Νοβάρτις: Σκάνδαλο και σκευωρία, αλήθειες και ψέματα

Οι δέκα πολιτικοί – για χάρη των οποίων άλλαξαν περιεχόμενο οι έννοιες – εκτός από την αυτοακύρωση με όσα έλεγαν – βρίσκονται μπροστά στον ενδεχόμενο να ανοίξουν πάλι οι φάκελοι των ερευνών για την Νοβαρτις.

Με βάση τις καταθέσεις, που- με τη βούλα του Αρείου Πάγου- δεν προέρχονται πλέον από «κουκουλοφόρους», αλλά αποτελούν έγκυρο ανακριτικό υλικό στα χέρια των διαδόχων της Ελένης Τουλουπάκη…

Το σκάνδαλο Νοβάρτις εγκαταστάθηκε στο κέντρο της πολιτικής ζωής στις αρχές του 2018, όταν έγινε γνωστό ότι στην Εισαγγελία καταπολέμησης της Διαφθοράς, μάρτυρες κατέθεσαν ότι η φαρμακευτική εταιρία δωροδόκησε συγκεκριμένα πολιτικά πρόσωπα στην Ελλάδα. Πληροφορίες ήδη υπήρχαν από τις έρευνες αμερικανικών αρχών.

Στα χέρια των εισαγγελέων υπήρχαν επίσης διάσπαρτα στοιχεία– ακόμη και από κατασχέσεις εγγράφων της εταιρίας- που έδειχναν δραστηριότητες της Νοβάρτις για «καλλιέργεια εδάφους»- όπως θα έλεγαν οι ομόλογοί της Ζήμενς λίγα χρόνια νωρίτερα.

Σε μια κανονική χώρα, οι εισαγγελικοί λειτουργοί θα συνέχιζαν την έρευνά τους και εάν εκτιμούσαν ότι μπορούν να στηρίξουν σε Δικαστήριο κατηγορίες, για κάθε φυσικό πρόσωπο, θα ασκούσαν ποινικές διώξεις. Άλλως, οι φάκελοι θα πήγαιναν στο αρχείο, χωρίς να γίνει θόρυβος.

Όχι όμως στην Ελλάδα, όπου οι πολιτικοί φρόντισαν ώστε το Σύνταγμα και ο άθλιος νόμος «Περί ευθύνης υπουργών» να υποχρεώνουν τον εισαγγελέα μόλις αναφερθεί το όνομα πολιτικού προσώπου, χωρίς περαιτέρω έρευνα να στείλει την υπόθεση στη Βουλή, που αναλαμβάνει στη συνέχεια να κάνει τον εισαγγελέα και τον ανακριτή. Μεταξύ πολιτικών αντιπάλων…

Εδώ βρίσκεται η πρώτη παραπληροφόρηση για την εισαγγελέα Ελένη Τουλουπάκη και τους συνεργάτες της: ότι τάχα «κρέμασαν στα μανταλάκια» τα ονόματα των πρώην Πρωθυπουργών Αντ. Σαμαρά και Παν. Πικραμένου, των πρώην υπουργών – του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ – Βαγγέλη Βενιζέλου, Δημ. Αβραμόπουλου, Άδωνι Γεωργιάδη, Ανδρέα Λοβέρδου, Ανδρέα Λυκουρέτζου, Μάριου Σαλμά , Γιώργου Κουτρουμάνη και Γιάννη Στουρνάρα. Μόνοι τους τα κρέμασαν…

Στην εισαγγελία Διαφθοράς οι φάκελοι επέστρεψαν με απόφαση της Βουλής-με πλειοψηφία ΣΥΡΙΖΑ- για το αυτονόητο εξ αρχής: να συνεχιστεί η έρευνα.

Εν τω μεταξύ , άνοιξαν οι κρουνοί του ουρανού: συντονισμένα οι δέκα πολιτικοί, υπερέβησαν τα δικαιώματά τους και το τεκμήριο αθωότητας. Μιλούσαν -χωρίς κανένα στοιχείο- για «σκευωρία» που οργάνωσε η κυβέρνηση Τσίπρα εναντίον τους , με «κουκουλοφόρους ψευδομάρτυρες» για να τους «σπιλώσει».

Ως εκτελεστικό όργανο κατήγγειλαν την εισαγγελέα Ελένη Τουλουπάκη που τάχα καθοδηγούσε ο αναπληρωτής υπουργός Δικαιοσύνης Δημ. Παπαγγελόπουλος. Ο οποίος πάντως από την πλευρά του ,υπερέβη το ρόλο του κα μίλησε για «το μεγαλύτερο σκάνδαλο του αιώνα».

Σ’ αυτό το πλαίσιο -που υιοθέτησαν ως κόμματα επισήμως το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ -γράφτηκαν κάποιες από τις μελανότερες σελίδες της πολιτικής, της δημοσιογραφίας και της Δικαιοσύνης. Η «σκευωρία» έγινε λάβαρο και διατυπωθήκαν ύβρεις, απειλές, και συκοφαντίες εναντίον των εισαγγελέων και της τότε κυβέρνησης.

Αφού η υπόθεση έγινε βασικό υλικό πολιτικής αντιπαράθεσης στις εκλογές του 2019 – και η εισαγγελία έθεσε στο αρχείο εφτά από τις δέκα υποθέσεις, ασκώντας αργότερα δίωξη για μια- οι ερευνηθέντες κατέληξαν για τους εαυτούς τους ότι …αθωώθηκαν . Ακόμη και ο ένας που τέλει υπό ποινική δίωξη.

Έκτοτε αξιώνουν να «τιμωρηθούν» όσοι τους «διέσυραν», υπονομεύοντας στα πρόσωπα τους θεσμούς και το πολίτευμα, με τη «μεγαλύτερη σκευωρία όλων των εποχών».

Στην πραγματικότητα ουδείς αθωώθηκε από τίποτε. Γιατί απλούστατα ουδείς -πλην ενός- είχε κατηγορηθεί για τίποτε.

Αυτό που έγινε ήταν μια τυπική εισαγγελική έρευνα, μετά από επώνυμες καταγγελίες μαρτύρων που ήταν σε θέση να γνωρίζουν και ακριβώς γι αυτό η Πολιτεία τους έθεσε υπό προστασία.

Από μόνη της η αξίωση «να βγουν οι κουκούλες» ήταν παράνομη.. Οσο παράνομη – τραμπούκικη και μαζί γελοία -ήταν η απειλή κάποιων απ΄ τους ερευνώμενους ότι θα «βάλουν στη φυλακή» τους …εισαγγελείς!

Πίσω από αυτές τις αντιδράσεις και ανεξάρτητα από τον βαθμό πιθανής εμπλοκής ενός εκάστου στο σκάνδαλο, αναδύονταν η αίσθηση του ακαταδίωκτου που διακρίνει την ελληνική πολιτική τάξη.

Τα επιφανέστερα μέλη της τοποθετούν τους εαυτούς υπεράνω του νόμου, με το σόφισμα της «ποινικοποίησης της πολιτικής ζωής»- αν πρόκειται να ελεγχθούν για παράνομες πράξεις.

Η άρνηση των πολιτικών που αναφέρθηκαν στο σκάνδαλο Νοβάρτις να δεχθούν την έρευνα – με εμπιστοσύνη στη Δικαιοσύνη- και η επίθεση στους δικαστικούς λειτουργούς που απλώς κάνουν τη δουλειά τους, ισοδυναμεί με άρνηση να δεχθούν φορολογικό έλεγχο, ή να σταματήσουν στο σήμα του τροχονόμου για ενδεχομένη τροχαία παράβαση.

Για τέσσερα χρόνια κόμματα, πολιτικοί και ΜΜΕ- με εμπροσθοφυλακή διακεκριμένους αρθρογράφους τους-καλλιέργησαν την ιδέα ότι όχι μόνο δεν υπάρχει σκάνδαλο Νοβάρτις, αλλά πρόκειται για σκευωρία της κυβέρνησης Τσίπρα.

Είναι απίστευτες οι θεωρίες και οι αρλούμπες που έχουν διατυπωθεί σ αυτόν τον καμβά, με οδηγό τη δοκησισοφία νομικών και πολιτικών παραγόντων για … «θεσμική εκτροπή» «πολιτική ανωμαλία» και «σπίλωση αθώων». Με κοινό παρανομαστεί: «τιμωρία των σκευωρών και των οργάνων» τους. Για μια απλή εισαγγελική έρευνα…

Εννοείται ότι κανένα από τα δυο εμπλεκόμενα κόμματα δεν έθεσε σε διαθεσιμότητα τα στελέχη του που αναφέρθηκαν στην έρευνα, μέχρι να εκκαθαριστεί η υπόθεση τους. Αντίθετα συνέχισαν να τα τιμούν με κομματικά και κυβερνητικά αξιώματα. Διαγράφοντας στη ΝΔ όποιον ζητούσε αποστάσεις και αποδίδοντάς στο ΠΑΣΟΚ υποψηφιότητες για την .. ηγεσία του.

Το μόνο που ανέμεναν – και μεθόδευαν- ήταν να «τιμωρηθούν οι σκευωροί» στους οποίους προστέθηκαν και μια ομάδα δημοσιογράφων που διώχθηκαν ποινικά, γιατί έκαναν ρεπορτάζ αντί να ακολουθήσουν της πεπατημένη της σκευωρίας.

Εν τω μεταξύ στην Ευρώπη -θεσμοί, νομικοί παράγοντες , αλλά το Ευρωκοινοβούλιο- όλοι έμεναν άναυδοι πληροφορούμενοι ότι σε χώρα- μέλος η εισαγγελέας που ερευνούσε ένα γνωστό σκάνδαλο, κατέληξε κατηγορουμένη . Και ότι Πρωθυπουργός … δίκαζε αυτοπροσώπως από τη Βουλή. Η Ελλάδα ως κράτος δικαίου θόλωνε.

Παρ όλα αυτά στην Αθήνα η κυβέρνηση, ΜΜΕ και έτεροι Καππαδόκες, – το «κόμμα της Νοβάρτις, που ήταν σκευωρία»- περίμεναν ως κορύφωση της τιμωρίας των «σκευωρών», την παραπομπή στο Ειδικό Δικαστήριο – που έχει συστηθεί με μόνο επιχείρημα τη αριθμητική της Βουλής- πρωταίτιων και συνεργών. Για να… «μην ξανασυμβεί»!

Ο καθένας μπορεί να φανταστεί τις δηλώσεις που θα επακολουθούσαν, τα πρωτοσέλιδα και τα άρθρα τις αναλύσεις στις εκπομπές και τα αναθέματα στα δελτία ειδήσεων. «Η Δημοκρατία σώθηκε» «οι θεσμοί άντεξαν». Το «παρακράτος συνετρίβη», «το αστικό σύστημα δεν έπες». Συν τις απεργασμένες επικοινωνιακά αναφορές ως προεκλογικό φόντο.

Το αμετάκλητο βούλευμα του Δικαστικού Συμβουλίου του Αρείου Πάγου, επέδρασε σαν σεισμός πολλών ρίχτερ σε όσους εμπνευσθήκαν, κατασκεύασαν και προώθησαν τη θεωρία της σκευωρίας. Συν τους λαμπρούς εκπροσώπους της ενημέρωσης που τους ακολούθησαν τυφλά.

Ο κόσμος τους γκρεμίστηκε σε μια νύχτα. Άκρα του τάφου σιωπή βόλευε μεταξύ τους.

Τώρα βρίσκονται στο έλεος όσων συκοφάντησαν αυτά τα χρόνια , χωρίς καν επιφυλάξεις, ως συμμέτοχος στη σκευωρία. Οι μηνύσεις και οι αγωγές εναντίον τους θα είναι το λιγότερο- του προπέτη Πρωθυπουργού συμπεριλαμβανομένου.

Τα δυο κόμματα έφτασαν στο κατώτερο σκαλί αναξιοπιστίας και κάποια πολλά ΜΜΕ με επώνυμες «υπογραφές» και γνωστές «περσόνες» είναι πλέον άξια περιφρόνησης από την κοινωνίας. Οι παρακρατικοί μηχανισμοί που έστησαν το αφήγημα της «σκευωρίας» για να συγκαλύψουν το σκάνδαλο είναι πλέον ερείπια.

Οι δέκα πολιτικοί – για χάρη των οποίων άλλαξαν περιεχόμενο οι έννοιες – εκτός από την αυτοακύρωση με όσα έλεγαν – βρίσκονται μπροστά στον ενδεχόμενο να ανοίξουν πάλι οι φάκελοι των ερευνών. Με βάση τις καταθέσεις , που- με τη βούλα του Αρείου Πάγου- δεν προέρχονται πλέον από «κουκουλοφόρους», αλλά αποτελούν έγκυρο ανακριτικό υλικό στα χέρια των διαδόχων της Ελένης Τουλουπάκη…

Ούτε ψύλλος στον κόρφο τους…

Γράφει ο Γιώργος Λακόπουλος