Κρήτη | Ζητούν από συγγενείς νεκρών να πληρώσουν τα… νοσήλια
Αντιμέτωποι με ιλιγγιώδεις οφειλές νοσηλίων, που φθάνουν σχεδόν το μισό εκατομμύριο ευρώ, έχουν βρεθεί συγγενείς Κρητικών που νοσηλεύθηκαν στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο, χωρίς να έχουν ασφάλεια, πριν το 2010 και σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία, τα χρέη αυτά δεν μπορούν να διαγραφούν.
Σύμφωνα με εκτενέστερο ρεπορτάζ της εφημερίδας «Πατρίς», στις δύο τελευταίες συνεδριάσεις του Δ.Σ. του ΠΑΓΝΗ, τα μέλη συζήτησαν δύο περιπτώσεις οφειλών. Η μία αφορά ποσό ύψους 68.500 ευρώ (ήταν 33.000, αλλά με τις προσαυξήσεις διπλασιάστηκε).
Η ασθενής, που σήμερα δεν βρίσκεται στη ζωή, έχει καταχωρισθεί ως κάτοικος Αμερικής, ανασφάλιστη που νοσηλεύθηκε σε διάφορες κλινικές του νοσοκομείου (ΜΕΘ, Καρδιολογική, Γαστρεντερολογική κ.α.). Τώρα το νοσοκομείο διεκδικεί το ποσό από συγγενείς της που ζουν στην Κρήτη.
Χρέος σχεδόν μισό εκατομμύριο
Η δεύτερη σχετίζεται με τα νοσήλια άλλου ασθενούς με πρόβλημα νεφροπάθειας, ο οποίος επίσης έχει πεθάνει. Το ποσό που εμφανίζεται να χρωστάει, για νοσηλείες πριν το 2010 ήταν μισό εκατομμύριο ευρώ. Διαγράφηκαν τα 77.000 ευρώ και τώρα οι οφειλές είναι της τάξης των 423 χιλιάδων ευρώ. Το νοσοκομείο διεκδικεί τα χρήματα από τους συγγενείς του.
Στα πρόθυρα του εγκεφαλικού οι συγγενείς
Στα πρόθυρα του εγκεφαλικού βρίσκονται τα παιδιά Ηρακλειώτισσας που απεβίωσε το 2007 στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Ηρακλείου λόγω εγκεφαλικής αιμορραγίας, αφού καλούνται από τη ΔΟΥ Ηρακλείου να καταβάλουν για νοσήλια (με τις προσαυξήσεις) το ποσό των 68.500 ευρώ!
«Πρόκειται για ένα τεράστιο ποσό που αδυνατούμε να πληρώσουμε» δήλωσε στην «Πατρίς» η κόρη της θανούσης, η οποία βρίσκεται σε κατάσταση απόγνωσης αφού δεν έχουν καμία δυνατότητα να αποπληρώσουν την οφειλή με κίνδυνο εκείνη και τα αδέρφια της να βρεθούν αντιμέτωποι με δεσμεύσεις και κατασχέσεις.
Όπως μας είπε, η συγχωρεμένη η μητέρα της ζούσε στην Αμερική, όμως κάθε καλοκαίρι ερχόταν στο χωριό της, στον νομό Ηρακλείου, το οποίο λάτρευε.
«Πρώτη φορά αρρώστησε το 2001 οπότε και χρειάστηκε να νοσηλευτεί στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Ηρακλείου. Η δεύτερη φορά που χρειάστηκε να νοσηλευτεί ήταν το 2007. Η μητέρα μου διακομίστηκε στην Εντατική με εγκεφαλική αιμορραγία και τελικά απεβίωσε».
Ο… λογαριασμός ήρθε στην πορεία με την κόρη της να «κεραυνοβολείται».
Ανήκει σε μία οικογένεια βιοπαλαιστών που παλεύουν καθημερινά για την επιβίωσή τους. Από την άλλη δεν κρύβει την πικρία της, καθώς, όπως λέει, η μητέρα της ήταν Ελληνίδα και λάτρευε τον τόπο της.
Στις 30 Οκτωβρίου υπέβαλαν αίτηση ενώπιον της Οικονομικής Υπηρεσίας του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου, ζητώντας διαγραφή οφειλών. «Επειδή τόσο εγώ όσο και οι λοιποί κληρονόμοι της, παιδιά, καλούμεθα από τη ΔΟΥ Ηρακλείου να καταβάλουμε το ποσό των 68.500 ευρώ για νοσηλεία της μητέρας μας στο ΠΑΓΝΗ, παρακαλώ να μου γνωρίσετε ως έχω έννομο συμφέρον πώς δικαιολογείται αυτή η εξωπραγματική οφειλή για τη νοσηλεία μιας γυναίκας Ελληνίδας, κατοίκου Ηρακλείου, πολλώ δε μάλλον όταν η υγεία είναι δημόσιο αγαθό και νοσηλεύονται δωρεάν όχι μόνο Έλληνες πολίτες αλλά κάθε εθνικότητας τρίτοι (και καλώς νοσηλεύονται).
Επειδή η θανούσα δεν κατέλιπε κανένα περιουσιακό στοιχείο, το οποίο να έχουμε κληρονομήσει, ευρισκόμεθα δε τα παιδιά της σε πλήρη αδυναμία να καταβάλουμε οποιοδήποτε ποσό για την νοσηλεία της και ιδιαίτερα ποσό της τάξεως των 68.500(!) ευρώ, το οποίο σήμερα με τις προσαυξήσεις θα είναι μεγαλύτερο, παρακαλώ να τεθεί η παρούσα αίτηση μου υπ’ όψιν του Διοικητικού Συμβουλίου του ΠΑΓΝΗ ώστε να ληφθεί απόφαση απαλλαγής ημών των κληρονόμων (παιδιών) από την καταβολή τούτου που εκ των πραγμάτων αδυνατούμε να καταβάλουμε αλλά θεωρούμε και άδικο».
Μόλις χθες το νοσοκομείο επικοινώνησε με την κόρη της θανούσης, στην οποία γνωστοποίησε ότι η αίτησή τους απορρίφθηκε και πλέον θα κινηθούν όλες οι προβλεπόμενες διαδικασίες. «Η εξέλιξη αυτή είναι καταστροφική για εμένα και την οικογένειά μου» σχολίασε σε κατάσταση απόγνωσης η γυναίκα.
Σύμφωνα με πληροφορίες, με βάση τη σχετική εγκύκλιο του νόμου, από το 2010 και μετά έχουν διαγραφεί δυσθεώρητα ποσά που αφορούν σε νοσήλια ανασφάλιστων.
Ωστόσο το πρόβλημα παραμένει για τις νοσηλείες πριν το 2010 και όπως φαίνεται αποκτά σοβαρές κοινωνικές προεκτάσεις.
