικής και το Big Brother

Όταν ο βόθρος των ριάλιτυ αδειάζει στο καθιστικό μας

Big Brother δεν βλέπω, το έχουμε πει.

Ολόκληρο κομμάτι έγραψα εδώ στο Newpost και δεν είμαι απ’ αυτά τα πλάσματα τα πονηρά (δεν είμαι καν πολιτικός…), άλλα να λέω κι άλλα να κάνω.

Ούτε επεισόδιο, ούτε λεπτό, ούτε δευτερόλεπτο.

Και απόλυτη περιφρόνηση σε όσους ενέκριναν και προμοτάρισαν ένα τέτοιο σκουπίδι.

Και με τους θεατές του, ούτε καλημέρα. Καμία σχέση, καμία απολύτως.

Αλλά δεν γλυτώνεις…

Όσο κι αν θέλεις να απομονωθείς δεν γλυτώνεις, μια και περνάνε από μπροστά σου πλείστα όσα στιγμιότυπα του ριάλιτυ, είτε σου αρέσει είτε όχι. Σκλάβοι είμαστε όλοι των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, αναγκαστικά εκείνη την ώρα που χαζολογάς κάποιος ή κάποια θα ποστάρει κάτι που συνέβη στο Big Brother, κάτι που διαδραματίσθηκε, κάτι που ειπώθηκε. Και θα σε βαρέσει στη μάπα, σαν φάπα του Δημήτρη Παπαμιχαήλ στην Αλίκη Βουγιουκλάκη σε ταινία του παλιού ελληνικού κινηματογράφου απ’ αυτές που κάνουν τους υπουργούς μας να ριγούν…

Κάτι που ειπώθηκε λοιπόν.

Σε μια στιγμή όπου είναι κάποιοι τύποι στην οθόνη (δεν τους ξέρω παιδιά και δεν θέλω να τους μάθω) και συζητάνε υποτίθεται για τις «γκόμενες» και λέει ο ένας ότι πρέπει να πηγαίνει κάθε μέρα με μία «ν’ αδειάζει το πακέτο».

Ως εδώ όλα γνωστά και κάφρικα και σεξιστικά και τα έχουμε ακούσει χιλιάδες φορές. Ρίχνεις ένα ασταδγιάλα, ρίχνεις και μια μούντζα, όχι μόνο προς την παραγωγή αλλά και προς τα καϊνάρια που προσφέρουν υψηλές θεαματικότητες σε αυτή την αηδία και πας στη δουλειά σου.

Τι γίνεται όμως στην περίπτωση που η απλή και συνηθισμένη προσβολή γίνεται πυρηνική έκρηξη; Τι συμβαίνει όταν ο ένας από τους τρεις της οθόνης, αφού τα έχει πει όλα τα ανωτέρω που σημείωσα, προσθέτει ευθαρσώς:

«Αλλιώς έχει βιασμό»

Μάλιστα, καλά το διαβάσατε. Για βιασμό μίλησε ο τύπος, δεν μίλησε ούτε για χειρονομίες, ούτε για σφυρίγματα, ούτε καν για επακούμβηση που είναι και της μόδας. Μίλησε για βιασμό. Νέτα, σκέτα και χωρίς περικοκλάδες. Σαν να επρόκειτο για το πιο νορμάλ πράγμα στον κόσμο…

Και βεβαίως θα βγούνε τώρα τόσο η παραγωγή όσο και ο ίδιος ο σιχαμένος τύπος να δηλώσουν ότι όλα ένα αστείο ήταν, μια υπερβολή της στιγμής, μας ξέφυγε ρε φίλε, δεν το θέλαμε, στο στόχαστρο μας έχουν βάλει, αμάν πια με τις μπαχαλοσατανίστριες, μια κουβέντα είπε ο δόλιος κι αμέσως πέσανε να τον φάνε!

Μια κουβέντα…

Μια κουβέντα που δικαιολογεί ένα από τα πιο φριχτά εγκλήματα.

Μια κουβέντα που ξεπλένει τον ζόφο και την σκατίλα.

Μια κουβέντα που φέρνει στο σπίτι μας μέσα τον βόθρο της ανθρώπινης αθλιότητας και τον αδειάζει με πάταγο στο καθιστικό.

Μια κουβέντα…

Κι αν υπήρχε ΕΣΡ, αυτή την ώρα θα πέφτανε τίτλοι τέλους στο δημοφιλές ριάλιτυ και θα τελειώναμε με τη σαπίλα του. Αλλά δεν υπάρχει, κοιμάται τον ύπνο του δικαίου εδώ και πολύ καιρό. Ας πάρουν λοιπόν οι ίδιοι οι τηλεθεατές την υπόθεση στα χέρια τους και ας τον καθαρίσουν τον υπόνομο με τη δυναμική της ψήφου τους στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Κι αν βοηθήσουν και οι δημοσιογράφοι (έλεος πια…) ακόμη καλύτερα!

Γράφει ο Χρήστος Ξανθάκης