Φεστιβάλ Βενετίας: Το ελληνικό «άρωμα» και το γουέστερν του Αλμοδόβαρ
Ο ελληνικός αέρας που «φύσηξε» τις προηγούμενες ημέρες στην Βενετία χάρη στην ταινία «Μήλα», του Χρήστου Νίκου, που άνοιξε το διαγωνιστικό τμήμα «Ορίζοντες» του 77ου Κινηματογραφικού Φεστιβάλ, φαίνεται πως «παρέσυρε» πολλούς.
Η πρώτη ταινία μεγάλου μήκους του Έλληνα σκηνοθέτη, η υπόθεση της οποίας εξελίσσεται σε μια περίοδο επιδημίας εξαιτίας της οποίας οι άνθρωποι παθαίνουν αμνησία, απέσπασε διθυραμβικές κριτικές από τα διεθνή μέσα τόσο για το επίκαιρο θέμα της όσο και για τον ιδιαίτερο τρόπο με τον οποίον καταγράφει τα ανθρώπινα συναισθήματα.
Για «μια μεταφορική περίπτωση αμνησίας που βρίσκει αντίκρυσμα στον πραγματικό κόσμο μέσα από την ευγενικά παράλογη σκηνοθετική ματιά του Χρήστου Νίκου» κάνει λόγο το «Variety» ενώ ο Guardian την χαρακτηρίζει ως «μια υπέροχα καυστική έως και ανατριχιαστική αναπαράσταση μιας επιδημίας η οποία αποτελεί ιδανική επιλογή για το άνοιγμα του Φεστιβάλ».
Ο Χρήστος Νίκου, πάντως, κατά την διάρκεια της συνέντευξης τύπου που έδωσε στην Βενετία, παραδέχτηκε πως το γεγονός ότι το βασικό θέμα του συνέπεσε με την πανδημία του κορωνοϊού ήταν εντελώς τυχαίο: «Ήταν φυσικά μια σύμπτωση. Πάντα μου άρεσαν οι ταινίες που κατασκευάζουν και εισάγουν το θεατή σε σκοτεινούς, δυστοπικούς κόσμους. Οι οποίοι τελικά δεν είναι παρά μια αλληγορία για τον δικό μας» δήλωσε χαρακτηριστικά ο ίδιος εξηγώντας αμέσως μετά: «Η έμπνευσή μου πατά σε ένα προσωπικό βίωμα. Ξεκίνησα να γράφω το σενάριο πριν από 8 χρόνια. Είχα χάσει τον πατέρα μου και προσπαθούσα να ανταπεξέλθω στον πόνο της απώλειας. Δεν μπορούσα. Προσπαθούσα να καταλάβω πώς άλλοι άνθρωποι ξεχνούν τόσο εύκολα κι εγώ όχι. Υπάρχει μία σύνδεση μνήμης και πόνου; Αν σβήσουμε κάτι επώδυνο, σβήνουμε και ποιοι είμαστε; Οπότε μπορεί να είμαστε το σύνολο όσων δεν μπορούμε να ξεχάσουμε; Αυτά σκεφτόμουν όταν ξεκίνησα το σενάριο».
Ο πρωταγωνιστής της ταινίας, Άρης Σερβετάλης δεν κατάφερε, δυστυχώς, να ταξιδέψει στην Βενετία καθώς αυτή την περίοδο βρίσκεται στα γυρίσματα της ταινίας «Ο άνθρωπος του Θεού». Παρόλα αυτά στο πλευρό του Έλληνα σκηνοθέτη βρέθηκαν η ηθοποιός Σοφία Γεωργοβσίλη, ο ένας εκ των σεναριογράφων Σταύρος Ράπτης και οι παραγωγοί Ηρακλής Μαυροειδής και Νίκος Σμπιλίρης.
Η υπόθεση της ταινίας
Μια αναπάντεχη επιδημία, που προκαλεί ξαφνική αμνησία στους ανθρώπους, βρίσκει τον Άρη, ένα άνδρα γύρω στα 40, (Άρης Σερβετάλης) να ακολουθεί ένα πρόγραμμα αποκατάστασης που έχει ειδικά σχεδιαστεί για να χτίσει ένας αμνησιακός μια καινούργια ζωή. Το πρόγραμμα περιλαμβάνει καθημερινές αποστολές που είναι ηχογραφημένες από τους γιατρούς του. Μετά την ολοκλήρωση κάθε αποστολής, ο Άρης βγάζει μια φωτογραφία polaroid ως αποδεικτικό στοιχείο. Προσπαθώντας να δημιουργήσει μια νέα ζωή και αναμνήσεις θα συναντήσει την Άννα (Σοφία Γεωργοβασίλη), μια γυναίκα που βρίσκεται στο ίδιο πρόγραμμα.
Ο Αλμοδόβαρ, ο κορωνοϊός και το γουέστερν
Για τα συναισθήματά του κατά την διάρκεια της καραντίνας αλλά και για τα μελλοντικά καλλιτεχνικά του σχέδια μίλησε ο διάσημος Ισπανός σκηνοθέτης Πέδρο Αλμοδόβαρ ο οποίος συμμετέχει στο φετινό Φεστιβάλ Βενετίας με την μικρού μήκους ταινία «Η ανθρώπινη φωνή» που είναι η πρώτη αγγλόφωνη της καριέρας του.
« Η καραντίνα ανέδειξε τα σπίτια μας σε χώρους που μάς κρατούν φυλακισμένους. Δεν θα ήθελα αυτή η αναγκαστική απομόνωση να συμβεί ξανά σε κανέναν» δήλωσε χαρακτηριστικά και συμπλήρωσε με νόημα: «Το αντίδοτο για την απομόνωση και τον εγκλεισμό, είναι το σινεμά. Να πηγαίνεις σινεμά είναι μια περιπέτεια. Να ανακαλύπτεις πράγματα στο σκοτάδι και την μεγάλη οθόνη, ταυτόχρονα με ανθρώπους που δεν γνωρίζεις. Οι Έλληνες το έχουν ονομάσει πολύ σωστά “Κάθαρση”: να κλαις ή να χαίρεσαι μαζί με άλλους. Είναι σημαντικό. Είναι απαραίτητο».
Ερωτώμενος δε για τα μελλοντικά του σχέδια αποκάλυψε πως έχει στο μυαλό τους κάποιες ταινίες μεταξύ και «ένα γουέστερν διαφορετικού τύπου, πολύχρωμο και ιδιαίτερα θεατρικό».
Οι πρεμιέρες
Ανάμεσα στις ταινίες που προβλήθηκαν κατά την διάρκεια του Σαββατοκύριακου και ξεχώρισαν ήταν το «Mainstream» της Gia Copolla που επικεντρώνεται στη γενιά των σόσιαλ μίντια, το «Sun Children» του Majid Majidi, «The World to Come» της Mona Fastvold αλλά και το «Never Gonna Snow Again» της Πολωνής Malgorzata Szumowska.
protothema.gr
