Η κυβέρνηση απαξιώνει τους καλλιτέχνες – Στα μαύρα βάφονται τα θέατρα
Νέα 24ωρη απεργία την Τετάρτη από τους καλλιτέχνες. Μοτοπορεία σήμερα εφόσον ο καιρός το επιτρέψει. Εντείνονται οι κινητοποιήσεις απέναντι στο νόμο-έκτρωμα!
Η αλήθεια είναι πως η κυβέρνηση δεν πίστευε τη μαζική αντίδραση των καλλιτεχνών, αλλά και των σπουδαστών των δραματικών σχολών, όταν προωθούσε το νόμο-έκτρωμα που εξισώνει τα πτυχία της με αυτά της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης!
Έτσι, -σχολές θρύλοι για το χώρο, όπως η Σχολή Σταυράκου, οι θεατρικές σχολές του Καρόλου Κουν και του Εθνικού, το Ωδείο Αθηνών κοκ, ουσιαστικά, με ένα Προεδρικό Διάταγμα, ακυρώνονται! Η δε τροπολογία που ψηφίστηκε στη Βουλή, όπως οι ίδιοι οι καλλιτέχνες τονίζουν, όχι απλώς δεν ικανοποιεί τα αιτήματα που έθεσαν, αλλά καταργεί τις συλλογικές τους συμβάσεις!
Η 48ωρη απεργία της περασμένης εβδομάδας όχι απλώς δεν ήταν το τέλος των προσπαθειών τους, όπως πίστευαν στην κυβέρνηση, αλλά δείχνει να αποτελεί την απαρχή νέων κινητοποιήσεων, καθώς το τοπίο μοιάζει με τοπίο έτοιμο να εκραγεί!
Ο οδικός χάρτης έχει ως εξής:
-Για σήμερα Τρίτη και εφόσον ο καιρός το επιτρέψει, έχει προγραμματιστεί μοτοπορεία από το Άλσος Στρατού στην υπό κατάληψη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου.
-Την Τετάρτη θα πραγματοποιηθεί νέα 24ωρη απεργία.
-Στις 17 Φεβρουαρίου, την άλλη Παρασκευή, πραγματοποιείται συγκέντρωση έξω από το Συμβούλιο Επικρατείας, ενώ κατατίθεται αίτημα ακύρωσης του Προεδρικού Διατάγματος, για το οποίο αντιδρούν οι καλλιτέχνες.
-Τα θέατρα το διάστημα αυτό θα «βαφούν μαύρα», καθώς στα κεντρικότερα εξ αυτών θα κρεμαστούν απέξω μαύρα πανό με τις διαμαρτυρίες των καλλιτεχνών.
-Οι θίασοι σε όλες τις παραστάσεις διαβάζουν επικαιροποιημένο μήνυμα για τα αιτήματά τους-και καταχειροκροτούνται από τους θεατές, ανεξαρτήτως κομματική προέλευσης!
Η κυβέρνηση δεν ανέμενε τόσες και τέτοιες αντιδράσεις. Η υποβάθμιση των πτυχίων των καλλιτεχνών έρχεται, άλλωστε, έρχεται να προστεθεί από την περιφρόνησή τους τον καιρό της πανδημίας, από την προσβλητική για αυτούς αντιμετώπιση του σκανδάλου Λιγνάδη, από τις κακές συνθήκες εργασίας. Το μέγαρο Μαξίμου κατανοεί το πολιτικό κόστος, αλλά δεν κάνει πίσω- γιατί άραγε; Τι διακυβεύεται;
Γράφει ο Βασίλης Σκουρής
