Μπουγκαινβίλ: Ποια είναι η νέα ανεξάρτητη χώρα του κόσμου που θα «γεννηθεί» σύντομα

μπουγκαινβίλ-ποια-είναι-η-νέα-ανεξάρτ-1454602

Ο πλανήτης θα υποδεχθεί, το 2027, μια νέα χώρα με την ονομασία Μπουγκαινβίλ που, επί του παρόντος, θεωρείται αυτόνομη επαρχία στην Παπούα Νέα Γουινέα, καθώς οι κάτοικοι της περιοχής ψήφισαν σχεδόν ομόφωνα υπέρ της ανεξαρτησίας σε δημοψήφισμα το οποίο έγινε το 2019.

Ειδικότερα, το εν λόγω δημοψήφισμα για την ανεξαρτησία της Μπουγκαινβίλ σηματοδότησε ακόμα ένα κεφάλαιο στον αγώνα σχεδόν 62 ετών για ανεξαρτησία, ο οποίος άρχισε το 1960 με την ανακάλυψη εξαιρετικά κερδοφόρων κοιτασμάτων χαλκού και χρυσού στην «καρδιά» του νησιού. Οι εντάσεις έφθασαν στο «κόκκινο» το 1988, όταν οι αποσχιστές στόχευσαν εναντίον του κεντρικού ορυχείου της Πανγκούνα, οδηγώντας σε εμφύλιο πόλεμο που στοίχισε τη ζωή σε 15.000 ανθρώπους.

Γνωρίζοντας την Μπουγκαινβίλ

Η Μπουγκαινβίλ, σύμφωνα με σχετική δημοσίευση του «Travel», είναι ένα εκπληκτικό τροπικό νησί που ανήκει στην περιοχή των τροπικών δασών των Νήσων του Σολομώντα και διαθέτει -ως επί το πλείστον- ένα ποικίλο οικοσύστημα. Το νησί, επίσης, έχει πολλά ενεργά και ανενεργά ηφαίστεια, με το ψηλότερο να φτάνει τα 2.715 μέτρα. Ο κύριος οικονομικός τομέας της περιοχής αφορά στην εξόρυξη χαλκού.

Ακόμα, η Μπουγκαινβίλ ήταν κάποτε η κύρια χερσαία έκταση των Βόρειων Νησιών Σολομώντα, ως μέρος της Γερμανικής Αυτοκρατορίας πριν από τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Μετά τον πόλεμο, έγινε μέρος της Βρετανικής Αυτοκρατορίας με την Αυστραλία να τη διοικεί μέχρι το 1975. Η νήσος Μπουγκαινβίλ είναι πιο γνωστή στη Δύση για τις τεράστιες μάχες του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου που διεξήχθησαν εκεί μεταξύ των Συμμάχων και των Ιαπώνων. Η περιοχή έχει έκταση περίπου 9.300 τετραγωνικών χιλιομέτρων και σε αυτήν ζουν σχεδόν 300.000 άνθρωποι.

Ποιες προκλήσεις αντιμετωπίζει η οικονομία της Μπουγκαινβίλ

Στην παρούσα φάση της, σύμφωνα με σχετική δημοσίευση του «McGill International Review», η Μπουγκαινβίλ αντιμετωπίζει σοβαρές προκλήσεις όσον αφορά στην οικονομική της βιωσιμότητα ως ανεξάρτητη χώρα.

Το Εθνικό Ινστιτούτο Ερευνών της Παπούα Νέας Γουινέας εκτιμά ότι το κατά κεφαλήν ΑΕΠ του νησιού ανέρχεται σε περίπου 1.100 δολάρια ΗΠΑ. Έτσι, το προσεχές ανεξάρτητο νησιωτικό κράτος της Ωκεανίας τοποθετείται στην ίδια μοίρα με χώρες όπως είναι η Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό, ο Νίγηρας και η Σομαλία, οι οποίες αντιμετωπίζουν αξιοσημείωτα ζητήματα αναφορικά με τη φτώχεια, την υγεία και τη σταθερότητα. Μάλιστα, περίπου το 85% των εσόδων της κυβέρνησης της Μπουγκαινβίλ προέρχεται από την Παπούα Νέα Γουινέα, γεγονός που καταδεικνύει την ακραία εξάρτηση από την εξωτερική στήριξη.

Η εγχώρια παραγωγή της Μπουγκαινβίλ, αποτελούμενη κυρίως από μικρής κλίμακας γεωργία και εξόρυξη, δεν μοιάζει ικανή ώστε να υποστηρίξει ένα αναπτυσσόμενο και -κυρίως- ανεξάρτητο έθνος.

Ωστόσο, η επέκταση της εξορυκτικής βιομηχανίας, ιδίως στο προσοδοφόρο ορυχείο της Πανγκούνα, θα μπορούσε να αξιοποιήσει πόρους αξίας έως και 58 δισεκατομμυρίων δολαρίων, ή περίπου 200 φορές την τρέχουσα ετήσια παραγωγή της περιοχής. Ωστόσο, αυτό αναμφισβήτητα δημιουργεί περισσότερα προβλήματα απ’ όσα λύνει, τουλάχιστον στην παρούσα κατάσταση.

Μια προσπάθεια εθνικοποίησης του ορυχείου θα μπορούσε να επιδεινώσει τις εντάσεις μεταξύ των εγχώριων ομάδων, όπως συνέβη και στις δεκαετίες του 1970 και του 1980.

Τα παραδείγματα προς αποφυγήν του Ανατολικού Τιμόρ και του Νότιου Σουδάν

Αν και η ανάπτυξη και η εξάρτηση από τη βιομηχανία θεωρητικά είναι κερδοφόρα, λειτουργικά καθίσταται προβληματική.

Για παράδειγμα, το Ανατολικό Τιμόρ που είναι μια άλλη περίπτωση ενός μικρού νησιωτικού έθνους το οποίο πλήττεται από εμφύλιο πόλεμο και εξαρτάται από έναν μόνο τομέα ως προς την οικονομία του.

Συγκεκριμένα, το 2002, το Ανατολικό Τιμόρ απέκτησε την ανεξαρτησία του από την Ινδονησία, έγινε το φτωχότερο κράτος της Ασίας και προσπάθησε να επιλύσει τις οικονομικές του ελλείψεις αξιοποιώντας τα πολύτιμα αποθέματα πετρελαίου. Ωστόσο, η κυβέρνηση απέτυχε να διαχειριστεί αποτελεσματικά τα έσοδα και απλώς επιδεινώθηκαν τα κοινωνικοοικονομικά ζητήματα που μαστίζουν την εν λόγω χώρα.

Το Νότιο Σουδάν, το 2011, αντιμετώπισε παρόμοιο ζήτημα καθώς, στον απόηχο του πολέμου που τελικά συνέβαλε στον διαχωρισμό του από το Σουδάν, έγινε ανεξάρτητο με άφθονα αποθέματα πετρελαίου.

Παρ’ όλα αυτά, ενώ η κυβέρνηση αξιοποίησε τους εν λόγω πόρους, η προσπάθεια δεν πέτυχε εξαιτίας της ανεξέλεγκτης διαφθοράς και της κακοδιαχείρισης μεταξύ των αξιωματούχων, με αποτέλεσμα να συνεχίζονται τα προβλήματα στην υγεία και στην εκπαίδευση και έτσι επιδεινώθηκε η φτώχεια και προκλήθηκε εμφύλιος πόλεμος.

Τα οικονομικά προβλήματα τόσο του Νότιου Σουδάν όσο και του Ανατολικού Τιμόρ μπορούν, επίσης, να αποδοθούν στο ζήτημα της εθνικής ενότητας και της διακυβέρνησης, θέμα με το οποίο τίθεται αντιμέτωπη και η Μπουγκαινβίλ.

Χαρακτηριστικά, ένοπλες μη κυβερνητικές παρατάξεις, όπως η Me’ekamui U-Vistract, αποτελούν απειλή για τη σταθερότητα και συμβάλλουν στις συνεχιζόμενες διαμάχες. Επιπλέον, η στάση απέναντι στην ανεξαρτητοποίηση και ο εμφύλιος πόλεμος έχουν τροφοδοτήσει βαθιά ριζωμένες διαιρέσεις μεταξύ μετριοπαθών και σκληροπυρηνικών, διασπώντας τόσο το στρατιωτικό όσο και το πολιτικό σύστημα της νησιωτικής περιοχής.

Ως εκ τούτου, όπως στο Νότιο Σουδάν και στο Ανατολικό Τιμόρ, η κυβέρνηση της Μπουγκαινβίλ προσπαθεί ώστε να αποτελέσει έναν αποτελεσματικό και διαφανή θεσμό, ο οποίος να είναι σε θέση να διατηρήσει την τάξη στο νησί.

ieidiseis.gr

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Ακολουθήστε το ZARPANEWS.gr
στο Google News και στο Facebook