Ένα δίδαγμα για την κυβέρνηση: Οποιος κατουράει στη θάλασσα το βρίσκει στο αλάτι…

ένα-δίδαγμα-για-την-κυβέρνηση-οποιος-κ-1189405
ΑΠΕ-ΜΠΕ/ΑΠΕ-ΜΠΕ/ΟΡΕΣΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΥ

Ο Γιώργος Καρελιάς γράφει για τα περιστατικά αστυνομικής αυθαιρεσίας και βίας και τις ανεξέλεγκτες καταστάσεις στις οποίες μπορούν να οδηγήσουν

Ο ξυλοδαρμός πολίτη από αστυνομικούς την Κυριακή (7/3) στην πλατεία της Νέας Σμύρνης και ο τραυματισμός αστυνομικού από διαδηλωτές το βράδυ της Τρίτης (9/3) στην ίδια περιοχή οδηγούν σε ένα, διαχρονικό άλλωστε, συμπέρασμα: οι εντάσεις πρέπει να εκτονώνονται, αλλιώς μπορεί να φέρουν ανεξέλεγκτες καταστάσεις. Κι αν υπεύθυνες για την εκτόνωση είναι οι κυβερνήσεις και δεν το κάνουν, επωμίζονται όλη την ευθύνη.

Η κυβέρνηση Μητσοτάκη-και προσωπικά ο υπουργός Δημόσιας Τάξης Μιχάλης Χρυσοχοίδης -έχουν καλλιεργήσει σχεδόν από την αρχή της θητείας τους το κλίμα του «νόμου και της τάξης» και τη νοοτροπία του τσαμπουκά, που-όπως ήταν φυσικό- έχουν περάσει και στις τάξεις των αστυνομικών. Τα περιστατικά αστυνομικής αυθαιρεσίας και βίας έχουν πολλαπλασιαστεί, με αποκορύφωμα την «υπόθεση Ινδαρέ».

Για να εκτονώσει κάπως την κατακραυγή από την εισβολή αστυνομικών στο σπίτι του σκηνοθέτη τον Δεκέμβριο του 2019, ο κ. Χρυσοχοίδης σκηνοθέτησε το έργο «φτιάχνω μια επιτροπή για να ελέγχει την αστυνομική βία». Την έφτιαξε και όρισε επικεφαλής της τον καθηγητή της Νομικής Νίκο Αλιβιζάτο. Η επιτροπή ερεύνησε, έβγαλε πόρισμα, κατέληξε σε προτάσεις και τα έστειλε στον υπουργό. Και τι έγινε; Αυτό που καταλάβατε. Τίποτα.

Επειτα από έναν και πλέον χρόνο, με αφορμή τη θεάρεστη δράση των αστυνομικών στη Νέα Σμύρνη, ο καθηγητής ανακοίνωσε με καθυστέρηση ότι η επιτροπή του δεν υπάρχει πια. Μάλιστα, οι αιχμές του εναντίον του κ. Χρυσοχοίδη και των υπηρεσιών του είναι σαφείς. Δεν έδειξαν κανένα ενδιαφέρον και το πόρισμα πήγε στις ελληνικές καλένδες.

Δεν θα μπορούσε να γίνει αλλιώς. Διότι ειδικά η σημερινή κυβέρνηση, αν επρόκειτο να υιοθετήσει προτάσεις για περιορισμό της αστυνομικής βίας, θα έπρεπε να ακυρώσει όλη την πολιτική της. Κάτι που φυσικά δεν θα έκανε και πρώτος το κατάλαβε ο κ. Αλιβιζάτος.

Ετσι η νοοτροπία του τσαμπουκά κυριάρχησε. Εγινε επίσημη κυβερνητική πολιτική στην υπόθεση Κουφοντίνα. Αντί να επιδιώξει να εκτονώσει την ένταση, δίνοντας τη μοναδική λύση που μπορεί να δοθεί(πολιτική), επέλεξε μια άγονη αντιπαράθεση με το σύνολο των πολιτικών δυνάμεων, αλλά και μετριοπαθείς συντηρητικούς πολίτες, που επεσήμαναν έγκαιρα ότι ήταν ευθύνη της κυβέρνησης να εκτονώσει το κλίμα.

Μέσα σ’ αυτό το κλίμα ήταν θέμα χρόνου να γίνει μια «στραβή». Και έγινε την Κυριακή το απόγευμα στην πλατεία Νέας Σμύρνης. Ορισμένοι αστυνομικοί αντέγραψαν τον πολιτικό τσαμπουκά που εξέπεμπαν Μητσοτάκης και Χρυσοχοίδης και τον έβγαλαν απέναντι σε οικογένειες με παιδιά και πάνω στο σώμα ενός νέου ανθρώπου. Η χτεσινοβαδινή συνέχεια με τον τραυματισμό ενός αστυνομικού ήταν σχεδόν φυσική συνέχεια. Οταν δέρνουν τόσο απροκάλυπτα οι κρατικοί τραμπούκοι, ποιος θα απαιτήσει αυτοσυγκράτηση από χούλιγκαν ή άλλους τραμπούκους;

Σύνεση και αυτοσυγκράτηση πρέπει να επιδεικνύουν οι κυβερνήσεις και να επιδιώκουν εκτόνωση των εντάσεων. Ο αυταρχισμός και η επίδειξη τσαμπουκά, που κάνει η σημερινή κυβέρνηση, μπορεί να της προσπορίσει πρόσκαιρα κέρδη στις δημοσκοπήσεις, οι οποίες έτσι κι αλλιώς μαζί της είναι. Αλλά μπορεί και να στραφεί, τελικά, εναντίον της, αν πολλαπλασιαστούν φαινόμενα τύπου Νέας Σμύρνης και αν-ο μη γένοιτο-έχουμε κάτι χειρότερο.

Αντί για διαπιστώσεις και ευχολόγια, όπως αυτά που περιείχε το βραδινό μήνυμά του, καλύτερα θα ήταν ο πρωθυπουργός να αλλάξει ρότα λαμβάνοντας υπόψη του την προειδοποίηση της γνωστής παροιμίας: «Όποιος κατουράει στη θάλασσα το βρίσκει στο αλάτι».

Γράφει ο Γιώργος Καρελιάς

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Ακολουθήστε το ZARPANEWS.gr
στο Google News και στο Facebook