Κακή παράσταση στο Προεδρικό Μέγαρο…

Ο Γιώργος Καρελιάς γράφει για τα ευχολόγια του Κυριάκου Μητσοτάκη και της Κατερίνας Σακελλαροπούλου κατά τη συνάντησή τους στο Προεδρικό Μέγαρο, τη στιγμή που εκατοντάδες πολίτες ήταν χωρίς ρεύμα

Από καιρού εις καιρόν οι (εκάστοτε) πρωθυπουργοί βγαίνουν από το Μέγαρο Μαξίμου και πάνε στο διπλανό μέγαρο της Ηρώδου του Αττικού, το Προεδρικό, για να ενημερώσουν τους (τις) εκάστοτε Προέδρους της Δημοκρατίας. Πρόκειται για τυπική διαδικασία, η οποία γίνεται για να ακουστούν όσα οι δύο αξιωματούχοι έχουν επιλέξει να πουν μπροστά στην τηλεοπτική κάμερα.

Το ίδιο έγινε και χτες. Μόνο που όσα επέλεξαν να πουν ο πρωθυπουργός και η πρόεδρος αποτελούν πρόκληση για τους χιλιάδες πολίτες που υπέστησαν – και ορισμένοι υφίστανται ακόμα – μεγάλη ταλαιπωρία από την τελευταία κακοκαιρία.

Την ώρα που δεν έχουν κοπάσει ακόμα οι διαμαρτυρίες για το φιάσκο του κρατικού μηχανισμού, ο κ. Μητσοτάκης ισχυρίστηκε ότι «συνολικά η δουλειά που έχει γίνει στον τομέα της Πολιτικής Προστασίας σε αυτούς τους 30 μήνες είναι πολύ σημαντική και έχουμε βάλει τα θεμέλια για να μπορέσουμε να αποκτήσουμε διαδικασίες, εξοπλισμό, εκπαίδευση έτσι ώστε να είμαστε έτοιμοι να αντιμετωπίσουμε οποιοδήποτε απρόοπτο όσο έντονο κι αν είναι αυτό». Πρόκειται, στην καλύτερη περίπτωση, για ευχολόγιο. Και στη χειρότερη για απόπειρα παραπλάνησης όσων τον άκουσαν. Διότι το ίδιο είχε πει ο πρωθυπουργός τόσο πέρσι το χειμώνα, μετά την επέλαση της «Μήδειας», όσο και το καλοκαίρι, μετά τις καταστροφικές πυρκαγιές. Τα είπε, αλλά έμειναν λόγια.

Επίσης, είναι προκλητικός ο ισχυρισμός του κ. Μητσοτάκη ότι «στο ζήτημα της αποκατάστασης της ηλεκτροδότησης κινηθήκαμε πολύ πιο γρήγορα σε σχέση με τη Μήδεια». Διότι την ώρα που το έλεγε (Παρασκευή μεσημέρι, πέντε ημέρες μετά τη χιονόπτωση) υπήρχαν πολλά σπίτια χωρίς ηλεκτρικό ρεύμα. Αν ο πρωθυπουργός έβλεπε ή άκουγε οποιοδήποτε δελτίο ειδήσεων, ακόμα και των πιο φιλικών του ΜΜΕ, θα άκουγε τις οργισμένες καταγγελίες ξεπαγιασμένων ανθρώπων και δεν θα τολμούσε να πει αυτό που είπε.

Η πρόεδρος της Δημοκρατίας δεν είναι πολιτικός με την τυπική έννοια και, επομένως, δεν έχει να υπολογίζει κάποιο πολιτικό κόστος. Θα μπορούσε, λοιπόν, να εκφράσει, μπροστά στον υπεύθυνο πρωθυπουργό, την οργή των πολιτών για όσα υπέστησαν – και ορισμένοι υφίστανται ακόμα – από το μεσημέρι της Δευτέρας. Ευχολόγια του τύπου «η χώρα πρέπει το συντομότερο δυνατό να αποκτήσει και να εδραιώσει μάλλον ένα σύγχρονο και αποτελεσματικό μοντέλο αντιμετώπισης κρίσεων» δεν προσφέρουν τίποτα.

Η κυρία Σακελλαροπούλου έχει μια υποχρέωση στον κ. Μητσοτάκη, που την εξέλεξε στο ανώτατο αξίωμα της Πολιτείας, αλλά δεν είναι υποχρεωμένη να συμμερίζεται τις κυβερνητικές σκοπιμότητες. Έχει υποχρέωση να εκφράζει αυτό που νιώθουν οι πολίτες αυτές τις μέρες. Και οι πολίτες είναι ανήσυχοι και θυμωμένοι μαζί. Ανήσυχοι για όσα έζησαν και θυμωμένοι για τις δικαιολογίες που ακούνε. Και ο μεν πρωθυπουργός έχει κάθε λόγο να εφευρίσκει δικαιολογίες, αλλά η Πρόεδρος της Δημοκρατίας δεν είναι υποχρεωμένη να τις αποδέχεται. Αλήθεια, αν η Πρόεδρος δεν μιλήσει αυστηρά μετά από όσα ζήσαμε τις τελευταίες μέρες, πότε θα το κάνει;

Αυτό, λοιπόν, που έγινε χτες στο Προεδρικό Μέγαρο ήταν μια κακή παράσταση. Όσοι άκουσαν τον πρωθυπουργό να λέει ανακρίβειες και να δίνει νέες υποσχέσεις θύμωσαν περισσότερο. Και όσοι άκουσαν την άχρωμη «απάντηση» της προέδρου απογοητεύθηκαν.

Δυστυχώς, επιβεβαιώθηκε, για άλλη μια φορά, ότι οι κεφαλές της Πολιτείας βρίσκονται σε μεγάλη απόσταση από τα προβλήματα και τις αγωνίες του μέσου πολίτη. Αυτού που μπορεί να βρέθηκε αποκλεισμένος επί ώρες σε κάποιον κεντρικό δρόμο ή να έμεινε επί μέρες χωρίς ρεύμα μέσα στην παγωνιά.