Κιτ επισκευής ελαστικού: Σωτήριο ή μαρτύριο;
Τα τελευταία χρόνια τα περισσότερα από τα νέα μοντέλα που πωλούνται εφοδιάζονται με κιτ επισκευής αντικαθιστώντας τον έξτρα τροχό. Την ρεζέρβα.
Υπάρχουν αρκετοί λόγοι που οι κατασκευαστές αυτοκινήτων επιλέγουν ένα κιτ επισκευής, το οποίο περιλαμβάνει μια τρόμπα με ένα δοχείο ειδικού υγρού που ψεκάζεται στο εσωτερικό για να μπαλώσει την τρύπα του ελαστικού.
Ένας λόγος που αρέσει στα τμήματα μάρκετινγκ να προβάλλουν είναι η εξοικονόμηση χώρου (ειδικά στα υβριδικά όπου χρειάζεται και χώρος για την επιπλέον μπαταρία), αφού όχι μόνο δεν υπάρχει έξτρα τροχός, αλλά και το σετάκι του γρύλλου. Κάτι που ισχύει εν μέρει, καθώς τις περισσότερες φορές έχουμε δει το κιτ να στριμώχνεται στο χώρο της ρεζέρβας με μία σχετική θήκη που περιλαμβάνει τη φιάλη του υγρού κλπ.
Ένας ουσιαστικός λόγος είναι η μείωση του κόστους μιας και ένας επιπλέον τροχός κοστίζει αρκετά περισσότερα από το κιτ επισκευής. Ένας ακόμη λόγος είναι η μείωση του βάρους έτσι ώστε να εξοικονομηθεί μέχρι και το τελευταίο γραμμάριο εκπομπής διοξειδίου του άνθρακα. Η μείωση της εκπομπής ρύπων ενδιαφέρει πρωτίστως τους κατασκευαστές, όχι για να πληρώνουμε λιγότερα τέλη κυκλοφορίας, αλλά για να αποφεύγουν τα βαριά πρόστιμα που προβλέπουν οι κανονισμοί της ΕΕ.
Τώρα, στο πρακτικό κομμάτι η ρεζέρβα ξέρουμε όλοι σε τι χρησιμεύει. Σίγουρα, κάποιοι και να την… αλλάζουν, έστω και αν αυτό δεν είναι κάτι το φοβερό. Απαιτείται προσοχή στην τοποθέτηση του γρύλλου σε συγκεκριμένα σημεία του πλαισίου, ξεβιδώνουμε τα μπουλόνια πριν σηκώσουμε το αυτοκίνητο, αφαιρούμε το τροχό με το σκασμένο λάστιχο και τοποθετούμε την ρεζέρβα. Αν είναι κανονικός τροχός, κινούμαστε όπως και πριν. Αν είναι μικρότερης διαμέτρου (ασφαλείας), υπάρχει περιορισμός στην ταχύτητα κίνησης.
Τώρα, στην περίπτωση που δεν υπάρχει ρεζέρβα αλλά μόνο κιτ επισκευής, τότε θα πρέπει να βάλετε στην υποδοχή 12V (του αναπτήρα) το τρομπάκι, να προσαρμόσετε το μπουκαλάκι με το υγρό, να βιδώσετε την παροχή του στο λάστιχο και να ξεκινήσετε το τρομπάρισμα. Σίγουρα εδώ τα πράγματα είναι πολύ ξεκούραστα.
Τώρα, αν η τρύπα είναι μικρή (μέχρι 2-3 χιλιοστά, θυμηθείτε, ποτέ δεν βγάζουμε το καρφί, την πρόκα ή ότι άλλο έχει πληγώσει το λάστιχο), τότε το υγρό θα την σφραγίσει αρκετά. Τουλάχιστον να φουσκώσει το ελαστικό ώστε να μπορέσετε να πάτε στο βουλκανιζατέρ. Μην επαναπαυθείτε, όμως, επειδή κάποια στιγμή αργά ή γρήγορα το λάστιχο θα χάσει αέρα. Και ενώ το κιτ επισκευής ακούγεται σωτήριο, μπορεί να αποδειχθεί… μαρτύριο!
Σε αρκετές περιπτώσεις η τρύπα είναι τόσο μεγάλη που το υγρό δεν μπορεί να κάνει τίποτα. Και το μόνο που έχετε να κάνετε εσείς είναι να καλέσετε την οδική βοήθεια, ένα κινητό συνεργείο ή να αναζητήσετε μια ρεζέρβα. Για αυτό το λόγο δεν είναι λίγοι οι οδηγοί που όταν αγοράζουν ένα αυτοκίνητο αντικαθιστούν το κιτ επισκευής με μια ρεζέρβα ή τροχό ασφαλείας. Και καλά κάνουν, όπως αποδεικνύεται εκ των υστέρων…
Πηγή: newsauto.gr
