Χανιά | Δραματική χρονιά για το λάδι – Στα πρόθυρα της απελπισίας οι παραγωγοί
Με αφορμή την φετινή άσχημη ελαιοκομική χρονιά και τα προβλήματα της ελιάς και του ελαιολάδου, ο Δρ Γεωπονίας και επιστημονικός σύμβουλος του Συνδέσμου Ελαιοκομικών Δήμων Κρήτης στα Χανιά, Νίκος Μιχελάκης, στο περιθώριο της συνέντευξης τύπου για την προσεχή Ημερίδα για την ελιά (δείτε ΕΔΩ), σε δηλώσεις του στο zarpanews.gr μίλησε για την δραματική χρονιά που διανύουμε, για τις παραλήψεις και ατέλειες που οδήγησαν σε αυτές τις δυσάρεστες εξελίξεις τους παραγωγούς. Παράλληλα όμως απέδωσε και ευθύνες σε όσους με τις αποφάσεις τους κάνουν την διαδικασία της δακοκτονίας, όλο και δυσκολότερη.
Δύο λέξεις που δανείστηκε από τους Ιταλούς γείτονές μας ήταν αρκετές στον κ. Μιχελάκη για να μας περιγράψει την φετινή δραματική, όπως εξελίσσεται, ελαιοκομική χρονιά.
“Annus Teribilis (σ.σ Χρονιά Τρομακτική)»! Έτσι χαρακτήρισαν πέρυσι οι Ιταλοί τη δική τους ελαιοκομική χρονιά, που ήταν απελπιστική, αφού δεν είχαν καθόλου παραγωγή. Είναι μία δραματική χρονιά, εξαιτίας δύο δυσάρεστων εξελίξεων: α) την πτώση των τιμών και β) τις ζημιές που προκλήθηκαν από τις προσβολές του δάκου. Αυτές οι δύο εξελίξεις δημιουργούν τεράστια προβλήματα στους παραγωγούς, στους ελαιοτριβείς και όλους όσοι εμπλέκονται στην εμπορία του ελαιολάδου» επεσήμανε ο κ. Μιχελάκης.
Παραδόξως όμως, σε αντίθεση με τις χαμηλές φετινές τιμές της χώρας μας, στην Ιταλία οι τιμές πέρυσι στο ελαιόλαδο, παρά τη μειωμένη παραγωγή έφτασαν μέχρι και τα 6 ευρώ το κιλό, κάτι που όπως εξήγησε ο Δρ Γεωπονίας, σχετίζεται με κάποιους παράγοντες που παρεμβαίνουν στο λεγόμενο νόμο προσφοράς -ζήτησης.
«Η χαμηλή τιμή είναι αποτέλεσμα της υπερπαραγωγής της ελαιολάδου που είχε πέρυσι η Ισπανία. Επειδή η διακίνηση στα πλαίσια της Ευρωπαϊκής Ένωσης γίνεται ελεύθερα θεωρείται ως ενιαία αγορά. Ωστόσο δεν είναι απόλυτα ενιαία, δεδομένου ότι υπάρχουν ιδιομορφίες και ιδιαίτερες συνθήκες σε διάφορες περιοχές, οι οποίες καμιά φορά επηρεάζουν τις γενικότερες συνθήκες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Όπως συνέβη πχ πέρυσι στην Ιταλία. Είχαμε τιμές 5 & 6 ευρώ το κιλό, λόγω της χαμηλής παραγωγής, την ίδια στιγμή που η Ισπανία είχε τεράστια παραγωγή και οι τιμές είχαν πέσει στα 2,5-3 ευρώ τα πολύ καλά λάδια.
Το περίεργο είναι ότι η Ελλάδα, που είχε και αυτή χαμηλή παραγωγή και οι τιμές θα πρεπε να ταν παρόμοιες με την Ιταλία, δεν ήταν ανάλογες με αυτές της Ιταλίας, αλλά της Ισπανίας. Εμείς αυτό το αποδίδουμε στο γεγονός ότι η δική μας τοπική αγορά δεν είναι όμοια με την τοπική αγορά της Ιταλίας. Έχει να κάνει με τη διαφορετική οργάνωση και όλα αυτά παρεμβαίνουν σε αυτό που λέμε «νόμος προσφοράς-ζήτησης», αλλοιώνουν την πραγματικότητα και συντελούν στο να έχουμε χαμηλές τιμές».
Η επέλαση του δάκου φέτος έχει επιδεινώσει ιδιαίτερα την κατάσταση, προκαλώντας ανυπολόγιστη ζημιά στους παραγωγούς, που όπως εξηγεί ο κ. Μιχελάκης βρίσκονται στα πρόθυρα της απελπισίας. «Ενώ τα προηγούμενα χρόνια είχαμε ένα άριστο επίπεδο ποιότητας, 90% και άνω έξτρα παρθένο ελαιόλαδο, φέτος το ποσοστό αυτό ευχόμαστε να είναι της τάξης του 50%. Κάτι που σημαίνει μία τεράστια οικονομική ζημιά, διότι οι τιμές θα πέσουν ανάλογα με την ποιότητα».
Ποιος όμως ευθύνεται για αυτή την κατάσταση που έχουν περιέλθει οι παραγωγοί; Όπως επισημαίνει στο zarpanews.gr o επιστημονικός σύμβουλος του ΣΕΔΗΚ, οι ευθύνες επιμερίζονται σε όλους όσοι εμπλέκονται στη διαδικασία της δακοκτονίας, αφού η δραματική φετινή χρονιά, δεν μπορεί να οφείλεται μόνο στην… κλιματική αλλαγή.
«Δυστυχώς σήμερα η κλιματική αλλαγή αποτελεί την αιτιολογία για πολλά πράγματα. Δεν είμαι αρμόδιος εγώ να βρω αν πράγματι το πρόβλημα που αντιμετωπίζουμε σήμερα, οφείλεται στην κλιματική αλλαγή ή όχι. Αυτό όμως που φαίνεται να υπάρχει είναι ότι έχουν γίνει τόσες παραλείψεις τόσες ατέλειες, που δεν μπορείς να πεις ότι όλα αυτά τα καλύπτει η κλιματική αλλαγή.
Ως βασικό στοιχείο της διαδικασίας της δακοκτονίας είναι ότι οι αποφάσεις εδώ και χρόνια λαμβάνονται σε κεντρικό επίπεδο και σε περιφερειακό επίπεδο γίνεται η εκτέλεσή τους. Οι αποφάσεις αυτές έχουν μεγάλη σημασία γιατί βάσει αυτών καθορίζονται οι πιστώσεις που δίνονται κάθε χρόνο για τη δακοκτονία. Έχει ειπωθεί πολλάκις, ότι δεν γίνεται με τις περικοπές που άρχισαν από τη μνημονιακή περίοδο και φτάνουν μέχρι σήμερα στο 50% να εκτελεστεί με αποτελεσματικότητα η διαδικασία. Δεν μπορεί να περιμένεις με τα μισά να κάνεις τη δουλειά που πρέπει, η οποία παλιότερα γινόταν με τα διπλάσια.
Το άλλο είναι γραφειοκρατία, που συνδέεται και αυτή με τα οικονομικά θέματα, αφού και πάλι οι κεντρικές υπηρεσίες έχουν το πάνω χέρι γιατί αυτές καθορίζουν το πώς θα αγοραστούν τα φάρμακα, πότε αρχίζουν οι διαγωνισμοί και το σημαντικότερο, πότε θα λήξουν οι διαγωνισμοί. Πχ μας λένε ότι διαγωνισμός προκηρύχθηκε έγκαιρα, τον Ιανουάριο. Τι σημασία έχει αυτό όμως όταν τα φάρμακα παραδόθηκαν τον Οκτώβριο, την ώρα που έληγε η περίοδος της δακοκτονίας! Πρέπει να βρεθεί επιτέλους μία λύση και αυτή θα πρέπει να την βρούνε αυτοί που διαχειρίζονται τα πράγματα. Πρέπει να απλουστεύσουν τα πράγματα και όχι να τα δυσκολεύουν. Πριν από δεκαετίες δεν υπήρχαν τόσο πολύπλοκες διαδικασίες, ήταν απλούστερες και τα πράγματα ήταν πολύ πιο ομαλά και πιο επιτυχημένα».
Κλείνοντας ο κ. Μιχελάκης συμβούλεψε τους παραγωγούς, να συνεχίσουν τον αγώνα τους για ριζικές αλλαγές, μέσα όμως από τεκμηριωμένα αιτήματα και όχι με άναρθρες κραυγές.
«Οι παραγωγοί θα πρέπει μέσω της ηγεσίας τους να φροντίσουν ώστε να γίνουν ριζικές αλλαγές. Και στον τομέα της τοπικής αγοράς που αφορά τη διαμόρφωση των τιμών , αλλά και στον τομέα της δακοκτονίας. Ο ΣΕΔΗΚ έχει κάνει δώσει μεγάλο αγώνα για αυτά μέχρι σήμερα, αλλά δυστυχώς δεν βλέπουμε να υπάρχουν σοβαρές περιπτώσεις για διόρθωση των πραγμάτων. Είναι φανερό ότι θα πρέπει και οι παραγωγοί να υψώσουν τη φωνή τους, να διεκδικήσουν αυτά που πρέπει, με τεκμηριωμένα αιτήματα και να περιορίσουν τα ήσσονος σημασίας προβλήματα, που πάντα υπάρχουν αλλά δεν πρέπει να τα εξομοιώνουν με τα μεγάλα και χάνεται η σημασία του κύριου προβλήματος…» τόνισε στο zarpanews.gr ο Νίκος Μιχελάκης.
zarpanews.gr
