Ήταν σκευωρία η Novartis; Η θεσμική υποκρισία των πολιτικών και η αποστροφή της κοινής γνώμης

ήταν-σκευωρία-η-novartis-η-θεσμική-υποκρισία-839408

«Όσο λιγότερα ξέρουμε, τόσο περισσότερα υποψιαζόμαστε»

Τζος Μπίλινγκς, Αμερικανός ηθοποιός

Από το βήμα της Βουλής ο Πρωθυπουργός -μειδιών- και δίπλα του ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης του επανέφεραν τη θεωρία ότι υπήρξε «σκευωρία» στην περίπτωση της Novartis.

Είχε προηγηθεί ο πρώην Πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς, όταν ανακοινώθηκε η αρχειοθέτηση της υπόθεσης που τον αφορά, όπως είχε συμβεί προηγουμένως με άλλους πέντε πολιτικούς. Γνωστά πράγματα.

Ήταν λοιπόν «σκευωρία» η Υπόθεση Νοβάρτις και ποιοι ήταν οι «σκευωροί»;

Αν πιστέψουμε όσα έχουν πει κατά καιρούς οι μισοί από τους αναφερθέντες πολιτικούς- και επανέφεραν ο Πρωθυπουργός ευθέως και εμμέσως ο αντιπρόεδρός του -σκευωρός είναι η προηγούμενη κυβέρνηση.

Αλλά σ’ αυτή τη περίπτωση σκευωροί είναι απαραιτήτως και οι δικαστές, που διενήργησαν την έρευνα. Νοείται να έχει σκευωρήσει μόνος του ο Τσίπρας χωρίς να συμμετέχουν και οι εισαγγελείς;Ας δούμε ομως αναλυτικά τι συνέβη:

Καταθέσεις επωνύμων μαρτύρων, που θα μπορούσαν να γνωρίζουν λόγω της θέσης τους, ανέφεραν ότι δέκα πολιτικά πρόσωπα -ανάμεσα σε άλλους ιδιώτες- δωροδοκήθηκαν από την συγκεκριμένη εταιρία με διάφορα ποσά, διάφορους τρόπους και διάφορους λόγους. Επιπροσθέτως υπόνοιες κατά περίπτωση προέκυπταν από τους φακέλους ερευνών αμερικάνικων αρχών.

Τι έπρεπε να κάνει εν προκειμένω η αρμόδια Εισαγγελία Διαφθοράς; Να αποπέμψει τους μάρτυρες η Τουλουπάκη; « Τι λέτε, βρε καθάρματα, που θα πείτε τέτοια πράγματα για πολιτικούς;»

Θα ήταν αδιανόητο αν το έκανε. Ουδείς είναι υπεράνω υποψίας όταν υπάρχει επώνυμη καταγγελία. Σε πολλές περιπτώσεις αρκεί και η ανωνυμία, ή οι δημοσιεύσεις των ΜΜΕ. Όλα πρέπει να ερευνώνται.

Ευλόγως η εισαγγελέας, όπως ήταν υποχρεωμένη, άνοιξε φακέλους για τον καθένα, έδωσε καθεστώς προστασίας στους μάρτυρες λόγω της σπουδαιότητας της υπόθεσης και άρχισε την έρευνα. Όσο για τους μάρτυρες ούτε κουκουλοφόροι ήταν, ούτε ψευδομάρτυρες. Ήταν πρόσωπα γνωστά στη Δικαιοσύνη. Αυτό είναι σκευωρία;

Οι ενέργειές της ήταν απολύτως λογικές και νόμιμες. Και το πρώτο στο οποίο την οδηγούσαν ήταν να στείλει στη Βουλή τους δέκα φακέλους, χωρίς περαιτέρω έρευνα. Χωρίς δικαίωμα ελέγχου της βασιμότητας των καταθέσεων.

Αυτό ακριβώς έκανε. Το αντίθετο θα ήταν παράνομο. Αν σ’ αυτό το στάδιο υπάρχει σκευωρία ας αναζητηθεί σ’ αυτούς που σοφίστηκαν αυτή τη διάταξη στο Σύνταγμα και στο νόμο.

Σκευωροί, εναντίον της αλήθειας και τη δικαιοσύνης, είναι όσοι αφαίρεσαν από τις εισαγγελικές αρχές το δικαίωμα να κάνουν ό,τι με με τους κοινούς πολίτες και τις υποχρέωσαν να στέλνουν τους πολιτικούς να κριθούν από… πολιτικούς.

Όλοι είναι γνωστοί με ονόματα, κόμματα και διευθύνσεις. Και δεν είναι ούτε οι δικαστικοί λειτουργoί, ούτε ο ΣΥΡΙΖΑ.

Κι όμως τους εισαγγελείς και το τότε κυβερνών κόμμα χαρακτήρισαν «σκευωρούς» οι ερευνώμενοι. Κι ας λέει σήμερα ο Κυριάκος Μητσοτάκης ότι δεν μίλησε ποτέ για δικαστικούς. Ο ίδιος όχι. Αλλά οι δικοί του πολλές φορές.

Με δηλώσεις τους και μηνύσεις, με ελεεινούς χαρακτηρισμούς και εξωφρενικές συμπεριφορές, τρεις τουλάχιστον από τους πολιτικούς του Κινάλ και της ΝΔ, μίλησαν για σκευωρία της κυβέρνησης με εισαγγελείς . Εκτόξευσαν απειλές κατά των δικαστικών λειτουργών για τις οποίες θα έπρεπε να έχει επιληφθεί… εισαγγελέας.

Να δούμε τι θα πουν ο Σαμαράς και ο Λοβέρδος όταν και οι μηνύσεις τους κατά των φανταστικών «σκευωρών» θα τεθούν στο αρχείο. Εκτός αν στήνεται άλλους είδους παράσταση στη Βουλή, με την ισχύ των αριθμών. Προφανώς θα σφυρίζουν κλέφτικα όπως και τώρα που οι «συμμορίτες» που τους δίωκαν με κυβερνητικά εντολή τους απαλλάσσουν.

Να μην κάνουμε πως δεν καταλαβαίνουμε. Η τότε κυβέρνηση ούτε έστησε, ούτε μπορούσε να στήσει καμιά σκευωρία. Εκτός αν πιστεύει κανείς ότι ο Τσίπρας πήρε στο τηλέφωνο την Τουλουπάκη και της είπε «Ρε συ, Ελένη, σου βρίσκονται τίποτε κουκουλοφόροι να τυλίξουμε σε μια κόλα χαρτί καμία δεκαριά αντιπάλους μου;». «Λυπάμαι, πρόεδρε, μόλις προχθές ξόδεψα τον τελευταίο». «Καλά δεν πειράζει θα σου στείλω κάτι δικούς μου».

Για να σοβαρευτούμε: το μόνο που έκανε σ’ αυτή τη υπόθεση η τότε κυβέρνηση ήταν γκάφες και χονδροειδείς απόπειρες εκμετάλλευσης της δικαστικής έρευνας. Ούτε την προκάλεσε, ούτε την έλεγχε και αποδείχθηκε στη συνέχει. Απλώς στράφηκε εναντίον του εαυτού της, θριαμβολογώντας πρόωρα, χαιρέκακα και αφελώς, όταν ξέσπασε η υπόθεση.

Δυο τουλάχιστον υπουργοί κινήθηκαν στα όρια της προβοκάτσιας εναντίον της και έδωσαν το σύνθημα και σε άλλους να φυτρώνουν εκεί που δεν τους έσπερναν.

Πρώτος ο Τζανακόπουλος έσπευσε στην εισαγγελία του Αρείου Πάγου-ως μη όφειλε. Για… ενημέρωση. Και μετά ο Παπαγγελόπουλος μίλησε για το «μεγαλύτερο σκάνδαλο». Χειρότερα και από τον Καμμένο πού τηλεφωνούσε από το υπουργείο Άμυνας σε μάρτυρες άλλης υπόθεσης.

Αυτό μόνο σκευωρία δεν μπορεί να το πει κανείς. Είναι ανοησία, αμετροέπεια, προπέτεια και ό,τι άλλο παρεμφερές. Αλλά σκευωρία δεν είναι.

Αν έβλαψε από την πρώτη στιγμή κάποιον, αυτός είναι ο τότε Πρωθυπουργός που κινήθηκε στο πνεύμα τω υπουργών του. Και θα ήταν καλό να ξέρουμε αν τους ζήτησε ποτέ εξηγήσεις. Για τη Νοβάρτις και για άλλες υποθέσεις που αποδείχθηκαν «όλο λάδι και από τηγανίτα τίποτε».

Εν τω μεταξύ η υπόθεση συνεχίζει κανονικά το δρόμο της- κατά τον νόμο. Η εισαγγελία ερεύνησε, αναζήτησε τεκμήρια, απευθύνθηκε σε όλες τις δυνατές πηγές, όπως είχε υποχρέωση. Όταν στοιχεία που να τεκμηριώνουν τις καταγγελίες δεν βρέθηκαν, για έξι τουλάχιστον από τα δέκα πρόσωπα, κι έβαλε στο αρχείο τις υποθέσεις τους. Τόσο απλό.

Αυτό δεν σημαίνει ότι κακώς ερευνήθηκαν. Ούτε πως κακώς έγιναν οι καταγγελίες. Όποιος θεωρεί ότι έχει γνώση μια παρανομίας οφείλει να το καταθέσει στις εισαγγελίες αρχές- εφόσον το κάνει επωνύμως.

Η Εισαγγελία όφειλε να ερευνήσει και το έκανε. Για όσους δεν προέκυψαν παραπομπής στο επόμενο στάδιο έκλεισε την υπόθεση. Δεν θα μαθαίναμε τίποτε για αυτούς αν δεν υπήρχε η υποχρέωση να αποσταλούν στη Βουλή οι υποθέσεις. Γι’ αυτό δεν ευθύνεται ούτε ο Τσίπρας, ούτε η Τουλουπάκη. Ευθύνονται όσοι νομοθέτησαν επ’ αυτού. Αλλιώς η έρευνα να έκλεινε και δεν θα μαθαίναμε τίποτε εφόσον δεν υπάρχουν ενοχοποιητικά τεκμήρια.

Αυτό δεν σημαίνει ότι οι έξι που αρχειοθετήθηκε είναι κρίθηκαν αθώοι, η μπορεί να είναι ένοχοι που δεν αποδείχθηκε η ενοχή τους. Δεν μπορεί καν να τεθεί τέτοιο ερώτημα. Γιατί δεν φτάσαμε ποτέ σ’ αυτό το σημείο.

Δεν τους βάρυνε σε καμία στιγμή, καμία κατηγορία. Τυπική έρευνα διενεργούσε η ελληνική Πολιτεία με τα αρμόδια όργανα της. Απολύτως υγιής και νόμιμη διαδικασία. Έληξε για έξι, κλήθηκε ως μάρτυρας ο έβδομος και θα δούμε τι θα γίνει και με τους εναπομείναντες τρεις. Τι δεν καταλαβαίνουν οι σκευωρολόγοι;

Έτσι λειτουργεί η Δικαιοσύνη. Πού είναι το περίεργο; Αν πράγματι υπάρχει κάτι παράδοξο είναι η θέση που παίρνει ένας κορυφαίος δικαστικός σαν τον Παν. Πικραμένο. Σαν να μην αναγνωρίζει στη Δικαιοσύνη το δικαίωμα να ερευνά ό,τι υποπίπτει στην αντίληψή της. Σαν να υπάρχουν πρόσωπα υπεράνω του νόμου.

Αν ωστόσο συμφωνεί με την άποψη του Πρωθυπουργού ότι υπήρξε σκευωρία από τον ΣΥΡΙΖΑ, ως πρώην δικαστής οφείλει να προσκομίσει τεκμήρια. Να εξηγήσει ποιος κυβερνητικός συνωμότησε με ποιον δικαστικό λειτουργό.

Εκτός αν όλα αυτά θα κατατείνουν τελικά στην άποψη ότι σκάνδαλο δεν υπήρξε, ότι η Νοβάρτις δεν λάδωνε ποτέ και κανέναν- κατά τον τρόπο που δεν λάδωνε και η Ζήμενς.

Η νόμιμη έρευνα και η νόμιμη αρχειοθέτηση του φακέλλου των συγκεκριμένων πολιτικών δεν οδηγεί σε αρχειοθέτηση του φακέλου της Νοβάρτις.

Οι θιασώτες της «σκευωρίας»- πολιτικοί, δικαστικοί και ΜΜΕ- ειδικά σε ό,τι αφορά τη συγκεκριμένη εταιρία, λειτουργούν υποκριτικά και προσφέρουν κακές υπηρεσίες στους θεσμούς. Και αυτό κάνει την κοινωνία που δεν τρώει κουτόχορτο να απεχθάνεται ακόμη περισσότερο το δημόσιο βίο και να χάνει την εμπιστοσύνη της στο θεσμικό περίβλημα της χώρας.

Γράφει ο Γιώργος Λακόπουλος

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Ακολουθήστε το ZARPANEWS.gr
στο Google News και στο Facebook