Η κυβέρνηση επιβάλλει εργασιακό Μεσαίωνα
Η κυβέρνηση της ΝΔ αμέσως μετά τις εκλογές δρομολόγησε την επίθεση στους εργαζομένους και τα δικαιώματα τους. Υποβάθμισε το ΣΕΠΕ, κατήργησε τον βάσιμο λόγο απόλυσης, καθώς και τα μέτρα προστασίας των εργολαβικών εργαζομένων.
Νομοθέτησε τη διάλυση του θεσμού των συλλογικών διαπραγματεύσεων με την πρόβλεψη εξαίρεσης από τις αρχές της επεκτασιμότητας και της ευνοϊκότερης ρύθμισης επιχειρήσεων χωρίς ουσιαστικό λόγο, καθώς και την κατάργηση του δικαιώματος προσφυγής των εργαζομένων στη διαιτησία.
Όταν εκδηλώθηκε η πανδημία, η κυβέρνηση την αντιμετώπισε ως ευκαιρία αναδιάρθρωσης της οικονομίας και απορρύθμισης της αγοράς εργασίας. Δεν στήριξε την πραγματική οικονομία και τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, επέλεξε την επιδότηση της ανεργίας αντί της στήριξης της εργασίας, και με τις πολιτικές της τροφοδότησε τον φαύλο κύκλο της ύφεσης, της μείωσης της ζήτησης, της ανεργίας, της φτώχειας και της ανασφάλειας.
Οδήγησε τους εργαζόμενους στην εκ περιτροπής εργασία και τη μείωση μισθού (ΣΥΝ-ΕΡΓΑΣΙΑ), στην αναστολή σύμβασης με επίδομα αναστολής 534 ευρώ ή στην ανεργία και έλαβε μια σειρά από «έκτακτα μέτρα» που παραβιάζουν τα εργασιακά δικαιώματα. Θεσπισε απλήρωτες υπερωρίες για τους εργαζόμενους που τέθηκαν σε καραντίνα, μείωσε το Δώρο Χριστουγέννων και Πάσχα για τους εργαζόμενους σε αναστολή εργασίας με βάση υπολογισμού το επίδομα αναστολής και όχι τον μισθό τους, και δεν προέβλεψε ρύθμιση της τηλεργασίας, που λόγω πανδημίας κατέστη υποχρεωτική για το 50% των εργαζομένων, με συνέπεια να εφαρμόζεται χωρίς καθορισμένους κανόνες και ωράρια, χωρίς το δικαίωμα των εργαζομένων στην αποσύνδεση και καμία πρόβλεψη για τα έξοδα τους.
Στο σχέδιο Πισσαρίδη τα εργασιακά δικαιώματα αντιμετωπίζονται ως πρόβλημα και προβάλλεται ως αναγκαιότητα η ελαστικοποίηση και η απορρύθμιση της αγοράς εργασίας, καθώς και η διατήρηση του κατώτατου μισθού σε χαμηλά επίπεδα. Στοχοποιείται το κοινωνικό κράτος, αντί να θεωρήθούν οι δαπάνες για την πρόνοια αναπτυξιακές και αναγκαιες, από κοινού με τη στήριξη των μισθών, για την ενίσχυση της ζήτησης σε περίοδο ύφεσης. Εξάλλου, ο κ.Μητσοτάκης, σε μια περίοδο δραματικής μείωσης των εισοδημάτων, έχει δηλώσει ότι η εργασία στην Ελλάδα είναι «ακριβή» και ότι χρειαζεται η περαιτέρω ελαστικοποίηση της.
Εν μέσω έξαρσης της πανδημίας, αύξησης της ανεργίας και γενικευμένης εργασιακής και κοινωνικής ανασφάλειας, η κυβέρνηση της ΝΔ συνεχίζει απτόητη την απορρύθμιση της αγοράς εργασίας και την επίθεση στους εργαζομένους και τα δικαιώματα τους. Το «εργασιακό νομοσχέδιο» που ετοιμάζει ο κ.Χατζηδάκης στοχεύει στην πλήρη απορρύθμιση της αγοράς εργασίας, στη γενίκευση της ελαστικής και φθηνής εργασίας, στην αποδιάρθρωση του ωραρίου εργασίας και στην κατάργηση του οκταώρου, στη διευθέτηση του χρόνου εργασίας με ατομικές συμβάσεις, όπως ο ίδιος ο Υπουργός Εργασίας έχει δηλώσει, καθώς και στη θέσπιση της απλήρωτης υπερωριακής εργασίας, χωρίς κανόνες, ακόμη και το Σαββατοκύριακο.
Με τον δήθεν «εκσυγχρονισμό της εργατικής νομοθεσίας» και την προανεγγελθείσα ανατροπή του ν.1264/82 σχεδιάζεται η υπονόμευση των συνδικαλιστικών ελευθεριών, του δικαιώματος στην απεργία και κάθε έννοιας συλλογικής διαπραγμάτευσης και διεκδίκησης. Είναι προφανές ότι ο εργασιακός οδοστρωτήρας είναι η μόνη προεκλογική δέσμευση του κ.Μητσοτάκη που υλοποιεί με συνέπεια αυτή η κυβέρνηση. Η επίθεση στους εργαζομένους προβλέπεται συνδυασμένη και πολυμέτωπη, στο ωράριο, στις αμοιβές, στη συλλογική διαπραγμάτευση και στην συνδικαλιστική τους έκφραση και δράση.
Πέραν του αντεργατικού και αντικοινωνικού χαρακτήρα του επικείμενου νομοσχεδίου, εγείρονται από τις μεθοδεύσεις της κυβέρνησης και σοβαρά ζητήματα Δημοκρατίας.
1ον Είναι απαράδεκτο να έρχεται ένα τέτοιο εργασιακό νομοσχέδιο εν μέσω πανδημίας και lockdown, ενώ οι εργαζόμενοι είναι σε αναστολή και τηλεργασία, και λόγω των περιορισμών δεν έχουν δυνατότητα συλλογικής διαβούλευσης και δράσης.
2ον Το κυβερνητικό σχέδιο για το Ταμείο Ανάκαμψης, για το οποίο δεν υπήρξε κοινωνική διαβούλευση, δεσμεύει τη χώρα ως το 2026, χρόνο που ξεπερνάει τη θητεία της κυβέρνησης της ΝΔ και προβάλλει το εργασιακό νομοσχέδιο ως μεταρρύθμιση, καθιστώντας το προαπαιτούμενο για την χρηματοδότηση. Δηλαδή, η κυβέρνηση της ΝΔ με δική της απόφαση καθιστά τις αντεργατικές της επιλογές σε νέου τύπου «μνημονιακές υποχρεώσεις».
Έχουμε προειδοποιήσει την κυβέρνηση ότι θα μας βρει αποφασιστικά απέναντι στη Βουλή και στην κοινωνία, στο πλευρό των εργαζομένων για την υπεράσπιση του μόχθου και των δικαιωμάτων τους.
Γράφει η Μαριλίζα Ξενογιαννακοπούλου, βουλευτής Βορείου Τομέα Αθηνών και τομεάρχης Εργασίας του ΣΥΡΙΖΑ
