Χανιά | ΠΕΑΕΑ-ΔΣΕ: «Η γενιά της εθνικής αντίστασης στην χώρα μας, άφησε στην γενιά των σημερινών εργαζόμενων μια σημαντική παρακαταθήκη»

Το Δ.Σ του Παραρτήματος Χανίων της Πανελλήνιας Ένωσης Αγωνιστών Εθνικής Αντίστασης

και Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας (φίλοι και απόγονοι) δημοσιοποίησε ανακοίνωση με την αφορμή της Εργατικής Πρωτομαγιάς.

Αναλυτικά:

«Η πρωτομαγιά είναι μια μέρα πληρωμένη με αγώνες, θυσίες και ποταμούς αίματος, μέρα σύμβολο της εργατικής τάξης και του ασταμάτητου αγώνα της απέναντι στους εκμεταλλευτές της. Μέρα συνδεδεμένη για την απελευθέρωση από την καπιταλιστική σκλαβιά. Την 1 η Μάη ο εργαζόμενος λαός τιμάει τους νεκρούς του.

Τους ήρωες του Σικάγο του 1886, τους καπνεργάτες του 1936 στην Θεσσαλονίκη, τους εκτελεσμένους στην Καισαριανή το 1944.Τιμάμε τους χιλιάδες που έδωσαν την ζωή τους για να γυρίσει προς τα μπρος ο τροχός της ιστορίας.

Η πρώτη Μάη του 1886 είχε οριστεί ως μέρα έναρξης μαζικού απεργιακού κινήματος και συγκέντρωσης ολόκληρης της εργατικής τάξης της Αμερικής στο Σικάγο (ήταν το μεγαλύτερο βιομηχανικό κέντρο) για τη διεκδίκηση του οχτάωρου. Οχτώ ώρες δουλειά, οχτώ ώρες ανάπαυση, οχτώ ώρες ύπνο. 340.000 εργάτες διαδήλωναν σ όλη τη χώρα, περίπου 190.000 είχαν κατέβει σε απεργία, από τους οποίους οι 80.000 στο Σικάγο. Ο

δρόμος είχε αποκτήσει ατμόσφαιρα γιορτής. . Όμως οι καπιταλιστές είχαν έτοιμη την προβοκάτσια και το αιματηρό τους σχέδιο. Η επίθεση θα ήταν γενική με την αστυνομία, με την εθνοφρουρά, με τους οπλισμένους ιδιωτικούς μπράβους, ενώ ο ελεγχόμενος Τύπος είχε ετοιμάσει το έδαφος, ήθελε  "αίμα τώρα!", παρατεταγμένοι λόχοι αστυνομικών και ειδικών δυνάμεων, ήταν έτοιμοι να επιβάλουν την τάξη, 1.350 εθνοφρουροί με πολυβόλα περίμεναν το σύνθημα για να δράσουν.

Τις επόμενες μέρες το απεργιακό μέτωπο συνεχίζεται. Στις 3 Μάη, η αστυνομία πυροβόλησε εν ψυχρώ εναντίον εργατών που διαδήλωναν. Την επομένη, 4 Μάη, έγινε διαδήλωση διαμαρτυρίας στο Χέιμαρκετ.αστυνομικών. Ενώ ο Σπάις μιλούσε στο συγκεντρωμένο πλήθος, ο επικεφαλής της αστυνομικής δύναμης διατάσσει να διαλυθεί η συγκέντρωση. Μια βόμβα, έργο προβοκάτορα, δίνει την αφορμή για άγρια επίθεση της αστυνομίας

εναντίον των διαδηλωτών. Το αίμα αρχίζει να βάφει το πλακόστρωτο. Η αστυνομία, οι μπράβοι, οι προβοκάτορες βαράνε άγρια στο ψαχνό, προς όλες τις κατευθύνσεις…

"Κρεμάστε τους πρώτα και ύστερα δικάστε τους", λυσσομανά ο εξαγορασμένος Τύπος για τους συλληφθέντες. Και ο εισαγγελέας του Σικάγου διατάσσει: Κάντε πρώτα επιδρομές και ύστερα ψάχνετε για το νόμο!

Η δίκη που έγινε ήταν μια σκέτη παρωδία. Δε δικάζονταν πράξεις, αλλά οι ιδέες. Η ετυμηγορία ήταν δεδομένη και βγήκε στις 9 Οκτώβρη 1886. Οι ηγέτες της εργατικής τάξης ο Σπάιτς, ο Φίσερ, ο Ένγκελ και ο Πάρσονς κρεμάστηκαν στις 11 Νοέμβρη του 1887. Για τους Φίλντεν και Σβαμπ ο κυβερνήτης μια μέρα πριν την εκτέλεση μετέτρεψε τη θανατική ποινή σε ισόβια κάθειρξη. Ο Λουί Λινγκ βρέθηκε νεκρός στο κελί του πριν οδηγηθεί στην αγχόνη.Το αίμα των νεκρών του Σικάγου έγινε σύμβολο πάλης και θυσίας για τους απανταχού εργάτες Στην Ελλάδα η πρώτη Εργατική Πρωτομαγιά γιορτάστηκε το 1893 στους στύλους του Ολυμπίου Διός από τον Κεντρικό Σοσιαλιστικό Σύλλογο του Σταύρου Καλλέργη.

Κάθε χρόνο η εργατική τάξη θυμάται τους νεκρούς της , μαθαίνει ,εμπνέεται και διδάσκεται από την ιστορία. Την 1 Η Μάη τιμάμε τους εργάτες της Θεσσαλονίκης που το Μάη του 1936 πλήρωσαν με το αίμα τους τις διεκδικήσεις τους για καλύτερη ζωή, για ανθρώπινες συνθήκες δουλειάς.

Από τις 27.4.36, οι καπνεργάτες της Θεσσαλονίκης έχουν κατέβει σε απεργία και στις πρώτες μέρες του Μάη απεργούν κι άλλοι πολλοί κλάδοι. Το κίνημα συμπαράστασης φουντώνει και σε άλλες πολλές πόλεις της Μακεδονίας και της Θράκης, τα σωματεία πραγματοποιούν κοινές συσκέψεις, στις οποίες παίρνουν αποφάσεις για ενίσχυση των καπνεργατών.Στην πορεία που έγινε οι διαδηλωτές δέχονται επίθεση από την αστυνομία κάτοικοι και απεργοί αντιστέκονται.

Τα τρία Εργατικά Κέντρα της Θεσσαλονίκης αποφασίζουν 24ωρη απεργία για το Σάββατο, 9 Μάη του '36. Απεργία κηρύσσουν και οι αυτοκινητιστές, καθώς και οι τυπογράφοι. Στις 10 το πρωί, το Σάββατο 9 Μάη, μία ογκώδης διαδήλωση χτυπιέται στο ψαχνό. Δώδεκα νεκροί και 280 τραυματίες, από τους οποίους οι 32 πολύ σοβαρά. Η κυβέρνηση διατάσσει την επέμβαση του στρατού, αλλά ο στρατός αδελφώνεται με τους απεργούς.

Πρώτος νεκρός από σφαίρες χαφιέδων, που είχαν οχυρωθεί στην ταράτσα ξενοδοχείου, είναι ο αυτοκινητιστής Τάσος Τούσης. Ο τραγικός του θάνατος θα εμπνεύσει τον μεγάλο μας ποιητή Γιάννη Ρίτσο να γράψει τον "Επιτάφιο".

Μέρα μαγιού μου μίσεψες, μέρα μαγιού σε χάνω, άνοιξη γιε που αγάπαγες κι ανέβαινες απάνω………

Την 1 η Μάη τιμάμε την πρωτοπορία του εργατικού κινήματος ,τους κομμουνιστές που έδωσαν την ζωή τους για ελευθερία και την ανεξαρτησία της πατρίδας μας, για μια Ελλάδα που θα είναι ο λαός νοικοκύρης στον τόπο του.

Έρχεται στο μυαλό μας η ανακοίνωση των στρατευμάτων κατοχής : «Την 27.4.1944 κομμουνιστικαί συμμορίαι, παρά τους Μολάους, κατόπιν μίας εξ ενέδρας επιθέσεως, εδολοφόνησαν ανάνδρως ένα Γερμανό στρατηγό και τρεις συνοδούς του αξιωματικούς και ετραυμάτισαν πολλούς Γερμανούς στρατιώτες.

Εις αντίποινα θα εκτελεσθούν:

1. Ο τυφεκισμός 200 κομμουνιστών την 1η Μαΐου 1944.

2. Ο τυφεκισμός όλων των ανδρών, τους οποίους θα συναντήσουν τα γερμανικά στρατεύματα επί της οδού Μολάων προς Σπάρτην, έξωθι των χωρίων».

Οι δυνάμεις κατοχής διάλεξαν τα θύματά τους από τους πατριώτες που ήταν έγκλειστοι στο στρατόπεδο του Χαϊδαρίου. Από τους 200 κομμουνιστές που επέλεξαν, οι 170, περίπου, ήταν πρώην κρατούμενοι της Ακροναυπλίας και οι υπόλοιποι πρώην εξόριστοι στην Ανάφη. Ανάμεσά τους φωτεινή μορφή ο ξεχωριστός εκείνος κομμουνιστής, το σύμβολο του αγώνα και της θυσίας, ο Ναπολέων Σουκατζίδης, που δεν δέχτηκε να ανταλλάξει την θέση του στο εκτελεστικό απόσπασμα με άλλο σύντροφό του.

Οι 200 μελλοθάνατοι κομμουνιστές οδηγήθηκαν στο Σκοπευτήριο της Καισαριανής – που ο λαός το ονόμασε «Θυσιαστήριο της Λευτεριάς» – το πρωί της Πρωτομαγιάς του '44 και λίγο μετά τις 10 π.μ. άφησαν για πάντα τη ζωή, χτυπημένοι θανάσιμα από τα πυρά των φασιστών. Τελευταίες τους κουβέντες ήταν ο Εθνικός Ύμνος και ζητωκραυγές για την πατρίδα και τη λευτεριά.

Σε σημειώματα που άφησαν γράφουν:

«Όταν ο άνθρωπος δίνει τη ζωή του για ανώτερα ιδανικά, δεν πεθαίνει ποτές»

«Καλύτερα να πεθαίνει κανείς στον αγώνα για τη λευτεριά, παρά να ζει σκλάβος».

«Πρωτομαγιά. Γεια σας. Όλοι πάμε στη μάχη»

Η εργατική τάξη σε όλες τις συνθήκες τιμούσε τους νεκρούς της ,όπως τους άρμοζε, με απεργιακές συγκεντρώσεις, με το δυνάμωμα της πάλης για να ικανοποιηθούν τα δίκαια αιτήματα του εργαζόμενου λαού Την περίοδο του εμφυλίου πολέμου, ο εορτασμός της Πρωτομαγιάς γίνεται στο μέτωπο, στην εξορία, στη φυλακή. Με ομιλίες στελεχών, με χαιρετιστήρια μηνύματα από το ΚΚΕ για την Πρωτομαγιά που διαβάζονται στις Μονάδες και με μικρές εκδηλώσεις στην ανάπαυλα της μάχης – κυρίως για την τόνωση του ηθικού των μαχητών. Τον Μάη του 1955 στο Ηρακλείου Κρήτης, έξω από το κάτεργο της Αλικαρνασσού, εκτελείται ο Χρήστος Καρανταής , παλικάρι 26 χρόνων. Ο κόκκινος Μάης των εργατών δεν έπαψε ποτέ να αποτελεί εφαλτήριο νέων αγώνων, ακόμα και στα χρόνια βαθιάς παρανομίας, όπως στα χρόνια της επταετίας 1967-1974.

Η φετινή Εργατική Πρωτομαγιά βρίσκει την εργατική τάξη στην χώρα μας και σε όλο τον κόσμο εν μέσω μια πανδημίας. Παρόλαυτά τα μηνύματα της Εργατικής Πρωτομαγιάς είναι πιο επίκαιρα από ποτέ. Σε μια περίοδο που επιχειρείται να παρθούν πίσω όλες οι κατακτήσεις του εργατικού κινήματος. Το 8ωρο αντικαταστάθηκε με ευέλικτες μορφές εργασίας, η σταθερή δουλειά με εκ περιτροπής, ο μισθός με ψίχουλα, η δουλειά με απασχόληση. Η μόρφωση και η παιδεία αντικαταστάθηκε με δεξιότητες. Η πρόνοια και η ασφάλιση μετατρέπεται από κοινωνική σε ατομική υπόθεση. Η κατάσταση που επικρατεί στα δημόσια συστήματα Υγείας τόσο παγκόσμια, όσο και στην χώρα μας, παρά την υπερπροσπάθεια που κατέβαλαν οι υγειονομικοί, αποδεικνύουν τα όρια του συστήματος που ζούμε.

Ένα σύστημα που γεννά φτώχια, ανέχεια, πρόσφυγες , μετανάστες, άστεγους, συσσίτια, χρεοκοπημένα νοικοκυριά. Κάθε μέρα μεγαλώνει η βασική αντίθεση ,από την μία ένας απίστευτα παραγόμενος πλούτος στα χέρια μιας χούφτας κηφήνων, ενώ αυτοί που τον παράγουν δεν έχουν πρόσβαση στα βασικά.

Τι θα γινόταν αν όλοι οι εργαζόμενοι δοκίμαζαν όχι για μια μέρα, αλλά ακόμα και για μερικές ώρες, να πουν στους βιομήχανους, στα διευθυντικά στελέχη επιχειρήσεων και τους μετόχους, στους τραπεζίτες να αναλάβουν αυτοί να κινήσουν τα γρανάζια της παραγωγής; Έτσι, «για να μείνουν όρθιες οι επιχειρήσεις», όπως λένε η κυβέρνηση και τα άλλα αστικά κόμματα, η ΕΕ…

Ξέρουν καλά ότι τα εκατομμύρια εργατικά χέρια, και όχι τα κεφάλαια των επενδυτών, είναι αυτά που δίνουν ζωή στις μηχανές, στα μεγάλα εμπορικά καταστήματα, στα τηλεφωνικά κέντρα, στους ηλεκτρονικούς υπολογιστές.

Κι όμως, την ίδια στιγμή οι εργατοϋπάλληλοι γνωρίζουν την απογείωση της εκμετάλλευσης και την ανασφάλεια, προετοιμάζονται για την «επόμενη μέρα» της καπιταλιστικής κρίσης, με την πανδημία του κορονοϊού να λειτουργεί σαν καταλύτης. Καθημερινά οι κυβερνήσεις, οι διεθνείς οργανισμοί, τα αστικά επιτελεία προετοιμάζουν τον λαό για νέες θυσίες, πάλι «για να μείνουν όρθιες» οι επιχειρήσεις.

H Εργατική Πρωτομαγιά, η παγκόσμια ημέρα μνήμης της εργατικής τάξης, στέλνει το μήνυμα ότι η ενότητα των εργαζομένων αγκαλιάζει κάθε εργάτη και εργάτρια, ανεξάρτητα από γλώσσα, θρησκεία, φυλετική ή άλλη καταγωγή. O ρατσισμός και οι συγκρούσεις ανάμεσα στους ντόπιους και στους ξένους, τους ορθόδοξους και τους αλλόθρησκους, ωφελούν το μεγάλο κεφάλαιο και όσους θέλουν να χωρίσουν τους εργαζόμενους, να τους

αποπροσανατολίσουν, να εξουδετερώσουν τις προσπάθειες για τη λαϊκή ενότητα.

Στις μέρες μας, το σύγχρονο μήνυμα της Πρωτομαγιάς εμπνέει για ένταση του αγώνα ώστε να γίνει η Μεσόγειος θάλασσα ειρήνης και φιλίας των λαών.

Η ιστορία των αγώνων του εργατικού κινήματος μας εμπνέει ώστε όλο και περισσότεροι εργαζόμενοι να μπουν στον αγώνα για να κλείσουν οι ΝΑΤΟϊκές βάσεις της Σούδας, του Άραξου, του Άκτιου, της Λάρισας, του Στεφανιβίκειου, της Αλεξανδρούπολης.

Για μια Ελλάδα, που δεν θα εμπλέκεται σε επικίνδυνους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς, ώστε να μην γίνει το έδαφος της χώρας μας αποθήκη πυρηνικών όπλων, ώστε να μην αξιοποιούνται οι στρατιωτικές υποδομές της πατρίδας μας για το αιματοκύλισμα λαών. Ο πραγματικός εχθρός των λαών είναι τα στρατιωτικά αποσπάσματα θανάτου του ΝΑΤΟ που επεμβαίνουν απροκάλυπτα στα εσωτερικά της κάθε χώρας με βάση τα συμφέροντα των

εκμεταλλευτών.

Το Παράρτημα Χανίων της Πανελλήνιας Ένωσης Αγωνιστών Εθνικής Αντίστασης – Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας (ΠΕΑΕΑ-ΔΣΕ) , καλεί νέους, νέες, εργάτριες, εργάτες, ανέργους, μαθητές, φοιτητές, αγρότες, αυτοαπασχολούμενους, επαγγελματίες να πάρουν την ζωή τους στα χέρια τους, να βάλουν το εμείς μπροστά από το εγώ, να κάνουν τον αγώνα για μια καλύτερη ζωή δική τους υπόθεση. Η ιστορία των αγώνων του λαού μας, των λαών όλου του κόσμου διδάσκει ότι αυτά που φαίνονται ακίνητα, μπορούν να κινηθούν. Τα

αιτήματα των εργατών του 19 ου και του 20 ου αιώνα φαίνονταν ουτοπία στην κοινή γνώμη. Κανείς δεν μπορούσε να φανταστεί στην Αμερική του 1886 ή στην Ελλάδα του 1936 ότι οι εργαζόμενοι θα δούλευαν 8ωρο,θα είχαν κοινωνική ασφάλιση, θα έπαιρναν σύνταξη ,ότι με νόμο θα απαγορεύονταν η παιδική εργασία.

Και όμως η εργατική τάξη, σε συμμαχία με τον υπόλοιπο λαό κίνησε τον τροχό της ιστορίας μπροστά. Η γενιά της εθνικής αντίστασης στην χώρα μας, άφησε στην γενιά των σημερινών εργαζόμενων μια σημαντική παρακαταθήκη, χρέος μας να παραδώσουμε άθικτες αυτές τις κατακτήσεις στα παιδιά μας.Αυτή είναι η καλύτερη τιμή σε όσους έδωσαν την ζωή τους για τα δίκια του εργαζόμενου λαού, για να μην υπάρχει εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο.

Αυτά τα δένδρα δε βολεύονται με λιγότερο ουρανό, αυτές οι πέτρες δε βολεύονται κάτω απ’ τα ξένα βήματα αυτά τα πρόσωπα δε βολεύονται παρά μόνο στον ήλιο, αυτές οι καρδιές δε βολεύονται παρά μόνο στο δίκιο.»

zarpanews.gr