Ένας φθινοπωρινός περίπατος στις Βρυξέλλες: Το zarpanews.gr στην πόλη της σοκολάτας και της Ευρωπαϊκής γραφειοκρατίας

Μπορεί η καρδιά της Ευρώπης να χτυπά στις Βρυξέλλες, όμως αυστηρά και μόνο… ώρες γραφείου. Μετά τις 6 το απόγευμα, η πόλη μπαίνει σε «λειτουργία εξοικονόμησης ενέργειας» και το μεγαλύτερο αξιοθέατο δεν είναι άλλο από… το τρένο των 7 για Παρίσι.

Το zarpanews.gr βρέθηκε για δύο μέρες στην Βελγική πρωτεύουσα, με δημοσιογραφική αποστολή του Αλέξη Γεωργούλη για το ευρωπαϊκό συνέδριο δυσλεξίας, σε ένα εξαιρετικά εντατικό πρόγραμμα, στο περιθώριο του οποίου προσπαθήσαμε να πάρουμε «γεύση» της καθημερινότητας στην πόλη που μυρίζει σοκολάτα, βάφλα και πατάτα τηγανιτή.

«Είναι ένα σταυροδρόμι… Πολυεθνικό, πολύ-πολιτισμικό, καλλιτεχνικό. Στις αρχές του καλοκαιριού γίνονται καταπληκτικά φεστιβάλ που προσελκύουν κόσμο από πάρα πολλές χώρες» μας ανέφερε ο Αλέξης Γεωργούλης, στην διάρκεια χαλαρής κουβέντας. Κάτοικος της Βελγικής πρωτεύουσας – ή μάλλον του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου- πλέον ο αγαπημένος Έλληνας ηθοποιός, μετά την εκλογή του, το 2019.

Στις Βρυξέλλες ζουν και εργάζονται πάνω από 20.000 Έλληνες. Περπατώντας στον δρόμο ακούει κανείς συχνά ανθρώπους να μιλούν ελληνικά ενώ στους διαδρόμους του Ευρωκοινοβουλίου, μια συζήτηση στα ελληνικά, σίγουρα δεν θα είναι ιδιωτική αφού το ελληνικό στοιχείο είναι… παντού.

«21 Έλληνες ευρωβουλευτές, από τρεις συμβούλους ο καθένας, πάνω από 60 είναι μόνο οι σύμβουλοι. Χωρίς τους υπηρεσιακούς, τους αποσπασμένους κλπ» μας είπε Ελληνίδα από γραφείο ευρωβουλευτή.

Με πάνω από 5.000 εργαζόμενους, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο είναι μια μικρή πόλη, γύρω από την οποία αναπτύσσεται το μεγάλο γραφείο των Βρυξελλών. Ένα δαιδαλώδες κτήριο με ασφάλεια αεροδρομίου, ατελείωτους διαδρόμους, πανομοιότυπους, με τζάμια παντού που σε κάνουν να χάνεις τον προσανατολισμό σου αλλά και την αίσθηση του χρόνου, με αμέτρητες πόρτες, αίθουσες, ασανσέρ, εισόδους, εξόδους, ελέγχους, διαπιστεύσεις, καφετέριες, εστιατόρια, σαλόνια. Ακόμα και ευρωπαϊκό σχολείο λειτουργεί μόνο για τα παιδιά των εργαζομένων στην Ε.Ε. που διδάσκονται παράλληλα Αγγλικά, Γαλλικά και Ολλανδικά.

Στις Βρυξέλλες ακόμα και οι τουρίστες είναι ντυμένοι με επαγγελματικά, αφού άμεσα ή έμμεσα λίγο- πολύ η κάθε επίσκεψη θα σχετίζεται με λόγους εργασίας. Είναι χαρακτηριστικό ότι τα κουρεία κλείνουν αργότερα από τα σούπερ μάρκετ!

Στις 8 το απόγευμα, νομίζεις πως είναι περασμένα μεσάνυχτα, ένα ενεργειακό, κίτρινο ημίφως σαν φλόγα κεριού, έρχεται να δέσει με την μπαρόκ αρχιτεκτονική της πόλης ενώ έξω από την Ευρωπαϊκή συνοικία, μόνο σε ασιατικά και τούρκικα φαστ φουντ μπορεί να εναποθέσει κανείς την ελπίδα να βρει κάτι να φάει.

Πάντως η εξοικονόμηση ενέργειας φαίνεται πως έχει μπει σε πρώτο πλάνο. Ακόμα και μέσα στο ευρωκοινοβούλιο, όπως μάθαμε, υπάρχουν ισχυρές συστάσεις για χρήση θέρμανσης με το σταγονόμετρο ενώ όλες οι εμπορικές και κοινωνικές δραστηριότητες εκτυλίσσονται από το πρωί μέχρι το σούρουπο, σχεδόν στο σκοτάδι.

Ηλιακά λεωφορεία, κοινόχρηστα πατίνια και ποδήλατα, επιχειρούν να δώσουν οικολογικές εναλλακτικές λύσεις στους κατοίκους και τους επισκέπτες, ενώ το κυκλοφοριακό πνίγει την πόλη με τους οδηγούς πάντως να «κοκαλώνουν» μόλις πεζός πατήσει την διάβαση, ως σωστοί Ευρωπαίοι.

Εξάλλου όλο το κέντρο προσφέρεται για ανέμελες και ατελείωτες βόλτες, στις πλατείες και τα φαρδιά πεζοδρόμια, με τα καταπληκτικά μαγαζάκια, βιβλιοπωλεία, παιχνιδάδικα, γκαλερί, μικρές μπουτίκ.

Όσο για τις τιμές; Πραγματικά τρίβεις τα μάτια σου! Το βόειο κρέας στο σούπερ μάρκετ φτάνει τα 30 ευρώ το κιλό, ενώ η ελληνική φέτα (βελγικής τυποποίησης) πωλείται 35 ευρώ το κιλό! Σε τυπικό εστιατόριο η μερίδα κυμαίνεται από 15 έως 25 ευρώ ενώ η σαλάτα από 10 έως 12 ευρώ.

Ακόμα και οι τηγανιτές πατάτες, για τις οποίες οι Βέλγοι έδωσαν σκληρή μάχη για να καταφέρουν να τις πάρουν από τους Γάλλους και να τις ονομάσουν «Belgian fries» πωλούνται στα 5 ευρώ η μερίδα, στον δρόμο. Οι δε περίφημες βελγικές πραλίνες αποτελούν είδος πολυτελείας, αφού μόνο οι τιμές των σοκολατερί στην σκεπαστή αγορά Saint-Hubert, μόνο με αυτές των γειτονικών κοσμηματοπωλείων μπορούν να συγκριθούν.

Μοναδική εξαίρεση οι περίφημες Βελγικές μπύρες που είναι πάνω από 2.500 συνολικά! Στην Grad Place και στα στενάκια πέριξ, μπορείς να βρεις μπυραρίες και μαγαζάκια «θησαυρούς» με εκατοντάδες ετικέτες, σε τιμές που δεν ξεπερνούν τα 2,5 ευρώ για ένα μπουκάλι των 330 ml.

Αξίζει να σημειώσουμε ότι όπως πληροφορηθήκαμε ένας μέσος μισθός στο Βέλγιο φτάνει τα 75.000 ευρώ τον χρόνο.

Αυτό είναι άλλωστε που κρατά -σχεδόν αποκλειστικά- εκεί τους Έλληνες με τους οποίους μιλήσαμε. Κάποιοι παθιασμένοι με τη δουλειά εκεί, άλλοι με τη ζυγαριά της λογικής στο χέρι και ορισμένοι πιο ρομαντικοί, νοσταλγοί του ελληνικού ήλιου.

*Θα ακολουθήσει αναλυτικό ρεπορτάζ για το πανευρωπαϊκό συνέδριο δυσλεξίας όπως και η συνέντευξη του Αλέξη Γεωργούλη στο zarpanews.gr

zarpanews.gr – Φανή Νικηφοράκη