Και όμως υπήρξαν συναγωνιστές – Άλλο ο φοβισμένος και άλλο ο ψεκασμένος…
Ίδιες εικόνες ίδια σύμβολα. Αρνητές -μακεδονομάχοι. Ίσως ανάμεσα τους να υπήρξαν και κάποιοι φοβισμένοι από τα εμβόλια. Όμως να ξεκαθαρίσουμε τα πράγματα.
Άλλο ο φοβισμένος και άλλο ο ψεκασμένος. Ο φοβισμένος έχει και αυτός το δίκιο του, όπως στην περίπτωση του Άστρα Ζένεκα που οι παλινωδίες στην αντιμετώπιση του σε πανευρωπαϊκό επίπεδο, ενίσχυσαν τον φόβο για το εμβόλιο. Όπως και ενίσχυσε το αντιεμβολιαστικό κίνημα η διαχείριση της πανδημίας από την κυβέρνηση, με αποτέλεσμα ορισμένα από τα παράλογα μέτρα της να γίνουν «επιχειρήματα» στα στόματα των αρνητών.
Όμως ο ψεκασμένος δεν είναι φοβισμένος. Είναι απλώς ιδεοληπτικός και μάλιστα πολλές φορές σε βαριά και ανίατη μορφή. Ο εγκέφαλος του είναι κατειλημμένος από μια και «μοναδική αλήθεια» που συνήθως είναι συνωμοσιολογική. Νιώθει περήφανος και πιο έξυπνος από τους άλλους που αυτός «ανακάλυψε» αυτήν την «αλήθεια» και έτσι επιβεβαιώνει και καταξιώνει την ύπαρξη του.
Βεβαίως αυτή η «μοναδική αλήθεια» συνήθως είναι αυταπόδεικτη και δεν χρειάζεται ανάλυση, όπως για παράδειγμα το «μία είναι η Μακεδονία». Γιαυτό και δεν είναι τυχαία η ιδιοποίηση των εθνικών και θρησκευτικών συμβόλων σε τέτοιου είδους συγκεντρώσεις. Στο μυαλό του ψεκασμένου η ιδιοποίηση της σημαίας, του εθνικού ύμνου και του σταυρού, λειτουργούν ως αυταπόδεικτες αλήθειες, διότι η σκέψη του αδυνατεί για ιδιαίτερες και πολύπλοκες διεργασίες.
Υψώνω την ελληνική σημαία, είμαι Έλληνας, είμαι χριστιανός, ψάλλω και τον εθνικό ύμνο και άρα νομιμοποιούμαι και έχω δίκιο σε ό,τι λέω και ό,τι κάνω. Έτσι, η διολίσθηση σε γραφικότητες είναι αναπόφευκτη γι’ αυτό και τις περισσότερες φορές πρωταγωνιστεί το κιτς και η γελοιότητα, ενώ τα εθνικά σύμβολα μπερδεύονται με σώβρακα, φανέλες, χλαμύδες και περικεφαλαίες.
Δεν μου κάνει καμία εντύπωση που ιδεοληπτικοί είναι και ορισμένοι επιστήμονες, αλλά και μερικοί που αυτοχαρακτηρίζονται ως αριστεροί. Μπορεί η ακροδεξιά να κατέχει το συντριπτικό ποσοστό στους ψεκασμένους, όμως ο φανατισμός δεν κάνει διακρίσεις. Ούτε σε πτυχία και διδακτορικά, ούτε σε αριστερούς και δεξιούς. Το πρόβλημα δεν είναι γνωσιολογικό αλλά καθαρά ιδεολογικό και συναισθηματικό.
Οι ιδεοληπτικοί και ψεκασμένοι δεν είναι μόνο οι ακροδεξιοί, ούτε και ορισμένοι ακροαριστεροί. Ιδεοληπτικός είναι ο κάθε φανατισμός είτε είναι θρησκευτικός, είτε πολιτικός, είτε ποδοσφαιρικός, κλπ. Όπως για παράδειγμα ιδεοληπτικός είναι και ένας νεοφιλελεύθερος «ταλιμπάν» που έχει αναγάγει την αγορά σε υπέρτατη θρησκεία του.
Δυστυχώς η χώρα μας κυβερνάται από μία παρέα τέτοιων νεοφιλελεύθερων ιδεοληπτικών, ως μία συγκυβέρνηση πρώην σημιτικών και νυν μητσοτακικών, που συνεργάζονται ακόμα και με ακροδεξιούς ψεκασμένους. Ψέματα είναι ότι πολλοί από τους συγκεντρωμένους αρνητές, υπήρξαν συναγωνιστές τους στο «μία είναι η Μακεδονία»;
Γράφει ο Τάκης Ψαρίδης
