Νέο ντοκιμαντέρ δείχνει τους Beatles «όπως δεν τους έχετε ξαναδεί» – Με υλικό που ήταν κλειδωμένο σε θησαυροφυλάκιο για πάνω από μισό αιώνα
Σε ένα άθλιο στούντιο ηχογράφησης του Λονδίνου, ο Paul δουλεύει πάνω σε μια πρώιμη έκδοση του “I’ve Got a Feeling“, η Yoko κάθεται κοντά στον John, ο George παλεύει να βρει στίχους για το “Something” και ο Ringo κάνει ταχυδακτυλουργία με τις μπαγκέτες του.
Μετά από 50 χρόνια κλεισμένα σε ένα θησαυροφυλάκιο, ο σκηνοθέτης Πίτερ Τζάκσον επεξεργάστηκε 57 ώρες πλάνα σε μια σειρά ντοκιμαντέρ που δείχνει τους Beatles να τζαμάρουν, να χορεύουν, να αστειεύονται, να πειραματίζονται με νέα τραγούδια και να ξεπερνούν τις διαφορές τους.
«Αυτοί είναι οι Beatles όπως δεν τους έχετε ξαναδεί. Ως ανθρώπινα όντα», είπε ο Τζάκσον, ο Νεοζηλανδός σκηνοθέτης του “The Lord of the Rings” και θαυμαστής των Beatles στο Reuters.
Γυρισμένες σε διάστημα 22 ημερών τον Ιανουάριο του 1969, οι κασέτες προσφέρουν ένα εντελώς διαφορετικό πορτρέτο της μπάντας του Λίβερπουλ τους μήνες πριν από τον σκληρό χωρισμό τους.
Σε αντίθεση με την αντιληπτή ιστορία των Beatles ότι οι τέσσερις μουσικοί δεν άντεχαν άλλο να περνούν χρόνο μαζί, ο Τζάκσον βρήκε «αυτούς τους τέσσερις τύπους που είναι φίλοι, που τρέφουν βαθύ σεβασμό ο ένας για τον άλλον».
«Αντί να φωνάζουν ο ένας στον άλλον και να κατηγορούν ο ένας τον άλλον και να τρελαίνονται, απλώς σκοντάφτουν, είναι επαγγελματίες, έχουν αίσθηση του χιούμορ και συνεχίζουν με αυτό. Και καταλήγουν στον θρίαμβο της ταράτσας», είπε ο Τζάκσον.
Οι κασέτες ηχογραφήθηκαν όταν ο Paul McCartney, ο John Lennon, ο George Harrison και ο Ringo Starr συναντήθηκαν για να γράψουν 14 τραγούδια, να ηχογραφήσουν ένα νέο άλμπουμ και να κανονίσουν την πρώτη τους ζωντανή εμφάνιση μετά από τρία χρόνια. Αυτή η θρυλική πλέον συναυλία της 30ης Ιανουαρίου – στην ταράτσα των κεντρικών γραφείων της Apple Corps στο κεντρικό Λονδίνο – ήταν και η τελευταία τους.
Το ντοκιμαντέρ περιλαμβάνει – για πρώτη φορά στο σύνολό του – την τελευταία ζωντανή εμφάνιση των Beatles ως γκρουπ, την αξέχαστη συναυλία στον τελευταίο όροφο στο Savile Row του Λονδίνου, καθώς και άλλα τραγούδια και κλασικές συνθέσεις που περιλαμβάνονται στα δύο τελευταία άλμπουμ του συγκροτήματος, Abbey Road και Let it Be.
Όπως το θέτει σε ένα σημείο ο ΜακΚάρτνεϊ, «Το καλύτερο μέρος μας ήταν και θα είναι πάντα όταν είμαστε με την πλάτη στον τοίχο».
Οι κασέτες γυρίστηκαν αρχικά για ένα μικρότερο ντοκιμαντέρ – «Let It Be» του Michael Lindsay-Hogg – που κυκλοφόρησε τον Μάιο του 1970 αμέσως μετά την επίσημη αποχώρηση του McCartney από το συγκρότημα.
Ο Τζάκσον συνεργάστηκε με τη συγκατάθεση των επιζώντων μελών McCartney και Starr, της χήρας του Harrison, και του γιου του Lennon, Sean, αλλά είπε ότι κανένας από αυτούς δεν ζήτησε ποτέ αλλαγές ή επεξεργασίες παρά το γεγονός ότι ήταν νευρικοί για την υποδοχή του ντοκιμαντέρ.
Ο ΜακΚάρτνεϊ και ο Σταρ, είπε, μετά βίας θυμούνται τις λεπτομέρειες εκείνων των ημερών, επομένως «το βλέπουν ουσιαστικά σχεδόν για πρώτη φορά».
«Είπαν επίσης ότι ήταν πολύ αγχωτική η θέαση. Γνωρίζουν πολύ καλά ότι τραβούν την αυλαία και ότι βλέπεις τους Beatles με έναν οικείο, ακατέργαστο τρόπο που δεν έχουν επιτρέψει ποτέ στον εαυτό τους να τους δουν στο παρελθόν», είπε στο Reuters.
Ως μόνιμος θαυμαστής των Beatles που ονομάζει το «Penny Lane» ανάμεσα στα αγαπημένα του κομμάτια, ο Τζάκσον αποδίδει τη συνεχιζόμενη δημοτικότητα των Beatles στο εύρος και τη μεταδοτική ποιότητα της μουσικής τους.
«Δεν μπορεί κανείς να φανταστεί ότι το τραγούδι “Yesterday” και “Revolution No. 9” προήλθαν από το ίδιο συγκρότημα. Αν το έπαιζες σε ανθρώπους που δεν το γνωρίζουν σε ένα εκατομμύριο χρόνια δεν θα πίστευαν ότι ήταν το ίδιο συγκρότημα».
newsbeast.gr
