Η εικόνα που εκπέμπει ο πρωθυπουργός μάλλον δεν είναι αντίστοιχη των καταστάσεων

Η απάντηση που εξέδωσαν κυβερνητικές πηγές στην πρόταση Τσίπρα να κηρυχθεί η Δευτέρα αργία λόγω καύσωνα, μάλλον ήταν αναντίστοιχη του περιεχομένου και του ύφους της σχετικής δήλωσης του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης

Οι ειρωνείες του τύπου «μα γιατί μόνο η Δευτέρα;», να κηρύσσονται αργίες «μόνο με καύσωνα ή και με χιόνι ή με χαλάζι;» και η τελική ετυμηγορία περί «λαϊκισμού και γραφικότητας» του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ πάνε χέρι-χέρι, μάλλον νευρικότητα εξέπεμψαν.

Στο κάτω κάτω, η πρόταση Τσίπρα, κάθε άλλο παρά αδικαιολόγητη ακούστηκε στα αυτιά πολλών, υπογράμμισε δε το επίπεδο του συναγερμού στον οποίο βρίσκεται ή οφείλει να βρίσκεται η χώρα λόγω του σφοδρού και παρατεταμένου κύματος καύσωνα στο οποίο έχει εισέλθει η χώρα από την προηγούμενη εβδομάδα και που επισύρει μια σειρά κινδύνων. Από πυρκαγιές, και διακοπές ρεύματος λόγω της αυξημένης χρήσης των κλιματιστικών έως θερμοπληξίες λόγω της έκθεσης στον ήλιο και τις πολύ υψηλές θερμοκρασίες.

Επιπλέον, το γεγονός ότι κατέθεσε αυτή την πρόταση αμέσως μετά από επικοινωνία με τον διευθυντή του Αστεροσκοπείου Αθηνών Μανώλη Πλειώνη, σημαίνει ότι προέκυψε ύστερα από την σχετική ενημέρωση και προφανώς δεν ήταν ουρανοκατέβατη. Στη συνέχεια δε ο κ. Πλειώνης, όπως και ο διευθυντής ερευνών του Αστεροσκοπείου Κώστας Λαγουβάρδος στήριξαν την πρόταση αυτή και δημόσια. Δέσμη μέτρων προστασίας των εργαζομένων πρότεινε και το ΚΚΕ μεταξύ άλλων και διακοπή εργασιών όπου χρειάζεται χωρίς επίπτωση στις αποδοχές.

Οι προτάσεις αυτές είναι μέρος των αντιπολιτευτικών καθηκόντων των κοινοβουλευτικών κομμάτων.

Ωστόσο στην κυβέρνηση είτε υπάρχει δυσανεξία στον εποικοδομητικό διάλογο με τα κόμματα της αντιπολίτευσης όταν προκύπτει η ευκαιρία (ενδεχομένως αυτό να συμβαίνει αραιά, πράγματι) και προτιμά να κατηγορεί τους άλλους από άμβωνος για «λαϊκισμό», αμάρτημα στο οποίο υποτίθεται η ίδια ουδέποτε ξεπέφτει, είτε απλώς είναι αποφασισμένη να συντηρεί την πόλωση όσο κρίσιμες και αν είναι οι συνθήκες. Βεβαίως μπορεί να συμβαίνουν και τα δύο.

Δεν είναι η πρώτη φορά που παρατηρείται αδικαιολόγητη πόλωση από την πλευρά της κυβέρνησης, και έχουμε επισημάνει ξανά ότι το ενδεχόμενο να σχεδιάζει πρόωρες, δεν είναι η μόνη εξήγηση. Το πιθανότερο είναι ότι η τακτική αυτή εξυπηρετεί την στρατηγική να διατηρεί τον αντίπαλο χαμηλά, σε απόσταση (δημοσκοπικής) ασφαλείας.

Νευρικότητα και πόλωση αποκαλύπτει και η απάντηση στην κριτική της αξιωματικής αντιπολίτευσης για το ότι την ώρα του πύρινου μετώπου στην Αχαΐα ο πρωθυπουργός εμφανίζεται στις παραλίες της Κρήτης. Η κυβέρνηση επέσεισε την απειλή «μη μας προκαλείτε γιατί θα θυμηθούμε το Μάτι» και από δίπλα το «κότερο» με το οποίο είχε πάει ο Τσίπρας «διακοπές» μετά την τραγωδία. Το δια ταύτα κοινώς είναι ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν δικαιούται δια να ομιλεί και το Μαξίμου έχει προς χρήση για πάσα νόσο το «χαρτί» της τραγωδίας του Ιουλίου του 2018. Ωστόσο ο ΣΥΡΙΖΑ κρίθηκε στις εκλογές για το Μάτι, και μάλιστα, η τραγωδία αυτή βάρυνε λιγότερο στην κάλπη από τα εθνικά και τη φορολογία.

Πλέον κυβερνά η ΝΔ και ο Κυριάκος Μητσοτάκης ο οποίος βρίσκεται αυτή τη στιγμή να διαχειρίζεται δυο μεγάλες κρίσεις την υγειονομική και την οικονομική και μία «εποχική» κατάσταση αυξημένης επιφυλακής.

Ε, δεν είναι και ανήκουστο να δέχεται κριτική για το ότι βρίσκεται στις παραλίες κάθε παρασκευοσαββατοκύριακο, σε ένα επαναλαμβανόμενο μοτίβο, μεσούντος ενός κρίσιμου καύσωνα, μεγάλων μετώπων πυρκαγιάς, αναζωπύρωσης της πανδημίας και αλλαγής των δεδομένων που επιτάσσουν επανασχεδιασμό της στρατηγικής για το φθινόπωρο.

Επομένως, το θα «θυμηθούμε το Μάτι» δεν είναι απάντηση αλλά υπεκφυγή, αποπροσανατολισμός, αν όχι και λαϊκισμός. Μπορεί τον ΣΥΡΙΖΑ να τον κινητοποιεί λίγο παραπάνω στο να επισημαίνει τη χαλαρότητα και την «ανεμελιά» του πρωθυπουργού η βεβαιότητα ότι ο ίδιος θα είχε διαφορετική αντιμετώπιση αν πχ ο Τσίπρας τολμούσε να δείξει τη μισή χαλαρότητα απ’ αυτή του Μητσοτάκη σε κρίσιμες στιγμές.

Σε κάθε περίπτωση, όμως, η εικόνα που εκπέμπει ο πρωθυπουργός μάλλον δεν είναι αντίστοιχη των καταστάσεων. Δεν είναι δε σαφές αν οι εξορμήσεις του σαββατοκύριακου, εντάσσονται σε ένα μίνιμουμ επικοινωνιακό πλαίσιο, για παράδειγμα να εκπέμπεται το μήνυμα ότι τα πράγματα είναι υπό έλεγχο και ο ίδιος δεν ανησυχεί, ή απλώς συνδυάζει το τερπνόν με κάποιες δευτερεύουσας σημασίας πρωθυπουργικές εξορμήσεις πολιτικού χαρακτήρα…

Γράφει η Μαρία Μητσοπούλου