Η Χανιώτισσα με την λαμπρή πορεία στο φωτογραφικό διεθνές στερέωμα – Με πάνω από 70 βραβεία και τίτλους σε παγκόσμιους διαγωνισμούς
Στο Zarpa Radio 89,6 και την Ανδρονίκη Κοκοτσάκη μίλησε η Χανιώτισσα φωτογράφος Χρύσα Μαρκετάκη. Με πάρα πολλά βραβεία και διακρίσεις στο ενεργητικό της, η κα Μαρκετάκη μας εξηγεί αρχικά πώς ξεκίνησε η ενασχόλησή της με τη φωτογραφία:
«Ένα «σκουληκάκι» για την φωτογραφία πάντα υπήρχε! Η πρώτη φωτογραφική μηχανή που αγόρασα ήταν το 1997, σε ένα ταξίδι μου στη Γερμανία. Βέβαια, ξεκίνησα και τραβούσα στο «auto» όπως όλοι μας, γιατί όταν δεν έχεις διδαχτεί τις βασικές λειτουργίες, δε μπορείς να ξέρεις αν αυτό που κάνεις είναι και το σωστό, διότι παντού υπάρχουν κανόνες.
«Το 2015 προς 2016 ξεκίνησα μαθήματα στην ΕΦΕΚ τμήματος Χανίων, με δάσκαλο τον Γιώργο Μπαλαδάκη και κάπως έτσι έκανα τα πρώτα βήματα. Ο άνθρωπος αυτός ήταν πολύ απαιτητικός από εμένα, ίσως κάτι έβλεπε παραπάνω, δε ξέρω. Αρχές του 2016 ξεκίνησαν έντονα τα μαθήματα των αρχάριων και μέχρι και σήμερα είναι διαρκή τα σεμινάρια και οι επιμορφώσεις.
«Δεν μπορείς να σταματήσεις να επιμορφώνεσαι. Όταν αγαπάς κάτι πρέπει συνέχεια να διαβάζεις, να μελετάς, Έλληνες, ξένους φωτογράφους, από πού ξεκίνησε η φωτογραφία. Δε μπορώ να πάρω τώρα μια φωτογραφική μηχανή και την άλλη μέρα να είμαι φωτογράφος. Δε μπορώ να κάνω φωτογραφία, χωρίς να ξέρω την ιστορία της φωτογραφίας. Όταν μπαίνεις στον κόσμο του διαγωνιστικού αναγκάζεσαι να μελετάς για τις κουλτούρες των λαών, του κάθε κριτή, του καθενός που τραβάει.
«Γύρω στο Μάρτιο του 2016 μου ανακοινώνει ο κ. Μπαλαδάκης ότι η Ελληνική Φωτογραφική Εταιρία, που είναι από τα αρχαιότερα σωματεία της Ελλάδος, διοργανώνει έναν διαγωνισμό για γυναίκες. Μου είπε να λάβω μέρος και δείλιασα. Μου έφερε τον τόμο της Βούλας Παπαιωάννου και μου λέει «κάτσε να μελετήσεις». Έλαβα μέρος στον διαγωνισμό, αλλά δεν πήρα τίποτα, ήταν η πρώτη μου διαγωνιστική εμπειρία.
«Τον Οκτώβριο του 2016 ήρθε η πρώτη μου «επιτυχία» καθώς πήρα τέσσερεις διακρίσεις σε ένα διαγωνισμό. Η χαρά μου ήταν μεγάλη. Πάντα υπάρχουν αποτυχίες. Κάθε αποτυχία σε κάνει να μελετάς πιο πολύ, με κάθε επιτυχία βάζεις το κεφάλι κάτω και προχωράς. Όταν παίρνεις μέρος σε έναν διεθνή διαγωνισμό και οι συμμετοχές είναι από 5 μέχρι 10 χιλιάδες φωτογραφίες, το να φτάνει μια φωτογραφία σου να βραβευτεί ή να διακριθεί, δεν είναι λίγο.
Μέχρι σήμερα, η ταλαντούχα φωτογράφος έχει αποσπάσει πάνω 70 Διεθνή βραβεία: 5 Χρυσά μετάλλια, 4 Ασημένια, 3 Χάλκινα μετάλλια καθώς και πάνω από 800 διακρίσεις σε 30 χώρες. Το 2021 κατέκτησε 25 βραβεία σε διεθνείς διαγωνισμούς, ενώ το 2022 έχει κατακτήσει μέχρι στιγμής 8 Διεθνή βραβεία σε Ρωσία, Ρουμανία, Ινδία, Σερβία, συνεχίζοντας την πορεία της στο φωτογραφικό διεθνές στερέωμα.
«Μεγάλωσα σε μια οικογένεια πολυμελή. Με τέσσερα παιδιά, ο παππούς, η γιαγιά, ο μπαμπάς, η μαμά και εμείς σε ένα σπίτι. Έλαβα πολύ αγάπη από το οικογενειακό μου περιβάλλον. Συνέχισα να είμαι παιδί του παππού, του Ειρηναίου του Γαλανάκη, γιατί, λόγω συνθηκών έζησα στο οικοτροφείο, δεν υπήρχαν οι συνθήκες να πηγαίνουμε στα σχολεία. Αυτό, όσο μεγαλώνεις αρχίζει και σου βγαίνει με τον άλφα ή βήτα τρόπο. Αγαπώ τους ανθρώπους, αγαπώ το ανθρωποκεντρικό. Πάντα συζητάω με το υποψήφιο μοντέλο μου, το οποίο θα φωτογραφίσω. Δεν θα κλέψω τη στιγμή του άλλου, θα συζητήσω. Το ασπρόμαυρο μου αρέσει πολύ, παίζει με το φως και τη σκιά, το λευκό και το μαύρο, την κλίμακα του γκρι, αλλά ο καθένας του δίνει το χρώμα που θέλει.
«Δεν έχει συμβεί ποτέ να μην μπορέσω να συνεργαστώ με το μοντέλο μου και να μη μπορώ να αποτυπώσω το συναίσθημα που θέλω να βγει στη φωτογραφία. Ίσως επειδή είμαι από την αρχή ξεκάθαρη. Νομίζω αν έχεις στον απέναντί σου εμπιστοσύνη, αυτό που θες να βγει, βγαίνει.
«Το άγχος υπάρχει πάντα. Αυτό συμβαίνει στον καθένα που είναι συνεπής στον εαυτό του. Άγχος έχω την ώρα που πάω να στείλω σε ένα διαγωνισμό, την ώρα που τραβάω, ακόμα και για κάποιο ειδησεογραφικό περιστατικό. Όπως είπα στην αρχή, υπάρχουν κανόνες και όπου υπάρχουν κανόνες, υπάρχει και άγχος.
Εκτός από την πολύ ενδιαφέρουσα πορεία και τις πολλές διακρίσεις, η Χανιώτισσα φωτογράφος συμμετέχει τα τελευταία χρόνια ως κριτής σε παγκόσμιους διαγωνισμούς φωτογραφίας (Γαλλία, Μπακλαντές, Σρι Λάνκα κλπ). Όπως λέει η ίδια:
«Για να φτάσεις στο σημείο να είσαι κριτής πρέπει να έχεις πρώτα κριθεί ο ίδιος και να έχεις διακριθεί. Κριτικές επιτροπές ξεκίνησα το 2019, με την πρώτη μου να είναι στη Γαλλία. Ήμασταν δύο Έλληνες, ο κ. Μπαλαδάκης κι εγώ. Ήταν επίσης και ένας Γάλλος, ο Μισέλ. Υπήρχε κοινό ακριβώς από πίσω μας. Όσο προχωράει ο καιρός, όπου έχω κρίνει χιλιάδες φωτογραφίες το τελευταίο διάστημα και σε πάρα πολλές χώρες, περνάω σεμινάρια, σεμινάρια κριτών για το πως πρέπει να κρίνουμε μια φωτογραφία. Μία φωτογραφία για να φτάσει στα βραβεία, πρέπει πραγματικά να το αξίζει.
«Υπάρχουν φορές που διαφωνούμε οι κριτές μεταξύ μας, αλλά πρέπει πάντα να ακούς και τον άλλον. Μήπως έχει δει κάτι διαφορετικό από ‘σένα, μήπως κάτι σου έχει ξεφύγει. Από εκεί και έπειτα είναι από κοινού η απόφαση, λέει η κα Μαρκετάκη και κλείνοντας, τονίζει:
«Φωτογράφος στην ουσία δεν είσαι ποτέ. Πάντα είσαι μαθητής. Ίσως αν κάποιος παρακολουθήσει μαθήματα φωτογραφίας, να το έβλεπε διαφορετικά. Μέσα σε 3 δευτερόλεπτα κρίνεσαι, τόσα θέλει ο εγκέφαλος για να διαβάσει μια φωτογραφία. Μέσα σε αυτά τα 3 δευτερόλεπτα πρέπει να έχεις βρει και τα λάθη. Όλα είναι θέμα εμπειρίας. Όμορφοι άνθρωποι υπάρχουν πάντα, αρκεί να τους δούμε».
Η Χρύσα Μαρκετάκη φέρει τους Διεθνείς τίτλους – διακρίσεις:
EFIAP (FIAP παγκόσμια ομοσπονδία καλλιτεχνικής φωτογραφίας)
QPSA (Photographic Society of America)
GPU Cr2 – Aphrodite (Global Photographic Union)
EHPS/b (Ελλάδα)
ECPE, EX-CPE (Romania)
Genius APS (Bangladesh)
Επίσης τις διακρίσεις επί την τιμή: Hon. PESGSPC (Κύπρος), Hon.CPE(Ρουμανία), Hon.Green (Ινδία)
zarpanews.gr
