Χρήστος Θηβαίος: Ο αγαπημένος τραγουδοποιός μιλάει για όλα στο Zarpa Radio 89,6

Χρήστος Θηβαίος. Ένας άνθρωπος που έχει αφήσει το στίγμα του στην ελληνική δισκογραφία και στις καρδιές μας. Ένας τραγουδοποιός που σε παρασύρει στον κόσμο του , σε εισάγει με τον δικό του τρόπο στις νότες και στις λέξεις του με το πρώτο άκουσμα. Ένας ερμηνευτής που ακουμπά τις πληγές μας τις σκαλίζει, τις γιατρεύει. Η παρουσία του στη σκηνή κατακλύζει τον χώρο. Αέρας ο ίδιος.

Με αφορμή την επικείμενη ζωντανή εμφάνισή του στα Χανιά, στο Bras de freres την Κυριακή 17 Απριλίου στις 21:00 το βράδυ, ο Χρήστος Θηβαίος μίλησε στο Zarpa Radio 89.6 και στη Ναταλί Ζεντέλη:

«Τελειώνουμε τις εμφανίσεις μας στη «Σφίγγα» και ξεκινά η περιοδεία μας από το «Bras de freres». Αγαπημένος χώρος, όπως αγαπημένα και τα Χανιά. Θα παρουσιάσουμε ένα ιδιαίτερο πρόγραμμα με τίτλο «Έπειτα από το μεγάλο μπουμ», το οποίο είναι μια ιδέα που μου είχε έρθει στην περίοδο της πρώτης καραντίνας και είχα στο μυαλό μου ότι περάσαμε ένα  “Μπουμ” και σιγά σιγά όλα θα φτιάχνανε. Καλώς ή κακώς η πραγματικότητα όμως μας ξεπερνάει και ανακάλυψα στην πορεία ότι αυτό το μεγάλο «μπουμ» είναι απλά το χθες. Το κάθε σήμερα είναι αυτό που μας δίνει την δυνατότητα να ανατρέψουμε αυτό το μεγάλο «μπουμ» με ηρεμία, με συνειδητότητα, με καθαρό μυαλό και καρδιά. Να αφουγκραζόμαστε τους αγαπημένους μας, τις οικογένειές μας, να αντέχουμε, να είμαστε αλληλέγγυοι και να προσπαθούμε να κάνουμε πάντα, με κάθε ειλικρίνεια, το καλύτερο.

Τι θα μας παρουσιάσετε την Κυριακή;

Την Κυριακή το βράδυ στις 9 θα δούμε μια ιδιαίτερη παράσταση και αυτό έχει να κάνει και με αυτό το ιδιαίτερο σχήμα. Εξακολουθεί να υπάρχει στο πιάνο, στα πλήκτρα, στα φωνητικά στην επιμέλεια ενορχήστρωσης ο Μάξιμος Δράκος, ο Πέτρος Βαρθακούρης στο μπάσο στα φωνητικά και στις κιθάρες, και ο Γιάννης Αγγελόπουλος στα κρουστά, στα τύμπανα και στα φωνητικά. Αυτός είναι και ο «πυρήνας» του «Σιδερένιου νησιού», ενός δίσκου που έκανα πριν 8 χρόνια για την πρώτη αιματηρή εξέγερση που έγινε σε ελληνικό έδαφος από τους μεταλλορύχους στην Σέριφο.

Εκείνη η περίοδος, εκείνη η διεργασία μέσα στο στούντιο, μου θύμισε γεγονότα και μνήμες από την εποχή των Συνήθων Υπόπτων και συνέβαλε στην εκ νέου προσωπικότητα της τραγουδοποιίας μου. Με αυτό τον πυρήνα λοιπόν θα ακούσουμε πολλά τραγούδια από την περίοδο των Συνήθων Υπόπτων. Θα έχουμε και κάποιες εκπλήξεις. Θα παίξω τραγούδια που έχω να παίξω από τότε. Περνάμε μετά στη συνεργασία μου με τον Γιώργο Ανδρέου και τον Γιώργο Νταλάρα, την «Μικρή πατρίδα», με τον Βασίλη Δημητρίου και τον «Μεγάλο θυμό» και μετά συνεχίζουμε με ένα μικρό αφιέρωμα, μια μικρή βόλτα στα Εξάρχεια. Νικόλας Άσημος, Παύλος Σιδηρόπουλος , Αρλέτα και κάποιες λεπτομέρειες της καθημερινότητας που έζησα εγώ με αυτούς τους ανθρώπους.

Θα παρουσιάσουμε και κάποια τραγούδια από την μετέπειτα δική μου προσωπική τραγουδοποιητική πορεία και τραγούδια του Λαυρέντη και του Μίλτου. Στη συναυλία θα υπάρχει και η συνεργασία μου με τον Θάνο Μικρούτσικο από τον «Άμλετ της Σελήνης» μέχρι τον “Σταυρό του Νότου» και τις “Γραμμές των Οριζόντων». Επίσης η συνεργασία μου με τον Χάρη Κατσιμίχα και γενικά ένα αρκετά μεγάλο και διανθισμένο πρόγραμμα το οποίο κρύβει εκπλήξεις ακόμα και για μας τους ίδιους. Θα ακούσουμε και το τραγούδι που βγήκε πριν από λίγο καιρό «Τη θάλασσα ζητούσες να ξεβάψεις» του Χρήστου Παπαδόπουλου και του Νίκου Αναγνωστάκη».

Άνοιξαν φέτος μετά από καιρό οι μουσικές σκηνές, τα θέατρα. Έχουμε επιστρέψει στην κανονικότητα; Πώς βλέπετε τον κόσμο που έρχεται να σας ακούσει στις παραστάσεις σας;

Δεν είναι τόσο σαφές ακόμα. Πιστεύω ότι σιγά σιγά θα επιστρέψουμε σε μια νέα πραγματικότητα. Αυτή η νέα πραγματικότητα αφορά και στη δημιουργικότητα των νέων παιδιών που επιλέγουν καινούργιους τρόπους να δημιουργήσουν, όπως είναι το διαδίκτυο, ένας διαφορετικός τρόπος ηχογράφησης και λοιπά. Ο παλαιότερος ανήκει στην δικιά μας γενιά. Ο καθένας χρησιμοποιεί τα δεδομένα που έχει συνηθίσει να επεξεργάζεται. Τα πράγματα εφόσον έτσι συμβαίνουν, έτσι έπρεπε να συμβούν.

Πάντα βοηθούσατε τους νεότερους καλλιτέχνες. Είστε αισιόδοξος για το μουσικό μέλλον της χώρας μας ;

Είμαι αισιόδοξος για το μουσικό μέλλον της χώρας μας, αφού καθημερινά βγαίνουν νέοι άνθρωποι οι οποίοι καταγράφουν την πραγματικότητα, τα κοινωνικά και τα συναισθηματικά δεδομένα καλύτερα από ότι εμείς. Έχω μεγάλο θαυμασμό για τα νέα παιδιά και πολλές ελπίδες.

“Εμπάργκο “ ο τελευταίος δίσκος. Πώς προέκυψε, ποιανού ιδέα ήταν; Η διάθεση και η δική μου, του Μίλτου και του Θύμιου Παπαδόπουλου, ήταν αυτός ο δίσκος να ηχογραφηθεί σαν να τον έχει επανεκτελέσει ένα συγκρότημα.

Ο δίσκος ήταν συνολική ιδέα. Υπήρχαν κάποια τραγούδια από το «Εμπάργκο» τα οποία τραγουδούσαμε ζωντανά σε συναυλίες με τον Θάνο και τον Μίλτο. Κάποια στιγμή με πήρε τηλέφωνο ο Μίλτος και μου είπε να πάμε να ακούσουμε κάτι ορχήστρες που είχε ετοιμάσει ο Θύμιος Παπαδόπουλος μήπως δισκογραφήσουμε συνολικά το «Εμπάργκο”. Ήταν πολύ μεγάλη τιμή για μένα, γιατί εκτός από την μεγάλη μουσική έμπνευση και εύνοια του Θάνου Μικρούτσικου όσον αφορά στη μουσική ιδιάζουσα φόρμα, του “Έμπάργκο” και την ποίηση του Άλκη Αλκαίου, είχε έρθει να προστεθεί και η τρομερή ερμηνεία της Μαρίας Δημητριάδη, του Μανώλη Μητσιά, του Βλάσση Μπονάτσου και του Κώστα Καράλη. Όλο αυτό το πήραμε ως ένα μουσικό διακρότημα το οποίο αφορούσε σε αφηγήματα ιστοριών που κάθε ερμηνευτής έλεγε τη δικιά του ιστορία και το αναπλάσαμε σαν ένα συγκρότημα. Η ιστορία του Θύμιου, για παράδειγμα, αφορά και την δική μου και του Μίλτου. Με μεγάλο σεβασμό προς τους δημιουργούς προσπαθήσαμε να επανερμηνεύσουμε αυτόν τον δίσκο.

Τον χειμώνα που μας πέρασε συμμετείχατε στην μουσικοθεατρική παράσταση “Πώς να σωπάσω”. Προέρχεστε από οικογένεια ηθοποιών, τενόρος ο πατέρας σας, ηθοποιός στα μπουλούκια η μητέρα σας .Τι διαφορετικό έχει μια μουσική σκηνή από την σκηνή του θεάτρου;  Το θέατρο επιβάλλει τους δικούς του κανόνες. Εκεί υπάρχει μια διαφορετικού είδους ενσυναίσθηση και προσοχή. Στη μουσική σκηνή καλείσαι να παίξεις τα τραγούδια σου. Να υπάρχει μια διαδραστικότητα με τον κόσμο που έρχεται να αφουγκραστεί αυτό το πρόγραμμα. Η διαφορά έγκειται στο είδος της πειθαρχίας. Ειδικά όταν έχεις δίπλα σου έναν ογκόλιθο στην ιστορία του ελληνικού θεάτρου όπως ο Κώστας Καζάκος.

Θυμάστε την πρώτη φορά ως παιδί που ανεβήκατε στην σκηνή;

Την θυμάμαι. Ήταν πραγματικά κάτι ιδιαίτερο και απρόσμενο. Τελικά «έγραψε» μέσα μου απ’ οτι φαίνεται . Το χρωστάω στους γονείς μου.

Έχετε συνεργαστεί με όλους τους καλλιτέχνες, τραγουδοποιούς, στιχουργούς, συνθέτες . Υπάρχει κάποιος που θα θέλατε να έχετε συνεργαστεί και δεν προλάβατε; Έχετε κάποιο απωθημένο; Κάποτε μπορεί να υπήρχε, τώρα όχι πια. Τώρα το μόνο που σκέφτομαι είναι να είμαι απόλυτα συνεπής με το μουσικό συναίσθημα που έχω μέσα μου και ό,τι προκύψει…

“Μέρες αδέσποτες … στο σιδερένιο νησί.΄Οψεις και προεκτάσεις της ποιητικής του Χρήστου Θηβαίου, από τον Νίκο Φωτόπουλο. Αυτό είναι το βιβλίο που κυκλοφόρησε πριν από περίπου δύο χρόνια για τους στίχους σας. Πώς προέκυψε;

Ήταν μια ιδέα του Νικου Φωτόπουλου από πολύ παλιά . Σαν καθηγητής μου είχε υποσχεθεί πως κάποτε θα έγραφε ένα βιβλίο για μένα. Στην αρχή χαμογέλασα. Δεν περίμενα ότι θα μπορούσα να αποτελέσω το έναυσμα για μια τόσο σοβαρή κι επιμελή δουλειά. Τον ευχαριστώ από καρδιάς

Τα μουσικά σας σχέδια αυτήν την περίοδο;  Ετοιμάζω μια περιοδεία σε όλη την Ελλάδα με το εν λόγω σχήμα και την παράσταση “Έπειτα απ΄το μεγάλο μπουμ”. Θα γίνουν κι επιμέρους συναυλίες για τον Παύλο Σιδηρόπουλο, με τον Δημήτρη Καρρά ο οποίος μελοποίησε ανέκδοτα ποιήματα του Παύλου Σιδηρόπουλου στον δίσκο που κυκλοφόρησε πρόσφατα και είχα την τύχη να ερμηνεύσω κάποια από αυτά, με την συμβολή της οικογένειάς του βέβαια. Σε αυτές τις συναυλίες θα είναι και μέλη από τη ΣΠΥΡΙΔΟΥΛΑ. Επίσης θα κάνω κάποιες συναυλίες το καλοκαίρι σε μια νέα συνεργασία αφού εχω την τιμή να είμαι ο ερμηνευτής του Νικου Κυπουργού.

Το τραγούδι σας «Περικοπές ενός απόκρυφου ευαγγελίου» είναι εμπνευσμένο από τους στίχους ενός κειμένου του Μπόρχες: «Τίποτα δεν χτίζεται πάνω στην πέτρα, όλα πάνω στην άμμο χτίζονται. Μα εγώ θα χτίζω πάνω στην άμμο, σαν να ‘τανε η άμμος πέτρα”. Τι καθορίζει τελικά την ζωή μας; Εμείς οι ίδιοι, η μοίρα, η τύχη ;

Μετά από πολύ μεγάλη σκέψη έχω καταλήξει ότι την καθορίζουμε εμείς οι ίδιοι. Αρκεί να έχουμε υπομονή, αντοχή, καλή πρόθεση και καλή διάθεση. Τίποτα δεν βγαίνει με την βία, ούτε με το μίσος, ούτε με την αντιπαράθεση. Σίγουρα τα όχι μας είναι αυτά που μας καθορίζουν αλλά υπάρχουν και παραθετικά κι όχι μόνο αντιπαραθετικά. Για όλους μας ο σωστός δρόμος είναι ο πιο δύσκολος.

zarpanews.gr