Ο Γιάννης Μαλανδράκης περιγράφει πώς περνά τις μέρες της καραντίνας

Πώς βιώνεις αυτό τον αναγκαστικό εγκλεισμό;   Λίγο πολύ όπως όλοι μας. Mε αίσθημα ευθύνης, πειθαρχία, υπομονή και αισιοδοξία. Δεν είναι απόλυτος ο εγκλεισμός φυσικά, όπως για άλλους εργαζόμενους. Εργάζομαι συνεχώς γιατί ο Δήμος πρέπει να ανταποκριθεί στις πολλές νέες προκλήσεις, να προσαρμοστεί στα νέα δεδομένα, νέες νομοθετικές διατάξεις, που απαιτούν προσαρμογή και υπηρεσίες που πρέπει να παρασχεθούν άμεσα, ειδικά σε κοινωνικές υπηρεσίες, βοήθεια στο σπίτι, αναδιοργάνωση – προσαρμογή νέων δεδομένων, ψηφιακή προσαρμογή κ.α

Είναι γεγονός ότι από το Μάρτιο έχω αυξήσει τις ελάχιστες ώρες, έως τότε, που ήμουν στο σπίτι μου, παρότι όπως είναι εύκολα αντιληπτό ότι και οι ώρες αυτές είναι συνεχούς ενασχόλησης με τρέχοντα θέματα του Δήμου, είτε μέσω ψηφιακών μέσων είτε δια τηλεφώνου.

Πόσες μέρες είσαι στο σπίτι; Από την αρχή της καραντίνας προσπαθώ να τηρώ τα μέτρα, για τους λόγους μη διάδοσης στο στενό και ευρύτερο οικογενειακό μου περιβάλλον, αλλά σε πολλές περιπτώσεις η παρουσία μου στα Δημοτικά καταστήματα και η συνεργασία μου με τις Υπηρεσίες του Δήμου απαιτούν την αυτοπρόσωπη παρουσία μου για να συντονιστεί όχι μόνο το σύνηθες έργο , αλλά και όλα τα έκτακτα θέματα που έχουν προκύψει τα οποία απαιτούν άμεση αναδιοργάνωση σε διαφόρους τομείς και συνεργασία ανά περίπτωση και ορισμένες φορές και εκ του σύνεγγυς με συνεργάτες.

Πόσο συχνά και για ποιο λόγο κυρίως βγαίνεις από το σπίτι;  Οι περισσότερες φορές έχουν να κάνουν με θέματα του Δήμου, αλλά βρήκα την ευκαιρία να κάνω χρήση και των sms για κάποιους περιπάτους και για εξόρμηση στο σούπερ μάρκετ!

Τι γίνεται με τη δουλειά;  Η δουλειά δεν σταμάτησε ποτέ! Θα έλεγα μάλιστα το αντίθετο για ορισμένα θέματα όπως η αύξηση των δράσεων του Δήμου σε θέματα αλληλεγγύης, οργάνωσης νέων δομών, η συνέχιση της υλοποίησής του τεχνικού προγράμματος του Δήμου, η έναρξη έργων αποκατάστασης από τις καταστροφές, οι πολλές και αλλεπάλληλες τήλε-διασκέψεις, η σύνταξη και αποστολή εγγράφων και προτάσεων και από τη θέση του Γενικού Γραμματέα της ΠΕΔ Κρήτης, για τα προβλήματα που συνεχώς ανακύπτουν και απαιτούν άμεσα απόκριση.

Πώς περνάει μία μέρα στο σπίτι;  Πέρα από τις άπειρες ώρες στα τηλέφωνα, e- mail, επικοινωνίες μέσω των δικτυακών μέσων, είναι μια περίοδος για ένα πρωινό καφέ, μετά από χρόνια ίσως, με τη γυναίκα μου και καθημερινή παρέα με τη κόρη μου! Είναι αλήθεια ότι μετά από προτροπή τoυς άρχισα να παρακολουθώ ένα καθημερινό σίριαλ, που το βρήκα πολύ ενδιαφέρον, ως πλοκή παρά ίσως τις υπερβολές… και με παραίνεση και απαίτηση της κόρης μου Ηλιάννας, ενεργοποίησα την πλατφόρμα NETFLIX και παρακολουθώ, ενίοτε, ένα ιδιαίτερο έργο- σίριαλ «Η Τέλεια ληστεία”, που ίσως ο τίτλος του είναι λίγο παραπλανητικός, καθόσον δεν είναι μια συνηθισμένη περιπέτεια αλλά έχει ψυχογραφίες χαρακτήρων και συμπεριφορών, όπως και τρόπους διαχείρισης καταστάσεων.

Τι βρήκες χρόνο να κάνεις που δεν προλάβαινες πριν;  Όντως πήγα και εγώ, όπως πολλοί φαντάζομαι!, στο υπόγειο… και ανέσυρα κάτι ταλαιπωρημένες καρέκλες σκηνοθέτη που βάλθηκα να τις ..»αποκαταστήσω» με τρίψιμο, βερνίκι και τα συναφή, ενώ παράλληλα θυμήθηκα και την χαρά της ψησταριάς, του να είσαι ψήστης !

Ποια ασχολία σου, σού στέρησε η καραντίνα;  Η μόνη ασχολία που «στερήθηκα» ήταν τα 12ώρα σε συνεχή κίνηση, τα αλλεπάλληλα ραντεβού με άτομα και Φορείς και άπειρες ώρες στον Δήμο. Τώρα εξακολουθεί η ενασχόληση με το Δήμο να είναι έντονη, αλλά έχει κερδηθεί χρόνος από τις μετακινήσεις και από την απομακρυσμένη εργασία. Οι υποχρεώσεις είναι πολλές και οι οποίες ούτε αναστέλλονται ούτε μπαίνουν σε καραντίνα, γιατί τα προβλήματα που έχει ο δημότης εξακολουθούν να υπάρχουν και πάντα επιζητούν λύση!. Βέβαια μια δραστηριότητα που αναστάλθηκε πλήρως και σε ορισμένες περιπτώσεις λειτούργησε και θετικά, ήταν η αναστολή κάθε είδους εκδήλωσης , και κοινωνικής ή δημοτικής υποχρέωσης , που αυτό μου έδωσε για πρώτη φορά την ευκαιρία για ‘ιδιωτικά’ Σαββατοκύριακα!

Ποια σχέδιά σου αναβάλει / καθυστερεί η καραντίνα;  Αναφύονται θέματα που αφορούν το Δήμο και τα οποία σε μεγάλο βαθμό επιλύονται με αυτοπρόσωπη παρουσία στην Αθήνα ή σε άλλες πόλεις. Επίσης διάφορα θέματα που είναι στον τακτικό σχεδιασμό η «κινδυνεύουν» από αναπόφευκτες καθυστερήσεις, λόγω των νέων δεδομένων , καθώς επίσης και τα ‘επόμενα’ βήματα και η δρομολόγηση τους, εφόσον επιστρέψουμε στην (και οικονομική) ‘κανονικότητα’.

Σε προσωπικό επίπεδο βέβαια η μη δυνατότητα να συναντήσω το γιο μας ο οποίος λόγω της επαγγελματικής του δραστηριότητας είναι μόνιμα στην Αθήνα, χωρίς τη δυνατότητα να έρθει έστω και περιστασιακά, λόγω εορτών στα Χανιά

Σε προσωπικό επίπεδο, τι σε έμαθε αυτή η περίοδος / τι συνειδητοποίησες;

Ότι μπορούμε να γινόμαστε πιο εγκρατείς , να ζούμε με λιγότερα αγαθά, άρα ο υπέρ-καταναλωτισμός και το κυνηγητό μιας επίπλαστης ευδαιμονίας σε όλα! και στο τρόπο που ζούμε , μπορούμε αν θέλουμε να το περιορίσουμε. Επίσης ότι υπάρχουν και πράγματα που μπορείς να κάνεις για τον εαυτό σου!.

Ποιο είναι το πρώτο πράγμα που θα κάνεις μόλις τελειώσει η καραντίνα;

Υπηρεσιακό ταξίδι σίγουρα, ελπίζω και προσωπικό, να δω και το γιο μου και φυσικά κάποια έξοδο σε κάποια παραλία , τώρα που ζεσταίνει και ο καιρός, με την απαραίτητη παγωμένη μπύρα.

Αγαπημένη ασχολία;  Εδώ και μια δεκαετία δε βλέπω τηλεόραση, σχεδόν ελάχιστα πέρα από ενημέρωση, και ούτε παρακολουθούσα σίριαλ, ταινίες κλπ. Έχω ξεκινήσει να διαβάζω τη δίτομη βιογραφία του Ελευθέριου Βενιζέλου , που θαυμάζω το τεράστιο έργο του με τις όποιες αδυναμίες ενός μεγάλου ηγέτη, σύγγραμμα του Νίκου Παπαδάκη

Σκεπτόμενος την επόμενη μέρα, τι σε προβληματίζει / ανησυχεί περισσότερο;

Θεωρώ ότι η επόμενη μέρα θα είναι… Άλλη μέρα! Δεν θα υπάρξει σύντομη επαναφορά, το αντίθετο θα συμβεί και με πολλές επιπτώσεις στην οικονομία και στην αγορά εργασίας, καθώς και στη μικρή επιχειρηματικότητα .

Το σοβαρό θέμα της υγιεινομικής κρίσης θα εξακολουθήσει να υφίσταται για μεγάλο χρονικό διάστημα και η παγκοσμιοποιημένη οικονομία θα καθορίσει πολλά, για τον τρόπο που θα επιλεγεί να γίνει η έξοδος από τη σημερινή κρίση. Η χώρα μας δε μπορεί από μονή της να το αντιμετωπίσει, εάν δεν λειτουργήσουν οι ενιαίοι μηχανισμοί της ΕΕ προς τη “ανθρωποκεντρική” κατεύθυνση και όχι στεγνά μονεταριστικά ( του χρήματος) μοντέλα.